เฟิ่งฉู่เกอรวดเร็วกระทั่งไม่มีผู้ใดจ้องจับได้ทัน
ทุกผู้คนในที่นั้นต่างตกตะลึงตาค้าง ทว่าเว้นเสียแต่ บุคคลทั้งสามอันได้แก่ จื่อหลาน ปี้หลัวและลวี้จู
ความคล่องแคล่วรวดเร็วถึงเพียงนี้ คือสิ่งที่สวะไร้ค่าผู้หนึ่งสามารถกระทำได้กระนั้นหรือ ?
หากทว่าฮูหยินรองมิได้สนใจสิ่งใดทั้งสิ้น เมื่อยามนี้ สองตาของนางจ้องเขม็งอยู่เพียงกำไลหยกเนื้อใสที่อยู่ในมือของเฟิ่งฉู่เกอ ในอกคล้ายพร้อมกระอักโลหิต
ทว่าช่วงจังหวะเดียวกันนั้นเอง คล้ายเฟิ่งฉู่เกอกลับค้นพบอีกสิ่ง เพียงเสียงสายลมเบาไล้ผ่านแผ่วพริ้ว ‘ฟิ้ว’
ปิ่นปักผมบนศีรษะของฮูหยินรองพลันถูกปลดลงมาอยู่ในมือของนางอีกชิ้น
“ปิ่นปักผมนี้ เห็นจะเป็นสินเดิมเจ้าสาวของมารดาข้า”
ทันทีที่ปิ่นปักผมถูกปลด เรือนผมที่ถูกมวยขึ้นอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยของฮูหยินรองก็ไม่อาจคงรูปอยู่ได้ เช่นนั้นมันจึงแผ่สยายยุ่งเหยิงในทันที
ฮูหยินรองผู้ยืนนิ่งอยู่กับที่ทำได้เพียงถลึงตาใส่อีกฝ่ายด้วยใจหมายอยากฉีกเลือดฉีกเนื้ออีกฝ่ายให้จงได้ !
เฟิ่งฉู่เกอทำเสียงออดอ้อนเลียนเสียงอีกฝ่าย ขณะส่ายของที่ถูกริบมาเข้ามือ
“ขอบคุณน้ำใจฮูหยินรองที่ช่วยเก็บรักษาสมบัติให้ข้ามาเนิ่นนานหลายปี…วางใจเถิด ข้าจะค่อย ๆ เก็บเล็กประสมน้อยจากข้าวของที่ฮูหยินรอง และคุณหนูทั้งสองมีน้ำใจช่วยกันเก็บรักษาไว้ให้ข้า อ้า ! จริงสิ ส่วนที่พวกเจ้าทำให้สูญหายหรือเสียหายไป จงวางใจได้ พอจะมีเวลาว่างเมื่อไรข้าจะค่อย ๆ ร่างรายการมาให้พวกเจ้าได้ชดใช้คืนทั้งหมดอย่างแน่นอน”
เพียงรับฟังถึงตรงนี้ ทั้งสามแม่ลูกก็แทบจะกระอักโลหิต
ชั่วขณะเดียวกันนั้นเอง เฟิ่งเฉาหยางก็กำลังพินิจดูเฟิ่งฉู่เกออย่างละเอียดถ้วนถี่ หากแต่เมื่อไม่พบว่านางมีพลังวัตรใด เขาจึงปล่อยวางความคิดของตนลง
เพียงชั่ววูบเมื่อครู่ เขามีความคิดว่าเฟิ่งฉู่เกออาจมีวรยุทธดังเช่นชาวยุทธทั่วไป
หากทว่า…เขากลับไม่พบพลังวัตรแม้เพียงส่วนในร่างของเฟิ่งฉู่เกอ
มีเหตุเพียงสองประการที่ทำให้เขาไม่อาจหยั่งถึงพลังวัตรของเฟิ่งฉู่เกอได้
หนึ่งคือ เฟิ่งฉู่เกอไร้สิ้นพลังวัตรอย่างแท้จริง
อีกหนึ่งคือ วรยุทธของเฟิ่งฉู่เกอสูงส่งกว่าตัวเขา
ยามนี้เฟิ่งเฉาหยางคือผู้มีวรยุทธระดับกลางของขั้นที่สี่ ปราณปรมาจารย์
เช่นนั้นเขาย่อมได้ข้อสรุป ไม่ว่าอย่างไร พลังวัตรของเฟิ่งฉู่เกอย่อมไม่มีวันสูงส่งไปกว่าขั้นปราณปรมาจารย์ อย่างแน่นอน
ข้อสันนิษฐานนั้นช่วยให้เขาคลายใจลงได้มาก...
“ในวันนี้ ข้าแจ้งชัดแล้วว่าเฟิ่งฉู่เกอจงใจเข้ามาสร้างความปั่นป่วนในเรือนเฟิ่ง !!”
“ข้าจงใจเข้ามาสร้างความปั่นป่วน ? เห็นทีตระกูลเฟิ่งคงจะยกยอข้าเกินไปแล้วกระมัง ? แม่นางน้อยผู้นี้ก็ประกาศชัดแจ้งแล้วว่าจะกลับมาทวงสิทธิ์ในสมบัติทุกชิ้นอันพึงมีพึงได้ของตน !”
เฟิ่งฉู่เกอไม่เคยเห็นเฟิ่งเฉาหยางอยู่ในสายตาแม้เพียงน้อย ท่าทางยวนยีกวนโทสะของนางกระแทกกระทั้นอารมณ์ของเจ้าเรือนตระกูลเฟิ่งได้อย่างเหลือเชื่อ
กระทั่งยามนี้ เฟิ่งเฉาหยางมิอาจอดกลั้นได้อีกต่อไป
“เฟิ่งฉู่เกอ เจ้ามันนางปีศาจชั่วช้าไร้ค่า ในวันนี้ ข้าจะลงมือสังหารเจ้าเสีย จะได้ไม่มีผู้ใดตกเป็นเหยื่อความชั่วร้ายของเจ้าอีก !!”
คลื่นพลังที่รุนแรงโหมกระพือขึ้นทั่วร่างของเฟิ่งเฉาหยางทันทีที่สิ้นสุดคำกล่าว
พวกจื่อหลานผู้ยืนระแวดระวังอยู่ด้านข้างขยับฝ่าเท้าตั้งท่าพร้อมรับในทันทีที่เห็นเฟิ่งเฉาหยางคิดจะลงมือ
แม้นพวกเขาจะตระหนักดีว่า เพียงคุณหนูของพวกเขากระดิกนิ้ว เฟิ่งเฉาหยางผู้นี้ก็สิ้นชื่อได้แล้ว หากทว่าในเวลานี้ หากคุณหนูจะเผยพลังที่แท้จริงออกมาย่อมนับว่าง่ายดายเกินไป
หากวรยุทธที่แท้จริงของคุณหนูถูกเปิดเผยรวดเร็วเช่นนี้ จะไปสนุกอันใด
เช่นนั้นทั้งสามจึงขยับขึ้นโอบล้อมพร้อมรับมืออีกฝ่ายในทันที…
ช่วงปะทะฝีมือ เฟิ่งฉู่เกอเหยียดฝ่ามือถ่ายเทพลังลงสู่ปลายนิ้ว ก่อนจะส่งพลังนั้นแทรกซึมไปกับคลื่นพลังที่แผ่ซ่านกระจัดกระจายของจื่อหลาน
‘เปรี้ยง---’
เสียงดังสนั่นกึกก้องจากตำแหน่งที่จื่อหลาน และเฟิ่งเฉาหยางปะทะฝีมือกัน เฟิ่งเฉาหยางถูกฟาดพลังใส่ให้ถอยหลังกรูดกลับไปถึงสองก้าว…
ตลอดช่วงเวลาการต่อสู้ที่ร้อนระอุ เฟิ่งฉู่เกอเพียงยืนนิ่งอย่างสบายอารมณ์เช่นเดิม คล้ายนางกำลังรับชมการแสดงย่อม ๆ เรียกน้ำย่อย
ทว่าจู่ ๆ ทางด้านหลังกลับมีบางสิ่งเริ่มเคลื่อนไหว…
ผู้ที่อยู่ด้านหลัง กำลังจะฟาดพลังฝ่ามือถึงแปดส่วนใส่ร่างของนาง
ริมฝีปากของหญิงสาวยกโค้งขึ้นเล็กน้อย แทบจะทันทีที่พลังฝ่ามือของคนผู้นั้นจะกระแทกใส่ เฟิ่งฉู่เกอก็เปล่งพลังป้องกันโอบล้อมทั่วร่างของตน
‘เปรี้ยง---’
“อ๊า---”
เฟิ่งชิงหว่านผู้ลอบโจมตีทางด้านหลัง ถูกพลังสะท้อนกลับเข้าเต็มแรง
พลังป้องกันของเฟิ่งฉู่เกอหล่อหลอมรวมเป็นหนึ่งกับพลังโจมตีของเฟิ่งชิงหว่าน ก่อนจะสะท้อนกลับแสกหน้าผู้ลอบโจมตีได้อย่างแม่นยำ…
***จบตอน ประกาศสงคราม***
ajikaya01แหม๋เรื่องนี้ ไม่มีช่วงปูพลังนางเอกเลย เกิดมาเก่งเลยซะงั้น 555+
wiyadaamyชอบ
jarawee13เอาๆขี้โกงเข้าข้างหลัง
nongsom171717สนุก