px

เรื่อง :
ตอนที่ 37  ร่วมมือกันจัดการศัตรู!


ตอนที่ 37  ร่วมมือกันจัดการศัตรู!

 

ฮวางซางนั้นแตกต่างจากตั้วลั่ว  เขาแทบจะไม่เคยเรียนการต่อสู้ใดๆมาก่อนเลย  เขายิ่งไม่เข้าใจว่าการใช้ "ปืนยาว" อาวุธจำพวกนี้เลยด้วยซ้ำ  ดังนั้นในใจของเขาจึงรับรู้ได้อย่างชัดเจน  ถ้าหากคนอย่างเขาจะต่อสู้กับลิกเกอร์ สิ่งเดียวที่จะทำได้คือเขาต้องใช้สมรรถภาพร่างกายที่แข็งแรงของเขา

สำหรับพลังเหนือมนุษย์....หลังจากถูกพลังของโกว๋หวางหลุนย้อนกลับใส่ก่อนหน้านั้น  ฮวางซางจึงไม่กล้าเสี่ยงนำพลังเหนือมนุษย์ออกมาใช้ต่อกรกับเจ้าลิกเกอร์อีก

ถึงอย่างไรศักยภาพของลิกเกอร์ก็เหนือกว่าโกว๋หวางหลุนอยู่แล้ว ถ้าเขาบุ่มบ่ามใช้พลังเหนือมนุษย์ละก็  ไม่ใช่พยายามจะสู้เพื่อรักษาชีวิตแต่มันกลายเป็นรนหาที่ตายต่างหาก!

“ฆ่า!”

ตอนนี้ ภายใต้พลังทั้งหมดที่ปรากฎออกมา ฮวางซางได้แสดงระดับความเร็วอันน่าตกใจออกมา  ร่างกายของเขาพุ่งทะยานราวกับสายฟ้าแลบที่พุ่งออกไปในระยะห่าง7-8เมตร ไปจนถึงตรงหน้าของลิกเกอร์และดันอาวุธที่เหมือน “หอกยาว” ที่อยู่ในมือเสียบเข้าไปบนตัวของลิกเกอร์อย่างโหดเหี้ยม

ฟึ่บ!

สำหรับฮวางซางแล้วเจ้านี้เคยเป็นศัตรูที่เขาสร้างความเสียหายให้กับมันมาก ภายในใจของเจ้าลิกเกอร์นอกจากมีความเกลียดชังแล้วก็ยังมีความหวาดกลัวอยู่ด้วย ดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับหอกที่เสียบเข้ามาของฮวางซาง  เจ้าลิกเกอร์จึงไม่เลือกที่จะเพชรตัดเพชรกับฮวางซางแต่เลือกที่จะใช้เท้าทั้งสี่ของมันกระแทกไปบนดิน

จากนั้นเสียงแตกหักกลางอากาศก็ดังขึ้น ร่างกายขนาดใหญ่ของเจ้าลิกเกอร์ที่เหมือนกับสัตว์ประหลาดสีเลือดได้เคลื่อนตัวออกจากที่เดิมเพียงชั่วพริบตา แล้วพุ่งออกทางด้านขวาด้วยความเร็วสูงเพื่อหลบหลีกการโจมตีของฮวางซาง เป็นเวลาเดียวกับที่ลิ้นยาวๆที่ปากของมันจะยิงพุ่งออกมาด้วยความเร็วจนน่าตกใจตรงไปหมายจะเสียบฮวางซางอย่างโหดเหี้ยม

เห็นได้ชัดว่าสัตว์ประหลาดดุร้ายตัวนี้คิดจะใช้ความได้เปรียบเรื่องความเร็วของตัวเองเข้าต่อกรกับ

ฮวางซาง

ปังปังปัง !

