ในขณะที่ MCV นั้นกำลังรวมพลังงานอยู่ คนขับรถที่ถูกเจียงลู่ฉีชนนั้นเห็นฉากทั้งหมดนี้ เขามีความสุขมากกับโชคร้ายของเจียงลู่ฉี
[ไอเหี้.. มึงสมควรโดนแล้วละ!]
คนขับรถนั้นแช่งและเชื่อว่าเขานั้นโชคดีแล้วละที่เขานั้นไม่ได้อยู่ในรถของเจียง เขายังจำได้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นชนรถของเขาในตอนแรก ในบทสรุป เมื่อเขาเห็นเจียงฝังอยู่ข้างใต้กลุ่มซอมบี้ เขายิ้มอย่างน่ารักเกียจ เมื่อพบกับภัยพิบัติและความตายที่ใกล้เข้ามา จิตใจของคนขับรถนั้นใกล้จะพังทลายลง สิ่งเดียวที่เขาสามารถคิดได้คือไปให้ถึงทางเข้าหลวงให้เร็วที่สุดและ ได้รับการป้องกันจากกองกำลังทหาร
ทุกอย่างอยู่ในมือของเขา เขาต้องการที่จะกวาดสิ่งกีดขวาดที่อยู่ข้างหน้าเขาให้หมดและไปข้างหน้าโดยไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ในทันทีทันใดนั้น ก็มีเสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังออกมาและทำให้เขาหวาดกลัว มันคือเสียงคำรามของเครื่องยนต์ เป็นเสียงของแรงเสียดทานที่บดลงกับพื้น คนขับรถตกใจ และเขารีบหันกลับไปมองและหวาดกลัวอย่างโง่เขลา เขาเห็นรถบัสที่ปกคลุมไปด้วย ซอมบี้หลายๆโหล กำลังพุ่งเข้ามาอย่างกับสัตว์ยุคดึกดำบรรพ์ที่บ้าคลั่งห่างจากซอมบี้! ซอมบี้มากมายหลายตัวนั้นถูกชนและถูกส่งลอยขึ้นฟ้าด้วยแรงกระแทกที่รุนแรง ในขณะที่ตัวอื่นนั้นโดนชนและเลือดนั้นสาดกระเด็นไปทั่ว สามารถเห็นได้โดยรอบ!
รถมินิบัสนั้นเร่งความเร็วขึ้น แม้แต่เจียงก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ และในช่วงเวลาไม่กี่วินาทีมันก็สามารถตามรถคนขับรถคันอื่นทัน!
“โอ้ อ๊า อ๊า!” คนขับรถนั้นเต็มไปด้วยความเศร้าและกรีดร้องอย่างหวาดกลัว เขาหลีกเลี่ยงการชนโดยการหมุนพวงมาลัยได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ลมอันรุนแรงที่ถูกสร้างโดยการเร่งความเร็วของรถมินิบัสมันพุ่งเข้าหารถของเขา ล้อรถและรถนั้นก็ชนเข้ากับรั้วข้างทางหลังจากที่มันหมุนทำมุมถึง180องศา! สมองของคนขับรถนั้นสั่นอย่างรุนแรงในขณะที่ถุงลมนิรภัยนั้นพุ่งออกมาเพื่อปกป้องเขา!
การเร่งความเร็วที่บ้าคลั่งทำให้เกิดผลกระทบไปทั่วรถมินิบัส ถึงแม้ว่าเด็กสาวทั้งสองคนนั้นจับไปที่ราวอย่างแน่น พวกเธอก็ยังถูกโยนลงไปบนพื้นของรถโดยแรงผลัก พวกเธอนั้นกรีดร้องก่อนที่จะหล่นลงไปบนพื้น แต่โชคยังดีที่มันถูกปกคลุมไปด้วยพรมอันนุ่มนวล ดังนั้นพวกเธอนั้นจึงไม่บาดเจ็บ
รถมินิบัสนั้นคล้ายกับกระทิงที่คลั่ง เหวินเซี่ยวเทียน และเฉินลี่ลี่ นั้นกำลังกลิ้งไปมาบนพรม และไม่สามารถที่จะยืนขึ้นได้ พวกเธอยังสามารถเห็นซอมบี้นั้นถูกปลิวออกไปมา
รถมินิบัสนั้นกำลังรื้อซากของซอมบี้คล้ายกับพวกมันทำมาจากกระดาษ ถ้ามองมันอย่างใกล้ๆ พวกเธอจะเห็นว่ายังมีซากของเนื้อสดยังติดอยู่บนล้อของรถมินิบัสและมีรอยเลือดตามทางและ มีเนื้อบดข้างหลังของรถมินิบัส
“แคร๊กกก!”
ซอมบี้ที่อยู่ข้างหน้านั้นคล้ายกับแมลงปีกแข็งที่อยู่บนทางด่วน พวกมันถูกฆ่าตายโดยแค่แรงลม! และไม่ใช่เพียงพวกมันบางตัว แต่มันมากกว่าโหลที่ตายแบบนี้!
เหวินเซี่ยวเทียน และ เฉาลี่ลี่ที่ล้มลงบนพรม ยังไม่สามารถฟื้นตัวได้เมื่อพวกเธอได้ยินเสียงที่เลวร้าย พวกเธอหันไปมองที่ด้านของเจียงและตกใจ ซอมบี้มากมายนั้นถูกชนอย่างรุนแรงด้วยกระจกหน้ารถ กระจกหน้ารถที่อ่อนแอนั้นคล้ายกับจะพังลงได้ทุกเมื่อ ในขณะที่ถนนนั้นแทบจะถูกขัดขวางซะทั้งหมด
การโยนหินมันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะทำลายกระจกหน้ารถ ไม่พูดถึงซอมบี้จำนวนมากเช่นนี้!
