px

เรื่อง : Epoch of Twilight จบแล้วอ่านฟรี
ตอนที่ 554: สงครามสิ้นสุดลง


ตอนที่ 554: สงครามสิ้นสุดลง

ทันทีนั้นความรู้สึกนึกคิดของตัวเขาเองก็กลับมา อาจเป็นเพราะการรับรู้ของเขาต้องดิ้นรนกับข้อมูลอันมหาศาลในใจของเขาอยู่ตลอดเวลา หรือเพราะมันไม่ได้ถูกใช้มาเป็นเวลานาน และการสะสมพลังจิตของลู่หยวนก็ดีขึ้นในระดับหนึ่ง

ในช่วงเวลาสั้น ๆ พลังจิตของเขาก็มีถึง 30 คะแนน

ตอนนั้นถึงแม้การมองเห็นแบบสี่มิติของเขาจะถูกปลดปล่อย แม้ว่าต้องเผชิญกับการบุกรุกของข้อมูลจำนวนมหาศาล แต่พลังจิตของเขาก็ยังคงหนักแน่นมั่นคงราวกับก้อนหิน

แน่นอนหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง มันคงหนีไม่พ้นที่จิตใจของลู่หยวนจะสับสนและได้รับผลกระทบ เพราะมันเป็นขั้นตอนการบุกรุกที่เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ มันจะปรับตัวอย่างลับ ๆ ภายในใจของเขา และในทางกลับกันอาจเกิดความสับสนเมื่อเขาไม่ได้ตระหนักถึงมัน เขาจะไม่สามารถรู้สึกได้เลยว่ามันเกิดขึ้น

อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณพลังจิต 30 คะแนนของเขา เขาจึงยังคงมีสติในช่วงเวลาสั้น ๆ ในช่วงเวลานี้การคำนวณก็เสร็จสิ้น

ทันทีที่การมองแบบสี่มิติของเขาเปิดใช้งาน สายตาของลู่หยวนดูเหมือนว่าจะออกจากยานอวกาศไปแล้ว สายตาของเขาได้รับการพัฒนาอย่างไม่สิ้นสุด อย่างกับคนที่มองลงมาจากที่สูงกวาดตามองไปทั่วทั้งโลก นอกจากนี้การมองของเขาไม่ได้พึ่งพาแสง มันเป็นคำจำกัดความของการค้นหาด้วยความเร็วเหนือแสงอย่างแท้จริง เพราะสายตาของเขาสามารถเห็นทุกอย่างได้แทบจะในเวลาเดียวกัน

ที่บอกว่าแทบจะในเวลาเดียวกันก็เพราะว่ายังคงมีความล่าช้าอยู่เล็กน้อยกับการมองแบบสี่มิติของเขา แม้กระทั่งกับความเร็วที่เกินกว่าความเร็วเหนือแสง ความล่าช้านั้นก็เพียงไม่กี่วินาที เนื่องจากระยะทางนั้นวัดด้วยหน่วยปีแสง

ก่อนที่เขาจะยืนมือเข้าไปเกี่ยวข้องกับสงคราม ลู่หยวนก็เจาะระบบปัญญาประดิษฐ์ของยานอวกาศก่อน จากนั้นเขาก็แอบเจาะเข้าไปควบคุมแพลตฟอร์มของระบบป้องกันซึ่งติดตั้งในเมืองอวกาศผ่านระบบการสื่อสารควอนตัมในยานอวกาศ

ในขณะที่เขา "มอง" ไปยังกองยานรบของ Glassian ความคิดก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วภายในจิตใจของเขา ภาพการคาดการณ์ล่วงหน้าสุดจะนับได้แวบเข้ามาในใจของเขาอย่างรวดเร็ว หากเขาจะรวมภาพการคาดการณ์ทั้งหมดที่วิ่งผ่านความคิดของเขาใน 1 วินาทีมันจะเป็นการเปิดภาพที่สามารถดูได้หลายปี

วินาทีต่อมาลู่หยวนก็ได้รับผลลัพธ์ที่ต้องการ

จากนั้นเขาก็กดปุ่ม เขาไม่ได้ทำอย่างรวดเร็ว และแน่นอนอาจพูดได้ว่าเขากระทำอย่างช้า ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้ต่อสู้ในสงคราม แต่เป็นการเล่นเกม

เขาไม่ได้รอผลลัพธ์และในไม่ช้าเขาก็ "มอง" ที่ยานอวกาศลำต่อไป!

