ไกลออกไป
เหล่าทหารเรือที่อยู่บนเรือรบประจัญบานอีกสองลำต่างก็จ้องมองมายังเรือรบที่ รอส และ โอนิกูโม่ ต่อสู้กัน แต่ระยะทางนั้นยากที่จะมองเห็นได้ชัดเจน
“ เสียงดูเหมือนจะหยุด”
"มันจบหรือยัง? มืออสูรรอส น่าจะถูกปราบปรามโดยพลเรือตรี”
เมื่อพวกเขาไม่ได้ยินเสียงคำรามและการต่อสู้ที่เกิดขึ้นบนเรือรบประจัญบานระหว่าง รอส และ โอนิกูโม่ ซึ่งเงียบลงอย่างเฉียบพลัน พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสงสัย
"แน่นอน."
“พลเรือตรีโอนิกูโม่ ผู้มาจากศูนย์บัญชาการใหญ่ในแกรนด์ไลน์ จะมาแพ้ มืออสูรรอส โจรสลัดตัวเล็กๆในเวสต์บลูได้อย่างไร”
ในสายตาของพลเรือตรีของศูนย์บัญชาการใหญ่ โจรสลัดในเวสต์บลูเป็นได้แค่เพียงมดแมลง มันมีช่องว่างขนาดใหญ่ของความแข็งแกร่งที่ต่างกัน
อย่างไรก็ตาม
เกือบจะทันทีที่พวกเขาพูดจบ ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นอย่างกระทันหันซึ่งเป็นเสียงแตกของกระดานเรือและดูเหมือนตัวเรือก็เริ่มที่จะพังทลายลงภายใต้อิทธิพลของพลัง
"เกิดอะไรขึ้น?!"
หลายคนตกตะลึงและเกิดความสงสัย พวกเขาพยายามจ้องมองไปเรือรบลำนั้นอย่างใจจดใจจ่อ พวกเขาเห็นเรือรบประจัญบานทั้งลำบิดเบี้ยวและค่อยๆจมลง
คลื่นน!
ภายใต้ความสยองขวัญที่เหล่าทหารเรือนับไม่ถ้วนได้มองเห็น เรือรบประจัญบานถูกบิดและพับครึ่งจากตรงกลางลำเช่นเดียวกับ เรือรบประจัญบานสองลำก่อนหน้านี้ที่ถูกทำลายไป!
“ เรือรบ…ถูกทำลาย!”
"มันเป็นไปได้ยังไงกัน! พลเรือตรี โอนิกูโม่ ก็อยู่บนเรือรบไม่ใช่รึไง!”
เจ้าหน้าที่ประจำเรือรบจำนวนมากตกตะลึงและมองดูเรือรบประจัญบานอย่างไม่น่าเชื่อ บางคนถึงกับจับกล้องส่องทางไกลแล้วมองออกไป
คลื่นนน!
เรือรบประจัญบานที่พังทลายลงมาทำให้เกิดคลื่นน้ำขนาดใหญ่กระจายออกไปทุกทิศทุกทาง
และในซากเรือรบที่พังทลายมีเงาร่างหนึ่งยืนอยู่ บนร่างกายของเงานั้นมันชะโลมไปด้วยเลือดซึ่งดูเหมือนเทพสงครามในสนามรบ มันช่างน่ากลัว
“ นั่นมัน มืออสูรรอส!”
หลังจากมองดูเงาร่างที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดและรู้ว่าเป็นใคร ทำให้ทหารเรือที่ยังเหลืออยู่บนเรือรบทั้งสองลำอุทานออกมาอย่างช่วยไม่ได้ใบหน้าของพวกเขามันก็เต็มไปด้วยความสยองขวัญ
เรือรบถูกทำลายและ รอส ปรากฏตัวบนซากเรือแล้วพลเรือตรี โอนิกูโม่ ล่ะ? !
เป็นไปได้ไหมที่……..
บางคนคิดขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อและมีนัยยะแห่งความกลัวในสายตาของพวกเขาและพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวโดยไม่รู้ตัว
ไม่! ไม่! ไม่!
เป็นไปไม่ได้!
