เขาไม่ต้องการถูกไล่ล่าโดยกองทัพเรือบนเกาะ รอส สร้างสถานการณ์ว่าเขาหนีออกจากเกาะไปทางเรือแล้ว จากนั้นก็วกกลับมาที่เกาะอย่างเงียบ ๆ
วิธีนี้อาจใช้ตบตาพวกกองทัพเรือได้ไม่นาน แต่มันไม่สำคัญ เขาแค่อยากจะรู้ว่าสถานการณ์มันเป็นอย่างไรกันแน่
“ไป เมืองเกียร์ ก่อนก็แล้วกัน”
รอส มองไปที่เมืองที่เขาเคยอาศัยอยู่เป็นเวลาหนึ่งปี หลังจากส่ายหน้า เขาก็หันหลังเดินไปตามทางไปยังเมืองที่จอแจในใจกลางเกาะ
มีองค์กรข่าวกรองใต้ดินอยู่ภายในเมือง พวกเขาให้ข้อมูลข่าวสารต่างๆ อย่างข้อมูลของพวกโจรสลัดมากมายที่เขาตามล่าส่วนใหญ่ก็ได้รับข้อมูลมาจากองค์กรหน่วยข่าวกรอง
ลัดเลาะไปตามเส้นทางข้ามภูเขา
สองชั่วโมงต่อมา
รอส สวมหมวกหนัง เดินไปตามถนนของเมืองเกียร์
เขาไม่ได้หลบซ่อนหรือปกปิดตัวตน ผู้คนที่อยู่ด้านข้างของเมืองก็ไม่มีใครสนใจเขามากนัก ดูเหมือนว่าสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเมืองทาโรต์ ยังไม่แพร่กระจายมาที่นี่
แต่สิ่งที่ รอส อยากรู้ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับเมืองทาโรต์ นอกจากนี้เขายังต้องการที่จะรู้ว่าใครมันโยนความผิดมาให้เขาและสร้างสถานการณ์จนเขาถูกไล่ล่าจากกองทัพเรือ
ขณะที่ รอส กำลังเดินไปยังที่ตั้งขององค์กรข่าวกรองใต้ดินทันใดนั้นมีหนังสือพิมพ์หลายฉบับ ตกลงมาจากท้องฟ้า ลงบนพื้นถนนที่อยู่ไม่ไกล หลายคนหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาแล้วดู
“ไม่น่าเชื่อ”
มืออสูรรอส…ปล้นและฆ่าผู้คนในเมืองเล็กๆ? ไม่ใช่ว่าเขา ไปตามล่าโจรสลัดที่มีค่าหัว 10 ล้านเบรี่ หรอกเหรอ!
หลายคนมองไปที่หนังสือพิมพ์และตกใจมาก
รอส ถึงกับหยุดชะงักฝีเท้าลงในทันที เขาดึงปีกหมวกลงมาอีกเล็กน้อย และเดินออกจากฝูงชนพร้อมกับหยิบหนังสือพิมพ์มาอย่างเงียบ ๆ
โศกนาฏกรรมเมืองทาโรต์!
มีเพียง 70 ครอบครัวเท่านั้นที่อาศัยอยู่ในเมืองแห่งนี้ พวกเขาถูกปล้นและสังหารในชั่วข้ามคืน และทั้งเมืองถูกไฟไหม้กลายเป็นซากปรักหักพัง หลังจากการสืบสวนอย่างละเอียดโดยกองทัพเรือ หัวหน้าผู้ก่อการร้ายที่กระทำการคือนักล่าโจรสลัด มืออสูรรอส!
สายตาของ รอส ปรากฏแววโกรธเกรี้ยว
ในเวลานี้เสียงของผู้คนจำนวนมากที่อยู่ถัดจากเขา ก็ดังเข้ามาในหูของ รอส อย่างต่อเนื่อง
ฉันไม่คิดเลยว่า นักล่าโจรสลัด จะเป็นโจรสลัดที่น่ากลัวซะเอง!
