ในอาณาจักรแห่งนี้มีความจำเป็นที่จะต้องใช้เงินอย่างนั้นหรอ? เขาคิด นั่นเป็นคำถามแรกที่นึกขึ้นได้ โชคดีที่เขาก็มีกระเป๋าหนังใบหนึ่ง แม้ว่าเขาจะเป็นแค่กระดูกก็เถอะ
ลีชินอูยักไหล่และตัดสินใจใส่เหรียญลงในกระเป๋าของเขา ตอนนี้ยังมีของที่ดรอปมาจากทหารกระดูกอีก 2 ชิ้น
[หอกกระดูก]
[Lv.1]
[ความทนทาน: 93/100]
[พลังโจมตี: 5 - 15]
หอกกระดูกยังคงแข็งแรง แม้จะใช้โจมตีกระดูกไปหลายครั้งในระหว่างการต่อสู้ นอกจากนั้นยังมีรายละเอียดที่สำคัญ: อาวุธนี้มีเลเวล ไม่สิ ยังมีมากกว่านั้นอีก
[คุณต้องการที่จะสังเวยกระดูกหอกเพื่ออัพเกรดกระดูกของคุณหรือไม่? คุณสามารถเลือกหนึ่งในสิ่งต่อไปนี้เพื่ออัปเกรด: กระดูกนิ้วเท้า, กระดูกขา, กระดูกแขน, กระดูกนิ้ว, กระดูกขากรรไกรบน และกระดูกขากรรไกรล่าง]
"ไม่"
ดูเหมือนว่าเขาต้องใช้อุปกรณ์กระดูกที่ได้สังเวยเพื่ออัปเกรดร่างกาย แต่อาวุธจำเป็นสำหรับเขามากเกินกว่าจะใช้สังเวยในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงคงรูปหอกอย่างนี้ต่อไป ที่สำคัญยังมีบางสิ่งเหลืออยู่ที่สามารถนำมาอัปเกรดกระดูกของเขาได้
[คุณต้องการที่จะสังเวยกระดูกของทหารกระดูกเพื่ออัปเกรดกระดูกของคุณหรือไม่? คุณสามารถอัปเกรดกระดูกแขนของคุณได้]
ลีชินอูมองไปรอบๆก่อนที่จะพยักหน้า ทางเดินรกร้างเงียบงัน ไม่มีแม้แต่เสียงมดคลาน
เขาได้ฆ่ายามลาดตระเวนไปแล้ว ดังนั้นคงต้องใช้เวลาอีกสักพักที่คนอื่นจะเข้ามาสำรวจอีกครั้ง หลังจากที่เขายืนยันความปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว เขาจึงพึมพำขึ้นมาเงียบ ๆ
"อัปเกรด"
ทันทีที่เขาใช้สกิลอัพเกรดกระดูก บริเวณกระดูกแขนของเขาก็เริ่มสั่นไหวพร้อมกับเกิดเปลวไฟอ่อนๆและค่อยๆสลายไปในอากาศ ตามด้วยความรู้สึกเจ็บปวดราวกับโดนของร้อนค่อยๆกัดกินบริเวณแขนซ้ายของเขา
[คุณได้อัพเกรดกระดูกแขน ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ดูดซับความทรงจำและประสบการณ์ของทหารกระดูก]
[หอก ไม่ได้ใช้แค่เหวี่ยงอย่างไร้ทิศทางเช่นนั้น มันควรจะเป็นเช่นนี้ต่างหาก นี่เป็นเทคนิคการใช้หอกที่ถูกสอนโดยนายพลที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักร นายพลลีโอ]
"..."
อืมม อันที่จริงแล้ว เขาไม่ได้คาดหวังสูงจากการเดินทางในครั้งนี้ ในทางตรงกันข้ามเขาควรจะรู้สึกดีใจซะด้วยซ้ำที่เขาแข็งแกร่งขึ้น ซึ่งไม่อาจรู้ได้เลยว่าจะสามารถเพิ่มค่าความแข็งแกร่งเเบบนี้ได้อีกเมื่อไหร่ บางทีถ้าเขาพัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป อย่างน้อยเขาก็น่าจะเผชิญหน้ากับทหารกระดูกและชนะมันได้อย่างง่ายดายกว่านี้
ลีชินอูพยายามปลอบใจตัวเองจากความผิดหวังที่เกิดขึ้น เขาคว้าหอกด้วยมือข้างหนึ่งแล้วลุกขึ้นยืน ในขณะนั้น เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป
"หืมม ... ?"
หอกเปลี่ยนไป? ไม่ ไม่ใช่แค่นั้น ตัวเขาเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ชินอูคว้าหอกโดยไม่คิดอะไร และในเวลานั้น ความรู้สึกบางอย่างได้ลอยขึ้นมาในหัว นี่ไม่ใช่วิธีการจับหอกที่ถูกต้อง
ถ้าเขาใช้มันเหวี่ยงแบบนี้ หอกจะมีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับไม้ธรรมดาเท่านั้น หากต้องการใช้หอกให้เต็มประสิทธิภาพ ก่อนอื่นเลยเขาจำเป็นจะต้องจับมันให้ถูกต้องซะก่อน ชินอูทำตามสัญชาตญาณของเขาและเริ่มเปลี่ยนวิธีการจับ ซึ่งวิธีการจับหอกนี้เหมือนกับที่ทหารกระดูกได้ทำให้เขาเห็นในระหว่างการต่อสู้
[แพสซีฟสกิล ผู้ใช้หอกฝึกหัด Lv.1 ได้รับการเรียนรู้แล้ว]
"... !"