แต่ทว่าในขณะที่เจ้าลิกเกอร์กำลังหลบหลีกหอกที่เสียบเข้ามาอย่างรวดเร็วของฮวางซาง พร้อมกับยิงลิ้นยาวๆออกไปนั้น  ในช่วงเวลาของการโจมตีฮวางซางนั้น เสียงปืนกลับดังขึ้นกระชันชิดอีกครั้ง  จากนั้นกระสุนสามนัดก็ได้แหวกท้องฟ้ายามค่ำคืนออกไป พุ่งตรงไปหาลิ้นยาวๆของเจ้าลอกเกอร์ราวกับสายฟ้าทันที

ตึง !ตึง !ตึง !

หลังจากได้รับการเสริงสร้างความแข็งแกร่งของฝนที่ตกกระหน่ำลงมาและการกลืนกินในหลายวันมานี้ ลิ้นยาวๆของเจ้าลิกเกอร์ก็ได้กลายเป็นเสมือนเหล็กที่ทั้งแข็งแรงและแหลมคม  ดังนั้นแม้แต่กระสุนเจาะเกราะเหล็กที่ศักยภาพในการพุ่งทะลุมากแค่ไหน  ก็ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อลิ้นยาวๆของเจ้าลิอกเกอร์ได้มากนัก เพียงแต่เกิดเสียงปะทะโลหะที่แสบแก้วหูและเกิดประกายไฟเล็กน้อยเท่านั้น เพราะสุดท้ายก็ถูกลิ้นของเจ้าลิกเกอร์ขัดขวางเอาไว้ได้ในที่สุด

แต่ถึงอย่างไรลิ้นยาวๆของเจ้าลิกเกอร์ก็เป็นส่วนที่ไวต่อความรู้สึกที่สุดในร่างกายของมัน ดังนั้นถึงแม้ว่ากระสุนทั้งสามลูกนั้นจะไม่ได้สร้างความบาดเจ็บให้มันมากก็ตาม แต่ก็ทำให้ลิ้นยาวๆขอมันได้รับความเจ็บปวดจนสั่นเทา จากนั้นก็หดกลับเข้าไปในปากอีกครั้ง

“ความเร็วของเจ้าปีศาจตนนี้เร็วมาก  ต้องทำให้มันช้าลงอีก!”

และในเวลาเดียวกัน ตั้วลั่วที่อาศัยปืนยิงกราดเข้าไปตรงลิ้นยาวๆของเจ้าลิกเกอร์  จึงปล่อยให้มันมีช่องว่างเล็กน้อย  ดวงตาของฮวางซางก็เปล่งประกายออกมาแวบหนึ่งในทันใด พร้อมกับหมุนไปตัวอีกด้านก่อนจะพุ่งเข้าโจมตีเจ้าลิกเกอร์อย่างต่อเนื่อง  แล้วยื่นมือซ้ายออกไปจับซากศพของสุนัขกลายพันธุ์ตัวหนึ่งขึ้นมาแล้วเขวี้ยงออกไปและทุบไปบนตัวของเจ้าลิกเกอร์

หวือ!

ระดับความเร็วของเจ้าลิกเกอร์นั้นเร็วมากการตอบสนองก็เร็วเช่นกัน ดังนั้นแทบจะพริบตาเดียวที่ฮวางใช้ซากศพของสุนัขกลายพันธุ์ตัวนั้นทุบลงมา เจ้าลิกเกอร์ก็ได้เปลี่ยนทิศทางด้วยความเร็วอีกครั้งเพื่อหลบหลีกซากศพสุนัขกลายพันธุ์ตัวนั้น ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาฮวางซางทันที

ในขั้นตอนการพุ่งออกไปด้านหน้านี้  เจ้าลิกเกอร์เปลี่ยนทิศทางอย่างต่อเนื่อง ร่างขนาดใหญ่ของมันเคลื่อนไหวไปๆมาๆอย่างต่อเนื่องราวกับสายฟ้าสีเลือดจนยากที่จะสแกนตำแหน่งที่ชัดเจนได้

มันสัมผัสได้ถึงไทแรนท์ที่กำลังบีบใกล้เข้ามาเรื่อยๆ  ดังนั้นมันจึงต้องเร่งการทำสงครามให้เร็วขึ้น ต้องกำจัดเจ้าพวกนี้ก่อนที่ไทแรนท์จะมาถึง!

