px

เรื่อง : Rebirth Of the Urban Immortal Cultivator
ตอนที่ 9 : ศัตรูเก่าในอดีต


“ก็แล้วแต่จะคิด” เฉินฟานยักไหล่ เขาวางแผนที่จะเตือนซูหรงเฟยเกี่ยวกับจุดจบอันน่าเศร้าของเธอ แต่การพูดสอดแทรกของจางหยูเมิ่งทำให้เขาหมดความสนใจที่จะทำเช่นนั้น

 

‘เขารู้ได้อย่างไรว่าฉันจะสมัครเข้าเรียนที่วิทยาลัยภาพยนตร์ และสื่อโทรทัศน์หยานจิง? ฉันเพิ่งบอกแม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ และไม่ได้บอกใครอื่นอีกเลย’ ซูหรงเฟยคิดในใจ

 

อย่างไรก็ตามเธอตัดสินใจที่จะนิ่งเงียบต่อหน้าเพื่อนตัวร้ายทั้งสองคนของเธอ แต่เธอก็ยอมรับว่ามีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับชายหนุ่มคนนี้ที่ดึงดูดเธอ ไม่ว่าเธอพยายามที่จะไม่สนใจเขามากแค่ไหนก็ตาม

 

ทันใดนั้นกลุ่มชายหนุ่ม และหญิงสาวที่แต่งตัวดูดีก็ปรากฏตัวอยู่ด้านนอกสตาร์บัคส์ พวกเขาโบกมือ และตะโกนผ่านประตูกระจกหน้าทางเข้า

 

“เป็นหยางเฉา ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงซะที!” จางหยูเมิ่งกระโดดออกจากเก้าอี้แล้วโบกมือกลับไปที่กลุ่ม จากนั้นเธอก็หันไปหาเพื่อนสาวทั้งสองคนแล้วพูด “ปาร์ตี้เริ่มขึ้นแล้ว!”

 

ทันทีที่เฉินฟานเดินออกจากสตาร์บัคส์ เขาก็เห็นจางหยูเมิ่งเหวี่ยงตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของชายหนุ่มตัวสูงที่หล่อเหลา เมื่อเห็นใบหน้าของชายหนุ่ม เฉินฟานก็จดจำบางสิ่งบางอย่างได้

 

มันเป็นหยางเฉา!

 

เขาเป็นแฟนของจางหยูเมิ่ง และเป็นศัตรูตัวฉกาจที่สุดของเฉินฟานเมื่อเขาศึกษาอยู่ที่เมืองซูโจว

 

เฉินฟานจดจำได้ถึงความเจ็บปวดเมื่อเขาตกหลุมรักเจียงซูหลัน ในชีวิตที่แล้วเขาถูกจางหยูเมิ่งดูถูกเหยียดหยามบ่อยครั้งเมื่อเธอนำเขาไปเปรียบเทียบกับหยางเฉาที่สมบูรณ์แบบ หยางเฉามักจะสร้างความยากลำบากให้กับเฉินฟานเนื่องจากเขามักจะแสดงออกถึงความมั่งคั่ง และชอบฉีกหน้าเฉินฟานต่อหน้าหญิงสาว

 

“เมิ่งเมิ่ง ชายคนนี้คือใคร?” หยางเฉาโอบจางหยูเมิ่งด้วยแขนข้างหนึ่ง และจ้องมองเฉินฟานด้วยความสงสัย

 

ชายหนุ่ม และหญิงสาวที่อยู่รอบตัวหยางเฉาแต่งตัวในสไตล์ที่เป็นผู้ใหญ่ และทันสมัยกว่าเฉินฟานมาก ใบหน้าที่น่ารัก และรูปร่างที่ร้อนแรงของพวกเธอได้ดึงดูดความสนใจจากเหล่าผู้ชมรอบๆ และทำให้เฉินฟานดูแปลกประหลาดไปจากคนอื่น

 

“เขาเป็นเพื่อนของหลันหลัน” จางหยูเมิ่งพูดขณะกลอกตา จากนั้นเธอก็กระซิบบางอย่างที่หูของชายหนุ่ม

 

หยางเฉาพยักหน้าอย่างเหยียดหยัน เขายื่นมือออกมาแล้วพูด “ฉันชื่อหยางเฉา แฟนของเมิ่งเมิ่ง ตระกูลของฉันเป็นเจ้าของโรมแรมเทียนเฉิงแกรนด์โฮเต็ล ว่าแต่นายคิดว่านายมีดีอะไรถึงได้ตามเจียงซูหลันต้อยๆแบบนี้?” คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

 

เขารู้ว่าเฉินฟานมาจากครอบครัวธรรมดา แต่เขาต้องการที่จะสร้างปัญหา และแสดงออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน

 