เป็นไปไม่ได้!
โอนิกูโม่ ที่เป็นถึงพลเรือตรีของศูนย์บัญชาการใหญ่มารีนฟอร์ด ปราบปรามโจรสลัดมานักต่อนักจะมาพ่ายแพ้ให้กับโจรสลัดในเวสต์บลูได้อย่างไร !
อย่างไรก็ตาม
ในขณะเหล่าทหารเรือกำลังตกตะลึงและไม่เชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่นั้น ร่างที่เต็มไปด้วยเลือดก็เหยียบย่ำบนพื้นทะเลวิ่งไปหาเรือรบประจัญบานหนึ่งในสองลำที่ยังเหลืออยู่
"มันกำลังมา!"
"บัดซบ! พลเรือตรี โอนิกูโม่ อยู่ที่ไหน!”
ทหารเรือหลายคนตกตะลึงและยังไม่เชื่อว่า โอนิกูโม่ จะพ่ายแพ้ต่อ รอส และเมื่อเห็นเงาของ รอส วิ่งมาที่เรือรบประจัญบาน พวกเขาจึงยกปืนที่อยู่ในมือแล้วยิงออกไปทันที
ปัง! ปัง! ปัง!
กระสุนปืนถูกสาดเข้ามา แต่มันไม่สามารถสร้างบาดแผลให้กับ รอส ได้ เมื่อเขาเหยียบเท้าลงบนกระดานเรือ พลังบิดเบือนก็แพร่กระจายออกมาจากเท้าของเขา
จากนั้นพลังอำนาจเผด็จการแห่งการบิดเบือนก็กระจายออกไปทุกทิศทุกทางโดยมี รอส เป็นจุดศูนย์กลางของพลัง กระดานพื้นเรือกลายเป็นคลื่นไม้ เรือรบทั้งลำได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
แกร๊ก! แกร๊ก!
เรือรบประจัญบานลำที่สี่ภายใต้อำนาจของ รอส ก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์!
“ ถอย…ถอยให้เร็วที่สุด!”
ทหารเรือบนเรือรบลำที่ห้าที่อยู่ในระยะไกลมองเห็นความสยองขวัญของเรือรบประจัญบานลำที่สี่ จากสิ่งที่น่าเหลือเชื่อกลายเป็นความหวาดกลัว
ผู้การเรือบนเรือมองไปที่ซากเรือรบประจัญบานในทะเลด้วยความสยองขวัญ เขาตะโกนกรีดร้องออกคำสั่งให้ถอยอย่างรวดเร็ว
บนซากปรักหักพังของเรือรบประจัญบานลำที่สี่
รอส ยืนอยู่กลางกระดานเรือที่แตกหักมองไปที่เรือรบประจัญบานลำที่ห้าที่หนีไป เขาหอบหายใจอย่างรุนแรง พยายามพยุงร่างกายที่ยืนก็แทบจะยืนไม่ไหว
ในการต่อสู้กับ โอนิกูโม่ เขาใช้ความแข็งแกร่งไปเกือบทั้งหมด แม้ว่าสุดท้ายแล้วเขาจะชนะแต่มันก็เป็นชัยชนะที่น่าสลดใจ
เขาเหลือพลังแค่เพียงเล็กน้อย หลังจากทำลายเรือรบประจัญบานลำที่สามและเรือรบประจัญบานลำที่สี่ พลังของเขาก็ได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีพลังเหลือพอที่จะเคลื่อนย้ายกระสุน ถ้าเรือรบประจัญบานลำที่ห้ายิงปืนใหญ่เข้ามามันจะอันตรายมาก
แต่.