เจียงลู่ฉีนั้นไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้มาก เขาเพียงจดจ่อกับข้างหน้า ในขณะที่ข้อมูลของเมล็ดพันธ์แห่งดวงดาวนั้นกำลังเปลี่ยนแปลงไป
[ ด้านซ้ายของรถนั้นถูกชน ไม่มีความเสียหาย ด้านขวาของรถนั้นถูก ไม่มีความเสียหาย..... กระจกหน้ารถนั้นถูกชน...... การใช้พลังงาน..... น้ำมันเบนซินที่เหลือ....]
ซอมบี้เหล่านี้นั้นน่ากลัว แต่ในความจริงแล้ว อย่างอื่นนั้นคือฉากนี้มันน่าสะอิดเอียน มันไม่มีความเสียหายกับรถ MCV เลย แม้แต่กระจกหน้ารถก็ยังอยู่โดยไม่ได้รับความเสียหายเลย
“มันยังไม่พังเลย!” เด็กสาวทั้งสองนั้นร้องออกมาเสียงดัง กระจกหน้ารถนั้นในความจริงแล้วยังไม่พังและประตูนั้นยังปิดอย่างแน่นหนา
เหวินเซี่ยวเทียนนั้นลุกขึ้นยืนอย่างระมัดระวังและมองออกไปข้างนอกหน้าต่างที่เต็มไปด้วยเลือด ยังมีซอมบี้บางตัวที่กำลังไล่ล่าพวกเขา แต่พวกมันนั้นอยู่ห่างออกไปไกลถึงสิบเมตร และซอมบี้ตัวอื่นกำลังกัดบางสิ่งบางอย่างอยู่ที่พื้น และซอมบี้ที่น่ารังเกียจเหล่านี้นั้นกำลังทำงานร่วมกันในการกัดกินซากของซอมบี้ที่ตายไปแล้ว ซอมบี้เหล่านี้เคยเป็นรูปแบบของคนธรรมดา แต่พวกมันนั้นแตกต่างไปจากในหนังและทีวี
เหวิน เซี่ยวเทียนนั้นเพียงเหล่ตาและไม่ต้องการที่จะมองมันต่อ เธอต้องการมั่นใจว่าพวกเธอนั้นหนีรอดจากล้อมรอบนี้ เธอไม่ได้คาดหวังเลยว่ารถมินิบัสคันนี้นั้นแข็งแกร่งและทนทาน แม้แต่หน้าต่างก็ยังทนทานมาก
“พวกเรารอดและยังมีชีวิตอยู่!” เด็กสาวทั้งสองคนพูดอย่างมีความสุข
หลังจากชั่วครู่หนึ่ง เหวิน เซี่ยวเทียนมองไปที่กระจกหน้ารถสีเลือดและถามอย่างสงสัย “คุณเจียง ทำไมหน้าต่างมันถึงแข็งแกร่งขนาดนี้หรอ?”
“เอ่อ....”เจียงลู่ฉีนั้นไม่ต้องการที่จะอธิบาย แต่ในตอนนี้เขาต้องตัดสินใจที่จะขอโทษ
“ฉันเปลี่ยนหน้าต่างให้เป็นหน้าต่างกันกระสุน”แน่นอนกระจกกันกระสุนนั้นไม่ทำให้เขาหนีรอดจากการล้อมรอบของพวกซอมบี้ เจียงลู่ฉียังใช้ฟังก์ชั่น “การชนกัน” และ “การเร่งความเร็ว” ถ้าพวกมันไม่เพียงพอ หลังจากนั้นเขาก็จะใช้ “อาวุธ” แต่มันไม่จำเป็น
“หน้าต่างกันกระสุน!” เฉาลี่ลี่นั้นแปลกใจ เนื่องจาก เธอเชื่อว่าสามารถเห็นพวกมันแค่ในหนัง รถกันกระสุน ในชีวิตประจำวัน มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาไปซะทั้งหมด เฉา ลี่ลี่นั้นมีความรู้เกี่ยวกับยานพาหนะ เธอรู้ว่าถึงแม้ว่าจะมียี่ห้อที่โด่งดังนั้นผลิต รถกันกระสุน มันก็ยังเป็นการปรับปรุงที่ใช้ราคาแพงเป็นอย่างมาก และทำไมหน้าต่างกันกระสุนนั้นถูกติดตั้งลงบนรถมินิบัสเก่าๆ? เฉาลี่ลี่ นั้นรู้สึกว่ามันยากเกินไปที่จะเข้าใจ ดังนั้นเธอจึงมองไปที่ เหวินเซี่ยวเทียน
เหวินเซี่ยวเทียนส่ายหัว เพราะว่าเธอก็ไม่ได้สนิทสนมกับเจียงลู่ฉี ถึงแม้ว่าเฉาลี่ลี่ นั้นต้องการให้เธออธิบาย แต่เธอก็ไม่ได้รู้ไปมากกว่าที่เฉาลี่ลี่รู้
“มันโอเค พวกเธอควรหาที่สำหรับนั่งและคาดเข็มขัดให้เร็ว” เจียงลู่ฉีพูด
“ใช่ ขอบคุณนะ” เด็กผู้หญิงทั้งสองคนนั้นรู้สึกขอบคุณอีกครั้งหนึ่ง
“ไม่เป็นไร” เจียงลู่ฉีนั้นกล่าวอย่างเบา ในความจริงแล้ว มันไม่ใช่เรื่องที่มากมายสำหรับ มันเป็นเพราะว่าเขาสามารถช่วยเหลือพวกเธอได้