เฉินฟานหันกลับไปจ้องหยางเฉาอย่างรวดเร็ว เขาเอามือทั้งสองล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง และปฏิเสธการจับมือ เขาพูดออกมาอย่างช้าๆ

 

“เฉินฟาน”

 

ในชีวิตที่แล้ว หยางเฉาทำให้เขาอับอาย และสร้างปัญหาให้กับเขามากมาย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยให้หยางเฉามากดขี่ข่มเหงเขาอีกครั้ง

 

“ฮ่าฮ่า นายโมโหงั้นเหรอ?!” หยางเฉาพูดพร้อมกับขำเลืองมองไปยังคนอื่นๆที่มาด้วยเพื่อให้พวกเขาหัวเราะเยาะไปกับคำพูดของเขา

 

เขาหันไปจ้องเฉินฟานอย่างเย็นชา และพูด “เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน และอีกไม่นานเราจะได้รู้จักกันเป็นอย่างดีแน่นอน!”

 

เขาทิ้งเฉินฟานไว้ตามลำพังหลังจากข่มขู่ และเขารวบรวมผู้คนรอบๆเพื่อวางแผนจัดการเฉินฟานในครั้งต่อไป

 

ซูหรงเฟยชำเลืองมองไปที่เฉินฟานด้วยความกังวล หยางเฉาไม่ใช่คนที่เฉินฟานจะรับมือด้วยได้

 

มีใครบางคนเคยไปยั่วโมโหหยางเฉา และวันต่อมาขาของชายหนุ่มผู้น่าสงสารคนนั้นถูกทำลายโดยกลุ่มอันธพาลจากทีมบาสเก็ตบอล จนในที่สุดเขาก็ต้องลาออกจากโรงเรียน และหยางเฉาก็เดินจากไปโดยไม่มีการลงโทษใดๆหลังจากจ่ายเงินให้กับครอบครัวของชายหนุ่มคนนั้นไปจำนวนหนึ่ง หลังจากนั้นทุกคนก็เรียนรู้ที่จะทำตัวดีกับหยางเฉา

 

ซูหรงเฟยเหลือบมองไปที่เฉินฟาน

 

“ตอนนี้มันยังเร็วเกินไป เราจะไปที่ KTV กันก่อน หลังจากไปอุ่นเครื่องที่นั่นกันแล้ว เราจะไปทานอาหารเย็นต่อที่โรงแรมของพ่อฉัน ฉันได้เตรียมงานวันเกิดที่ยอดเยี่ยมสำหรับเมิ่งเมิ่งเอาไว้แล้ว หลังจากนั้นเราจะไปที่คลับ! ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ออกจากงานก่อนที่ฉันจะบอกว่างานจบลงแล้ว!”

 

เมื่อได้ยินแผนของหยางเฉา ฝูงชนก็พากันส่งเสียงเชียร์

 

“มี KTV ที่เพิ่งเปิดขึ้นที่เขตใหม่ ดูเหมือนจะมีชื่อว่ารอยัลเอนเตอร์เทนเมนต์ ฉันได้ยินว่าที่นั่นดีมาก” หญิงสาวที่แต่งตัวด้วยของแบรนด์เนมตั้งหัวจรดเท้าเป็นคนแนะนำขึ้นมา

 

“ฟังดูดี งั้นไปที่นั่นกัน!” หยางเฉาประกาศ

 

‘เหอะ! หากพวกเขาทำตามแผน พวกเขาคงไม่กลับจนกว่าดวงอาทิตย์จะตก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมป้าถังถึงบอกให้ฉันดูแลลูกสาวของเธอให้ดี’

 

ความอดทนของเฉินฟานนั้นมีไม่มากนัก เขายังต้องไปพบกับเว่ยฝูอีกในคืนนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการเสียเวลาไปกับไอ้พวกเด็กน้อยเหล่านี้

 

แม้ว่าเขตใหม่จะอยู่ในระยะที่สามารถเดินไปได้จากตัวเมือง แต่กลุ่มเด็กเหล่านี้ก็ขับรถมามากกว่าหกคัน

 

มี Audi A4 BMW 330 เปิดประทุน บิวอิคก์ 308CC แม้ว่ารถของพวกเขาจะไม่ได้เป็นตัวท็อปรถหรู แต่มันก็เป็นรถที่พบเห็นได้ยากในปี 2007 เห็นได้ชัดว่าเด็กเหล่านี้มาจากตระกูลที่ร่ำรวย

 

รถที่แพงที่สุดคือ Porsche Cayenne รุ่น 4.8T (ปอร์เช่ คาเยนน์) ของหยางเฉาซึ่งมีราคามากกว่าสองล้าน ต้องเป็นรถที่แพงที่สุดสำหรับแฟนที่มีมูลค่าสูงอย่างจางหยูเมิ่ง เธอกระโดดเข้าไปในที่นั่งด้านหน้า และหญิงสาวอีกสองคนก็ขึ้นไปนั่งที่เบาะด้านหลัง

