ฐานทัพเรือสาขาย่อย
ในห้องทำงานของ นาวาโทไรกะ หลังจากได้ฟังข้อมูลล่าสุดจากรายงานของเขา มันทำให้ใบหน้าของเขา ค่อยๆน่าเกลียด
เมืองเฮก ถูกโจมตีโดย มืออสูรรอส และ ริกิ ของ คาโปเน่ แฟมิลี่ ก็ถูกทรมานจนตาย!!
ในฐานะตำแหน่ง นาวาโทของกองทัพเรือ เงินเดือนของเขาไม่สูงมากนัก และการจับกุมโจรสลัดเป็นหน้าที่ของเขา จึงทำให้ไม่สามารถรับเงินรางวัลค่าหัวได้ เขาสามารถได้รับแค่เพียงอำนาจทางทหารเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงมีข้อตกลงอย่างลับๆกับ คาโปเน่ แฟมิลี่
ครั้งนั้น พวกคาโปเน่ ปล้นและสังหารเมืองทาโรต์ พร้อมกับให้เงินติดสินบนเขา เพื่อให้เขาปกปิด และนั่นก็เป็นโอกาสที่จะไม่เพียงแต่ปิดเรื่องนี้เอาไว้เท่านั้น แต่ยังสามารถโยนความผิดไปให้ รอส ได้อีกด้วย
ดังนั้น.
เขาไม่เพียงทำข้อตกลงกับ คาโปเน่ แฟมิลี่ สำเร็จลุล่วงเท่านั้นแต่ยังกำจัดตัวปัญหาอย่าง มืออสูรรอส ออกไปเพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของทหารเรือที่ถูกหักหน้าจากการล่าโจรสลัด
สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือความแข็งแกร่งของ รอส นั้นมากกว่าที่เขาคาดไว้ และเขาก็ยังมีเวลาเตรียมการเผื่อทางหนีทีไล่!
ตอนนี้
ริกิ ผู้ร่วมมือกับเขาถูกสังหารโดย รอส ในฐานทัพของตนเองซึ่งหมายความว่า รอส อาจรู้ความจริงแล้ว
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ไรกะ เผยสีหน้าที่เยือกเย็น
“รู้ความจริงแล้วมันยังไง…มันถูกเข้าใจว่าเป็นโจรสลัดที่ชั่วร้ายไปแล้ว แม้ว่ามันจะป่าวประกาศความจริงออกมา แล้วจะมีซักกี่คนที่จะเชื่อ?”
กองทัพเรือขึ้นชื่อในเรื่องของความยุติธรรม สำหรับคนทั่วไป กองทัพเรือ น่าเชื่อถือที่สุดเสมอส่วน รอส นั้นได้ถูกตั้งค่าหัวไปแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะลบล้าง
ปัญหาเดียวคือ
หากเรื่องนี้ยังคงดำเนินต่อไปและอาจเข้าหูของผู้บัญชาการโมบี้ และผู้บัญชาการคนอื่นๆ ท้ายที่สุดแล้วเรื่องของเมืองทาโรต์ นั้นมันเป็นแผนการของเขา แต่ผู้บัญชาการคนอื่น ๆ ก็มีอำนาจที่จะสอบสวน
ในกรณีนั้นเขาจะมีปัญหามาก หากเขาต้องการหลีกเลี่ยงปัญหาเขาจะต้องจับกุมหรือประหารชีวิต รอส โดยเร็วที่สุด
ในขณะที่ ไรกะ กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ทหารเรือก็รีบเข้ามาและรายงานต่อ ไรกะ
“นาวาโทไรกะ! มีคนพบ มืออสูรรอส บนเกาะ!”
“อยู่ที่ไหน”
ไรกะ ลุกขึ้นยืนทันที
ทหารเรือรีบรายงานว่า:“ มีคนกล่าวว่ามันปรากฏตัวขึ้นที่ท่าเรือฝั่งตะวันตก ผู้บัญชาการทหารเรือโมบี้ ได้นำกองกำลังไปที่นั่นแล้ว”
นาวาตรีที่ยืนถัดจาก ไรกะ ถึงกับอ้าปากค้างแล้วพูดว่า:“ เจ้าหมอนั่นมันบ้ารึเปล่า? มันกำลังมาที่ฐานทัพเรือสาขาย่อยของเรา มันถึงกับกล้าเดินเข้าไปในกับดัก?”
