px

เรื่อง : MMORPG : MARTIAL GAMER
Chapter 10: ได้รับเงินทองมากมายครั้งแรก


Chapter 10: ได้รับเงินทองมากมายครั้งแรก

หวังหยู่ที่กำลังท้าทายสวรรค์นั้นแน่นอนว่าในความเป็นจริงเขานั้นเป็นที่สนใจของสตูดิโอเกมทะยานมังกร! เขานั้นยังคงใจเย็นและยังคงตีราชาหมาป่าสีเงินต่อไปโดยไม่มีพลาดเลยแม้แต่น้อย!

 

เลือดของราชาหมาป่าสีเงินนั้นค่อยๆหมดลงและเพียงเวลาไม่นานมันก็เหลือเพียง 30%

 

อาวู้วววววว!!!”พร้อมกันกับเสียงขู่อันป่าเถื่อน ราชาหมาป่าสีเงินก็กระโดดห่างออกไปจากหวังหยู่ห้าเมตร

 

เพียงแค่หวังหยู่นั้นจะพยายามเข้าไปใกล้กันกับราชาหมาป่าสีเงินอีกครั้งมันก็เริ่มเบลอหายไป

 

[ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง]!!

 

เมื่อหวังหยู่เห็นร่างกายของราชาหมาป่าสีเงินนั้นจางหายไป เขาก็นึกขึ้นได้ถึงสกิลนั้นและคิดกับตัวเองว่าดังนั้นนี่ก็คือท่าสุดท้ายของราชาหมาป่าสีเงินอย่างงั้นสินะ?

 

ในขณะที่หวังหยู่นั้นกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ราชาหมาป่าก็สร้างภาพติดตาเต็มไปหมดที่พวกมันแทงเข้าใส่หวังหยู่

 

หวังหยู่นั้นก็กลั้นหายใจและจ้องไปที่เทคนิคเคลื่อนไหวของราชาหมาป่าสีเงินที่เริ่มจะลึกลับขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวเขาก็บิดไปทางซ้าย หลบไปทางขวา..... เขาเหมือนกับกำลังเต้นอยู่!

 

1…2…3……7!

 

หลังจากภาพกระพริบตาเจ็ดครั้งนั้นและหวังหยู่นั้นก็ใช้ประโยชน์จากเจ็ดก้าวนั้นไปถึงร่างกายที่แท้จริงของราชาหมาป่าสีเงิน! ทุกคร้งที่ภาพติดตานั้นเหมือนจะแทงโดนเขา หวังหยู่ก็จะบิดร่างกายของเขาในช่วงวินาทีสุดท้ายและหลบมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

 

[ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] นั้นพลาดเป้าอย่างเรียบร้อย!!!

 

โบซอน ไร้ความกลัว และสมาชิกทีมพัฒนาต่างตกตะลึงและสูญเสียความสามารถที่จะพูดได้! แผนกควบคุมเกมนั้นเงียบสงัดไปชั่วครู่หนึ่ง....

 

เขา... เขาหลบการโจมตี [ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] ได้อย่างสมบูรณ์แบบไม่ใช่ว่าเขา.... ผู้สร้างราชาหมาป่าสีเงินนั้นถามขึ้นอย่างอ่อนกำรัง

 

ใช่....ฝูงชนพยักหน้า

 

สัตว์ประหลาดอะไรเช่นนี้....

 

มันเหมือนกับว่าทีมทั้งหมดก็สามารถที่จะได้ยินเสียงหัวใจของผู้สร้างนั้นกำลังพังทลายอยู่

 

ถ้าผู้สร้างสามารถที่ได้ยินเสียงที่หวังหยู่พูดกับราชาหมาป่าสีเงินแล้วหัวใจของเขานั้นจะต้องกลายเป็นฝุ่นอย่างแน่นอน

 

นั่นมันการโจมตีทั้งไม่เป็นระบบและวุ่นวายแบบนั้น? จะแทงโดนฉันหรือว่าต้องการที่จะทำอะไร?หวังหยู่หัวเราะ มันไม่ใช่ว่าหวังหยู่นั้นหยิ่งยโส แต [ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] นั้นเปิดมุมกว้างให้แก่เขา มันไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบได้กับที่ราชาหมาป่าสีเงินที่พยายามจะกัดหรือข่วนเขาด้วยกรงเล็บและเขี้ยวนั่น!

