GG: บทที่ 9 – ดูอย่างเงียบ ๆ
ชิงหยาตะโกน “ สถานที่ของคุณเต็มไปด้วยควัน มันเป็นอันตรายต่อทารกในครรภ์”
เย่ฮัวไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป “ คุณมีเงินซื้อ?”
“ฮ่า ๆ ฉันยากจนถึงจุดที่ว่าฉันมีเหลืออยู่แค่เงินเท่านั้น”
“ ดี งั้นไปเรียกแท็กซี่เลย” เย่ฮัวเอนตัวพิงต้นไม้แล้วพูดเบา ๆ
ชิงหยากำกำปั้นเล็ก ๆ ของเธอ เธอต้องการที่จะตะบันใบหน้านั้นจริง ๆ เขายังเป็นผู้ชายหรือเปล่า? ไม่มีแม้แต่ความเป็นสุภาพบุรุษเลย
อย่างไรก็ตามฉันยังต้องไปที่โรงแรมเพื่อเอากระเป๋าเงินของฉัน ชิงหยาทำได้แค่บังคับตัวเองให้ไปเรียกแท็กซี่เท่านั้น
บนรถแท็กซี่ เย่ฮัวเอาบุหรี่ออกมาและในที่สุดชิงหยาก็ทนไม่ได้อีกต่อไป “ คุณต้องการที่จะสูบบุหรี่จนลูกของฉันตายรึไง!”
เย่ฮัวงุนงงไปชั่วครู่ จึงเก็บบุหรี่ไปและพูดว่า “ลูกเป็นของฉัน”
“ ลูกเป็นของฉัน!”
“ ลูกเป็นของฉัน”
คนขับแท็กซี่สูงวัย ฟังการทะเลาะกันที่ด้านหลังและพูดไม่ออก เฮ้อ เด็ก ๆ ทุกวันนี้…ต่อสู้แย่งเด็กกันอย่างดุเดือด ดูเหมือนว่าพวกเขาเพิ่งจะหย่าร้างเมื่อไม่นานมานี้ อย่างไรก็ตามระดับความน่าดึงดูดใจของทั้งสองนั้นสูงมากโดยเฉพาะผู้หญิงคนนี้รูปร่างหน้าตาของเธอทำให้ฉันไม่มีกะจิตกะใจขับรถอีกต่อไป
เมื่อถึงที่หน้าโรงแรมเย่ฮัวก็พูดเบา ๆ “ คุณเข้าไปเลย ฉันจะรออยู่ในรถแท็กซี่”
“ คุณ…คุณเป็นคนขี้เกียจที่หยิ่งผยอง!” ชิงหยาโกรธมากจนถึงจุดที่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง หลังกระแทกปิดประตูรถแท็กซี่ เธอก็เดินเข้าไปในโรงแรม
คนขับรถแท็กซี่สูงวัย มีใบหน้าที่น่าอึดอัดใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ เพื่อนตัวน้อยเสียดายไม่น่าที่จะหย่ากับภรรยาที่สวยงามคนนี้”
เย่ฮัว นำบุหรี่ออกมาและจุดบุหรี่ “ เพิ่งแต่งงาน”
“ อ๊ะ ขอโทษ…ขอโทษ” คนขับแท็กซี่สูงวัยพูดไม่ออก มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นคู่แต่งงานใหม่แบบนี้
ถ้ามันเปลี่ยนเป็นยุคอดีต ตอนนี้คนขับแท็กซี่สูงวัยคงกำลังจะล้มหัวพาดกับพื้น แล้วโชคดีที่พี่น้องน้ำเต้ามาช่วยชีวิตคนขับรถแท็กซี่สูงวัยไว้
หลังจากนั้นคนขับแท็กซี่สูงวัย ก็ไม่กล้าที่จะเริ่มการสนทนาอีกต่อไป แม้ว่าชายที่นั่งด้านหลังจะดูดีมาก แต่เขาก็ให้ความรู้สึกแปลก ๆ ราวกับว่าเขาเป็นมารที่สวมผิวหนังของมนุษย์
หลังจากรออยู่ครึ่งชั่วโมงชิงหยาก็ปรากฏตัวขึ้นในที่สุด ดูเหมือนว่ามันไม่ใช่ว่าเธอตั้งใจจะใช้เวลาถึงครึ่งชั่วโมงแต่เพราะเธออาบน้ำที่โรงแรมและเปลี่ยนเป็นชุดอื่น กระโปรงลายดอกไม้และต่อด้วยเสื้อเชิ้ตลายทางสีขาวเรียบง่าย แต่ดูดีในเวลาเดียวกัน คนขับแท็กซี่สูงวัยรู้สึกทำตัวไม่ถูกเมื่อเขาเห็นชิงหยา ฉันคงจะยอมตายถ้าฉันมีภรรยาแบบนี้!