แม้แต่ปืนใหญ่ที่อยู่ใกล้ยานอวกาศมากที่สุดก็ปรากฏขึ้นหลังจากนั้นไม่กี่นาที

...

ในตอนนี้ศูนย์บัญชาการสงครามของเมืองในอวกาศดูยุ่งเหยิงที่ซึ่งความหวาดกลัวอยู่เต็มห้องโถงนั้น

แม้มันจะอยู่ในความคาดหวังของมนุษย์ และฝึกพวกเขาให้เตรียมรับมือสำหรับสถานการณ์นี้โดยเฉพาะ แต่เมื่อมันเกิดขึ้นจริง ๆ พวกเขายังคงรู้สึกว่าหมดหนทางและสิ้นหวัง ด้วยเทคโนโลยีของมนุษย์ในปัจจุบันพวกเขาจะไม่สามารถเอาชนะการโจมตีดังกล่าวได้

กระบวนการทั้งหมดของระบบป้องกันพื้นที่ของมนุษย์เริ่มต้นจากการค้นหาเป้าหมาย การออกคำสั่งให้ยิง การจัดเก็บพลังงาน และการเริ่มลงมือโจมตีเพื่อยิงเป้าหมาย กระบวนการทางสติปัญญาระดับสูงทั้งหมดต้องการเวลาเพียง 0.1 วินาที ถึงอย่างไรก็ตามมันไม่ถูกต้องเสียทีเดียวที่จะบอกว่ามันใช้เวลาเพียง 0.1 วินาทีในการยิงแต่ละครั้ง เวลาที่ใช้จะมีการเปลี่ยนแปลงเสมอเนื่องจากปัจจัยบางอย่าง อย่างไรก็ตามการปรับจะกระทำโดยอัตโนมัติโดยระบบควบคุมการยิง เวลาที่แตกต่างกันจะไม่เกิน 100 นาโนวินาที

อย่างไรก็ตามการเผชิญกับเป้าหมายที่อยู่ไกลมากๆ และเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเหนือแสง นอกเหนือจากไม่รู้ตำแหน่งที่แน่ชัดของเป้าหมายแล้ว โอกาสที่จะโดนเป้าหมายนั้นต่ำกว่าการถูกลอตเตอรี่ถึง 10,000 เท่า

นับตั้งแต่สงครามเริ่มต้นขึ้นมนุษย์ได้ลงมือโจมตีนับพันครั้ง แต่ยานรบของ Glassian ก็ไม่ถูกทำลายแม้แต่ลำเดียว

บีเจี้ยนผิงมองดูกลางหน้าจอสามมิติด้วยความมึนงง จุดแสงที่แสดงถึงกองยานรบของ Glassian กำลังเข้าใกล้เมืองอวกาศอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเขาเริ่มมืดมัว

มนุษย์ไม่ได้หยุดตอบโต้ เมื่อยานรบของ Glassian เข้าใกล้เมืองในอวกาศมากขึ้นการโจมตีก็เกิดขึ้นถี่ยิบเช่นกัน รังสีที่หนาแน่นสูงจำนวนนับไม่ถ้วนถูกปล่อยออกมา ทำให้ทั่วทั้งกาแล็กซีอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 5 องศาเซลเซียส ได้เกิดแสงสว่างขึ้นในอวกาศที่มืดมิด

