ตอนที่ 35 บันทึกฮาคิสังเกตุ
“ กระดานเรือกำลังจะพัง!”
“ พวกเราถอย!”
เหล่าโจรสลัดต่างก็มองดูรอยแตกบนพื้นกระดานเรือมันแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว หลายๆคนตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก บางคนวิ่งถอยไปทางด้านหลัง บางคนกอดขอบเรือเอาไว้แน่น
อาบู ที่ถูกบิดแขนจนบิดเบี้ยว มองดูผลกระทบจากการปะทะของคนทั้ง 2 อย่างช่วยไม่ได้ ได้แต่รู้สึกตกใจ เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าความแข็งแกร่งของ รอส จะแข็งแกร่งมากมายถึงเพียงนี้
ตูม!
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างรุนแรง พลังบิดเบือนและพลังกระแทกก็ระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์ กำปั้นของ รอส กวัดแกว่งไปมาพร้อมกับก้าวถอยหลังไปเล็กน้อย
ทางด้านของ โอลไซ ร่างกายของเขาปลิวลอยกระเด็นออกไปไกลราวกับว่าวขาด ตกลงบนพื้นเรือห่างจากจุดปะทะอย่างน้อย 3 เมตร
คลื่น!
ในที่สุดเรือก็ไม่สามารถรองรับพลังได้อีกต่อไปมันเริ่มยุบจากจุดที่ รอส และ โอลไซ ปะทะกันเป็นจุดศูนย์กลางจากนั้นก็แผ่ขยายออกไปเรื่อยๆ รอส กระโดดขึ้นไปเหยียบลงบนขอบเรือ ส่วน โอลไซ ลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเลพร้อมกับกระโดดไปอีกด้านหนึ่งโดยใช้แรงกระโดดจากขาข้างเดียว
สีหน้าของ โอลไซ เผยสีหน้าเจ็บปวดอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าขาของเขาที่ปะทะกับหมัดของ รอส ได้รับบาดเจ็บ แม้ว่ามันจะไม่ถึงกับแตกหัก แต่มันก็ถูกบิดอย่างรุนแรง
“ วิชาหมัด 8 กระแทก ที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นดูเหมือนจะไม่ธรรมดาจริงๆ”
กล้ามเนื้อบนแขนของ รอส นั้นรู้สึกชาเล็กน้อย เขามองไปที่ โอลไซ ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยใบหน้าที่สงบ เขาสบัดแขนอย่างแรงเพื่อให้กล้ามเนื้อคลายตัวจากอาการชา
โซล!
หลังจากแก้ไขกล้ามเนื้อแขนจากผลกระทบของหมัด 8 กระแทก รอส ก็กระโดดขึ้นไปบนอากาศแล้วพุ่งทะยานไปที่ โอลไซ
"ไอ้หมอนี่.."
โอลไซ ไม่คาดคิดเลยว่า รอส จะจัดการกับผลกระทบของหมัด 8 กระแทกของเขาได้อย่างง่ายดาย
ตอนนี้ขาของเขายังไม่มีกำลังเขาย่อตัวลง ใบหน้าจ้องมองไปที่ รอส ที่กำลังพุ่งเข้ามา จากนั้นก็กำกำปั้นขวารวบรวมพลังกระแทกโจมตีไปที่ รอส
ตูม!
หมัดทั้งสองปะทะกันอีกครั้ง พลังหมัด 8 กระแทกของ โอลไซ มีพลังน้อยกว่าพลังขาของเขาก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัดและพลังกระแทกก็ไม่แข็งแกร่งเท่าครั้งก่อนเช่นกัน ภายใต้การชกของ รอส กาบเรือใต้ฝ่าเท้าของ โอลไซ ไม่อาจทนพลังที่รุนแรงได้ ร่างกายของเขาตกทะลุไปยังพื้นเรือด้านล่าง .
ตูม!
โอลไซ พยายามหยุดความเร็วในการตกลงพื้นเรือ แต่ รอส ไม่ได้ให้โอกาสนั้น
ตูม ตูม ตูม!
