ตอนที่ 16 ตู่หมิงกลายเป็นซอมบี้
คิดว่าฉันจะกลัวงั้นเหรอ? ตู่หมิงมองไปยังทั้งสองคนด้วยสายตาดุร้าย "นายเห็นรอยกัดที่คอของฉันรึเปล่า? ต้องขอบคุณซ่งเจิงสำหรับรอยนี้ ! เขาผลักฉันไปทางซอมบี้ ฉันจะฆ่าเพื่อนร่วมทีมงั้นเหรอ ทำไมพวกนายไม่ถามเขาล่ะ วันนี้ถือว่าฉันได้ตายไปแล้ว ! ฉันจะทำให้ซ่งเจิงกลายเป็นซอมบี้ พวกนายจะต้องชดใช้ !"
พูดจบ ตู่หมิงก็ชูมีดขึ้นมา แล้วขว้างไปยังซ่งเจิง !
ซ่งเจิงนั้นไม่ยอมอ่อนข้อให้ เขารีบยกกระทะขึ้นมาบังไว้ !
"เคร้ง" เสียงชนกันของโลหะดังขึ้น ยิ่งเมื่ออยู่ในคลังสินค้าเสียงของมันยิ่งทำให้หูอื้อ !
แต่ว่าเรื่องที่ตู่หมิงคิดไม่ถึงก็คือ ซ่งเจิงที่ร่างกายดูอ่อนปวกเปียกนั้น กลับสามารถต้านพลังของเขาได้ !
เสี่ยวโจวและเหล่ากัวก็หัวเราะออกมา "หยุดซะ ! ตู่หมิง นายไม่เห็นรึยังไง ? หากนายยังคิดจะลงมือฆ่าซ่งเจิงต่อหน้าพวกเราอีกล่ะก็ อย่าหาว่าพวกเราไม่เกรงใจก็แล้วกัน อีกอย่างนายติดเชื้อซอมบี้ไปแล้ว หากนายไม่ไปเสียตอนนี้ เมื่อนายกลายเป็นซอมบี้แล้ว นายก็จะไปไหนไม่ได้อีกแล้วนะ !"
ในขณะที่ตู่หมิงกำลังพยายามลงมืออย่างบ้าคลั่งอยู่นั่น เขาก็รู้สึกว่าตัวเขาเองเริ่มที่จะร้อนขึ้นมา ! แม้แต่เจ้าบ้านี่ก็ทำยังไงมันยังไม่ตาย ความร้อนรนในใจของเขาก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ตัวเองใกล้ที่จะกลายเป็นซอมบี้มากขึ้นเรื่อยๆแล้ว
เสี่ยวโจวและเหล่ากัวต่างยกดาบขึ้นมาอย่างโมโห พร้อมที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ ! แต่ไม่ถึงสามนาที ตู่หมิงก็กรีดร้องออกมา เขาได้รับบาดเจ็บ! เพราะเสี่ยวโจวได้ฟันมีดลงไปที่ขาซ้ายของเขา!
ตู่หมิงนั้นก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง หากโดนรุมหนึ่งต่อสาม ยังไงเขาก็แพ้อย่างรวดเร็วอยู่ดี ซ่งเจิงมองไปยังร่างกายที่บาดเจ็บของตู่หมิง ในใจของเขาไม่มีความเห็นอกเห็นใจเลยสักนิด! ตู่หมิงทำตัวของเขาเอง เขามาทำร้ายเราก่อน ถ้าหากว่าเราไม่มีกระทะเหล็กนี่ล่ะก็ วันนี้เราคงตายที่นี่แน่ๆ!
และหากว่าเขาไม่สามารถยืนอยู่ตรงนี้ได้แบบนี้ล่ะก็ ไม่แน่ว่าตอนนี้เขาอาจจะกลายเป็นอาหารของซอมบี้ไปแล้ว !
ในขณะที่ซ่งเจิง เสี่ยวโจว และเหล่ากัวกำลังเตรียมตัวตัดสินชะตาชีวิตของตู่หมิงอยู่นั้น ร่างกายของตู่หมิงก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น ！
ดวงตาของตู่หมิงกลายเป็นสีแดง ทั้งร่างกายของเขาปรากฏเส้นเลือดสีน้ำเงินขึ้นมา! เขากำลังจะเปลี่ยนเป็นซอมบี้แล้ว เมื่อเห็นดังนั้นเสี่ยวโจวก็ตะโกนออกมาเสียงดังว่า "รีบฆ่าเขาเร็วเข้า ไม่อย่างนั้นหากเขากลายเป็นซอมบี้แล้วล่ะก็เราจะจัดการเขายากขึ้นไปอีก!"