 

ในฐานะหัวหน้าแก๊ง หยางเฉาจึงเป็นคนกำหนดที่นั่งให้กับทุกคน ในท้ายที่สุดเฉินฟานก็เป็นเพียงคนเดียวที่ไม่มีที่นั่ง

 

ราวกับว่าเขาเพิ่งสังเกตเห็นเฉินฟาน หยางเฉาจึงตบไปที่หัวของตัวเองเบาๆ และพูด

 

“โอ้ บ้าชิบ! โทษทีหวะเพื่อน ฉันลืมนายไปเลย”

 

หยางเฉาไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย เขามักจะขอโทษเสมอเกี่ยวกับความไม่สะดวกในขณะที่เขามีจุดประสงค์อื่นแอบแฝง

 

“อ่า บ้าจริง! รถทุกคันเต็มหมดแล้ว นายนั่งแท๊กซี่ไปก็แล้วกัน”

 

ทันทีที่เขาพูดจบ ทุกคนต่างก็หัวเราะเสียงดังไปที่ฉินฟาน

 

เฉินฟานทำให้ตัวเองเป็นศัตรูของกลุ่มโดยปฏิเสธที่จะจับมือกับหยางเฉา ดังนั้นจึงไม่มีใครชี้ให้เห็นว่ายังมีที่นั่งว่างอยู่ในรถอีกสองคัน

 

เฉินฟานขมวดคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาจ้องมองอย่างเย็นชาไปที่หยางเฉา หยางเฉายั่วยุเขามาตลอดตั้งแต่ที่พวกเขาได้พบกัน บางทีอาจถึงเวลาที่ต้องสอนบทเรียนให้แก่เขาสักหน่อยแล้ว

 

ความขัดแย้งครั้งนี้ทำให้เจียงซูหลันรู้สึกไม่สบายใจ เพราะเรื่องราวทั้งหมดนี่เกิดขึ้นเพราะแม่ของเธอเชิญให้เขาไปร่วมงานปาร์ตี้เป็นเพื่อนเธอ ดังนั้นถ้ามองอีกมุมหนึ่ง เฉินฟานก็ยังคงเป็นแขกของเธอ

 

ในขณะที่เจียงซูหลันกำลังจะเสนอที่นั่งให้เฉินฟาน เธอก็ได้ยินซูหรงเฟยพูดขึ้นมา “นายมานั่งข้างฉันก็ได้นะ ฉันสามารถนั่งเบียดเข้าไปได้อีกนิดหน่อย”

 

ทุกคนตกใจกับคำพูดของซูหรงเฟย และแม้แต่เจียงซูหลันก็หันกลับไปมองเธออย่างรวดเร็ว

 

‘วันนี้มีห่าอะไรผิดปกติกับตัวเมียเหล่านี้กัน?’ หยางเฉาคิดกับตัวเอง

 

ทุกคนในโรงเรียนมัธยมไอวีลีกรู้ดีว่าซูหรงเฟยมีมาตรฐานสูงมากกว่าผู้หญิงทุกคน แม้แต่ซูหมิงฮุ่ยก็ล้มเหลวในการเอาชนะใจเธอ

 

จางหยูเมิ่งกลอกตาของเธออย่างหงุดหงิด “เธอเลิกทำตัวเป็นคนดีหน่อยจะได้ไหม? เพราะเธอไม่ใช่! ดี ดี ดี! เฉินฟานมานั่งนี่ ฉันจะไปนั่งข้างหลังเอง!”

 

เธอกระโดดออกมาจากที่นั่งด้านหน้า และไปนั่งที่เบาะหลัง ภายในของรถคาเยนน์นั้นกว้างขวาง และมีพื้นที่เหลือเฟือสำหรับหญิงสาวสามคน

 

เฉินฟานเหลือบมองซูหรงเฟย และคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนใจดีเหมือนที่เธอเคยเป็นในชีวิตก่อนหน้านี้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอช่วยเขาเพราะเธอทำมาแล้วหลายครั้ง และยังคงทำอยู่

 

เฉินฟานเข้าไปนั่งในรถอย่างเงียบๆ

 

“ดี ไปกันได้แล้ว!” หยางเฉารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยจากที่ล้มเหลวในการฉีกหน้าเฉินฟาน เขามองเฉินฟานอย่างเย็นชาแล้วเหยียบคันเร่ง รถของเขาพุ่งออกจากลานจอดรถ และรถคันอื่นๆก็ขับตามแถวกันมา

 