รอส ส่งกำปั้นจำนวนนับไม่ถ้วน ราวกับมือนับพันของ อาชูร่า มุ่งเป้าไปที่ใบหน้าของ โอลไซ
โอลไซ รู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะจ้องมอง รอส โดยไม่กระพริบตา แต่ก็ไม่อาจแยกได้ว่าหมัดไหนเป็นหมัดจริง เขาจึงทำได้แค่เพียงยกแขนทั้งสองข้างขึ้นป้องกันพร้อมกับเปิดใช้ ฮาคิเกราะ เข้าต่อต้าน
ตูม!
รอส ต่อยไปที่ระหว่างแขนของ โอลไซ
แม้ว่าการบิดเบือนแสง พลังของผลบิดเบือนจะมีพลังโจมตีไม่มากแต่มันก็สามารถรบกวนสมาธิและการมองเห็นได้ดี และยังสามารถสอดแทรกหมัดที่แท้จริงเข้าไปได้อีกด้วย!
เห็นได้ชัดว่า ฮาคิเกาะ ของ โอลไซ นั้นไม่เพียงพอที่จะต้านทานพลังการบิดเบือนของ รอส กล้ามเนื้อแขนของเขานั้นถูกบิดด้วยแรงบิดอย่างแรง
"ตูม!"
หลังของ โอลไซ ลอยไปปะทะเข้ากับผนังห้องของเรือจนเศษไม้ปลิวว่อน กล้ามเนื้อบนแขนของเขามันบวมปูดเป็นสีเขียวม่วงๆ
ความน่ากลัวของผลปีศาจ ผลบิดเบือน
แม้แต่ร่างกายที่มี ฮาคิเกราะ ก็ยังไม่เพียงพอที่จะต่อต้านพลังบิดเบือน ให้สมบูรณ์ได้ การชกแต่ละครั้งจะได้รับความเสียหายและไม่มีใครหยุดมันได้ มันคล้ายกับผลสั่นสะเทือนของหนวดขาว
“แย่แล้ว”
อาบู มองไปที่แขนที่บาดเจ็บของ โอลไซ หัวใจก็ตะโกนร่ำร้องอย่างหวาดกลัว เขาหันไปตะโกนออกคำสั่งสมาชิกจำนวนมากในบริเวณใกล้เคียง:
"ฆ่า ฆ่ามัน! ปืนทุกกระบอกมุ่งเป้าไปที่มัน!”
“........!”
เหล่าโจรสลัดกำลังตกตะลึงต่อความแข็งแกร่งของ รอส ที่เหนือกว่า โอลไซ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินคำสั่งของ อาบู แม้ว่าหน้าผากจะเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น แต่ก็ยังกัดฟันยิงปืนออกไป .
ปัง! ปัง! ปัง!
กระสุนมากมายไม่ว่าจะเป็นปืนเล็ก ปืนใหญ่ ถูกยิงไปที่ รอส
ในการเผชิญหน้ากับกระสุนปืนที่ยิงเข้ามาราวกับห่าฝน รอส ไม่ได้ถอย ดวงตาของเขาส่องประกายเล็กน้อย แขนของเขาโบกสบัด
คลื่น!
กระสุนปืนทั้งหมดที่ยิงเข้ามา ถูกเปลี่ยนทิศทางของวิถีกระสุนอย่างฉับพลันโดยมี โอลไซ ตกเป็นเป้ากระสุนแทน รอส
"บัดซบ!"
โอลไซ พยายามถอย แต่หนึ่งในขาของเขายังไม่หาย แขนของเขาบวมเปล่งจนเกือบจะใช้งานไม่ได้ แม้ว่าเขาจะใช้ ฮาคิสังเกตุ ที่พึ่งฝึกฝนมามันก็ไม่สามารถหลบหลีกกระสุนปืนทั้งเล็กทั้งใหญ่เหล่านั้นได้อย่างสมบูรณ์
ร่างกายของ โอลไซ ถูกยิง เขาพยายามจับไปที่กาบเรือ แม้แต่จะยืนก็แทบจะยืนไม่ไหว
“มันจบแล้ว.”
