ในตอนที่เซอเวอร์ของเกมเกิดข้อถกเถียงกันยกใหญ่เจียงเฟยและพรรคพวกก็เข้าสู่แผนที่ใหม่พร้อมด้วยความรู้สึกผสมปนเปไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เนื่องจากไม่มีโรงฝักไข่อีกเจียงเฟยและคนอื่นๆจึงรู้สึกดีใจที่ในที่สุดก็มาถึงแผนที่ใหม่เสียทีแต่ในความดีใจเองก็มีเศษเสี้ยวแห่งความไม่ยินนักปนเปอยู่ด้วยเนื่องจากพวกเขาจะไม่ได้ค่าประสบการณ์มหาศาลโลหิตวิวัฒนาการอีกแล้ว
แม้ว่าโรงฝักไข่จะซ้ำซากและน่าเบื่อไปบ้างแต่ค่าประสบการณ์ที่ได้เรียกได้ว่ามหาศาลยิ่งนัก คล้ายกับว่ามีจรวดส่งพวกเขาขึ้นไปยังอันดับบนๆของตารางจัดอันดับเลเวลเลยก็ว่าได้ กระทั่งซุนเหมิงเหมิงที่มีเลเวลต่ำที่สุดในบรรดาสาวๆเองก็ใกล้เลเวล24เข้าไปทุกทีแล้ว!
สิ่งที่น่าเจ็บปวดที่สุดคงไม่พ้นเรื่องโลหิตวิวัฒนาการนี่แหละ เนื่องจากเจียงเฟยและคนอื่นๆจัดการโรงฝักไข่ไปจนหมดพวกเขาก็ได้โลหิตวิวัฒนาการมารวมๆแล้วคนละ15ขวด นอกจากเจียงเฟยที่เก็บเอาไว้กับตัวสิบขวดแล้วคนอื่นๆล้วนกระดกพวกมันไปจนสิ้น นี่เทียบได้กับการที่พวกเขาได้ค่าสถานะเทียบได้กับเจ็ดเลเวลครึ่งมาแบบฟรีๆเลยทีเดียว!
แม้ว่าค่าสถานะบางชนิดพวกเขาจะไม่ต้องการแต่ก็ถือว่าได้มาฟรีๆอยู่ดี ถ้าตัดอุปกรณ์สวมใส่ออกไปค่าสถานะของพวกเขาในตอนนี้คงคล้ายกับผู้เล่นที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์เกรดสีเขียวบนตัวหลายชิ้นอย่างแน่นอน — แต่แน่นอนว่ายังไม่รวมอุปกรณ์นะ!
ถ้าตัดเรื่องทักษะการเล่นเกมออกไปก็อาจจะถือได้ว่าปาร์ตี้ของเจียงเฟยในตอนนี้คือปาร์ตี้ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองดอร์นไลท์แล้วก็ว่าได้!
“เอาล่ะไปต่อกันเถอะ!” เมื่อเจียงเฟยเห็นว่าทุกๆคนย่อหย่อนกันเกินไปแล้วเขาจึงพยายามเติมเชื้อไฟลงไปอีก
พวกเขาในตอนนี้ยืนอยู่บริเวณหน้าทางเข้าโถงขนาดใหญ่ โถงแห่งนี้มีขนาดใหญ่กว่าโรงฝักไข่ทั้งหมดที่ผ่านมรวมกันเสียอีก!
ไข่ขนาดยักษ์ตั้งอยู่ตรงกึ่งกลางของห้องโถง รอบๆไข่มีตัวอ่อนอยู่เต็มไปหมดแต่ตัวอ่อนพวกนี้ดูแล้วแตกต่างไปจากตัวอ่อนที่ผ่านๆมา ตัวอ่อนพวกนี้มีแผลต่างขนาดกันไปอยู่ทั่วร่างกายและมีน้ำหนองสีเหลืองไหลซึมออกมาจากปากแผลของพวกมัน
เมื่อน้ำหนองตกลงบนพื้นดินมันก็ไหลไปรวมกันที่กึ่งกลางของห้องโถงเนื่องจากรอยกรีดลึกที่ถูกทำเอาไว้บนพื้นดิน ท้ายที่สุดมันก็ไปรวมกันอยู่ใต้ไข่ยักษ์ใบนั้น!
“นี่-มัน-เชี่ย-อะ-ไร-วะ-เนี่ย”
เจียงเฟยผงะไปกับสิ่งที่ได้เห็น
[จักรพรรดินีมิวแทนท์ (สภาวะไข่ , ระดับไวซ์ลีดเดอร์)]
[Level : 25]
[พลังชีวิต : 50,000]
[พลังโจมตี : 0]
[สกิล : ไม่มี]
[หมายเหตุ : จักรพรรดินีของเหล่ามิวแทนท์ที่ไม่ทราบว่าเป็นหรือตาย ในตอนที่เธอกำลังจะตายเมื่อครั้งนั้นเธอกลับคืนกลับสู่รูปแบบไข่และปล่อยให้สายเลือดตนค่อยๆเพาะเลี้ยงเธอขึ้นมาอีกครั้งด้วยของเหลวจากร่างกายของพวกมัน จักรพรรดินีมิวแทนท์ที่ถือกำเนิดขึ้นมาใหม่จะอยู่ในสภาวะอ่อนแอเป็นเวลา30นาที หลังจากที่สภาวะอ่อนแอหมดลงเธอจะคืนสู่ร่างสมบูรณ์!]