“มาเลย!”

ฮวางซางเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าตัวเองจะสามารถโจมตีเจ้าลิกเกอร์ได้ ดังนั้นเมื่อเห็นเจ้าลิกเกอร์หลบหลีกซากศพของสุนัขกลายพันธุ์ได้ แล้วพุ่งตรงเข้ามาหาตัวเอง สีหน้าของเขาจึงไม่ได้เปลี่ยนไปสักนิดเดียวมีเพียงแค่รูม่านตาของเขาหดลง จากนั้นก็ถือ “หอก”ในมือไว้แน่นแล้วพุ่งใส่เจ้าลิกเกอร์ทันทีทันใด!

ถ้าหากว่าเป็นเพียงแค่เพชรตัดเพชรละก็  งั้นเขาก็ไม่มีความจำเป็นต้องกลัวเจ้าลิกเกอร์ตัวนี้แต่อย่างใด!

หวือ!

แต่ทว่า ฮวางซางนั้นได้ประเมินความแข็งแกร่งและความดุร้ายของเจ้าลิกเกอร์ตัวนี้ต่ำไป!

ระยะห่างของเจ้าลิกเกอร์และฮวางซางที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆนั้น ช่วงเวลาที่เห็นต่างฝ่ายพุ่งเข้ามาหมายจะฆ่าพร้อมกัน เจ้าลิกเกอร์ตัวนั้นกลับกระโดดออกไปอย่างฉับพลัน เพียงแต่ว่าทิศทางที่มันกระโดดไปนั้นกลับไม่ใช่ตำแหน่งของฮวางซางแต่อย่างใด แต่เป็นต้นไม้ต้นใหญ่ที่อยู่ข้างกายมัน!

ผัวะ!

ความเร็วขีดสุดของเจ้าลิกเกอร์แทบจะเป็นแค่ชั่วพริบตาเดียวกับการกระโดดออกตรงหน้าต้นไม้ใหญ่ต้นนั้น แต่มันกลับไม่ได้ขึ้นไปบนต้นไม้แต่อย่างใด มันกลับกระแทกไปที่ต้นไม้ใหญ่นั้นแทน  ร่างกายขนาดใหญ่ของมันก็ได้เพิ่มความเร็วขึ้นอีกครั้งแล้วพุ่งเข้าใส่ฮวางซางจากอีกด้านหนึ่งอย่างรวดเร็วทันที

“อะไรกัน?”

ฮวางซางเองก็คิดไม่ถึงว่าเจ้าลิกเกอร์จะใช่วิธีการโจมตีที่แปลกประหลาดเช่นนี้  ท่าทางที่มันพุ่งเข้ามาด้านหน้านั้น พลังและจุดสนใจของมันได้รวมตัวไปที่ตัวของเขาแทบจะไม่ทันตั้งตัวด้านหน้าของมัน สุดท้ายแล้วเขาจึงทำได้เพียงจับด้ามจับร่มโลหะในมือไว้แน่น  แล้วพุ่งไปหาเจ้าลิกเกอร์อย่างผู้ชนะ!

ตึง!

พลังของฮวางซางบางทีอาจจะอ่อนแอกว่าเจ้าลิกเกอร์ด้วยซ้ำ  แต่ก็ไม่ได้แข็งแกร่งน้อยไปกว่ามันมากนัก  เขาได้ใช้กลอุบายเฉพาะหน้าด้วยจิตใจจดจ่อไม่เอนเอียงแล้วแสดงพลังที่ไม่ถึงครึ่งหนึ่งของตัวเองออกมา ทำไมเขาจะต้องใช้พลังทั้งหมดออกมาต่อกรกับเจ้าลิกเกอร์อีกครั้งล่ะจริงไหม?

