px

เรื่อง : เห้ย อย่ายิง! นี่เพื่อนเอง - stop friend fire
ตอนที่ 11 ร้านค้าลับของพระเจ้า 2


"ฮะ!?"

ในวินาทีลูกธนูพุ่งเข้ามา เขาก็สามารถจับวิถีของลูกธนูได้ด้วยตาเปล่า และสามารถปัดการโจมตีของลูกธนูที่กำลังพุ่งเข้ามาได้ถึงสองลูกพร้อมกันในครั้งเดียว! แต่บางลูกที่เขาไม่สามารถปัดป้องได้ทัน ทิ่มเข้าที่หัวไหล่ของเขาทันที แต่ความเสียหายที่เขาได้รับน้อยมาก

 

[คุณได้เรียนรู้พาสซีฟสกิล ป้องกันการโจมตีเบื้องต้น Lv.1]

 

ไม่ใช่แค่นี้ เขาคิดว่าเขาจำเป็นต้องหยุดการโจมตีของเจ้าโครงกระดูกพวกนี้ก่อนที่พวกมันจะใช้ธนูโจมตีเขาอีกครั้ง ชินอูอ้าปากกว้างแล้วส่งเสียงกรีดร้องออกมาทันที

 

"Kuhwaaaaaaahk!"

 

[คุณได้เรียนรู้แอคทีฟสกิล เสียงกรีดร้องแห่งความตายเบื้องต้น Lv.1]

[จากการใช้สกิลเสียงกรีดร้องแห่งความตายเบื้องต้น ศัตรูในพื้นที่ทั้งหมดได้เข้าสู่สภาวะบ้าคลั่งชั่วคราว]

 

ชินอูไม่รู้ว่าเขาเรียนรู้สกิลเสียงกรีดร้องแห่งความตายได้ยังไง แต่ชัดเจนว่ามันมาจากการดูดซับเทรเชอร์อีทเตอร์แน่นอน! อ่า เขาอดไม่ได้ที่รู้สึกผิดหวังเพราะสกิลที่เขาต้องการคือเสียงคำรามฟื้นฟู

 

[แก ... แทรกซึมเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ...!]

[ฉันจะ ... ฆ่าแก ...!]

 

เขารู้สึกเวียนหัว เนื่องจากเขาใช้สกิลเสียงกรีดร้องในตอนที่มานาเขาแทบจะติดลบ แต่เอฟเฟคของมันน่าทึ่งมาก สิ่งที่เกิดขึ้นคือทหารโครงกระดูกมองพวกมันเองเป็นศัตรูและต่างฝ่ายต่างก็เริ่มโจมตีกันทันที!

ลีชินอูใช้โอกาสนี้พยายามไต่ไปบนกำแพง เขารู้สึกปวดหัวมากเนื่องจากการใช้มานาอย่างไร้เหตุผลในครั้งนี้ แต่เขาก็กัดฟันอดทนและพยายามปีนกำแพงต่อไป

 

[อะ.. อะไรกันไอ้บ้านั่น?]

 

"ฉันอยู่ข้างหลังแกนี่ไงพวก"

 

[อั๊ก!?]

 

เมื่อทหารกระดูกหลุดออกจากสภาวะบ้าคลั่ง ลีชินอูก็อยู่แล้วบนกำแพงปราสาทแล้ว!

ในระยะนี้การโจมตีด้วยธนูจะไร้ผลทันที ลีชินอูตวัดหอกกระดูก Lv.2 ออกมาแล้วโจมตีพวกมันอย่างเลือดเย็น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

[คุณได้ล่านักธนู]

[คุณได้ล่านักธนู]

 

เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆกำแพงปราสาทก็เงียบลงอย่างรวดเร็ว ชินอูดึงลูกธนูที่ปักอยู่บริเวณหัวไหล่ออกแล้วถอนหายใจออกมาแผ่วเบา แม้ว่าเขาจะได้รับบาดบ้างเจ็บเล็กน้อย แต่เขาก็สามารถหยุดการรายงานของพวกมันไปยังผู้บังคับบัญชาได้สำเร็จ

 

"... นี่มันอะไรกันเนี่ย?"

 

เมื่อเขาปีนขึ้นไปบนยอดกำแพงปราสาทได้แล้ว ในที่สุดเขาก็ได้เห็นถึงทัศนียภาพที่อยู่เบื้องหลังกำแพงซึ่งมีระยะไกลสุดสายตานี้ เนื่องจากตัวกำแพงของปราสาทยังคงมีสภาพเหมือนเดิมทำให้เขาคิดว่าเมืองภายในน่าจะคล้ายกับยุคกลาง แต่ภาพเบื้องราวกับว่ากำลังเยาะเย้ยความโง่งมของเขา

 

"นี่มันโลกปีศาจหรือที่ไหนกันแน่เนี่ย...?"

 

เมือง ? บางทีเมื่อก่อนหน้านี้มันอาจจะเรียกแบบนั้นได้ แต่อย่างไรก็ตามตัวสิ่งปลูกสร้างทั้งหมดนั้นผุพังและเต็มไปด้วยวัชพืชหนาแน่นเกี่ยวกวัดปกคลุมไปทั่ว ... ที่นี่มันถูกทำลายไปแล้วโดยไม่มีอาคารหลังไหนที่เรียกว่าอาคารได้เต็มปากหลงเหลืออยู่เลย

ทางเข้าเป็นสิ่งเดียวที่แทบไม่มีส่วนไหนบุบสลาย เมื่อเขามองไปข้างหน้า สิ่งที่เห็นคือที่ราบปกคลุมไปด้วยวัชพืชและทะเลทรายทรายปะปนกันไป ถ้าที่นี่เป็นเหมือนเกมส์ที่ถูกสร้างขึ้น มันก็เหมือนกับว่านักพัฒนาเกมส์นั้นได้พยายามใช้ทั้งแผนที่ทะเลทรายและแผนที่ราบมาผสมผสานกัน และสิ่งที่ได้ก็คือความล้มเหลวแบบที่เขาเห็นอยู่ในตอนนี้

 

"ผู้บังคับบัญชาบ้าอะไรวะ?"