 

ท่าโจมตีเด็ดๆของมันนั่นมีไว้เพื่ออะไร? มันโคตรแย่เลย! นี่คือสิ่งที่หวังหยู่ต้องการที่จะบอกเป็นที่สุด

 

หลังจากที่มันใช้ [ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] ราชาหมาป่าสีเงินก็เหมือนกับสูญเสียท่าทางอันองอาจและก็เหมือนกับงูพิษที่พ่นพิษร้ายออกไปแล้ว ราชาหมาป่าสีเงินนั้นตกต่ำลงเล็กน้อยและการเคลื่อนไหวของมันก็ช้าลง!

 

เมื่อเห็นฉากนี้หวังหยู่ก็หัวเราะอย่างง่ายๆและเขาก็พุ่งไปยังราชาหมาป่าสีเงินและเพื่อที่จะจัดการมันให้เสร็จเรียบร้อย

 

หวังหยู่นั้นปล่อยพลังอันโหดร้าย [เตะด้านข้าง]ไปที่กรามของราชาหมาป่าสีเงินและทำให้หัวของมันกระเด็นไป...

 

หมัดฮุค บีบคอ ต่อยหมัดหนึ่งนิ้ว......

 

{คอมโบ 1} , {คอมโบ 2} , {คอมโบ3}….

 

ในเวลานั้นเอง มันก็เหมือนกับราชาหมาป่าสีเงินนั้นก็เหมือนกับเสาที่เอาไว้ซ้อมที่บ้านของหวังหยู่เมื่อเขานั้นตีราชาหมาป่าสีเงินที่ครางอยู่

 

ร่างกายของหวังหยู่นั้นก็สว่างวาบขึ้นในพริบตาเมื่อเขาตีไปอย่างโหดเหี้ยมยังหมาป่าที่น่าสงสาร ราชาหมาป่าสีเงินนั้นก็ร้องครางเสียงน่าสงสารและเลิกที่จะต่อต้านและเพียงเวลาไม่นานหลังจากนั้นลำแสงสีขาวก็สว่างวาบขึ้นและมันก็กลับไปสู่อ้อมกอดของระบบ

 

ก่อนที่มันจะตาย ร่องรอยแห่งความไม่เต็มใจและความโกรธก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของราชาหมาป่าสีเงินอยู่ชั่วครู่หนึ่งก่อนที่มันจะหายไป

 

ในเวลาเดียวกัน หวังหยู่ก็ดูดซึมค่าประสบการณ์จากราชาหมาป่าสีเงินที่เป็นระบบอิสระซึ่งทำให้เขานั้นเลื่อน 3ระดับเพียงครั้งเดียว!

 

เมื่อเขาสู้กับนักรบหมาป่าสีเงินทั้งสิบสองตัวก่อนหน้านี้ หวังหยู่นั้นก็ได้ค่าประสบการณ์จนถึง90%ที่ระดับ6! พร้อมกับค่าประสบการณ์ที่ได้จากการฆ่าราชาหมาป่าสีเงินนั้น ถ้าไม่ใช่มันมีข้อจำกัดที่อยู่ในระดับ 10 ก่อนที่ผู้เล่นจะต้องทำเควสสุดท้ายก่อนที่จะออกไปจากเมืองเริ่มต้นละก็หวังหยู่ก็จะไม่เลื่อนระดับเพียงแค่สามครั้ง

 

{ การแจ้งเตือนระดับโลก : ผู้เล่นกระทิงเหล็ก จากหมู่บ้านเริ่มต้น 3318 นั้นได้สังหารบอสราชาหมาป่าสีเงิน และเป็นผู้เล่นคนแรกปราบปรามมันได้ ก้าวเดินไปอีกขั้นสู่เส้นทางของการเป็นฮีโร่แล้ว! }

 

เมื่อเห็นประกาศ ทุกคนในเกมก็มึนงง ผู้คนส่วนมากนั้นรู้จักถึงนักรบหมาป่าสีเงิน แต่สำหรับราชาหมาป่าสีเงินละ? บอสนั่นคืออะไร? แล้วทำไมพวกเขาไม่เคยได้ยินมันมาก่อน?

 

แล้วใครคือกระทิงเหล็ก? เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเล่นเกมหรืออะไร? เขามาจากเกมอะไรก่อนหน้านี้? อาชีพของเขาคืออะไรกัน? เขาเป็นนักรบ? หรือว่าบางทีเขาจะเป็นนักเวทย์?