พูดจบ เสี่ยวโจวก็ยกมีดสปาต้าขึ้นมาฟันไปที่หัวของตู่หมิง !
ตู่หมิงนั้นไม่สามารถอธิบายความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นได้ ! ในใจของเขานั้นโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ! ทั้งขาและมือของเขาปวดราวกับเป็นตะคริว ! กล้ามเนื้อที่ขาและมือของเขานั้นเกร็งแน่น จนทำให้คนที่เห็นต้องตกใจ !
ตู่หมิงเอื้อมมือไปรับมีดที่เล็งมาที่หัวของเขา ก่อนจะตะโกนออกมาด้วยเสียงอันทุ้มต่ำ "วันนี้ พวกนายจะต้องตาย !"
สติของตู่หมิงกำลังถูกไวรัสนั้นกลืนกิน แต่เขาก็จะไม่ยอมแพ้ ! ไม่ยอมแพ้อย่างเด็ดขาด ! ทำไมเจ้าบ้านั้นถึงไม่ตายซะทีนะ? หากเราตายไปเจ้าพวกนี้จะต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ! ทันใดนั้นเขาก็โจมตีไปยังพวกของซ่งเจิง ! เขาจับร่างของเสี่ยวโจวและเหล่ากัวอย่างรวดเร็วและโยนทั้งสองคนลอยขึ้นฟ้า เสี่ยวโจวตะโกนออกมาอย่างตกใจ "นี่เขากลายเป็นซอมบี้ไปแล้วเหรอเนี่ย ? มันช่างเป็นอะไรที่แข็งแกร่งเหลือเกิน !"
"อะไรกัน ? ตู่หมิงกลายเป็นซอมบี้แล้วงั้นเหรอ ? มันจะเป็นไปได้ยังไง ? ซ่งเจิง พวกเรารีบไปกันเถอะ หากเขากลายเป็นซอมบี้จริงๆ พวกเราก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันแล้วล่ะ พวกเรารีบไปกันเถอะ"
เป้ง เป้ง เป้ง ! เสียงตีกระทะของซ่งเจิงดังขึ้น ที่แท้ตู่หมิงได้กลายเป็นซอมบี้แล้วต่างหาก !
ชู่ ! ซ่งเจิงพูดขึ้นมาว่า "พลังแข็งแกร่งขนาดนี้ แถมยังเร็วมากกว่าเดิมด้วย ! นี่คงจะเป็นพลังของซอมบี้แล้วล่ะ !"
ไม่ได้การแล้ว กระทะเหล็กที่อยู่ในมือขวาของซ่งเจิงเกิดรอยแตก ! ซ่งเจิงจึงวางแผนที่จะใช้น้ำยาวิวัฒนาการตอนนี้ เพื่อที่เขาจะได้กลายเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ !
กระทะเหล็ก ให้น้ำยาวิวัฒนาการให้ฉันเดี๋ยวนี้ ! ต่อมาก็เกิดเสียงหนึ่งดังขึ้นจากกระทะเหล็กนั้น "เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องการใช้น้ำยาวิวัฒนาการตอนนี้ ? แม้ว่าจะมีน้ำวิวัฒนาการอยู่หกเปอร์เซ็นต์ แต่นั่นก็ไม่สามารถทำให้กลายเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกนะ อีกทั้งการเก็บน้ำยาวิวัฒนาการครั้งต่อไปต้องเพิ่มจำนวนขึ้นเป็นสองเท่า ! เจ้าแน่ใจแล้วใช่ไหม ?"
ยังไม่ทันที่ซ่งเจิงจะได้คิด ตู่หมิงก็ลงมือโจมตีเขาอีกครั้ง เขาจึงรีบพูดออกมาทันที "ฉันแน่ใจ !" ติง !
วิวัฒนาการสำเร็จ ในตอนนั้นเองที่ซ่งเจิงสัมผัสได้ว่าร่างกายของเขานั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง ! ดูเหมือนว่ามันจะมีหนวดของสัตว์เพิ่มขึ้นมาจากตัวเขา!