หลังจากเข้ามานั่งในแท็กซี่ชิงหยาพูดเบา ๆ “ ไปยังอสังหาริมทรัพย์ที่ดีที่สุด”
“ โอ้…ดะ…ได้เลย…” คนขับแท็กซี่สูงวัยยังพูดติดอ่างอยู่ ผู้ชายคนนี้มีความสุขเกินไปแล้วที่จะมีผู้หญิงเช่นนี้ที่จะให้กำเนิดลูกสำหรับเขา
เย่ฮัวกำลังเตรียมที่จะสูบบุหรี่ แต่หลังจากคิดเกี่ยวกับมันเขาเก็บบุหรี่กลับและพูดเบา ๆ “ คุณทำได้ตามที่คิดไว้แล้วใช่ไหม"
“ นายกำลังพูดเรื่องอะไร” ชิงหยามองออกไปนอกหน้าต่างแล้วพูดเบา ๆ
เย่ฮัวไม่ได้พูดอะไรอีกและเงียบไปตลอดการเดินทาง หลังจากนั้นไม่นาน คนขับแท็กซี่สูงวัยก็พาทั้งสองมาอสังหาริมทรัพย์ทองที่อยู่ในเขตเมืองแต่ เย่ฮัวพูดเบา ๆ “ ที่นี่มีเสียงดังเกินไป ไปที่อสังหาริมทรัพย์ที่อยู่ในเขตชานเมือง”
คนขับแท็กซี่สูงวัยมองไปที่ชิงหยา เขารู้สึกว่าระหว่างคำพูดของทั้งสองคน คำของผู้หญิงนั้นมีน้ำหนักมากกว่า
ชิงหยายอมให้แก่เย่ฮัว อย่างไรก็ตามเธอเองก็รู้สึกว่ามันดีกว่าถ้าได้อยู่ที่ชานเมืองเพราะอากาศในเขตชานเมืองดีและเงียบในเวลาเดียวกัน มันเป็นประโยชน์สำหรับการบำรุงทารกในครรภ์
มันเป็นอีกหนึ่งชั่วโมงของการนั่งรถและหลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมงพวกเขาก็มาถึงที่หมายของพวกเขา อสังหาริมทรัพย์ หลงฮู ชิงหยารู้สึกว่าชื่อของอสังหาริมทรัพย์นั้นดูคุ้นเคยมากและเธอก็เคยเห็นมาก่อน ถูกต้อง! บริษัทในเครือของฉันดูเหมือนจะมี บริษัทหลงฮูนี้ด้วย และฉันเคยได้ประเมินแผนธุรกิจของมันด้วยซ้ำ
มองดูอสังหาริมทรัพย์ที่เต็มไปด้วยผู้คน ดูเหมือนว่าการตัดสินใจของฉันถูกต้อง
“แล้วคุณจะยืนโง่อยู่ที่นี่เพื่อ?” เย่ฮัวจุดบุหรี่แล้วเตือน
คิ้วของชิงหยาขมวดย่น “ คุณมันคนโง่ ทำไมคุณสูบบุหรี่อีกแล้ว คุณจะตายถ้าคุณไม่ยิ้ม?”
