รอส มองไปที่ ฟิทซ์ แล้วมอง โรบิน อีกครั้งพร้อมกับเผยแววที่ไม่คาดคิดอยู่ในดวงตาของเขา ไม่คิดเลยว่าจะมีชายชราที่รู้จักแม่ของ โรบิน อยู่ที่นี่
“ คุณ…รู้จักแม่ฉันด้วยเหรอ!”
เด็กผู้หญิงผมสีดำอายุ 17 ปีมองไปที่ ฟิทซ์ พร้อมกับบีบหมัดของเธอเล็กน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
ฟิทซ์ มองไปที่ โรบิน โน้มตัวไปข้างหน้าพร้อมกับถอนหายใจ:“ แน่นอนว่าฉันรู้จัก ฉันเคยล่องเรือกับเธอมาซักพักเพื่อค้นหาประวัติครอบครัวของฉัน”
“แม้ว่า โอลิเวีย จะไม่เคยบอกว่าเธอมีลูก แต่ฉันก็พอจะเดาได้” ฟิทซ์ เอ่ยขึ้นพร้อมกับเผยแววตาที่ระลึกความหลัง
โรบิน กัดริมฝีปากลง แม้ว่าใบหน้าของเธอยังมีความสงบแต่ก็เผยให้เห็นร่องรอยของความเศร้าและความเจ็บปวด
ฟิทซ์ เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:“ เธออยากรู้อะไรเกี่ยวกับแม่ของเธอบ้างไหม? หากเธออยากรู้ก็เข้ามาก่อนสิฉันจะบอกสิ่งที่ฉันรู้ให้เธอฟัง”
โรบิน เงียบเล็กน้อยและหันไปมอง รอส
“ หากคุณต้องการรู้ก็ไปเถอะ เรายังพอมีเวลา”
รอส เอ่ยขึ้นพร้อมกับพยักหน้า
ฟิทซ์ มอง รอส แล้วหัวเราะจากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า“ มืออสูรรอส ช่างแตกต่างจากเรื่องราวที่อื้อฉาวจริงๆ อ่า หนังสือพิมพ์จากพวกรัฐบาลโลก เหอะ ไร้สาระ”
ฟิทซ์ เปิดประตูบ้านไม้เล็กๆ และเชิญ รอส และ โรบิน เข้ามาด้านใน
สภาพภายในห้องนั้นเหมือนกับด้านนอกแต่ก็ไม่ทั้งหมดมันยังมีพวกหนังสือและหนังสือพิมพ์ก่ายกองเต็มไปหมด
ฟิทซ์ ไม่ได้สนใจหรือเคอะเขินต่อสภาพของห้องแต่อย่างใด เขาปัดกองหนังสือลงแล้วยกม้านั่งไม้สองตัวมาวางไว้ ส่วน รอส และ โรบิน ก็พากันนั่งเก้าอี้อย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร
จากปากของ ฟิทซ์ โรบิน ได้รู้เรื่องราวมากมายที่เกี่ยวกับ โอลิเวีย แม่ของเธอการแสดงออกของเธอยังคงเงียบสงบ โดยไม่หลั่งน้ำตาออกมา เห็นได้ชัดว่าเธอเก็บซ่อนอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ได้ดี
“ สิ่งที่ฉันรู้ทั้งหมดมีเท่านี้”
ฟิทซ์ พูดประโยคสุดท้ายจบ เขาก็หยิบเหยือกพร้อมกับเทน้ำแล้วดื่มมันลงไป
สำหรับ รอส ไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับแม่ของ โรบิน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่รู้อะไรในบางเรื่องที่ ฟิทซ์ เปิดเผยออกมา
โลกนี้มี 3 อาวุธโบราณในตำนาน โพเซดอน พลูโตและยูเรนัส
ในหมู่อาวุธทั้ง 3 พลูโตเป็นเรือรบพิฆาตและมีข่าวลือว่ามันสามารถทำลายได้แม้กระทั่งเกราะ
การก่อสร้างพลูโตให้เป็นอาวุธที่ดีที่สุดมันถูกสร้างโดยผู้ออกแบบและนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของโลกในเวลานั้น
บรรพบุรุษของ ฟิทซ์ ก็เป็นหนึ่งในนั้นผู้สร้างพลูโต!