“...”
หัวใจของ ไรกะ ก็เกิดความสงสัย
เป็นไปได้ไหมว่า มันรู้ถึงแผนการของเขาแต่ก็ยังพาตัวเองมาที่นี่เพื่อที่จะจัดการเขา? เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาก็เผยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ
นี่คือฐานทัพเรือสาขาย่อย!
ถึงแม้ว่ามันสามารถเอาชนะเมืองเฮก แต่มันกล้ามาเผชิญหน้ากับกองทัพเรืออย่างงั้นเหรอ?
ขณะที่ ไรกะ กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ความโกลาหลพร้อมกับเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ข้างนอก และแม้แต่กระสุนปืนกลก็ดังขึ้นระรัว
จากนั้น
ทหารเรือวิ่งเข้ามารายงาน ด้วยท่าทางที่หวาดกลัว:
“นาวาโทไรกะ! มืออสูรรอส มันบุกมาที่นี่!”
"แกว่าอะไรนะ?!"
ไรกะ ตะโกนถามออกมาอีกครั้งเขาไม่คิดเลยว่า รอส จะมาที่นี่จริงๆ ถึงกับกล้าที่จะท้าทายกองทัพเรือที่แข็งแกร่ง!
มันเป็นแค่คนบ้า!
มีร่องรอยของความหวาดกลัวในดวงตาของ ไรกะ
เขาสามารถนั่งในตำแหน่งนาวาโท แน่นอนว่าเขามีความแข็งแกร่งและเขายังเคยต่อสู้กับโจรสลัดที่ชั่วร้ายมาแล้วหลายคน แต่คนเช่น รอส ที่กล้าบุกฐานทัพเรือสาขาย่อยเพื่อค้นหาเขา ราวกับคนบ้า เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน!
“ แจ้งให้ผู้บัญชาการโมบี้ ทราบ!!”
“ เราได้แจ้งไปแล้วให้ ผู้บัญชาการโมบี้ นำกองทัพเรือกลับมา”
“ ฉันเกรงว่ามันจะไม่ทันการ…”
ไรกะ รู้สึกกดดัน ปรากฏความกลัวในหัวใจของเขามากขึ้นเรื่อยๆ เขากัดฟันแน่นพร้อมกับตะโกนไปที่ทหารเรือ :“ ในฐานมีกี่คน? รวบรวมพวกเราทั้งหมดไปจัดการมัน ไม่ว่าจะยังไงต้องกำจัดมันให้ได้!”
"ครับ!"
ทหารเรือที่ตำแหน่งด้อยกว่าตอบรับและรีบออกไปทันที
ไรกะ ได้ยินเสียงปืนร้องคำรามไปทั่วบริเวณ เขาจึงเดินไปเดินมาด้วยความกังวล
“ นายออกไปสั่งการ!”
หลังจากเดินไปมาเขามองไปที่ทหารยศนาวาตรี ที่ยืนอยู่ข้างๆ
"ครับ!"
นาวาตรี สูดหายใจเข้าลึกๆ หยิบปืนที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วเดินไปที่ประตู
อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเปิดประตู ประตูทั้งบานก็หมุนเป็น เกลียว แปลกๆ มันถูกป่นจนกลายเป็นผุยผง ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
นาวาตรี ยกปืนขึ้นแล้วดึงไกปืนออกมา แต่มือข้างหนึ่งยื่นออกมาจากฝุ่นที่ฟุ้งกระจายแล้วคว้าปืนโดยตรง
แกร็ก!
ปืนไฟ แตกออกเป็นสองส่วนทันที
นาวาตรี รู้สึกหวาดกลัว ขาทั้งคู่ถอยกรูดๆไปข้างหลัง พร้อมกับพยายามดึงดาบยาวที่เอวเพื่อต้านทาน แต่เขาก็ยังช้ากว่า รอส ที่เดินเข้ามาหนึ่งก้าวแล้วกดฝ่ามือไปที่หน้าอกของเขาจนมันปลิ้ว ลอยละลิ่ว ไปติดผนังห้องอย่างรุนแรง
“ ไม่เจอกันนาน นาวาโทไรกะ”
รอส ปัดฝุ่นบนเสื้อผ้าของเขา แล้วหันไปมอง นาวาโทไรกะ ด้วยแววตาที่สงบ
“...”