รอส ไม่มีข้อกังวลใดๆ เขารู้ดีถึงอุปนิสัยใจคอของพวกกองทัพเรือ ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ทราบว่าเป็นหรือตายของ โอนิกูโม่ และยังเห็นเรือรบประจัญบานทั้งสี่ลำที่ถูกทำลายไปอีก มันจึงมีผลต่อสภาพจิตใจของทหารเรือบนเรือรบประจัญบานลำที่ห้า
ประการที่สอง การสังหารโอนิกูโม่ พลเรือตรีของศูนย์บัญชาการใหญ่ เขาได้รับแต้มความชำนาญ 40 แต้ม ถ้าเรือรบประจัญบานลำที่ห้าต้องการต่อสู้กับเขาจริงๆ เขาก็จะใช้ 40 แต้มที่ได้รับมานี้ไปเพิ่มให้กับ ความแข็งแกร่งทางร่างกาย เพื่อฟื้นฟูร่างกายให้กลับคืนมา
พลเรือตรีของศูนย์บัญชาการใหญ่แข็งแกร่งก็จริง แต่มันได้รับแต้มน้อยเกินไป
เมื่อมองไปที่เรือรบประจัญบานลำที่ห้า รอส ก็ส่ายหน้าและมองไปที่รอยเลือดและรอยแผลที่ปรากฏบนร่างกายของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะพึมพำ
ร่างกายของเขาเมื่อเปรียบเทียบกับคนธรรมดามันห่างไกลกันมาก ในตอนนี้บาดแผลของเขาไม่มีเลือดออกอีกต่อไปและทุกรอยแผลเป็นก็กำลังจะหายไปเช่นกัน
หลังจากนั้นไม่นาน
โรบิน แล่นเรือโจรสลัดเข้าไปในซากปรักหักพังอย่างช้าๆ เมื่อเรือมาถึงด้านหน้า รอส ก็ฟื้นพลังขึ้นมาเล็กน้อยและเมื่อเขาเหยียบลงไปอย่างแรงร่างของเขาก็กระโดดขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ
“ กัปตันรอส……”
เมื่อเห็นรอยเลือดของ รอส โรบิน อดไม่ได้ที่จะตกใจ เธอจึงเดินไปหาอย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นอะไร”.
รอส โบกมือให้กับ โรบิน แสดงให้เห็นว่าเขาสบายดีและปล่อยให้เธอนำเอาชุดเครื่องมือทางการแพทย์มาปฐมพยาบาลและทำความสะอาดแผล
เมื่อเห็นว่าบาดแผลบนร่างกายของ รอส นั้นเป็นบาดแผลทางผิวหนังทั้งหมดและมีอยู่มากมายทำให้หัวใจของ โรบิน คันยุบยิบจนยากที่จะเกา จากนั้นเธอก็นำเอาก้อนสำลีก้อนหนึ่งมาเช็ดบาดแผลอย่างระมัดระวัง
……………….
ศูนย์บัญชาการใหญ่มารีนฟอร์ด
ในห้องทำงานที่ชั้นบนสุดของป้อมปราการ ผนังห้องนั้นประดับประดาด้วยข้อความ 'ความยุติธรรมสมบูรณ์' นี่คือห้องทำงานของพลเรือเอก
‘ความยุติธรรม’ ที่ปักอยู่ด้านหลังชุดคลุมทำมาจากเพชร อินทรธนูบนบ่าทำมาจากทองคำ ในตอนนี้ อาคาอินุ กำลังนั่งถือกระดาษอยู่ในมือของเขาที่โต๊ะทำงานและเหลือบมองพลเรือโทโดเบอร์แมน ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
โดเบอร์แมน กำลังรายงานเรื่องงานของเขาให้กับ อาคาอินุ ฟัง
“ อืม ไม่มีปัญหากับสิ่งเหล่านี้ฉันพอใจมาก แต่…”
อาคาอินุ ฟังรายงานของ โดเบอร์แมน ก่อนเอ่ยพอใจกับผลงาน แต่แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมอง โดเบอร์แมน
“ เกิดอะไรขึ้นในเวสต์บลู”
ในฐานะที่เป็นพลเรือเอกของกองทัพเรือสถานการณ์โดยรวมของทะเลทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น แกรนด์ไลน์ นิวเวิลด์ ตะวันออก, ตะวันตก, เหนือและใต้ เขาจำเป็นต้องรู้
โดเบอร์แมน ได้ยิน อาคาอินุ พูดถึง เวสต์บลู ใบหน้าของเขาก็แปรเปลี่ยนไปทันที เขาก้มศีรษะลงแล้วเอ่ยขึ้นว่า:
“ เนื่องจากคุณไม่ว่างฉันจึงไม่ได้รายงานให้คุณทราบ ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะรู้เรื่องนี้ ฉันจะรายงานให้คุณทราบหลังจากที่ฉันสรุปเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ น้อยๆในเวสต์บลู และไม่ยากที่จะจัดการ”
อาคาอินุ พูดเสียงดัง:“ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ? แต่ให้รัฐบาลโลกใช้ความพยายามอย่างมากในการปกปิดเรื่องขายขี้หน้านั่น เพื่อไม่ให้กองทัพเรือสูญเสียใบหน้า!”
