ไกลออกไป
เบจจ์ เฝ้าดูการต่อสู้ระหว่าง บาสทิล และ รอส ด้วยใบหน้าที่หงุดหงิดและรำคาญ
“ พลเรือตรีของฐาน T4 ไม่สามารถรับมือกับ มืออสูรรอส อย่างงั้นเหรอ แล้วยังมีพวกทหารเรือกลุ่มนั้น ที่พยายามทำในสิ่งที่ไร้ประโยชน์...... ”
โดยเฉพาะการยิงโจมตี รอส ด้วยกระสุนปืนธรรมดา เขากัดซิการ์อย่างรุนแรงด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด พร้อมกับเผยแววตาดูถูกเหยียดหยาม
ปัง! ปัง!
ภายใต้กระสุนที่สาดยิงเข้ามา มีกระสุนสองนัดที่เป็นกระสุนซีสโตน มันถูกยิงเข้ามาพร้อมๆกับกระสุนปืนธรรมดา มันน่าแปลกใจกระสุนธรรมดาไม่ทันได้ไปถึง รอส มันก็บิดเบี้ยวแตกสลายก่อนที่จะสัมผัสร่างกายของเขา ส่วนกระสุนปืนซีสโตนมันเจาะทะลุพลังบิดเบือนของ รอส เข้ามา เมื่อ รอส มองเห็นเช่นนั้น เขาก็แค่นเสียงอย่างเย็นชา พร้อมกับโบกสบัดฝ่ามือตบกระสุนซีสโตนกลับคืนไป
กระสุนซีสโตน มีความยุ่งยากอย่างมากในการผลิตและมีราคาแพงมาก ทางกองทัพเรือของเวสต์บลูนั้น จึงมีกระสุนซีสโตนในปริมาณที่จำกัด
"อา!"
"บัดซบ!"
กระสุนซีสโตนพุ่งกลับไปยังทิศทางเดิม มันถูกหน้าอกทหารเรือสองนายที่เป็นเจ้าของ จนเกิดเป็นรูเลือดตรงหน้าอกจากนั้นก็ล้มลงนอนแน่นิ่งกับพื้น
“อย่ายิง!”
“กระสุนปืนไม่มีประโยชน์กับเจ้าหมอนี่!”
เมื่อ บาสทิล เห็นฉากนี้เขาตะโกนออกคำสั่งให้ทหารเรือหยุดยิง
และในเวลานี้ รอส ก็เริ่มเคลื่อนไหว
ภายใต้การจู่โจมของนายทหารระดับสูงกว่าสิบนาย รอส ไม่ลังเลเลยที่จะละเลงเลือด
ตูม! ตูม!
ภาพเงาของ รอส พุ่งทะยานไปข้างหน้า เมื่อเหล่าทหารเรือยศสูงมองเห็นเช่นนั้น พวกเขาก็ใช้ โซล หลบฉากออกไปทันที แต่ทว่าความเร็ว โซล ของพวกเขานั้นมันแย่ยิ่งกว่า รอส อยู่มาก พวกเขาไม่สามารถหลบหนีการโจมตีของ รอส ได้เลย เพียงแค่พริบตาเดียวกระดูกที่บิดเบี้ยวกระเด็นเกลื่อนกลาดกระจัดกระจายออกมาเป็นชิ้นๆ .
แม้แต่โอกาศในการตอบโต้ของพวกเขาก็ไม่สามารถทำได้ หลังจากตกอยู่ภายใต้การโจมตีของ รอส ทหารยศสูงๆหลายคนพยายามโจมตีด้วยดาบของพวกเขา แต่เมื่อดาบถูกสัมผัสด้วยพลังบิดเบือนมันก็บิดเบี้ยวกลายเป็นเศษเหล็ก แค่นั้นยังไม่พอพลังนั้นยังรุกลามมายังแขนของพวกเขาอย่างรวดเร็ว จนทำให้แขนของพวกเขาถูกบิดเป็นเกลียวโดยตรง.
"ไอ้สาวเลว!"