“นายจงภูมิใจที่ได้ตายด้วยน้ำมือของฉัน”
รอส มอง โอลไซ ที่ยังคงพยายามที่จะยืนขึ้น เขาหยิบดาบที่ห้อยอยู่ตรงเอว แล้วกวาดฟันออกมา
ฉับ!
เลือดพุ่งทะลักออกมา ร่างกายของ โอลไซ ค่อยๆล้มลงกับพื้น
ความเงียบเข้าปกคลุม
สมาชิกของกองทัพทะเลฮัปโป ที่กำลังจะยิงปืนมาที่ รอส หยุดชะงักลงทันที
ราวกับเวลาที่หยุดนิ่ง ใบหน้าของทุกคนที่มองเห็นฉากนี้ เผยแววสยองขวัญและไม่อยากจะเชื่อ มันผสมปนเปกันไป
โอลไซ ตายแล้ว
แม้แต่คนที่เคยไป แกรนด์ไลน์ ก็ยังถูกฆ่าไม่มีใครคิดเลยว่า โอลไซ ผู้เป็นเสาหลักของกองทัพทะเลฮัปโป จะตายที่นี่ และตายในบริเวณนี้ เวสต์บลู!
“มัน…มันฆ่ารองอาวุโส…”
“นี่ ถ้าเจ้าหมอนี่รู้จัก…”
ในความเงียบ ไม่รู้ว่าใครเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา
ผู้นำ ชินเจียว มีผู้สืบทอดหลายคน แต่คนที่ ชินเจียว คาดหวังมากที่สุดคือ โอลไซ มันได้รับการวางแผนมานานเพื่อฝึกฝน โอลไซ ให้เป็นรุ่นที่ 13
โอลไซ สามารถครองตำแหน่งอยู่ในใจของ ชินเจียว และในตอนนี้หาก ชินเจียว รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ไม่มีใครรู้เลยว่ามันจะเป็นอย่างไร
บางทีเจ้าหมอนั่นอาจไม่ได้ออกทะเลไปอีกหลายปี และถูกลบหายไปจากโลกใบนี้ ด้วยน้ำมือของ…
หัวสว่าน ชินเจียว!
ก่อนยุคโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่มีการดำรงอยู่ที่น่ากลัวด้วยค่าหัวที่สูงลิ่ว… 500 ล้านเบรี!
“เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร”
ในอีกทางหนึ่ง อาบู มองไปที่ร่างของ โอลไซ ด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด ร่างของเขาล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง ลมหายใจของเขาแทบจะหยุดนิ่ง และหัวใจก็เกือบจะหยุดเต้น
เมื่อนึกถึงความโกรธที่บ้าคลั่ง ของ ชินเจียว เหงื่อไคลบนหน้าผากของเขาก็เปียกโชกอยู่ตลอดเวลาและแม้กระทั่งเขาอาจถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ โดย ชินเจียว!
อาบู มองไปที่ดวงตาของ รอส มันเป็นดวงตาที่น่าหวาดกลัวอย่างไม่น่าเชื่อ
“ แก...แกฆ่าเขา…”
“แกตายแน่ๆ มันจะไร้ประโยชน์แม้ว่าแกจะซ่อนตัวจาก แกรนด์ไลน์ ก็ตาม”
“ แกจะถูกไล่ไปจนสุดปลายแผ่นดินโลก ด้วยน้ำมือของท่านผู้เฒ่า ท่านคือ…”
ฉับ!
แสงไฟกระพริบขึ้นและเสียงของ อาบู ก็หยุดลง
รอส สะบัดดาบเบาๆ ให้เลือดที่ติดอยู่ตัวดาบกระเด็นออกไป ดวงตาของเขามองตรงไปข้างหน้า ไม่ได้มองไปที่ร่างของ อาบู มองไปที่ผืนทะเลอันกว้างไกล และเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สงบ:
“ ถ้าอยากตายมากนัก ก็จงเข้ามาเถิด”
“ คนที่ไม่กลัวมารีนฟอร์ดและรัฐบาลโลก จะมากลัวชายชรายุคเก่าไปได้อย่างไร”