แต่ทว่าการโจมตีเหล่านั้นไม่สามารถทำอันตรายพวกมันได้

มีเวลาไม่ถึง 6 ชั่วโมงจนกว่ากองยานรบของ Glassian จะมาถึง ในระดับหนึ่งมันเป็นเหมือนการจับเวลานับถอยหลังในชีวิตของเขา

หลังจากมองดูอยู่ซักพักเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำให้ตัวเองสงบลงได้ ทั้งที่เดิมทีนั้นเขารู้สึกเป็นกังวล

เขาพร้อมแล้วที่จะเสียสละชีวิตของเขา !

"โปรดแจ้งผู้ที่ประจำการอยู่ด้านนอกให้ออกไป เราไม่ต้องการความช่วยเหลือของพวกเขาในสงครามครั้งนี้ ! " บีเจี้ยนผิงกล่าวอย่างใจเย็น

"ครับ นายกเทศมนตรีบี ! " เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ติดตามเขาตกตะลึงและตอบในทันที

จากนั้นบีเจี้ยนผิงก็หันกลับ มองออกไปนอกหน้าต่าง เขายังคงนิ่งเงียบขณะที่เขาจ้องมองทิวทัศน์อันงดงามของเมือง

คนอื่น ๆ พวกเขาสามารถออกไปได้ แต่เขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาถูกเสนอในนามให้เป็นผู้บัญชาการของสงครามและยังเป็นผู้บริหารระดับสูงด้วย ต่อให้เมืองอวกาศจะถูกทำลายเขาก็ต้องอยู่ในแนวหน้า

ในระหว่างการเผยแพร่ข่าวเรื่องสงครามที่ได้ทำตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่มีใครรู้เช่นเดียวกับเขาว่ามนุษย์เกลียดชัง Glassian มากแค่ไหน มนุษย์ถูกปลุกให้ตื่นตัว

สำหรับสงครามระหว่างมนุษย์และ Glassian แน่นอนว่ามนุษย์จะไม่สามารถยอมรับผู้ละทิ้งหน้าที่ได้ ต้องมีผู้แบกรับความรับผิดชอบต่อความปราชัยของสงคราม

ผู้ที่ได้รับมอบอำนาจต้องแบกรับความรับผิดชอบ ทั้งที่ความจริงนั้นที่พวกเขากำลังจะพ่ายแพ้เพราะปัจจัยบางประการ และไม่ใช่เพราะความผิดพลาดส่วนตัวของเขา

ในขณะนั้นจู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงสัญญาณเตือนที่ห้องบัญชาการสงคราม ทำให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นในห้องโถงนั้น อย่างไรก็ตามก่อนที่จะมีการตรวจสอบเพิ่มเติมสัญญาณเตือนนั้นก็หยุดดังทันที

"เกิดอะไรขึ้น ? " บีเจี้ยนผิงถาม เขายังคงสงบ

"มีการรั่วไหลของข้อมูลที่ผิดปกติในระบบ ราวกับว่ามันถูกแฮ็ก แต่น่าแปลกแค่แป๊บเดียวมันก็กลับมาเป็นปกติ"

บีเจี้ยนผิงตะลึง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็รู้สึกว่าสถานการณ์นั้นค่อนข้างคุ้นเคย ยังกับว่าเขาเคยเจอเรื่องนี้มาก่อน "นี่เป็นสถานการณ์ปกติหรือเปล่า ? "

