bumbimonarnin1816 วันที่แล้ว
ง่าววววว.แท้
แสดงความคิดเห็น
ทันทีที่ฮ่องเต้กวาดพระเนตรมองเฟิ่งฉู่เกอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า สองพระเนตรของพระองค์ก็ต้องฉายแววแห่งความประหลาดพระทัย
“เจ้า...เจ้าก็คือเฟิ่งฉู่เกอกระนั้นหรือ ?”
“ทูลฝ่าบาท เป็นหม่อมฉันเองเพคะ”
เฟิ่งฉู่เกอลุกขึ้นตอบทันทีโดยไม่ต้องหยุดคิด
องค์ฮ่องเต้แห่งเทียนฉีใช้สายพระเนตรเพ่งพินิจแลมองเฟิ่งฉู่เกออย่างละเอียดลออแทบทุกตารางนิ้ว ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อย ผ่านไปครู่หนึ่ง แววพระเนตรคู่เดิมพลันฉายประกายวูบขึ้นคล้ายในพระเศียรผุดความคิดอันแยบคายบางประการ ทรงยกพระหัตถ์ขึ้นลูบพระทาฐิกะก่อนกล่าวคำ
“เจิ้น*พบเห็นเจ้าครั้งสุดท้ายยามเจ้ามีวัยเพียงสิบปี ไม่คาดคิดเลยว่าวันเวลาล่วงเลยผ่านไปแค่เพียงหกปี ฉู่เกอจะเติบใหญ่เป็นแม่นางน้อยแล้ว หลายปีที่ผ่านมานี้เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ? สุขสบายดีหรืออย่างไร ?”
*เจิ้น คือคำเรียกแทนตนเองของฮ่องเต้
หญิงสาวขยักริมฝีปากขึ้นยิ้มเยาะ
อย่างนางมีหรือจะหลงเชื่อน้ำคำหวานหูของฮ่องเต้ผู้นี้
เพราะหากบุรุษผู้นี้ห่วงใยเจ้าของร่างนี้จริง มีหรือเฟิ่งฉู่เกอจะถูกเฉดหัวออกจากสกุลเฟิ่งต้องใช้ชีวิตระหกระเหิน กระทั่งสิ้นใจกลายเป็นศพไร้ญาติที่น่าอนาถ
ทว่าเมื่ออีกฝ่ายสู้อุตส่าห์ถามไถ่ด้วยมารยาทไมตรีอันงดงาม นางย่อมสมควรตอบด้วยอาการสำรวม…
“ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงห่วงใย...หลายปีมานี้ผู้หลานเป็นอยู่สุขสบายดีเพคะ”
ผู้นั่งเหนือบัลลังก์เคียงข้างฮ่องเต้ก็คือองค์ฮองเฮา ทั้งในยามนี้ นางกำลังจ้องเฟิ่งฉู่เกออย่างไม่วางตาเช่นกัน อีกทั้งยิ่งมอง ก็ยิ่งนึกชอบใจ
ในครั้งนั้น นางกับองค์หญิงเจี้ยนเต๋อ มารดาของเฟิ่งฉู่เกอคือสหายที่สนิทสนมกันมาก
ก่อนเฟิ่งฉู่เกอถือกำเนิด นางยังเคยให้สัญญาจะขอเฟิ่งฉู่เกอมาเป็นเจ้าสาวให้กับเหอเหลียนจินอวี่
ยิ่งได้เห็นว่าที่ลูกสะไภ้ รอยยิ้มแห่งความสุขใจบนใบหน้าอันงดงามสูงสง่าของฮองเฮาก็ยิ่งฉีกกว้าง
นางหันมาหาองค์ฮ่องเต้
“ฝ่าบาท เห็นหรือไม่เพคะ หม่อมฉันเคยบอกพระองค์แล้วว่าข่าวลือเกี่ยวกับเฟิ่งฉู่เกอไม่มีทางเป็นจริงไปได้ สมัยก่อน องค์หญิงเจี้ยนเต๋อคือหญิงงามผู้มิอาจมีผู้ใดเสมอเหมือน ผู้เป็นบุตรีย่อมเชื้อไม่ทิ้งแถวเพคะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้ากล่าวได้ถูกต้อง…”
องค์ฮ่องเต้หัวเราะร่วนด้วยความพอใจ
“ฉู่เกอ มา...เข้ามาใกล้ ๆ ลุงสิ”
บุรุษผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินกวักมือเรียกนาง
“ฝ่าบาท ฮองเฮา ฉู่เกอมิกล้าอาจเอื้อมเพคะ”
เฟิ่งฉู่เกอย่อกายก้มศีรษะลงด้วยกิริยาที่แช่มช้อย ขณะเก็บงำซุกซ่อนแววตาที่กำลังฉายประกาย
“ฮ่าฮ่าฮ่า...ดูสิ เด็กคนนี้รู้จักสงวนท่าทีเสียด้วย !”