สายตาของซ่งเจิงเห็นว่าตู่หมิงกำลังลงมืออีกครั้ง ! แต่ว่าการที่มีหนวดขึ้นมานั้นเป็นเพียงแค่ขั้นตอนแรกของการวิวัฒนาการเท่านั้น ส่วนตู่หมิงที่พุ่งเข้ามารัดเขาเอาไว้อยู่นั้น ! ซ่งเจิงก็พยายามที่จะดิ้นออกไป ! ในตอนนั้นเองเขาก็รู้ว่าตู่หมิงยังเหลือสติเพียงน้อยนิดจึงทำให้เขา ต้องรีบหลุดออกไปจากตู่หมิงให้ได้ เพราะว่าเจ้าหนวดพวกนี้ กำลังดูดซับพลังในร่างกายของตู่หมิงอยู่
ตอนนั้นเองที่ซ่งเจิงเกิดอาการตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ! หรือว่าพลังใหม่ของเขาคือการดูดซับพลังของซอมบี้มาเป็นของตัวเอง ? แต่ว่าสมองของเขาจะเปลี่ยนเป็นอยากกินคนด้วยรึเปล่านะ ! ซ่งเจิงรู้ดีว่า มันเป็นผลข้างเคียงของพลัง ! แต่เขารู้ว่าทุกคนที่เปลี่ยนเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่จะต้องมีผลข้างเคียงตามมาอย่างแน่นอน !
เขาเลยต้องรีบหนีออกมาอย่างเร็วที่สุดเพื่อให้หนวดของเขาหยุดดูดซับพลัง ! แต่ว่ามันก็ไม่เป็นผล มันยังคงดูดซับพลังของตู่หมิงอยู่เหมือนเดิม
ซ่งเจิงเริ่มเกิดอาการร้อนรน เขาจะเปลี่ยนเป็นซอมบี้ไหมนะ ? เป็นไปไม่ได้หรอกใช่ไหม !
แต่ตู่หมิงที่ยังคงมีสติอยู่น้อยนิดนั้นกลับร้อนรนยิ่งกว่า เพราะว่าเขามีพลังไม่พอเนื่องจากโดนหนวดของซ่งเจิงดูดพลังไปหมดแล้ว ! จึงทำตู่หมิงเกิดอาการคุ้มคลั่งขึ้น ก่อนจะคำรามออกมา ! แล้วตู่หมิงก็วิ่งหนีออกไปยังด้านนอกของซุปเปอร์มาร์เก็ต แล้วตะโกนตามหลังมาว่า "ซ่งเจิง แกรอฉันก่อนเถอะ ฉันจะต้องแก้แค้นแกให้ได้อย่างแน่นอน !"
ในขณะนั้นเองซ่งเจิงก็มีสภาวะย่ำแย่เป็นอย่างมาก ไม่เพียงแต่ปวดหัวราวกับจะระเบิดเท่านั้น ! แต่เขายังรู้สึกอ่อนแรง และรู้สึกเหนื่อยล้าไปทั่วทั้งร่างกาย ! เสี่ยวโจวและเหล่ากัวรีบเข้าไปพยุงร่างของซ่งเจิงที่กำลังหมดสติอยู่ที่พื้น พวกเขาค่อยๆพาซ่งเจิงกลับไปยังเขตที่อยู่อาศัยอย่างระมัดระวัง ! เหตุการ์ระหว่างซ่งเจิงและตู่หมิงเกิดขึ้นห่างจากพวกเขาสองคนมาก ทำให้ทั้งสองคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
แน่นอนว่าเมื่อซ่งเจิงฟื้นขึ้นมา เขาก็อยู่ในห้องนอนของตัวเองแล้ว ! เขาคิดว่าเสี่ยวโจวและเหล่ากัวคงเป็นคนพาเขากลับมา วันพรุ่งนี้เขาคงจะต้องไปขอบคุณทั้งสองคนเสียหน่อย
ในตอนนั้นเองหลี่หวานหรูก็เดินเข้ามาพอดี เธอถามอย่างเป็นห่วงว่า "หือ ? พี่เจิงฟื้นแล้วเหรอ? รู้สึกไม่สบายตรงไหนอีกหรือเปล่า ?"