ใบหน้าของ ไรกะ ดูน่าเกลียดอย่างไม่มีใครเทียบ เขาดึงดาบออกจากเอวของเขาแล้วกวัดแกว่งอยู่ด้านหน้าพร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา“ แกรู้ไหมว่าอยู่ที่ไหน นี่คือฐานทัพเรือ!”
“งั้นเหรอ?”
รอส ก้าวไปข้างหน้า เดินไปที่ ไรกะ เขาแค่นเสียงอย่างเย็นชาแล้วกล่าวว่า“ ในฐานะโจรสลัด ที่มีค่าหัว 20 กว่าล้านเบรี่ มันยากที่จะปรองดองกับกองทัพเรืออยู่แล้ว แล้วทำไมฉันต้องสน?”
ฮึม!
ภายใต้แรงกดดันของ รอส ที่ใกล้เข้ามา ในที่สุด นาวาโทไรกะ ก็อดไม่ได้ที่จะจับดาบทั้งสองมือ แล้วกวาดดาบฟันไปที่ รอส
รอส จ้องมองอย่างเฉยเมย พร้อมกับกระแทกหมัดสวนออกไป
แกร็ก!
ดาบของ ไรกะ นั้นคล้ายกับ คาโปเน่ ริกิ มันไม่สามารถฟันฝ่าคลื่นพลังที่ห่อหุ้มหมัดของ รอส ได้ ดาบนั้นชะงักค้างอยู่กลางอากาศพร้อมกับถูกบิดกลายเป็นเศษเหล็ก
ไรกะ ตกตะลึง แต่ก่อนที่เขาจะทันมีเวลาตอบโต้ หมัดของ รอส ก็กระแทกไปที่หน้าอกของเขาอย่างรุนแรง
ตูม!
กำปั้นนี้มันล้อมรอบไปด้วยพลังแห่งการบิดเบือน ทำให้อวัยวะภายในของเขาขยับเขยื้อน เลือดทะลักออกมาจากปาก ร่างของเขาลอยละลิ่วกระแทกลงกับพื้นในทันที
"ช่วยฉันด้วย!"
ไรก้า แหกปากตะโกนขอความช่วยเหลือ ในขณะที่เลือดก็ไหลทะลักออกมาจากปากมากมาย รอส ก็ก้าวเดินเข้าหาเขาอย่างช้าๆ ขณะเดียวกันกลุ่มคนที่สวมชุดคลุมของกองทัพเรือที่มีข้อความ “ความยุติธรรม”อยู่ด้านหลัง ก็วิ่งเข้ามาจากด้านนอกประตู ซึ่งก็คือ นาวาเอกโมบี้ และคนอื่น ๆ
เมื่อ รอส เห็น นาวาเอกโมบี้ และคนอื่นๆ เขาก็ดึงดาบออกมาจากเอวแล้ววางฟาดไปที่คอของ ไรกะ
โมบี้ มองไปที่ฉาก ใบหน้าของเขาแสดงความโกรธพร้อมกับตะโกนออกมา:“ รอส นายรู้ไหมว่านายกำลังทำอะไรอยู่!”
“ แน่นอนฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่”
รอส จ้องไปที่ โมบี้ และพูดว่า“ แต่ฉันไม่รู้ว่ากองทัพเรือ กำลังทำอะไรอยู่ ดังนั้นฉันจึงมาถามด้วยตัวเอง”
ไรกะ ที่นั่งลงบนพื้น เมื่อได้ยินประโยคนี้ผิวหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาฝืนความเจ็บปวดจากร่างกายแล้วพูดออกมา:“ โม… ฆ่ามัน!”
ตูม!
รอส เหยียบไปที่หลังของ ไรกะ จนแนบลงกับพื้นจากนั้นกดดาบลงไปที่คอ
“ นายไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดในตอนนี้”