“อือ... ฉันจะตาย”
“......”
ชิงหยาขี้เกียจที่จะเถียงกับเขาแล้ว ชายผู้นี้หมดหวังแล้ว
เมื่อชิงหยาเดินเข้าไปในห้องรับรองการขายอสังหาริมทรัพย์สายตาของชายทุกคนมองไปที่เธอ เสียงน้ำลายที่ถูกกลืนลงคอไปก็ได้ดังออกมา และเมื่อผู้หญิงกำลังเตรียมจะลงโทษชายของตนเอง เย่ฮัวก็เดินเข้ามาและผู้หญิงทุกคนก็ลืมที่จะลงโทษผู้ชายของพวกเขาแล้วกลายเป็นเหมือนพวกผู้ชาย น้ำลายของพวกเธอก็ถูกกลืนลงคอไป
ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์รุ่นเยาว์รีบวิ่งเข้าไปทักอย่างรวดเร็ว “ คุณผู้หญิง คุณกำลังมองหาบ้านอยู่?”
“ พาฉันไปดูวิลล่า” ชิงหยาพูดเบา ๆ กลิ่นอายทั้งหมดของเธอแข็งแกร่งมากทำให้ผู้ชายบางคนไม่กล้ามองเธอโดยตรง
“ นี่คือเขตวิลล่าของเรา คุณผู้หญิงโชคของคุณดีมากเราเหลือเพียงวิลล่าหลังเดียวเท่านั้น วิลล่าที่เหลือนั้นได้ถูกขายไปแล้ว”
ชิงหยาดูแบบจำลองของวิลล่าแล้วพูดว่า “ งั้นฉันซื้อมัน”
“ อ๊ะ…” ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์รุ่นเยาว์ไม่เคยเห็นผู้ซื้อตรง ๆมาก่อน
“ ฮ่าฮ่า คนสวย ฉันต้องขอโทษด้วย ฉันซื้อวิลล่านี้ไปแล้ว” ชายอ้วนที่จนเห็นได้วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว โซ่ทองที่หนาราวกับนิ้วถูกแขวนคอที่คอของเขา ผิวของเขามันเยิ้มและสามารถมองเห็นฟันสีเหลืองของเขาได้เมื่อเขายิ้ม
“ ซีอีโอ เฉิน!” ตัวแทนขายอสังหาริมทรัพย์รุ่นเยาว์ตะโกนด้วยความเคารพ
ในขณะที่เย่ฮัวยืนสูบบุหรี่อยู่อีกด้านและดูโชว์
สีหน้าไม่พอใจปรากฏตัวบนใบหน้าที่น่ารักของชิงหยา “ไม่ใช่คุณพูดไปเมื่อครู่ ว่าวิลล่ายังไม่ได้ถูกขาย!”