“ ฉันเคยบอกไปแล้วว่า นักล่าโจรสลัด มันก็เหมือนกับโจรสลัดนั่นแหละ มันเป็นพวกที่เห็นแก่เงิน ไม่แปลกที่มันจะทำแบบนี้”
“ฉันหวังว่า กองทัพเรือ จะสามารถจับกุมผู้ชายคนนี้ได้”
มือที่ถือหนังสือพิมพ์ของ รอส บีบขย๋ำๆจนหนังสือพิมพ์ยับยู่ยี่ สักพักเขาก็เดินเข้าไปในตรอกพร้อมกับโยนหนังสือพิมพ์ลงถังขยะ
หลังจากออกมาจากตรอกข้างถนนเขาก็ข้ามไปอีกฝั่ง
รอส ได้มาถึงผับแห่งหนึ่ง ข้างในผับมีเจ้าของผับเพียงคนเดียวที่นั่งหาวอยู่ตรงเคาน์เตอร์
รอส เดินเข้าไปในผับ มองไปที่เจ้าของผับ จากนั้นเดินเข้าไปผลักประตูตรงหลังเค้าเตอร์แล้วเดินลงบันไดที่ทอดลงไปยังชั้นใต้ดิน
บันไดนั้นแคบมาก แต่เขาก็เดินไปจนสุดทางไปถึงห้องห้องหนึ่ง มันเป็นห้องเปิดที่มีโต๊ะและเก้าอี้หรูหรามากมาย มันเป็นเหมือนผับระดับสูง
“ …นี่เป็นข่าวใหญ่จริง ๆ !”
“มืออสูร รอส ผู้ชายคนนี้ จิ๊ จิ๊ ดูเหมือนว่าเราจะเสียเพื่อนร่วมงานทางธุรกิจในอนาคต”
“ทางกองทัพเรือ จะต้องตั้งเงินรางวัลค่าหัวขึ้นมาอย่างแน่นอน ฉันไม่รู้ว่าค่าหัวจะสูงแค่ไหน ฉันว่านะ มันไม่น่าจะต่ำกว่า 20 ล้านเบรี่!”
นักล่าค่าหัวโจรสลัดหลายคนนั่งอยู่บนโซฟาและถือหนังสือพิมพ์หลายฉบับไว้ในมือ
มันเป็นช่วงเวลาที่ รอส เดินลงมาจากด้านบน
ทันทีที่พวกเขาเห็น รอส, การโต้แย้งของทุกคนสิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน ทุกสายตามาบรรจบกันที่ รอส พร้อมกับเผยการแสดงออกที่แตกต่างกัน บางคนหัวเราะเยาะ บางคนเชิดปากแสยะยิ้ม และบางคนแสดงความตึงเครียด
ใบหน้าของ รอส ไม่ได้แสดงถึงความโกรธ เขายังคงสงบใจและมองไปที่ห้องโถงอย่างไม่แยแส
ความเงียบเข้าปกคลุม
มันไม่ใช่เรื่องตลก รอส กำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้ายและอาจถูกไล่ล่าโดยนักล่าเงินรางวัล แต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นได้รับการยอมรับในฐานะนักล่าโจรสลัด!
นักล่าโจรสลัด คนอื่น ๆ ซึ่งส่วนใหญ่ทำงานเป็นทีมและเป้าหมายส่วนใหญ่นั้น เป็นโจรสลัด ที่มีค่าหัวน้อยๆแต่จำนวนมากๆ แม้ว่าพวกเขาจะล่าโจรสลัดที่มีค่าหัว 10 ล้านเบรี่ บ้าง แต่ก็เป็นแค่บางครั้งบางคราวเท่านั้น
ในขณะที่ รอส ล่าเพียงลำพังและใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่เดือนในการตามล่าโจรสลัดจำนวนหลายหมื่นคน ความแข็งแกร่งนั้นไม่ต้องสงสัย และในหมู่นักล่าค่าหัว และ โลกใต้ดินนั้นเขาอยู่ในตำแหน่งสูง
และในตอนนี้ทุกคนเห็นว่า รอส อยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี
“...”