ในขณะนั้นดวงตาของลีชินอู(ที่ไม่มีอยู่จริง)เบิกกว้าง เขาได้เรียนรู้การใช้หอกจากการดูดซับความทรงจำของทหารกระดูก!
ถ้าเป็นแบบนี้ หากเขาได้รับกระดูกจากคนอื่นที่มีสกิลแตกต่างกัน หมายความว่าเขาจะสามารถเรียนรู้สกิลพวกนั้นได้ทั้งหมดงั้นหรือ? การพัฒนาของเขาจากสกิลอัพเกรดกระดูกทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม
'ดี แบบนี้พอจะรับได้หน่อย... '
หากว่าเขามีร่างกายมนุษย์ปกติ เขาจะไม่สามารถเพิ่มค่าความแข็งแกร่งผ่านทางกระดูกได้อย่างแน่นอน รวมถึงการฟื้นคืนชีพด้วยหัวใจล่องหนเช่นกัน สกิลทั้งสองอย่างนี้มีพลังมากจนเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับว่าเขาเป็นโครงกระดูก
ถ้าในตอนแรก 'ถึงอย่างนั้น ทำไมคุณถึงเปลี่ยนผมเป็นกระดูกเล่า ยัยแม่มดบ้า!' ตอนนี้เขาคงพูดว่า 'เมื่อเป็นแบบนี้ไปแล้ว ฉันจะกลายเป็นโครงกระดูกที่แข็งแกร่งที่สุด!' ลีชินอูแกว่งหอกไปมาสองสามครั้งแล้วพยักหน้าอย่างพอใจ
'หอกของฉันก็ยังคงน่ารังเกียจอยู่ดี แต่อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็สามารถใช้มันได้ดี'
ชินอูไม่เคยเรียนศิลปะการต่อสู้มาก่อน แต่เขาสามารถบอกได้ว่าการเคลื่อนไหวของเขานั้นถูกต้องหรือไม่
ระหว่างการต่อสู้นั้น เขาใช้หอกนี้ด้วยความสิ้นหวัง ตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงของพลังที่เขาใช้หอกได้ในตอนนี้
[ตรงนั้น ... มือใหม่ ... ?]
"ใช่ มือใหม่! สวัสดีตอนเช้า!"
แน่นอนว่า ลีชินอูไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะทหารกระดูกตรงหน้านี้ได้ ดังนั้นเขาจึงทำตัวเหมือนโครงกระดูกร่าเริงเมื่อทหารกระดูกลาดตระเวนตัวใหม่ปรากฏตัวและเดินอย่างเชื่องช้า
ทหารกระดูกที่นี่ดูเหมือนจะเป็นมือใหม่ เพราะพวกมันทั้งหมดทักทายเขาโดยไม่สงสัยอะไร และมันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างดีกับเขานะ
"ยินดีที่ได้รู้จักคุณพอล!"
[ชื่อของฉันไม่ใช่พอล แต่ ... ยินดีที่ได้รู้จักคุณ ... !]
'ภารกิจเอาไว้ก่อน ตอนนี้อยู่ที่นี่และพัฒนาความแข็งแกร่งน่าจะดีกว่า '
เขาทักทายทหารกระดูก และปลายหอกของเขาพุ่งเข้าหามันอย่างรวดเร็ว
[ท...ทรยศ ... ]
"โชคไม่ดีที่คุณจำชีวิตในอดีตไม่ได้นะพอล เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ... "
[อ๊ากกก!]
ลีชินอูแทงหัวกะโหลกของพอลรุ่นที่ 138 ด้วยหอกกระดูกของเขาอย่างสุดแรง ความหนาและความแข็งแรงของกระดูกหอกของเขานั้น เทียบไม่ได้กับหอกกระดูกทั่วไป มันแทงเข้าที่กะโหลกศีรษะของพอลรุ่นที่ 138 อย่างมิดปลายหอก เมื่อทหารกระดูกตาย ชินอูก็ได้รับของ 3 สิ่งที่ดรอปออกมาเหมือนเดิม
"โอ้ คราวนี้เป็นกระดูกขา"
ทหารกระดูกแต่ละตัวไม่ได้ดรอปกระดูกแขนอย่างเดียว หลังจากทดลองมากกว่า 100 ครั้ง ลีชินอูก็สามารถสรุปได้ว่าทหารกระดูกนั้นจะดรอปกระดูกแขน, กระดูกขาหรือกระดูกผสม (คำอธิบาย : อธิบายว่ามันเป็นกระดูกที่ไม่รู้ที่มา) ในบรรดาสิ่งเหล่านี้ กระดูกผสมเป็นแค่กระดูกโง่ๆที่ไม่ได้เพิ่มค่าสเตตัสหรือมีสกิลอะไรเลย ในขณะที่กระดูกแขนเพิ่มความสามารถของเขาในการใช้หอกและกระดูกขา ...
[คุณได้อัพเกรดกระดูกขา ได้รับสกิลความสามารถเพิ่มขึ้น 5% นักวิ่งฝึกหัด]
[ไม่! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะต้องแกว่งหอกนะ! พระเจ้า การแพร่ระบาดเกิดขึ้นเร็วเกินไป ฉันต้องออกไปจากที่นี่ก่อน! ความแตกต่างของคุณคือการวิ่งเร็วกว่าใครๆ! - ทหารนิรนาม]
[สกิลนักวิ่งฝึกหัดกลายเป็น Lv.3 ความเร็วในการวิ่งของคุณเพิ่มขึ้นเล็กน้อย]
"เยี่ยม"
สามารถพูดคุยติดตามได้ที่ : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire