jarawee131819 วันที่แล้ว
หลัวในอนาคต
แสดงความคิดเห็น
nongsom1717171829 วันที่แล้ว
มันน้อยเกินอัพเยอะๆได้ไหมคะ
แสดงความคิดเห็น
เฟิ่งฉู่เกอส่งเสียงเย้ยเยาะขึ้นจมูก
“ข้าไม่เคยคิดเป็นปฏิปักษ์กับตระกูลเฟิ่ง หากทว่าตระกูลเฟิ่งกลับเป็นฝ่ายปฏิบัติต่อข้าอย่างไม่เป็นธรรมคราแล้วคราเล่า เช่นนั้นเหตุใดข้าจึงไม่สามารถทวงคืนความยุติธรรมให้ตนเองได้เล่า ? ยามนี้เมื่อข้ากลับคืนสู่เรือน ข้าเพียงทวงสมบัติทุกสิ่งอันสมควรเป็นของข้ากลับคืน ! ส่วนจุดจบอันน่าเวทนาของผู้คนตระกูลเฟิ่งล้วนเป็นเพราะพวกมันกระทำตนเองทั้งสิ้น ! หาได้เกี่ยวข้องอันใดกับข้าไม่ !”
“ปลิ้นปล้อน !”
ชายชราหาได้รับฟังคำโต้แย้งของเฟิ่งฉู่เกอไม่ เขาส่งเสียงตวาดลั่นด้วยความเกรี้ยวกราด
“เมื่อเฟิ่งเฉาหยางให้ข้าจัดการกับเจ้า เช่นนั้นก็จงเตรียมใจให้ดีเถิด !”
“เช่นนั้นหรือ ? ย่อมขึ้นกับว่าเจ้ามีความสามารถเพียงพอหรือไม่”
อีกฝ่ายถากถางกลับด้วยน้ำเสียงดูแคลน
เพียงสิ้นเสียง พลังแห่งต้าหวูจงพลันระเบิดท่วมร่างหญิงสาว
ตลอดทั่วทั้งแผ่นดินอวิ๋นเทียนจรดเขตเทียนตี้ฝู่ ย่อมไม่สามารถพบเห็นผู้บรรลุถึงพลังต้าหวูจงด้วยวัยแค่เพียง 16 ปีเยี่ยงสตรีผู้อยู่เบื้องหน้าเขานี้ นางคือผู้มีพรสวรรค์ระดับต้น ๆ บนแผ่นดินอย่างแท้จริง
“ฮึ่ม ! ต้าหวูจง ! คุณสมบัติของเจ้าช่างน่ายกย่อง เพียงชั่วระยะเวลาอันสั้น เจ้าสามารถพัฒนาวรยุทธของตนได้ถึงเพียงนี้ ทว่าน่าเสียดาย เจ้าไม่มีโอกาสท่องโลกวรยุทธได้อีกต่อไป”
เพียงชายชราในชุดขาวยกมือขึ้นคลื่นพลังอันหนาแน่นเข้มข้นพลันถูกรวบรวมลงใจกลางฝ่ามือ อายสังหารเข้มข้นที่แผ่ซ่านส่งคลื่นพลังอันกดดันมหาศาล กระทั่งเฟิ่งฉู่เกอยังรู้สึกอึดอัด ทั้งยามนี้ หญิงสาวกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าขุมพลังระรอกนี้คล้ายสามารถสะกดพลังของนาง กระทั่งไม่สามารถขยับเขยื้อนเคลื่อนกายได้แม้เพียงก้าว !!
“สาวน้อย ข้าบอกแล้ว…ข้าจะไม่ให้โอกาสเจ้าได้เติบใหญ่ !”
ชายชราผู้นั้นระเบิดเสียงหัวเราะลั่น ก่อนจะฟาดฝ่ามือใส่เฟิ่งฉู่เกออย่างไร้ความปรานี
เขาเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วเฉียบไว กระทั่งมิอาจจับตาได้ทัน
เงาร่างสีขาวที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วภายใต้แสงจันทราสร้างความน่าสะพรึงได้อย่างเหลือแสน
กระทั่งเฟิ่งฉู่เกอเอง ยังไม่อาจชี้ชัดตำแหน่งที่แท้จริงของชายชราผู้นี้
เฒ่าผู้เคยยืนประจันหน้ากับนาง ยามนี้หายไปจากคลองสายตาอย่างไร้ร่องรอย เฟิ่งฉู่เกอตกตะลึงกับความรวดเร็วที่มิอาจจับตามอง ครั้นเมื่อนางหันหลังกลับ ทันทีที่รับรู้ถึงคลื่นกระแสลมทางด้านหลัง บุรุษผู้นั้นกลับย้ายตำแหน่งราวภูตผี ที่ไม่ปล่อยโอกาสให้อีกฝ่ายได้ทันตั้งตัว !