หลังจาก รอส จ้องมองและทุกคนเงียบลง เขาก็เดินตรงเข้าไปในห้องโถงพร้อมกับผลักประตูและเดินเข้าไป
จนกว่าประตูจะปิดสนิทคนในห้องโถงด้านนอกค่อยระบายลมหายใจออกมา
“ หืม ฉันไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะมาที่นี่ในเวลานี้…”
“ ดูเหมือนว่าเจ้าพวกกองทัพเรือจะล้มเหลว มันช่างไร้ประโยชน์เหมือนเช่นเคย” มีคนหยิบไวน์ขึ้นมาแล้วเทลงในแก้ว
“ ไม่รู้ว่ามันจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน แต่ที่แน่ๆ มันคงไม่สามารถเป็นนักล่าค่าหัว ได้อีกต่อไป”
คนที่อยู่ข้างๆ ก็ยักไหล่ขึ้น:“ ใครจะไปรู้? บางทีมันอาจมาหาข้อมูลของพวกกองทัพเรือ แล้วหนีไปจากที่นี่”
……………………………
ภายในอาคารใต้ดิน
เมื่อเทียบกับภายนอกมันเงียบกว่ามาก หลังจากปิดประตูเสียงสนทนาจากภายนอก จะไม่สามารถเล็ดรอดเข้ามาได้เลย
การตกแต่งภายในไม่ใหญ่มาก มีเพียง โซฟา ตู้หนังสือ และโต๊ะ
ด้านหลังโต๊ะเป็นชายวัยกลางคนที่มีเคราหนาและซิการ์ เขาเป็น หัวหน้าขององค์กรข่าวกรองใต้ดินประจำที่นี่ เทรัน
ถัดจากโต๊ะ
เด็กผู้หญิงที่มีอายุประมาณ 15-16 ปี สวมผ้าคลุมไหล่สีดำกำลังจัดเรียงเอกสารอย่างระมัดระวัง และดูเหมือนจะท่องจำไปด้วย
รูปร่างหน้าตาของเด็กสาวยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่ รอส จำเธอได้ในทันที ตั้งแต่เห็นเธอครั้งแรกเมื่อไม่กี่เดือนก่อน
เธอคือ นิโค โรบิน ฉายาเทพวิบัติ ในเนื้อเรื่องต้นฉบับ
ช่วงเวลานี้คือช่วงเวลาที่เธอยังคงดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดและซ่อนตัวอยู่ในโลกใต้ดิน ในตอนนี้เธอกลายเป็นบุคคลสำคัญในองค์กรข่าวกรองใต้ดินแห่งนี้ เธอมีความจำเป็นเลิศ สามารถจดจำข้อมูลทุกชนิด และสามารถให้ข้อมูลได้ทุกเวลา
“ เฮ้ ดูสิว่าใครมา นี่ไม่ใช่ มืออสูรรอส หรอกเหรอ? โอ้ ฉันไม่คาดคิดเลยว่านายจะมาในเวลานี้” เทรัน นั่งอยู่หลังโต๊ะมองไปที่ รอส
“อ่า สถานการณ์มันวุ่นวายนะ”
รอส มอง เทรัน อย่างสงบและพูดว่า“ ฉันต้องการข้อมูล”
ปากของ เทรัน ยกขึ้นเล็กน้อย เขาสูบซิการ์เข้าไปแล้วพ่นควันออกมา จากนั้นก็พูดว่า:“ ข้อมูลเมืองทาโรต์? ฉันมีเพียงข้อมูลภายใน แต่สถานะของนายในปัจจุบัน หากฉันขายข้อมูลให้นาย มันจะมีความเสี่ยงมาก ดังนั้นราคาจึงต้องเพิ่มเป็นสองเท่า”
รอส จ้องที่ เทรัน ชั่วครู่หนึ่ง
"ไม่มีปัญหา."