 

เพียงเวลาไม่กี่วินาที ทุกคนนั้นก็เริ่มที่จะคาดตัวตนที่แท้จริงของกระทิงเหล็ก

 

แน่นอนว่าคนที่เล่นเกมอ่อนแบบหวังหยู่นั้นไม่ได้สนใจเกี่ยวเรื่องพวกนี้และเขาก็เดินไปหยิบสิ่งของที่ดรอปมาจากราชาหมาป่าสีเงินอย่างดีใจ

 

ราชาหมาป่าสีเงินนั้นใจดีมากดั่งชื่อบอสระดับเงิน! มันดรอปเงินทองหลายเหรียญและอุปกรณ์อีกสามชิ้น!

 

{ กรงเล็บราชาหมาป่า (กริช) (เงิน) }

 

การโจมตีกายภาพ : 22-29

 

การโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ : 10-13

 

[ฮีโมฟีล] : 10% ที่จะมีโอกาสกระตุ้นการขโมยเลือดเมื่อโจมตีและขโมย จะเพิ่มเลือด2%ตายความเสียหายที่ทำได้

 

[บาดแผลที่สาหัส] : 10%ที่จะมีโอกาสที่ทำให้ศัตรูพิการและลดการเคลื่อนไหว 20%

 

ระดับที่ต้องการ : 15

 

{ โชคลาภของราชาหมาป่า (สร้อยคอ) (ทอง) }

 

การโจมตีกายภาพ : 31-42

 

[ตั้งสมาธิ] : ฟื้นฟูจำนวนมานาที่คงที่ทุกสามวินาที

 

[ฟื้นฟู] : ฟื้นฟูเลือด 1% จากเลือดเต็มทุกสามวินาที

 

สกิลเพิ่มเติม :

 

[ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] : เรียกราชาหมาป่าเจ็ดตัวเพื่อที่จะแทงศัตรูพร้อมกัน ราชาหมาป่าแต่ละตัวนั้นทำความเสียหายเท่ากับความแข็งแกร่งของผู้เล่นคูณสาม มีระยะเวลาคูลดาวน์ 6ชั่วโมง

 

ระดับที่ต้องการ : 10

 

{ เงาของราชาหมาป่า (รองเท้า) (เงิน) }

 

พลังป้องกันกายภาพ : 22-29

 

พลังป้องกันเวทย์มนต์ : 10-13

 

เพิ่มความเร็วเคลื่อนที่ : 10%

 

[เฮสต์] : เพิ่มความเร็วโจมตี 10%

 

[โกสต์] : เพิ่มความเร็วการเคลื่อนที่ 200%ภายในสามวินาที มีระยะเวลาคูลดาวน์ 180 วินาที

 

ระดับที่ต้องการคือ : 10

 

ราชาหมาป่าสีเงินก็ยังดรอปหนังสือสกิลอีกด้วยเมื่อมันตาย!

 

{ หนังสือสกิล สำหรับ [กลับคืนสู่ต้นกำเนิด] }

 

[กลับคืนสู่ต้นกำเนิด] : สกิลติดตัว เพิ่มการโจมตีกายภาพและการโจมตีเวทย์มนตร์ 10%

 

ความต้องการของอาชีพ : ไม่มี

 

คำสั่งของมรดก : ลึกลับ บางทีอาจจะมีความลึกลับบางอย่างอยู่ในนี้!

 

นอกจากของดรอปพวกนี้แล้ว หวังหยู่ก็ได้รับชื่อเสียงเพิ่มอีก 1000 หน่วย

 

เมื่อมองไปที่หลอดค่าประสบการณ์ที่เต็มของเขาแล้ว หวังหยู่ก็รู้สึกดีมากกับตัวเองและกลับไปยังหมู่บ้านตั้งแต่การล่ามันไร้ประโยชน์

 

ช่วงเวลาที่เขาเข้าไปในหมู่บ้านเริ่มต้น หวังหยู่ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนในทันที

 

เมื่อเขามองเข้าไป หวังหยู่ก็ตระหนักได้ถึงข้อความที่ถูกส่งมาโดยดาบน้ำแข็งที่ทำให้แท็บแจ้งเตือนของเขาสว่างขึ้น โชคลาภของเขานั้นมาถึงแล้ว!