“อาเฟยเอายังไงต่อดี?” ซุนเหมิงเหมิงถาม ทุกๆคนเองก็ลอบเห็นด้วยภายในใจ เจียงเฟยในตอนนี้แน่นอนว่าเป็นหัวหน้าของพวกเขาไปแล้ว!
“มาลองดูกันก่อน...” เจียงเฟยจ้องไปที่ตัวอ่อนที่ออกันอยู่รอบๆไข่แล้วก็ทราบว่าตัวอ่อนเหล่านี้ไม่ใช่มอนสเตอร์ กระทั่งNPCแหวนก็ยังไม่มองว่าพวกมันเป็นเช่นนั้นด้วยซ้ำ สิ่งนี้มีเพียงความเป็นไปได้สองทาง หนึ่งคือตัวอ่อนเหล่านี้เป็นเหมือนกับช่างตีเหล็กเทวะที่ช่วยเปลี่ยนอาชีพให้เจียงเฟย – คือมีเลเวลสูงมาก – ซึ่งก็ดูไม่เหมือนว่าจะเป็นแบบนั้น ดังนั้นจึงเลือกเพียงความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น เจ้าพวกนี้ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแต่เป็นเพียงของประกอบฉากเท่านั้นไม่ต่างอะไรไปจากก้อนหินและกำแพง!
“พวกเราจะเริ่มยังไงดีนะ...” เจียงเฟยขบคิด แม้ว่าตัวอ่อนพวกนี้จะดูเหมือนว่าเป็นเพียงของประกอบฉากเท่านั้นแต่ใครจะการันตีได้ว่าพวกมันจะไม่มีปฏิกริยาใดเมื่อมีสิ่งใดเข้าใกล้?
“ฟ็อกเรียกโกเลมมนุษย์ออกมา — รองโยนหินถามทางกันหน่อย!”
ปลอดภัยไว้ก่อนคงดีกว่า
“ตกลง!”
พอโรเซ็ตฟ็อกพยักหน้ารับแล้วเธอก็ร่ายสกิลทันทีจากนั้นโกเลมมนุษย์ก็ถูกเรียกออกมา!
โกเลมมนุษย์ขยับไปข้างหน้าทีละนิ้วๆทีละเล็กทีละน้อย ดูเหมือนว่าเจ้าพวกนั้นจะเป็นเพียงของประกอบฉากจริงๆ โกเลมมนุษย์ในตอนนี้ยืนอยู่ใต้ไข่ใบยักษ์เป็นที่เรียบร้อยแล้วแต่พวกมันก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใด
“ลองโจมตีไข่ดู!” เจียงเฟยขมวดคิ้วแล้วกล่าวขึ้น
“ตกลง!”
“ปั้ก!”
-58!
โกเลมมนุษย์ไม่ใช่ตัวสร้างความเสียหายที่ดีอะไรอยู่แล้ว
“แกว๊ก!”
ยังไงก็ตามการโจมตีเพียงครั้งเดียวนี้กลับมากพอจะทำให้รังทั้งรังเกิดความวุ่นวายขึ้นมา!
ตัวอ่อนที่ออกันอยู่รอบๆส่งเสียงกรีดร้องแหลมสูงออกมา ร่างกายของพวกมันถูกเป่ากระจายทำให้น้ำหนองสีเหลืองกระเซ็นไปทั่ว
“ชี่ๆๆ...”
โกเลมมนุษย์ที่อยู่ตรงกลางพลันถูกปกคลุมไปด้วยของเหลวสีเหลืองตั้งแต่หัวขรดเท้า เสียงกรัดกร่อนฟังดูน่าหวาดเสียวดังขึ้นมาให้ได้ยิน โกเลมมนุษย์ละลายหายไปอย่างรวดเร็วราวกับเนยที่ถูกโยนลงไปบนกระทะร้อนๆ!
“อ๊า!”
โกเลมมนุษย์ถูกทำลายในพริบตาซึ่งก็ทำให้ฟ็อกประหลาดใจไม่น้อย
“เฮ้อ!” เจียงเฟยถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก โชคดีที่เขาเลือกระวังเอาไว้ก่อน ถ้าทั้งปาร์ตี้เร่งรุดเข้าไปทุกๆคนคงจบลงที่การกลายเป็นเครื่องเซ่นจนหมดแล้ว!