บาสทิล ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
หาก บาสทิล ยังมีดาบชาร์คคัตเตอร์ อยู่ในมือ เขายังพอร่วมมือกันต่อต้าน รอส ได้บ้าง พวกทหารเรือยศสูงๆก็คงไม่พ่ายแพ้ง่ายๆ ยุทธวิธีการต่อสู้ของพวกเขาในตอนนี้ ไม่มีความหมายอะไรเลยเมื่ออยู่ต่อหน้า รอส
พลังของผลบิดเบือน มันสามารถบิดเบือนทุกสิ่งที่ร่างกายสัมผัสได้ แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะโจมตีออกไปในระยะไกลเหมือนกระสุนปืน แต่การโจมตีระยะประชิดมันก็คล้ายกับ ผลสั่นสะเทือน กุระ กุระ ที่มีรัศมีการทำลายล้างกระจายออกไปเป็นวงกว้าง
ถ้าหากไม่มีอาวุธซีสโตน หรือมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับที่ สามารถใช้ ฮาคิเกราะ เพื่อต้านทานพลังของผลบิดเบือน มิฉะนั้นแล้วมันจะถูกสังหารได้โดยง่าย
กระดูกและเลือดเนื้อยังคงกระจัดกระจาย
เส้นทางที่ รอส เหยียบย่ำมันเต็มไปด้วยเศษเนื้อและกระดูก บนร่างกายของเขาตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีร่องรอยบาดแผล ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ใบหน้าของเขายังคงสงบและไม่แยแส
"เจ้า..หมอนี่…."
“ ปีศาจ…มันคือปีศาจ!”
ภายในจิตใจของทหารเรือหลายคนที่เข้าปิดล้อม รอส ต่างก็เกิดความหวาดกลัว ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้าน
คนบ้าที่อาละวาดไปทั่วไม่น่ากลัวสำหรับพวกเขา แต่สำหรับ รอส ที่ฆ่าคนราวกับผักปลาอย่างเลือดเย็น โดยที่ใบหน้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยพบเจอมา
ฆ่าคนไปมากมายแล้วยังคงสงบ เป็นคนที่น่ากลัวที่สุด
“พวกเราถอย”
ไม่ไกลออกไป เมื่อ เบจจ์ มองเห็นถึงสถานการณ์ที่เลวร้าย หัวใจก็ค่อยๆจมลง จนในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะถอย เขาตะโกนออกคำสั่งให้ลูกน้องที่เหลืออยู่ของเขาทำการถอนตัว
เกือบจะในช่วงเวลาที่ เบจจ์ ออกคำสั่งให้ถอนตัวและกำลังจะออกไปพร้อมกับคนของเขานั้น เหล่าทหารเรือซึ่งกำลังดิ้นรนต่อสู้ ก็ทรุดตัวลง
แกร๊ก!
รอส เดินช้าๆอย่างสงบเข้าหา บาสทิล ที่อยู่ด้านหน้า
บาสทิล ได้สูญเสียดาบชาร์คคัตเตอร์ คู่มือไป ทำให้ไม่สามารถโจมตีท่าไม้ตายที่รุนแรงไปยัง รอส ได้ อย่างน้อยๆถ้าเขายังมีดาบ ก็ยังพอที่จะร่วมมือกับคนของเขาเพื่อไม่ให้เกิดการสูญเสียที่รุนแรงเช่นนี้!
“...”
บาสทิล มองไปยังพื้นดินที่เต็มไปด้วยกระดูกที่แตกหักโดยมี รอส เดินเหยียบย่ำเข้ามาหาเขาอย่างช้าๆ เขากัดฟันกรอดๆด้วยความโกรธ
“ ช่วยพลเรือตรีบาสทิล!”
“ ยิง!”
ทหารเรือผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาจำนวนมากของ บาสทิล ที่อยู่ในระยะไกล เมื่อมองเห็นถึงสถานการณ์เลวร้าย ปากกระบอกปืนทุกกระบอกเล็งเป้าไปที่ รอส กระสุนปืนจำนวนนับไม่ถ้วนถูกสาดยิงเข้ามาเพื่อขัดขวางการก้าวเดินของเขา แต่มันยังคงไร้ความหมาย กระสุนปืนทั้งหมดถูกปิดกั้นด้วยพลังบิดเบือนที่ รอส ปลดปล่อยออกมา
รอส ยกมือขวาขึ้นพร้อมกับกำหมัดเอาไว้แน่น เขาส่งการโจมตีไปยัง บาสทิล
“เทคไค(กายาเหล็ก)!”
โดยไม่ลังเล บาสทิล เปิดใช้ เทคไค(กายาเหล็ก) ใน โรคุชิกิ ของกองทัพเรือ พยายามที่จะป้องกันการโจมตีของ รอส แต่ภายใต้การโจมตีที่ทรงพลังที่แม้แต่กระสุนปืนยังถูกทำลาย แล้วร่างกายของคนจะต้านทานได้อย่างไร!
ภายใต้พลังบิดเบือนกล้ามเนื้อที่เปรียบได้กับความแข็งของเหล็กมันหมุนเป็นเกลียวตรงบริเวณที่ถูกชก จนเกิดเสียงกระดูกที่แตกหัก มันดังออกมาจากข้างในอย่างชัดเจน
ตูม!