"ฉันไม่เป็นไร" ซ่งเจิงรู้สึกไม่ดีเอามากๆจึงพูดขึ้นมาว่า "หวานหรู ที่จริงแล้วเธอไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอกนะ เธอสามารถไปใช้ชีวิตในแบบของเธอได้ ไม่ต้องมาที่นี่ทุกวันหรอก ฉันให้เธอแค่แพนเค้กครึ่งแผ่นเท่านั้นเองมันไม่ได้เยอะอะไรเลย !"
"ไม่ ! พี่ซ่งเจิง ฉันสัญญาแล้วว่าฉันจะทำ ! คุณปู่สอนมาว่า บุญคุณที่ได้รับมานั้นต้องทดแทน ! อีกอย่างพี่ก็เป็นญาติคนเดียวของฉันแล้ว ! ฉันไม่มีอะไรที่สามารถตอบแทนพี่ได้ นอกจากดูแลพี่เท่านั้น ! ไม่อย่างนั้นฉันคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต !" หลี่หวานหรูนั้นรู้สึกซาบซึ้งเขามากทีเดียว เพราะแพนเค้กครึ่งแผ่นมันสามารถทำให้เธอดำรงชีวิตต่อไปอย่างมีความหวังได้อีกครั้ง และมันมีคุณค่าในตัวของมันเองอีกด้วย
"งั้นก็ตามสบาย แต่ว่าไม่นับเรื่องความสัมพันธ์ทางกายนะ !" ซ่งเจิงรู้สึกว่าตัวเองตอบแบบไม่ดีออกไป แต่กับ
หลี่หวานหรูนั้นเธอเกิดความรู้สึกกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
"จริงเหรอ ? พี่ซ่งเจิง พี่ยอมรับฉันแล้วใช่ไหม ? ดีจังเลย ! ใช่แล้ว ฉันลืมบอกพี่ไป หัวหน้าตามหาพี่อยู่น่ะ เห็นว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับตู่หมิง พี่รีบไปเถอะ ฉันจะออกไปทำธุระของฉันสักนิดหน่อย ！"
"อือ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ ！"
เมื่อมาถึงกลุ่มของหัวหน้า เขาก็เห็นหัวหน้า เสี่ยวโจวและคนอื่นๆ
หัวหน้าเดินเข้ามาหาเขาแล้วพูดว่า "ซ่งเจิง ! บอกฉันสิ วันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมตู่หมิงถึงได้กลายเป็นซอมบี้ แล้วทำไมยังปล่อยให้เขาหนีไปได้อีก !"
"หัวหน้า ตู่หมิงเป็นคนอย่างไรนั้นท่านย่อมรู้ดี ! ในตอนที่ผมกำลังเก็บของจากคลังสินค้าอยู่นั้น เขาก็ล่อให้ซอมบี้เข้ามาลุมผม ใครจะคิดว่าเขาจะให้เหล่าซอมบี้พวกนั้นมาฆ่าผมให้ตายล่ะ !"
"แต่ว่าสุดท้ายแล้วสถานการณ์กลับเปลี่ยนไปทำให้เขาโดนซอมบี้กัดเสียเอง ! หลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นบ้า ! เขาเอามีดไล่ฆ่าผมอย่างคุ้มคลั่ง ! หากว่าผมไม่ได้เรียนการต่อสู้มาก่อนหน้านี้ล่ะก็ ผมคงตายด้วยฝีมือของเขาไปแล้ว ! พวกเสี่ยวโจวและเหล่ากัวก็เป็นพยานให้ผมได้ครับ !" ซ่งเจิงได้เตรียมคำพูดเอาไว้แล้วว่าเขาจะต้องพูดอย่างไร ！
เสี่ยวโจวกับเหล่ากัวนั้นพวกเขานับถือซ่งเจิงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พวกเขาจึงรีบเข้าไปช่วยพูดทันที "ใช่ครับ ! หัวหน้าครับ ตู่หมิงคนนั้นไม่มีความเป็นคนเลย เขาล่อซอมบี้เพื่อที่จะให้มันมาฆ่าซ่งเจิงของพวกเรา ! เจ้าตู่หมิงคนนั้นสมควรได้รับผลแบบนี้แล้วล่ะครับ!"