พริบตาเดียว เสียงการปะทะกันของโลหะที่รุนแรงก็ดังขึ้น ฮวางซางที่ใช้ด้ามจับของร่มกวาดใส่อีกฝ่ายป้องกันตัวเองนั้นได้ถูกเจ้าลิกเกอร์พุ่งโจมตีใส่จนล้มลงไปกับพื้น  แม้กระทั้งรุมกลวงๆที่อยู่ในมือของฮวางซางก็ถูกเล็บแหลมคมราวกับมีดของเจ้าลิกเกอร์หักจนไม่เหลือชิ้นดี  จากนั้นเล็บอันแหลมคมของมันก็ถือโอกาสนี้ข่วนไปที่หน้าอกของฮวางอย่างโหดเหี้ยมทันที

แควก!

ถึงแม้ว่าพลังของเล็บอันแหลนมคมจองเจ้าลิกเกอร์จะถูกด้ามร่มนั้นทำให้สูญเสียพลังไปกว่าครึ่งแล้วก็ตาม  แต่พลังที่เหลืออยู่กลับยังคงทำให้แหลมอันแหลมคมของมันกรีดไปบนเนื้อหน้าอกของฮวางซางได้อย่างง่ายได้ เหลือทิ้งบาดแผลที่ทั้งใหญ่และโหดร้ายนั้นเอาไว้  จนเนื้อแทบจะฉีกขาดไปทั้งหน้าอกของฮวางซางเลยก็ว่าได้

แต่การโจมตีของเจ้าลิกเกอร์กลับยังไม่สิ้นสุดแค่นี้!

ฮวางซางที่ล้มลงไปกองกับพื้น ช่วงพริบตาเดียวที่เนื้อบนหน้าอกของฮวางซางถูกฉีกขาดออก  ปากของจ้าลิกเกอร์ก็ได้อ้ากว้างขึ้น แล้วกัดไปหัวของฮวางซางอย่างโหดเหี้ยมทันที!

 “ไสหัวของแกออกไปจากฉัน!”

ความเจ็บปวดที่แผ่ขยายออกมาจากหน้าอก  รวมไปถึงปากกว้างๆของมันที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทำให้

ฮวางซางเกิดอาการขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว  ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ความหวาดกลัวต่อความตายก็ส่งผลให้เขาระเบิดพลังและปฏิกิริยาตอบสนองที่ไม่เคยมีมาก่อนหน้านั้นออกมา ก่อนจะตะโกนออกไปด้วยความโกรธเคือง  จากนั้นก็ออกแรงยกมือขวาขึ้นมาจับด้ามร่มที่หักเหลือครึ่งหนึ่งไว้แน่น แล้วแทงไปบนหัวของเจ้าลิกเกอร์อย่างโหดเหี้ยมในทันที!

ฉัวะ!

ฮวางซางนั้นประเมินความแข็งแกร่งและความเร็วของเจ้าลิกเกอร์ต่ำไปก็จริง  จนเกือบพาตัวเองตกไปอยู่ในสถานการณ์แห่งความตาย แต่เจ้าลิกเกอร์เองก็ประเมินศักยภาพของฮวางซางต่ำไปด้วยเช่นกัน

มันเองก็คิดไม่ถึงว่าพลังและการตอบสนองของฮวางซางจะแข็งแกร่งกว่าหลายวันก่อนหน้านั้นมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ แม้กระทั่งสามารโจมตีกลับมาภายใต้สถานการณ์คับขันเช่นนี้ของตัวมันได้

และเมื่อเป็นเช่นนี้ นาทีต่อจากนั้นเสียงปะทะอันน่าหดหู่ใจก็ดังขึ้น  เจ้าลิกเกอร์ที่เดิมทีกดอยู่บนร่างกายของฮวางซางก็ได้ถูกพลังทั้งหมดฮวางซางโจมตีเข้าใส่จนหัวแตกเลือดออกจนร่างกายโซซัดโซเซออกไปทีเดียว

ซึ่งจังหวะนี้แหละ ฮวางซางก็ได้ยกเทาขวาขึ้นมา จากนั้นก็เตะไปบนตัวของเจ้าลิกเกอร์อย่างแรง