ในการตามหาแหล่งที่มาของสายเลือดและประวัติศาสตร์นั้น ฟิทซ์ จึงได้ขึ้นเรือ โอลิเวีย และไปกับกลุ่มนักโบราณคดีเพื่อค้นหาประวัติศาสตร์ที่หายไป แต่สิ่งที่เขาค้นพบมันกลับมีน้อยมาก
บรรยากาศมันเงียบไปครู่หนึ่ง
ฟิทซ์ จิบน้ำชาจากนั้นก็เอ่ยขึ้นกับ โรบิน และ รอส “เอาล่ะเรื่องราวมันก็มีเท่านี้ หวังว่าเธอสองคนคงไม่เบื่อกับการมานั่งฟังคนแก่เล่าเรื่องราวความหลังหรอกนะ? แล้วการที่พวกเธอมาหาฉันมันก็คงไม่พ้นเรื่องเรือ”
“ ฉันแค่ต้องการขอให้คุณช่วยสร้างเรือ”
เมื่อ รอส เห็น โรบิน นั่งอยู่เงียบๆเขาจึงโค้งคำนับให้กับ ฟิทซ์ พร้อมกับเอ่ยขึ้น
ฟิทซ์ พยักหน้าแล้วพูดว่า“ ฉันรู้…”
เขามองที่ โรบิน และมองไปที่ รอส อีกครั้งเขาพูดอย่างไร้ประโยชน์:“ จริงๆ แล้วพวกเธอน่าจะปล่อยให้คนแก่อย่างฉันเพลิดเพลินกับช่วงอายุที่เหลืออยู่ หากรู้ก่อนหน้าว่าจะต้องกลับมาต่อเรืออีก ฉันคงต้องหาที่หลบซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบๆ”
รอส ยิ้มที่มุมปากแต่ไม่พูดอะไร
เนื่องจาก ฟิทซ์ และแม่ของโรบิน มีมิตรภาพที่ลึกซึ้งและ โรบิน กลายเป็นเทพวิบัติที่รัฐบาลโลกต้องการตัวและยังเป็นลูกเรือบนเรือของเขา ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่ชายชราจะนิ่งนอนใจโดยไม่สนใจอะไร
แน่นอนหลังจากมองดู โรบิน แล้ว ฟิทซ์ ก็ถอนหายใจออกมาและพูดว่า:“ อ่า มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะไม่ให้ความสนใจลูกสาวของเพื่อนเก่าแก่ที่สุด ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่กระดูกผุๆนี้จะถูกนำมาใช้อีกครั้ง!”
เมื่อเอ่ยถึงตอนนี้เขาก็ยืนขึ้นแล้วมองไปที่ รอส:
“มีวัสดุเตรียมพร้อมหมดรึยัง อย่าบอกฉันนะว่าเธอยังไม่มีอะไรเลย รีบไปหามาแล้วค่อยมาหาเราฉัน”
รอส ส่ายหน้า “ ยังขาดแค่วัสดุทั่วไป แต่เรานำวัสดุหลักมา…ต้นไม้แห่งสมบัติอดัม”
ดวงตาของ ฟิทซ์ เป็นประกายเล็กน้อย จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า:“ ต้นไม้แห่งสมบัติอดัมยาว 42 เมตรรึไม่? ต้นไม้โบราณอยู่ในมือของเธอ เยี่ยม เยี่ยมมาก! เมื่อมีต้นไม้นี้แล้วเราก็สามารถสร้างกระดูงูได้ ชายชราคนนี้จะสร้างเรือรบที่แล่นได้ด้วยความเร็วที่รวดเร็วโดยอาศัยแรงลมแค่เพียงนิดเดียว!”