 

ในตอนเช้า ดาบน้ำแข็งนั้นจ่ายเงิน7เหรียญทองเพื่อที่จะซื้ออุปกรณ์ที่เกินราคาพวกนั้น ถ้าข่าวที่หวังหยู่นั้นได้สิ่งของมานั้นไปถึงเขาละก็ เขาก็จะทุ่มเงินก้อนใส่สิ่งของที่หวังหยู่พึ่งได้แน่นอน

 

เมื่อเปิดแจ้งเตือน ดาบน้ำแข็งก็ทักทายมา “พี่ชาย ราชาหมาป่าสีเงินนั้นดรอปอะไรดีๆหรือเปล่า?”

 

“อุปกรณ์และหนังสือสกิล!”หวังหยู่ตอบกลับ

 

“ส่งรูปมาให้ผมที!”

 

“อื้ม.... แล้วฉันจะส่งรูปได้ยังไง?”หวังหยู่ถามอย่างอึด

 

“พี่ไม่รู้แม้กระทั่งวิธีถ่ายรูปหน้าสถานะ? อย่าบอกนะว่าพี่เป็นมือใหม่?”

 

“ใช่เลย...นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยที่เล่นเกม!”หวังหยู่ตอบกลับไปอย่างตรงๆ

 

“สัตว์ประหลาด!”ดาบน้ำแข็งส่งอีโมจิยกนิ้วโป้งให้กับหวังหยู่ในแชท และหลังจากนั้นเขาก็สองการถ่ายรูปหน้าสถานะให้กับเขา

 

หลังจากที่เรียนแล้ว หวังหยู่ก็ส่งไอเทมทั้งหมดที่เขาได้ให้กับดาบน้ำแข็ง

 

หลังจากมองไปที่ไอเทม ดาบน้ำแข็งก็มึนงงไปหลายวินาทีก่อนที่จะอุทาน “บอกราคาของพี่มา!”

 

เกมนี้พึ่งออกมาสามวันและหวังหยู่นั้นยังไม่เพียงได้อุปกรณ์ระดับทองแดง แต่ยังคงได้ระดับเงินและทองอีกด้วย! เขานั้นเป็นอัจฉริยะที่ควรจะนับถือ!

 

อุปกรณ์ทองแดงสองชิ้นนั้นมีประโยชน์มากกับอาชีพต่อสู้ระยะใกล้และพวกมันจำเป็นที่จะต้องมี! และกริชนั้นคือของบางอย่างที่โจรได้แต่ฝันถึงในยามที่พวกเขาหลับ!

 

ส่วนสร้อยคอระดับทองนั้นแม้กระทั่งหวังหยู่ก็สามารถที่จะเห็นได้ว่ามันมีค่ามาก ไม่ต้องพูดถึงดาบน้ำแข็งเลย

 

ตั้งราคา? หวังหยู่จะตั้งราคากับสิ่งของแบบนี้ได้ยังไง?

 

“ฉันไม่คุ้นเคยกับราคาตลาด”หวังหยู่พูดตรงๆ

 

“ผมจะให้พี่สิบเหรียญทองกับแหวน สิบห้าเหรียญทองกับเกราะนั่นและที่เหลือผมจะจ่ายมันด้วยเงินจริง!”ดาบน้ำแข็งตอบกลับ

 

เมื่อฟังเรื่องนี้แล้ว หวังหยู่ก็มึนงงกับดาบน้ำแข็ง “จิตวิญญาณแห่งความเป็นพระเอก”

 

เพียงแค่อุปกรณ์เสมือนสองชิ้นและผู้ชายคนนี้ก็ต้องการที่จะจ่ายมันมากกว่าหนึ่งหมื่น? ทำไมผู้คนนั้นบ้าคลั่งไปกับเกมแบบนี้ไปแล้ว?

 

“นั่นโอเคลย มายังที่ร้านตีเหล็ก พวกเราจะคุยกันแบบต่อหน้า”

 

เพียงเวลาไม่นานหลังจากนั้นโจรก็ปรากฏขึ้นมาในทันทีโดยแทบจะไม่มีเสียงเกิดขึ้นต่อหน้าหวังหยู่

 

โจรคนนี้นั้นมีหน้าตาที่ค่อนข้างดี อย่างไรก็ตาม เขานั้นพยายามทำตัวเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้เล่นรอบๆข้างเขาไม่ยิ้ม

 

“คุณคือกระทิงเหล็กหรือเปล่า?”หลังจากที่มองไปยังหวังหยู่ ดาบน้ำแข็งก็เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าเขาเป็นกระทิงเหล็กตัวจริง เขานั้นคิดว่าปีศาจที่เป็นคนฆ่าบอสตัวแรกนั้นจะเป็นนักรบหรือไม่ก็เป็นนักเวทย์ ไม่ใช่อาชีพขยะอย่างนักต่อสู้เช่นนี้!