ผัวะ

ถึงแม้ว่าร่างกายของเจ้าลิกเกอร์จะใหญ่มากก็ตาม แต่ก็ไม่ได้ถือว่าหนักมากดังนั้นภายใต้พลังการเตะทั้งหมดของฮวางซาง  เจ้าลิกเกอร์ได้ถูกเตะจนห่างฮวางซางออกไปจนล้มลงไปกองกับพื้นที่อยู่ด้านข้างอย่างหนักหน่วงทันที

แต่ในเวลาเดียวกัน หลิวซินที่กำลังหาโอกาสมาตลอดก็ได้พุ่งเข้ามา จากนั้นก็ถือโอกาสที่เจ้าลิกเกอร์ยังไม่ได้ปีนป่ายขึ้นมา จับไปที่ขาขวาที่ใกล้ที่สุดของเจ้าลิกเกอร์แล้วแผ่พลังความเย็นยะเยือกทั้งหมดออกมาทันที

ซ่า ซ่า ซ่า !

พลานุภาพของพลังความเย็นนั้นถือว่าน่ากลัวมาก  ภายใต้พลังทั้งหมดที่หลิวซินแผ่ออกมานั้น ส่งผลให้เกิดผลึกน้ำแข็งหนาๆขึ้นบนขาที่มีกล้ามเนื้อปูดขึ้นมาของมันอย่างรวดเร็ว  อีกทั้งน้ำแข็งเหล่านี้ยังเกราะตัวอย่างต่อเนื่องอีกด้วย ทำให้เจ้าลิกเกอร์ถูกแช่แข็งจนยากที่จะเคลื่อนไหวได้

การต่อสู้ก็เหมือนกับการเล่นหมากรุก ก้าวผิดพลาดครั้งหนึ่งก็จะก้าวผิดพลาดต่อไปเรื่อยๆ การประเมินพลังของฮวางซางที่ต่ำเกินไปจึงทำให้เจ้าลิกเกอร์พลาดโอกาสที่จะสังหารฮวางซางไป จนกระทั่งทำให้ตัวเองล้อมลงไปกองกับพื้นจนถูกแช่แข็ง

แต่ถึงอย่างไรศักยภาพของเจ้าลิกเกอร์ก็ไม่ได้มีแค่นี้ พลังน้ำแข็งเหนือมนุษย์ของหลิวซินสามารถฆ่าโกว๋หวางหลุนได้ ทำไมถึงจะฆ่าเจ้าลิกเกอร์อีกสักตัวไม่ได้ละ?

ซื่อ!

เมื่อขาขวาของเจ้าลิกเกอร์ถูกหลิวซินใช้พลังแช่แข็งไปทั่วทั้งขาแล้ว  ยิ่งไปกว่านั้นพลังของเขายังคงกระจายตัวขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย  เจ้าลิกเกอร์จึงได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา  ก่อนจะส่งเสียงคำรามออกมาแล้วเตะขาขวาที่ถูกแช่แข็งนั้นพุ่งออกไปหาหลิวซินโดยตรงทันที

แต่ในเวลาเดียวกัน ชิ้นเนื้อที่ถูกแช่แข็งไว้บนขาขวาของเจ้าลิกเกอร์ก็แตกกระจายออกอย่างรวดเร็วและรุนแรง  ชิ้นเนื้อที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งก็กระจัดกระจายไปทั่วทุกพื้นที่  ส่งผลให้ขาขวาของมันหดตัวลงไปท่อนหนึ่ง

แต่มันยังไม่จบแค่นั้น!

“ตายซะเถอะ!”