ยังไงก็ตามนั่นเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น ของเหลวสีเหลืองเข้าไปรวมกับไข่ยักษ์ตรงกลางห้องโถงอย่างรวดเร็ว ไม่ว่ามันจะกำลังจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามแต่คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ เจียงเฟยทราบดีว่าพวกเขาต้องรีบทำลายไข่ให้ได้เร็วที่สุด ยังไงก็ตามในตอนที่พวกเขาเหยียบลงไปบนกองน้ำหนองสีเหลืองที่เจิ่งนองอยู่บนพื้นก็พลันปรากฏตัวเลขค่าความเสียหายอย่างหนักหน่วงขึ้นมาเหนือศีรษะ!
-400!
“เชี่ย!” เจียงเฟยแตกตื่นยกใหญ่และรีบหดเท้ากลับมาทันที ค่าความเสียหาย400หน่วยต่อวินาทีเนี่ยนะ? ต่อให้เอาปาร์ตื้ที่มีแต่ฮีลเลอร์เข้ามาก็คงกลายเป็นกองขี้บนพื้นอยู่ดี!
น้ำหนองสีเหลืองเหนียวเหนาะนะครอบครุมอาณาบริเวณโดยรอบทั่วไปหมด กระทั่งสายโจมตีระยะไกลเองก็คงไม่อาจเข้าถึงไข่ได้โดยที่ไม่เหยียบน้ำเหลืองเหล่านี้แน่ ในตอนนี้เจียงเฟยทราบแล้วว่าทำไมแผนที่ถึงออกแบบมาใหญ่นัก
“แคร๊ก...แคร๊ก...”
ไม่นานหลังจากนั้นเสียงเบาๆก็ดังขึ้นมาจากตัวไข่ยักษ์ รอยแตกเริ่มปรากฏขึ้นบนเปลือกของไข่ยักษ์ใบนั้นแล้ว
“ทุกๆคนเตรียมพร้อมสู้!” เจียงเฟยตะโกนเสียงดังสนั่น
“แคร๊ก!”
กงเล็บยาวประมาณ7นิ้วเจาะทะลุเปลือกไข่ออกมา
ไม่นานหลังจากที่เสียงแตกดังขึ้นกงเล็บของสัตว์ชนิดหนึ่งที่เต็มไปด้วยเกล็ดก็ทะลุออกมาจากเปลือกไข่!
“เพล้ง!”
เปลือกไข่แตกกระจายและในที่สุดเจียงเฟยก็ได้เห็นเบเฮมอทขนาดยักษ์ที่เป็นศัตรูตัวล่าสุดของพวกเขาเสียที
[จักรพรรดินีมิวแทนท์ (เอเลี่ยน , ไวซ์ลีดเดอร์)(อยู่ในสภาวะอ่อนแอ)]
[Level : 25]
[พลังชีวิต : 25,000]
[พลังโจมตี : 1,250]
[สกิล : บลิ้งสไตรค์ , เฟด , โครอชซีพสปิท , พาราไซต์ทิเซี่ยม , เอมเพสสคีช]
“ฟี่...ฟี่...”
จักรพรรดินีมิวแทนท์สลัดเปลือกไข่ที่เหลือออกจากร่างใหญ่ยักษ์ของมัน – ซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำส่องประกายมันวาว ดูแล้วมันมีความยาวลำตัวประมาณสี่เมตรและมีขาทั้งสี่ข้างติดพื้นดิน ส่วนสูงของมันอยู่ที่ราวๆสองเมตรเห็นจะได้และหางยาวใหญ่ของมันเองก็ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นเกล็ดหนาสีดำเช่นกันทำให้มันดูดิบเถื่อนราวกับลำกล้องปืนไรเฟิลก็ไม่ปาน
ศีรษะของมันเพรียวเล็กและมีปากสีเลือดขนาดยักษ์ที่เต็มไปด้วยฟันแหลมคม น้ำลายสีเหลืองซีดไหลออกมาจากปากของมันตลอดเวลา เมื่อน้ำลายพวกนี้หยดลงบนพื้นพื้นดินก็ถูกกรัดกร่อนให้เห็นชัดถนัดตา
จักรพรรดินีมิวแทนท์เปิดตาขึ้นอย่างขี้เกียจและสังเกตเห็นเจียงเฟยและผองเพื่อนในที่สุด มันเอียงคอเล็กน้อยราวกับกำลังสำรวจตรวจดูพวกเขา ในสายตาของมันดูเหมือนว่าจะมองพวกเขาเป็นเครื่องเซ่นไปแล้ว — เป็นมื้ออาหารของมันนั่นแหละ!
กองของเหลวสีเหลืองในที่สุดก็หายไป เมื่อจักรพรรดินีมิวแทนท์ลุกขึ้นยืนเปลือกไข่เองก็หายไปเช่นกัน ระบบคงเก็บกวาดสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไปจากสนามรบเป็นแน่ เจียงเฟยทราบดีว่าพวกเขาคงเลี่ยงการต่อสู้นี้ไม่ได้แล้ว