"มีโอกาสน้อยที่มันจะเกิดขึ้น คอมพิวเตอร์ควอนตัมที่ใช้ในการควบคุมแพลตฟอร์มของอาวุธป้องกันอวกาศนั้นมันเป็นรุ่นใหม่ ความสามารถในการคำนวณของมันนั้นมากเกินพอ เว้นแต่จะเป็นการบุกรุกเครือข่าย ไม่เช่นนั้นมันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดเรื่องนี้ขึ้น พวก Glassian ได้บินด้วยการใช้โหมดวาร์ป ตามการประเมินของเราภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว พวกมันไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการเดินทาง บางทีคลื่นอวกาศอาจส่งผลกระทบต่ออุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ของเรา เราจะทำการตรวจสอบเพิ่มเติม" เจ้าหน้าที่คนนั้นกล่าวขึ้นในขณะที่สีหน้าของเขากลับเคร่งเครียด

อย่างไรก็ตามบีเจี้ยนผิงไม่ได้สนใจในสิ่งที่เขาพูดอีกต่อไป มันดูเหมือนว่าเสียงเจ้าหน้าที่คนนั้นกำลังสะท้อนมาจากที่ไกล ๆ และเขาไม่รู้ว่าคนนั้นกำลังพูดถึงอะไร

ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นเคยสถานการณ์นี้

เป็นเพราะมันเคยเกิดขึ้นในลักษณะเดียวกันก่อนหน้านี้เมื่อคน ๆ นั้นปรากฏตัว !

เป็นไปได้ไหมว่าในที่สุดเขาก็ออกมาช่วยพวกเขา !

เขาเงยหน้าขึ้นทันทีและจ้องมองไปที่กลางจอ ตาของเขาเป็นประกาย ราวกับว่าเขาได้เห็นบุคคลที่ทรงพลังเหมือนกับพระเจ้าที่กำลังจ้องมองกองยานรบของ Glassian อย่างเย็นชาผ่านหน้าจอ ขณะที่ความคิดวิ่งผ่านจิตใจของเขา เขาก็ตัวสั่น

ใครจะอยากตายกัน ถ้ามีโอกาสที่จะรอด?

เมื่อเวลาผ่านไปเขาอดทนอย่างหวาดกลัว

6 นาทีผ่านไป

เสียงของระบบปัญญาประดิษฐ์ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถงนั้น

"มีการตรวจพบว่าหนึ่งในยานรบของฝ่ายตรงข้ามได้ออกจากกองยานรบและถูกทำลายโดยพวกเรา"

ทันใดนั้นห้องโถงก็ตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนมีสีหน้าที่ตะลึงงันเพราะมันเหลือเชื่อมาก

อย่างไรก็ตามนี่เป็นแค่การเริ่มต้น

10 วินาทีต่อมายานรบอีกลำของ Glassian ก็ถูกทำลาย

ต่อมา 3 4 และในที่สุด 5 ...

หนึ่งในยานรบดูเหมือนจะถูกโจมตีด้วยกระสุนปฏิสสารที่หลอมรวมกับกลไกการป้องกันของปฏิสสาร การระเบิดนั้นสว่างกว่าแสงอาทิตย์ 100 เท่า และพื้นที่ทั้งหมดสว่างขึ้นในทันที

ดูเหมือนว่าทุกคนกำลังตกตะลึงในขณะที่พวกเขายังคงเงียบกริบ บางคนอาจได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มที่หล่นในห้องโถงนั้นเนื่องจากมีเพียงเสียงของปัญญาประดิษฐ์ ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงของมัน มันเป็นเหมือนความฝันที่เกินจริงสำหรับมนุษย์

"จากการตรวจสอบที่เสร็จสิ้นแล้ว เป้าหมายทั้งหมดได้ถูกทำลาย สงครามสิ้นสุดลงแล้ว"

ในเวลาเพียง 1 นาทีคลื่นอวกาศที่แสดงถึงกองยานรบของ Glassian ก็หายไปอย่างสิ้นเชิง มีเพียงยานอวกาศ 7 ลำที่ถูกทำลายที่สามารถมองเห็นได้บนหน้าจอ ความเงียบสงัดเหมือนคนตายยังคงอยู่ในอวกาศที่เงียบสงบ มันคล้ายกับโลงศพเย็น

 

รีวิวผู้อ่าน