 

“คุณคือดาบน้ำแข็ง?”หวังหยู่ก็ตัวสั่นเล็กน้อย เขานั้นไม่สามารถที่จะจินตนาการได้ว่าผู้ซื้อที่ร่ำรวยจะมีหน้าตาแบบนี้...

 

ดาบน้ำแข็งพยักหน้าและพูด “ใช่ พวกเรามาทำการค้ากันเถอะ” หลังจากที่เขาพูด ดาบน้ำแข็งก็หยิบถุงเหรียญทองออกมาและส่งให้กับหวังหยู่ และเขาก็หยิบแหวนและเกราะออกมาวางไว้บนมือของดาบน้ำแข็ง

 

“ผมจะจ่าย 50000สำหรับกริช 10000สำหรับรองเท้าและ 20000สำหรับสร้อยคอ บอกเลขบัญชีธนาคารของพี่มาและผมจะโอนเงินไปให้พี่!”ดาบน้ำแข็งพูดหลังจากที่แลกเปลี่ยนได้สำเร็จ

 

“ฉันไม่ขายรองเท้าและสร้อยคอ ฉันวางแผนที่จะใช้มันกับตัวเอง”หวังหยู่ส่ายหัว

 

“อะไรนะ.... ถ้าอย่างงั้นทำไมพี่ถึงส่งรูปของพวกนั้นมาให้ผมละ?”

 

“ก็นายพูดว่าให้ส่งของที่ดรอปมาจากบอส!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว

 

“พี่เป็นมือใหม่จริงๆด้วย เห้อ...”ดาบน้ำแข็งพูดอย่างผิดหวัง

 

ใน {REBIRTH}อุปกรณ์นั้นไม่มีการป้องกันบนพวกมัน ดังนั้นผู้เล่นที่มีประสบการณ์นั้นจะไม่เปิดเผยอุปกรณ์อย่างง่ายๆ ยกเว้นหวังหยู่ที่เป็นคนที่ซื่อสัตย์ซึ่งเปิดเผยไอเทมทั้งหมดแก่ดาบน้ำแข็ง

 

“ใช่นี่เป็นวันแรกที่ฉันเล่นเกมนี้เลย”หวังหยู่พยักหน้า

 

“โอเค ถ้าอย่างงั้น ผมจะส่งคำขอเป็นเพื่อนด้วย! รีบให้เลขบัญชีธนาคารของพี่มา ดังนั้นผมจะสามารถที่จะโอนเงินให้พี่ได้”

 

“ขอเวลาสักครู่หนึ่งนะ” หวังหยู่รีบพูดและรีบออกจากเกมไป หลังจากชั่วครู่หนึ่ง หวังหยู่ก็กลับเข้ามาในเกมและส่งเลขบัญชีให้กับดาบน้ำแข็ง

 

“พี่ไม่เคยใช้บัตรมาก่อนอย่างงั้นเหรอ หื้อ?”

 

“ใช่.... ภรรยาของฉันตั้งมันไว้ก่อนหน้านี้ มันไม่ง่ายเลยที่จะหาบัตรเจอ...”หวังหยู่เขิน

 

พร้อมกันนั้นดาบน้ำแข็งก็กลับไปที่เรื่องงาน

 

“เสร็จแล้ว! โอนเงินไปให้เรียบร้อยแล้ว!”


“โอเค!”พร้อมกับหวังหยู่พยักหน้าและก็หยิบมีดออกมาและส่งให้กับดาบน้ำแข็ง

 

“เฮ้....พี่ไม่ตรวจสอบเงินเหรอว่ามันโอนไปเรียบร้อยแล้ว?”เมื่อเห็นหวังหยู่ตอบกลับมาก็ทำให้ดาบน้ำแข็งรู้สึกตกตะลึง

 

“เอ่อ....ฉันจะตรวจสอบบัญชีของฉันได้ยังไง?”หวังหยู่ถามอย่างมึนงง

 

“โอ้พระเจ้า! พอกันที!”