“โจรสลัดเวสต์บลูอยู่ในพื้นที่โดยปกติไม่ค่อยจะมีปัญหาแต่ถ้ามันเกี่ยวข้องกับการเผชิญหน้ากับกองทัพเรือ มันก็ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอีกต่อไป”
“ มันเป็นความผิดพลาด”
โดเบอร์แมน ก้มหัวลงแล้วพูดว่า:“ ฉันส่ง โอนิกูโม่ ไปเวสต์บลูแล้ว จากรายงานที่ได้รับมาเมื่อสองสามวันก่อน เขาสามารถติดตามตำแหน่งที่แน่นอนของ มืออสูรรอส ได้แล้ว จนถึงตอนนี้คาดว่าคงไม่มีปัญหาอะไร และอีกไม่กี่วันข้างหน้า โอนิกูโม่ คงนำหัวของ มืออสูรรอส มามอบให้”
เมื่อได้ยินคำพูดของ โดเบอร์แมน ความเฉยเมยก็ปรากฏบนใบหน้าของ อาคาอินุ เขาหยิบปากกาเซ็นเอกสารจากนั้นก็ส่งมอบให้ โดเบอร์แมน
ในขณะที่ โดเบอร์แมน ได้รับเอกสารและกำลังจะออกไปประตูของห้องทำงานก็ถูกผลักเข้ามาทันทีและทหารเรือก็พุ่งเข้ามาด้วยใบหน้าที่แตกตื่น
“ รายงาน…รายงาน!”
“กองเรือในเวสต์บลู ซึ่งนำโดยพลเรือตรี โอนิกูโม่ ได้รับความเสียหายอย่างหนักในการต่อสู้กับ มืออสูรรอส มันทำลายเรือรบประจัญบานไปสี่ลำ ส่วนพลเรือตรี โอนิกูโม่ ยังไม่ทราบชะตากรรมว่าเป็นหรือตาย!”
ทันทีที่รายงานนี้ออกมาห้องก็เงียบลง
อากาศกำลังแข็งตัว
อาคาอินุ หรี่ตาของเขาและหันไปมองทหารเรือที่รายงาน ดวงตาจ้องมองและอุณหภูมิในห้องก็เริ่มร้อนระอุ
"แกพูดอะไร?!"
ทหารเรือตัวสั่นและพูดไม่ออก
การแสดงออกทางสีหน้าของ โดเบอร์แมน นั้นแข็งค้างและหัวใจสั่นคลอน เอกสารในมือของเขาเกือบจะร่วงหล่นลงมา
โอนิกูโม่ ไม่สามารถจัดการกับโจรสลัดใน เวสต์บูล ได้!
เขาเคยคิดว่าทุกอย่างมันอยู่ในการควบคุม สามารถจัดการได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้มันกระโดดออกจากการควบคุมกลายเป็นปัญหาใหญ่!
ผลกระทบและความรุนแรงของเหตุการณ์นี้มันได้เกินความคาดหมายของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว
…………
ยุคโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่ ปฏิทินทะเล ปีที่สิบเอ็ด เดือนเมษายน
รอส มอบความพ่ายแพ้ให้กับ พลเรือตรีโอนิกูโม่ ในดินแดนทางทะเลเวสต์บลู จมเรือรบประจัญบานสี่ลำ ข่าวนี้ถูกส่งกลับไปยังศูนย์บัญชาการใหญ่มารีนฟอร์ด ทำให้ผืนทะเลสั่นสะเทือน!