“ นี่…” ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์รุ่นเยาว์ไม่รู้จะพูดตอบอย่างไร
“ คนสวย เอาอย่างนี่ดีไหม ไปทานอาหารด้วยกันและเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับบ้านพักในระหว่างมื้ออาหารได้เป็นไง?” เฉินฉวย ยิ้มแล้วฟันสีเหลืองของเขาก็ปรากฏขึ้นอย่างน่ารังเกียจทันที
ชิงหยาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถามว่า “ คุณชื่ออะไร”
เฉินฉวย คิดว่าคนสวยต้องการหมายเลขโทรศัพท์ของเขาและพูดอย่างตื่นเต้น “ฉันชื่อ เฉินฉวย”
ชิงหยาโทรออกด้วยโทรศัพท์ของเธอแล้วชี้ไปที่ เย่ฮัวผู้ที่อยู่ข้างๆและถามว่า “ คุณคิดว่าเขาหล่อมั้ย”
เฉินฉวย มองไปที่ เย่ฮัวและตกใจในตอนแรก หลังจากนั้นก็ยื่นปากของเขาออกมา “ไม่หล่อเหมือนฉันเลย”
“ ฉันก็คิดเช่นกัน” ชิงหยาพูดเบา ๆ
เฉินฉวย รู้สึกดีมาก “นี่แสดงให้เห็นว่าใจของเราทั้งสองเต้นเป็นหนึ่งเดียวกัน”
เย่ฮัวพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก ผู้หญิงคนนี้มีความกล้าหาญมาก แต่เธอก็เหมาะสมกับความชอบของฉันดี
“ ซีอีโอ ชิง มีอะไรไหม?” โดยไม่รอให้ ชิงหยาพูด ก็ได้ยินการสอบถามด้วยความเคารพออกมาจากโทรศัพท์
ชิงหยาพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ เรามีความร่วมมือกับอสังหาริมทรัพย์หลงฮูของเมืองหลงอันใช่ไหม”
“ ใช่ เราเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่”
“ เจ้านายของพวกเขาเรียกว่า เฉินฉวย หรือไม่” ชิงหยาถามและ เฉินฉวย ผู้ที่อยู่ด้านข้างก็แสดงออกอย่างสับสน
“ ไม่หัวหน้าของพวกเขาถูกเรียกว่า เฉินเต๋า ดูเหมือน เฉินฉวย จะเป็นน้องชายของเขา”
“ โทรหาหัวหน้าของพวกเขา ให้เขามาที่ศูนย์การขายอสังหาริมทรัพย์!” หลังจากพูดจบ ชิงหยาวางสายโทรศัพท์ ฉันแค่กังวลว่าจะไม่มีที่ระบายความโกรธ คุณทำได้แค่โทษโชคของคุณ!
เนื่องจากเสียงของชิงหยาค่อนข้างดัง ผู้คนมากมายจึงได้ยินสิ่งที่เธอพูดและรู้สึกว่ามีโชว์ที่จะต้องดู ในขณะเดียวกัน ใบหน้าเฉินฉวยเต็มไปด้วยสีหน้าน่าเกียจ ทุกวันนี้มีคนจำนวนมากที่ชอบทำตัวเท่ห์ คนที่สามารถทำตัวเท่ห์ ๆ ได้จะเรียกว่าเท่และคนที่ไม่สามารถทำตัวเท่ ๆ ได้พวกเขาเรียกว่าไอ้โง่
“ คนสวย ทำไมคุณทำอย่างนั้น มันจะไม่ดีนะถ้าคุณต้องอึดอัดใจในภายหลัง” เฉินฉวย ไม่ได้คิดมากและยังอยากทานอาหารกับผู้หญิงคนนี้
เมื่อเขาพูดจบโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น โทรศัพท์มาจากพี่ชายของฉันจริงเหรอ?
“ แกทำเรื่องบ้าอะไรลงไป!” เสียงตะโกนของเฉินเต๋าดังออกมาจากโทรศัพท์
เฉินฉวยตกตะลึง “ พี่ชายฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!”
“อยู่ที่นั่นและไม่ต้องไปไหน ฉันจะไปถึงที่นั่นภายใน 10 นาที!”
เฉินฉวยลดโทรศัพท์ของเขาลงจากหูของเขาด้วยความงุนงง จากนั้นก็มองไปที่ ชิงหยาและชี้ไปที่โทรศัพท์ของเขา
“ คุณยังอยากทานอาหารอยู่หรือไม่?” ชิงหยาพูดอย่างเย็นชา
เฉินฉวยกลืนน้ำลาย หยดเหงื่อเย็นเฉียบไหลลงมาจากหน้าผากของเขา เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้พึ่งพูดเป็นความจริง! ถ้าสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง... ฉันทำอะไรลงไป...
เย่ฮัวไม่ได้มีเจตนาที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้และดูผู้หญิงคนนี้ทำตัวเท่อย่างเงียบ ๆ