 

และดาบน้ำแข็งก็สอนหวังหยู่ให้ซิงค์บัญชีธนาคารกับบัญชีใน {REBIRTH}และหลังจากนั้นก็บอกเขาให้ตรวจสอบงบบัญชี หลังจากนั้นก็ยืนยันว่าเงินจำนวนห้าหมื่นนั้นโอนมาสำเร็จเรียบร้อยแล้ว

 

เมื่อเขามองไปที่เงินในบัญชีเขาก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายด้านในของเขา และเขาก็นับเงินแล้วนับเงินอีก 50000ดอลลาร์! นี่เป็นครั้งแรกสำหรับหวังหยู่ที่ได้รับเงินจำนวนนี้ในชีวิตนี้! ใครจะไปคิดว่าเขาจะได้เงินจากเรื่องแบบนี้กัน?

 

“โอเค ถ้าอย่างงั้นผมจะไปละ อย่าลืมเรียกผม ถ้าพี่เจออุปกรณ์ดีๆอีกละ!”หลังจากที่เขาพูดเสร็จ ดาบน้ำแข็งก็ล่องหนหายไปจากที่ที่เขายืนอยู่

 

หลังจากที่ดาบน้ำแข็งจากไป หวังหยู่ก็นับเงินในบัญชีธนาคารเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเดินไปหาช่างตีเหล็กหลี่

 

เมื่อช่างตีเหล็กหลี่เห็นหวังหยู่ในช่วงเวลานี้ เขานั้นไม่มีท่าทางที่ดูห่างเหินและเย็นชาเหมือนกับที่เจอกันครั้งแรกอีกแล้ว เขานั้นค่อนข้างที่จะเต็มไปด้วยอารมณ์ “นักรบที่กล้าหาญ ฉันไม่เชื่อเลยว่าท่านสามารถที่จะสังหารราชาหมาป่าที่เลวทรามนั่นได้!”

 

เมื่อฟังคำพูดของเขาแล้ว หวังหยู่ก็รู้สึกผิดหวัง ถ้าเขาไม่สามารถเชื่อมันได้ ถ้าอย่างงั้นมันไม่ใช่กับตาเฒ่านี่ส่งเขาไปตายอย่างงั้นเรอะ?

 

“ใช่!” หวังหยู่พยักหน้า

 

“ฮือ...ฮือ...ลูกรักของฉัน....พ่อได้ล้างแค้นให้ลูกแล้ว....”หลังจากที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ไป ช่างตีเหล็กก็ฟื้นคืนความใจเย็นในทันทีและแม้กระทั่งมีรอยยิ้มบนใบหน้าเขาอีกด้วย! นิ่ทำให้หวังหยู่ถอนหายใจอย่างลับๆ NPCพวกนี้นั้นดูแปลก

ประหลาด ร้องไห้เพียงชั่วพริบตาเดียวและหลังจากนั้นก็หัวเราะ ซึ่งมันเปลี่ยนไปไวเกินไป

 

“ขอนับถือนักรบที่องอาจ ฉันจะต้องขอบคุณท่านอีกครั้งที่ช่วยล้างแค้นลูกชายของฉัน”

 

“มันคืองานของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้!”หวังหยู่ตอบกลับ

 

ช่างตีเหล็กหลี่นั้นเมินสิ่งที่หวังหยู่พึ่งจะพูดไปและก็พูดประโยคของเขาต่อไป “นานมาแล้ว ฉันช่วยนักต่อสู้ที่อยู่ในอันตราย หลังจากนั้นเขาก็ตายลงและทิ้งอาวุธไว้ให้กับฉัน ฉันหวังว่าซักวันหนึ่งที่ฉันจะสามารถที่จะเจอกับฮีโร่ที่แท้จริงได้และส่งต่อให้กับมัน ท่านต้องการที่จะรับมันไหม?”

 

“แน่นอน!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างตื่นเต้น

 

“ตั้งแต่ที่เขาช่วยนักต่อสู้แล้วทำไมสุดท้ายเขายังคงตาย? พวกนักสร้างมันปัญญาอ่อนหรือว่าอะไรอย่างงั้นเรอะ?”หวังหยู่คิดกับตัวเอง

 

“ค่อก!”หนึ่งในนักสร้างจามอย่างรุนแรง “ไอ้เย....แม่เอ้ย! หน้าหนาวนี้มันยากที่จะทนไหวจริงๆและฉันยังคงเป็นหวัดอีกเรอะ?”เขาด่า

 

เมื่อฟังดังนั้นหวังหยู่ก็ตกลงที่จะรับรางวัล ช่างตีเหล็กที่ดีใจเดินไปที่ด้านใต้เคาน์เตอร์และหยิบอะไรบางอย่างที่คล้ายกับถุงมือคู่หนึ่งออกมา

 

 

 

รีวิวผู้อ่าน