รอส ก้าวเดินไปยังร่างของ บาสทิล ที่ล้มลงกับพื้น จากนั้นเขาก็ยกเท้าเหยียบลงไป แม้ว่าเขาจะไม่เห็นการแสดงออกภายใต้หน้ากากเหล็ก แต่เขาคิดว่ามันคงเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ ฉันไม่รู้ว่า หัวพลเรือตรีของกองทัพเรือจะสามารถทำให้ผู้บัญชาการทหารเรือบางคนรู้สึกเสียใจบ้างไหม? อ่า..คงจะไม่ ...บางทีมันอาจจะโกรธเพียงเท่านั้น”
ทันใดนั้น รอส หัวเราะออกมาพร้อมกับกดเท้าลงไป
ราวกับกับแตงโมที่ถูกทุบ เนื้อและกระดูกระเบิดกระจายไปทั่วทิศทาง
ทหารเรือที่เหลือทั้งหมด ซึ่งพยายามจะยิงและพยายามโอบล้อมเข้ามา ต่างก็หยุดชะงักลงในทันทีหลังจากเห็นฉากที่โหดร้ายนี้ หัวใจของพวกเขามันเหมือนจะหยุดเต้นและหายใจไม่ออก
ร่างกายราวกับกลายเป็นหิน กล้ามเนื้อแข็งทื่อ สมองดูเหมือนจะไม่สั่งการ ไม่มีการกระทำใดๆ นี่เป็นสถานะหลังจากถูกกระตุ้นความกลัวที่ลึกที่สุดของสมอง
“ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น”
รอส ค่อยๆถอนเท้าออก โดยที่ใบหน้าของเขายังคงเฉยชา
ตั้งแต่เปิดฉากการสังหาร
เลือดของเขาไม่มีรินไหลแม้แต่หยดเดียว
แม้ว่าเสื้อผ้าจะเสียหายเล็กน้อย แต่ก็ยังสะอาด เมื่อเปรียบเทียบกับนรกสีเลือดบนพื้นดิน มันช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
หลังจากสังหาร บาสทิล หูของ รอส ก็มีเสียงที่คุ้นเคยของระบบ ดังขึ้นมาอย่างชัดเจน
พลเรือตรีบาสทิล ผู้บัญชาการประจำสาขาเวสต์บลู T4 พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์ คุณได้รับรางวัล 80 แต้มความชำนาญ, 1 แต้มความสามารถพิเศษ
รางวัลไม่น้อย
รอส ยิ้มอย่างแผ่วเบา เขาหันหน้ามองไปยังทิศทางของ คาโปเน่ เบจจ์ “ ในตอนนี้เหลือเพียงสิ่งสุดท้ายเท่านั้น…”
ในขณะที่เขาก้าวเดิน ร่างของเขาก็ค่อยๆเร่งความเร็วขึ้น
หลังจากวิ่งออกมาได้ซักระยะ รอส เหยียบเท้าลงบนพื้นกระโดดขึ้นไปบนอากาศ ตกลงมาสกัดขัดขวาง เบจจ์ ที่กำลังหลบหนี
เมื่อมองไปที่ใบหน้าอันน่าเกลียดของ เบจจ์ เขาก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ
"จบเกม."
…………………………..
สองวันต่อมา.
ข่าวล่าสุดได้ปรากฏบนหน้าหนังสือพิมพ์ มันได้แพร่กระจายไปทั่วทั้ง เวสต์บลู
กัปตันโจรสลัดมืออสูรรอส ได้ก่อความวุนวายในอาณาจักรสเมลและยังลงมือสังหาร เบจจ์ เจ้าพ่อมาเฟียของแก๊งคาโปเน่แฟมิลี่ ท้าทายกฏหมาย แล้วยังสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่ออาณาจักรสเมล
“พลเรือตรีบาสทิล ผู้บัญชาการประจำสาขาย่อย T4 นำทหารเรือไปโจมตีกลุ่มโจรสลัดดาบขาว แต่กลับถูกซุ่มโจมตีโดยมืออสูรรอส มันช่างน่าเสียดายที่เขาถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม พร้อมกับทหารเรือของเขาทั้งหมด”
“มืออสูรรอส โหดเหี้ยม ท้าทายกฏหมายมีความผิดร้ายแรง ทางศูนย์บัญชาการใหญ่จะต้องไม่ปล่อยมันเอาไว้ และอย่างน้อยๆคงส่งทหารเรือยศ พลเรือโท มาจัดการกับมันแน่ๆ!”
และในตอนนี้
หลังจากสังหารพลเรือตรี ค่าหัวของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 64 ล้านเบรี่แซงหน้ากัปตันกลุ่มโจรสลัดวิญญาณคู่ ซึ่งอยู่ในอันดับที่หนึ่งในเวสต์บลู
ข่าวนี้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วจนทำให้ เวสต์บลู สั่นสะเทือน !