บรรพบุรุษของเขารับผิดชอบเกี่ยวกับพลังของพลูโต แม้ว่าสิ่งต่างๆ จะเลือนหายไปตามการเวลา แต่ตระกูลโคโคนอร์ ยังคงยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกในด้านการออกแบบเรือและความเร็ว
“ ขอบคุณมาก นี่คือรางวัล”
รอส วางกระเป๋าเงินที่บรรจุเงิน 80 ล้านเบรีไว้ข้างหน้าเขา
ฟิทซ์ อดยิ้มไม่ได้เขาหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วเปิดดูจากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า“เพียงพอแล้ว แม้ว่าเธอจะซื้ออุปกรณ์เสริมที่ดีที่สุด มันก็ใช้เงินอย่างน้อย 20 ล้านเบรี”
เขายืนขึ้นแล้วเดินออกไปพร้อมกับกระเป๋าเป้สะพายหลังที่บรรจุเงินอยู่ด้านใน หลังจากเดินไป 2 ก้าว ทันใดนั้นเขาก็หยุดและหันไปมอง รอส:
"อ่อ ยังมีอีกเรื่อง"
“ กองทัพเรือจะต้องตามล่าเธอมาที่นี่อย่างแน่นอน ความสามารถในด้านข่าวกรองของรัฐบาลโลกไม่ธรรมดา ในไม่ช้ามันจะรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ แม้ว่าฉันจะเร่งมือในการต่อเรือแต่อย่างน้อยๆมันจะใช้เวลาอย่างน้อย 7 วัน หากมีพวกมันโผล่มาภายในเจ็ดวัน……”
“ วางใจได้”
รอส ยืนขึ้นแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า:“มันจะไม่มีเรือรบที่จะมารบกวนการต่อเรือของคุณ ปัญหาตรงนี้ฉันจะจัดการเอง”
ฟิทซ์ หัวเราะเบา ๆ และผลักประตูบ้านไม้
โรบิน ลุกขึ้นยืนแล้วตาม รอส ออกไป เมื่อเธอเดินผ่าน ฟิทซ์ เธอก็เอ่ยขึ้นเบาๆ 'ขอบคุณ'
"ยินดี."
ฟิทซ์ เอ่ยตอบกลับไป
ด้วยฐานะหัวหน้าช่างต่อเรือเก่าแก่อย่าง ฟิทซ์ ทำให้สามารถรวบรวมช่างต่อเรือคนอื่นๆได้เป็นจำนวนมาก และวัสดุที่ยังขาด ก็สามารถหาได้ในวันเดียวกัน
สำหรับแบบแปลนของการต่อเรือ ฟิทซ์ เคยออกแบบไว้เป็นรูปแบบของเรือเร็ว แต่เนื่องจากวัสดุหลักจะต้องทำจากไม้ที่แข็งแกร่งที่สุดเขาจึงไม่สามารถสร้างมันได้ แต่ในตอนนี้เขามีต้นไม้แห่งสมบัติอดัมซึ่งมีคุณสมบัติตรงตามความต้องการของเขา
การออกแบบโครงสร้างเรือมักจะเป็นส่วนที่ลำบากที่สุดหากมันสามารถผ่านส่วนนี้ไปได้ความเร็วของการต่อเรือจะเร็วขึ้นเป็นอย่างมาก ดังนั้น ฟิทซ์ จะสามารถสร้างเรือให้เสร็จได้ภายใน 7 วัน
ในขณะที่ ฟิทซ์ กำลังดำเนินการต่อเรือทั้งกลางวันและกลางคืนอยู่นั้น กองเรือรบ 5 ลำ ซึ่งเป็นเรือรบประจัญบานทั้งหมด ที่ถูกนำโดย พลเรือตรีของศูนย์บัญชาการใหญ่มารีนฟอร์ด ค่อย ๆ แล่นเข้าหาเมืองแห่งช่างต่อเรือ
และในที่สุด
เรือรบประจัญบาน ก็มาถึงเมืองแห่งช่างต่อเรือ ในช่วงบ่ายของวันถัดไป …