“ฮ่าฮ่าฮ่า--- ไปลงนรกเสีย--- !!”
เสียงคำรามสนั่นราวสายฟ้าของชายชราดังขึ้นพร้อมร่างสีขาวที่พุ่งเข้าโจมตีเฟิ่งฉู่เกออย่างรวดเร็ว
เขามั่นใจว่าเพียงกระบวนท่าเดียว เขาย่อมสามารถปลิดชีวิตสาวน้อยเบื้องหน้าได้อย่างแน่นอน
หากทว่า เสี้ยวนาทีนั้นเอง น้ำเสียงก้องกังวานใสแฝงความเย็นชาของคนผู้หนึ่งพลันดังขึ้นจากตำแหน่งที่ไม่ไกลห่างออกไป---
“เป็นถึงอาวุโสใหญ่ ทว่ากลับรังแกสตรีร่างน้อย ท่านไม่กลัวจะเป็นที่ขบขันของผู้คนทั่วหล้ากระนั้นหรือ ?”
น้ำเสียงของชายผู้นี้แฝงไว้ด้วยความเย็นชา ทว่ากลับให้ความรู้สึกที่เฉื่อยเนือยเกียจคร้าน
ภายใต้ท่าทีไม่ยี่หระใดกลับสามารถขับความหนาวเย็นที่ยะเยือกสั่นสะท้านลงไปถึงก้นบึ้งหัวใจ มอบความรู้สึกที่อึดอัด หวาดผวาอย่างมิอาจหาถ้อยคำบรรยาย
ทว่าเพียงได้ยินสุ้มเสียงของบุรุษหนุ่มผู้นั้น สองฝ่ามือของชายชรากลับสั่นระริก…
ฝ่ามือที่กำลังพุ่งเข้าโจมตีเฟิ่งฉู่เกอหยุดชะงักในทันที
นัยน์ตาที่เปล่งประกายวาบด้วยความเหลือเชื่อค่อย ๆ เคลื่อนติดตามต้นกำเนิดเสียงไปอย่างเชื่องช้า เพียงสามารถแลเห็นบุรุษหนุ่มเบื้องหน้าได้อย่างเต็มตา ชายชราผู้นั้นกลับมีใบหน้าซีดเผือดราวพบเจอภูตผี---
“ใช่จริง ๆ …เป็นท่าน…”
บุรุษหนุ่มผู้สวมใส่ชุดคลุมยาวสีดำค่อย ๆ เคลื่อนกายเข้ามาอย่างเชื่องช้า ภายใต้แสงนำทางแห่งจันทรา
เส้นผมสีดำขลับราวน้ำหมึกของเขาถูกรวบขึ้นครึ่งหนึ่งด้วยผ้าผูกผมสีแดงสด ปลายผมที่เหลือถูกทิ้งให้ปลิวไสวล้อไปกับสายลมอย่างอิสระเสรี
เส้นผมสีดำ ภายใต้อาภรณ์สีดำปักไหมทองท่ามกลางความมืดมิดแห่งรัตติกาลยิ่งขับดวงหน้าขาวสว่างให้กระจ่างชัดแก่สายตา ความหล่อเหลาเปี่ยมเสน่ห์ที่สามารถดึงดูดสิ่งมีชีวิตทั่วหล้าให้ละเมอเพ้อครวญ
ท่ามกลางความหล่อเหลาสะกดวิญญาณ คือสิ่งที่ท้าทายสายตาอย่างมิอาจเพิกเฉย นั่นก็คือนัยน์ตาสีม่วงที่ทอประกายแวววาวของบุรุษผู้นี้ ! !
***จบตอน เปลี่ยนหัวใจ***
jarawee13หลัวในอนาคต
nongsom171717มันน้อยเกินอัพเยอะๆได้ไหมคะ