นาทีต่อจากนั้น เสียงตะโกนก็ดังขึ้น  เนื้อบนหน้าอกที่ถูกฉีกขาดแทบจะเปลี่ยนฮวางซางกลายเป็นมนุษย์เลือดก็ได้ตะโกนออกมา  พร้อมกับข่มความเจ็บปวดที่แผ่ขยายออกมาจากหน้าอกนั้นไว้แล้วถือด้ามจับของร่มที่อยู่ในมือไว้แน่น  กระโดดพุ่งพรวดไปด้านหน้า  จากนั้นก็พยายามใช้ด้ามจับของร่มที่มีปลายแหลมเสียบเข้าไปบนขาขวาที่ได้รับบาดเจ็บของเจ้าลิกเกอร์อย่างโหดเหี้ยมทันที

เขารับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าการคิดจะต่อกรกับเจ้าลิกเกอร์นั้น เรื่องสำคัญที่สุดนั้นก็คือการจำกัดความเร็วของมันเอาไว้ โอกาสที่ดีที่สุดแบบนี้ได้มาอยู่ด้านหน้าเขาแล้ว เขาจะปล่อยให้มันผิดพลาดได้ยังไงกันละ!

กรอบ!

ภายใต้การเสียบด้วยพลังทั้งหมดของฮวางซาง น่องของเจ้าลิกเกอร์ที่ถูกแช่แข็งจนทำให้การป้องกันของมันลดต่ำลงนั้นก็ได้ถูกหอกสั้นอันนั้นเสียบเข้าไปมีดด้าม เลือดสีม่วงดำจำนวนมากก็ได้พุ่งออกมาทันที

แต่ในเวลาเดียวกัน เจ้าลิกเกอร์ก็ได้ส่งเสียงคำรามอันแหบแห้งออกมาอีกครั้ง จากนั้นร่างกายของมันก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง  ขาซ้ายที่ยังไม่บุบสลายแต่อย่างใดข้างนั้นก็ได้ถือโอกาสนี้เตะออกไปพร้อมกับเล็บแหลมๆของมันก็ได้สับลงไปบนตัวของฮวางซางโดยตรง!

“ชิบหายละ!”

เมื่อเผชิญกับเล็บแหลมๆที่สับลงมาอย่างโหดเหี้ยมนั้น รูม่านตาของฮวางซางก็หดลงอีกครั้ง  จากนั้นก็รีบปล่อยด้ามจับของร่มที่เสียบอยู่บนขาขวาของเจ้าลิกเกอร์ทันทีแล้วกวัดแกว่งด้ามจับอีกอันขึ้นมาเข้าปะทะกับเล็บแหลมๆของเจ้าลิกเกอร์ทันที

เคร้ง!

แต่ทว่าเล็บแหลมๆของเจ้าลิกเกอร์นั้นแหลมคมยิ่งกว่าสิ่งใด  ร่มกลวงๆที่หักท่อนนี้จะไปขัดขวางเล็บของมันได้ยังไงกัน?

ดังนั้นนาทีต่อจากนั้น เสียงปะทะของโลหะที่รุนแรงก็ดังขึ้นมา ด้ามจับของร่วมที่อยู่ในมือของฮวางซางก็ได้ถูกเล็บแหลมคมของเจ้าลิกเกอร์สับหักอีกครั้ง จากนั้นเล็บแหลมๆของมันก็สับไปบนตัวของฮวางซางอย่างโหดเหี้ยม แล้วกวาดฮวางซางนั้นลอยลิ่วออกไป  สุดท้ายก็ล้มลงไปกองบนพื้นอย่างแรง

ซื่อ!

หลังจากฮวางซางถูกกวาดจนล้มลงไปแล้ว เจ้าลิกเกอร์ก็ได้ส่งเสียงคำรามออกมาอีกครั้ง แม้แต่อาการบาดเจ็บบนขาขวาของมันก็ไม่ได้สนใจใยดีแต่อย่างใด มันกระโดดพุ่งพรวดไปด้านหน้าแล้วพุ่งเข้าไปหาฮวางซางที่เต็มไปด้วยเลือดที่ล้มอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนักทันที  เห็นได้ชัดว่ามันถือโอกาสที่ฮวางซางได้รับบาดเจ็บนี้พุ่งเข้าไปทำร้ายให้ตาย!

 

รีวิวผู้อ่าน