ไม่มีทางที่จะมีระบบทหารใด ๆ หลงเหลืออยู่ที่นี่ โครงกระดูกที่นี่เป็นเพียงแค่วิญญาณที่ติดอยู่ในอดีต และสิ่งที่เขาต้องเผชิญหน้าที่ผ่านมาและต่อจากนี้ก็อาจจะเป็นเช่นเดียวกัน ในขณะที่เขาคิดว่าตัวเองกำลังพูดโต้ตอบกับพวกมันอยู่ แท้จริงแล้วมันไม่ได้มีบทสนทนาอะไรเกิดขึ้นจริงเลย

 

"อ่า ..."

ลีชินอูตระหนักถึงเหตุการณ์ที่เขากำลังเผชิญอยู่ ได้แต่ถอนหายออกมาและยักไหล่เบาๆ เอาจริงๆแล้ว ก่อนที่เขาจะมาที่นี่ ในตอนที่พระเจ้าได้บอกเขาว่าเธอต้องการให้เขาชำระล้างสถานที่แห่งนี้ เขาคิดแค่ว่า ' ฉันไม่ได้สนใจจริงๆ แต่ถ้าสามารถกลับมามีชีวิตอีกครั้งได้ก็คงดี' แต่ตอนนี้ความรู้สึกของเขาคือเขาต้องการที่จะแก้ไขสถานที่แห่งนี้ อย่างน้อยก็จัดการความไม่สบายใจของเขาออกไปได้

 

' ก่อนอื่นเลย ขอรับรางวัลไปล่ะนะ '

 

เขาไม่อาจนั่งคิดเรื่องนี้ตลอดไป ลีชินอูเก็บรวบรวมพีเรียมที่กระจายอยู่บนกำแพงปราสาทรวมทั้งธนูกระดูกและลูกธนู

น่าแปลกที่กระดูกนิ้วของพวกทหารยังคงอยู่ และเมื่อเขาอัพเกรดให้กับตัวเองด้วยกระดูกเหล่านั้น ข้อความที่คุ้นเคยก็ปรากฎขึ้นเช่นเดิม

[คุณได้อัพเกรดกระดูกนิ้วของคุณ ความว่องไวเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ดูดซับส่วนหนึ่งของความทรงจำและประสบการณ์ของนักธนู]

[ทำไมนายวางแอปเปิ้ลบนหัวของฉัน? ... รอก่อนเถอะฉันจะเรียนการยิงธนู! หึ่ย ฉันบอกว่าฉันจะเรียนไง! -เด็กชายนิรนาม]

 

มีความเป็นไปได้สูงมากที่เมื่อใดก็ตามเขาได้อัพเกรดกระดูกด้วยกระดูกนิ้วมือพวกนี้ ความว่องไวก็จะเพิ่มขึ้นด้วยเมื่อเปรียบเทียบกับการอัพเกรดกระดูกขาของเขาที่ถึงขีดจำกัดแล้วทำให้ไม่สามารถเพิ่มความว่องไวได้อีก

 

[คุณได้รับคันธนูสั้น Lv.1]

[คุณได้เรียนรู้การยิงธนูเบื้องต้น Lv.1]

 

"อ่า ใช่แล้ว ฉันค่อนข้างคาดหวังให้มันเป็นแบบนี้นะ"

เขาค้นหาทั่วอาณาบริเวณนี้ทั้งหมดและใช้กระดูกนิ้วที่เขารวบรวมได้อัพเกรดตัวเองทันที ผลที่ได้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เสริมความสามารถของรองเท้าขนนกก็ตาม แต่ความว่องไวของเขาได้ขึ้นไปถึงระดับ 62 และสกิลการยิงธนูเบื้องต้นของเขาได้เพิ่มขึ้นเป็น Lv.2 ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยยิงธนูสักลูกเลยก็ตาม

 

ชินอูยังคงรวบรวม(อัพเกรด) ธนูสั้นอย่างน้อยสิบอันเพื่อรวมเป็นหนึ่งเดียวต่อไป

 

[ธนูสั้น + 4]

[Lv.1]

[ความทนทาน: 220/220]

[พลังโจมตี:20-25]

 

“มันก็ไม่ได้แย่นะ”

แม้ว่าพลังการการโจมตีของมันไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับหอกกระดูก Lv.2 แต่เขารู้สึกมั่นใจมากขึ้นเพราะตอนนี้เขาได้รับวิธีโจมตีระยะไกลแล้ว และเขารู้สึกดีใจขึ้นไปอีกเนื่องจากการค้นพบลูกธนูเกือบ 200 ลูกถูกเก็บไว้ในกำแพงปราสาท

 

[เควสต์เสร็จสมบูรณ์!]

[คุณได้รับคลังแล้ว คุณสามารถเปิดและปิดโดยการตะโกนคำสั่ง ‘คลัง’]

[คุณได้รับอนุญาตให้เข้าถึงร้านค้าลับของพระเจ้า คุณสามารถเปิดได้โดยตะโกนคำสั่ง ‘ร้านค้า’]

 

สามารถติดตามได้ที่ : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire

รีวิวผู้อ่าน