เขตใหม่นี้เป็นการพัฒนาใหม่ในเมืองซูโจว ที่นั่นเต็มไปด้วยร้านอาหาร โรงแรม และสถานบันเทิงเช่น KTV

 

เมื่อเฉินฟาน และคนอื่นๆมาถึงรอยัลเอนเตอร์เทนเมนต์ KTV แสงไฟทั้งหมดที่ตกแต่งบริเวณด้านหน้าก็พลันสว่างขึ้นมา

 

ข้างในห้องโถงมีพนักงานในเครื่องแบบซึ่งมีรูปลักษณ์ที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยโดยปกติ พวกเขาทักทายลูกค้าด้วยการโค้งคำนับ

 

แฟนของหญิงสาวที่เคยมาที่นี่มาก่อนเดินไปที่ด้านหน้า และผู้จัดการของ KTV ก็เห็นเขาทันที จากนั้นผู้จัดการก็รีบเดินมาหาเขาพร้อมรอยยิ้ม

 

“วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนของฉัน คุณช่วยจัดการให้พวกเราหน่อยได้ไหม? ห้องอิมพีเรียลยังว่างอยู่รึเปล่า?”

 

“ฉะ- ฉันต้องขอโทษด้วยจุนเชา ห้องอิมพีเรียลถูกจองไปแล้ว ให้ฉันเปิดห้องควีนให้ดีไหม?”

 

ชุนเฉามองกลับไปที่หยางเฉา เมื่อเห็นการยอมรับ จุนเชาก็พยักหน้า

 

นี่เป็นวันเกิดของจางหยูเมิ่ง และหยางเฉาเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงต้องขอความเห็นจากหยางเฉาเสียก่อน

 

หลังจากพวกเขานั่งในห้องส่วนตัว พวกเขาก็สั่งไวน์ฝรั่งเศส เบียร์เยอรมัน และผลไม้ ภายใต้สายตาของผู้จัดการ หยางเฉาจึงเปิดขวดเรมี มาร์แตง หลุยส์สิบสามสองขวด หนึ่งขวดมีราคาสองหมื่นหยวน ผู้จัดการอ้าปากอย่างมีความสุขมากในขณะที่เฉินฟานสงสัยว่าเขาจะปิดปากที่กว้างลงได้อีกครั้งรึเปล่า...

 

(Remy Martin Louis XIII - หลุยส์สิบสาม ราชาแห่งคอนยัค เป็นเหล้าชนิดหนึ่งนะครับ แค่ขวดละ 700ml ก็มีราคาปาไป 135,000THB+)

 

เฉินฟานราวกับนั่งอยู่ในกรงทองที่รายล้อมไปด้วยลูกหลานของคนร่ำรวย เขารู้สึกเหมือนกับเป็นหยดน้ำในแอ่งน้ำมัน ไม่มีอะไรที่เขาต้องการพูดคุยกับไอ้พวกเด็กเหลือขอเหล่านี้

 

คนส่วนใหญ่รู้จักกันและกัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาที่จะเริ่มพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน อย่างไรก็ตามไม่มีใครพยายามที่จะดึงเฉินฟานเข้าไปร่วมกลุ่มสนทนาของพวกเขา

 

‘แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน’ เฉินฟานคิดกับตัวเอง

 

เขาเดินไปที่มุมหนึ่งแล้วเทเหล้าเฮนเนสซี่ให้ตัวเอง เขาหมุนแก้วเหล้าในขณะที่คิดหาวิธีการออกไปกับเจียงซูหลันให้เร็วที่สุด

 

เขายังคงมีนัดกับเว่ยฝู และเขาไม่เคยคิดเลยว่าปาร์ตี้วันเกิดจะเกี่ยวข้องกับกิจกรรมมากมายเช่น KTV คลับ และงานเลี้ยงเช่นนี้ เฉินฟานไม่มีเวลาที่จะเสียไปอย่างเปล่าประโยชน์กับไอ้พวกงี่เง่าเหล่านี้

 

ทุกคนส่งไมโครโฟนไปรอบๆ แต่ไมโครโฟนก็ไม่เคยไปถึงเฉินฟานเลยแม้แต่ครั้งเดียว

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ในกลุ่มคนทั้งหมดนี่ซูหรงเฟยจะเป็นนักร้องที่ยอดเยี่ยมที่สุด เฉินฟานจำได้ว่าซูหรงเฟยได้เข้าร่วมการแข่งขันดนตรีนานาชาติระดับมัธยมศึกษาในนามของ ‘โรงเรียนมัธยมไอวีลีก’ และได้รับรางวัลชนะเลิศ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

แนะนำติเตียนพูดคุยกันได้ที่ Rebirth Of The Urban Immortal Cultivator ขอบคุณครับ

รีวิวผู้อ่าน