ขณะกล่าวชื่นชม องค์ฮองเฮาคล้ายนึกบางสิ่งขึ้นมาได้
“จริงสิ ฉู่เกอยังเป็นคู่หมั้นคู่หมายของท่านอ๋องสามอยู่นะเพคะ...หม่อมฉันกับองค์หญิงเจี้ยนเต๋อเคยตกลงกันว่าเมื่อฉู่เกอถึงวัยสิบหกปี พวกเราจะจัดพิธีอภิเษกสมรสให้นางกับจินอวี่ ในปีนี้ ฉู่เกอก็ถึงวัยสิบหกแล้ว ฝ่าบาท เช่นนั้นเราน่าจะเลือกวันมงคลกันได้แล้วนะเพคะ”
เพียงได้ยินถ้อยคำสนทนาของทั้งคู่ เหอเหลียนจินอวี่ผู้นั่งเอนกายด้วยท่าทีผ่อนคลายด้านข้างกลับสะดุ้งโหยงขึ้นทันที
เขาหันขวับมาส่งสายตาแห่งความดูแคลนรังเกียจอย่างเหลือแสนทิ่มแทงใส่เฟิ่งฉู่เกออย่างไร้ไมตรี
เหอเหลียนจินอวี่ไม่อาจเข้าใจได้ว่าด้วยเหตุใดเฟิ่งฉู่เกอจึงยอมกลับเข้ามาในวังหลวง เมื่อแท้จริง เฟิ่งเฉาหยางได้ตระเตรียมหมั้นหมายให้นางตบแต่งกับคุณชายผู้ไร้สมองแห่งตระกูลอวิ๋นไปแล้ว เช่นนั้น เพียงเหตุผลเดียวที่นางเต้นเร่า ๆอยากเข้าวังหลวงย่อมต้องเพื่อหาหนทางจับราชนิกูล !
หาไม่ เหตุใดที่ผ่านมานางจึงยอมอยู่อย่างสงบไม่ลุกขึ้นโวยวายกระโตกกระตากมาเนิ่นนานหลายปี กระทั่งถึงวันนี้จึงตัดสินใจกลับเข้าวังหลวงอย่างกระทันหันเช่นนี้ ?
เมื่อคิดวิเคราะห์อย่างละเอียดลออเช่นนั้นแล้ว เหอเหลียนจินอวี่จึงชิงออกตัว
“เสด็จพ่อ ผู้บุตรไม่คิดอยากอภิเษกสมรสพ่ะย่ะค่ะ ! !”
“อ๋องสาม เมื่อครู่เจ้าว่าอย่างไรนะ ?”
รอยยิ้มบนใบหน้าขององค์ฮองเฮาแข็งค้างในทันที
ท่านอ๋องหนุ่มทิ้งหางตาไปทางเฟิ่งฉู่เกอ ก่อนจะระบายความอัดอั้นภายในใจ
“ผู้บุตร จะไม่มีวันยอมอภิเษกสมรสกับหญิงชั่วผู้นี้เป็นอันขาด ! ทั้งเฟิ่งฉู่เกอผู้นี้เป็นเพียงสวะที่ไร้ค่าผู้หนึ่งเท่านั้น ! เสด็จแม่ เสด็จพ่อ พระองค์ทรงประสงค์ร้ายกับผู้บุตรกระนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะจึงกระทำเช่นนี้ ? อีกไม่นาน … เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ก็จะฝากตัวผู้บุตรเข้าสำนักอวิ๋นเทียน เบื้องหน้าต่อไป เมื่อเข้าสำนักแล้ว เหล่าสหายร่วมสำนักล่วงรู้ว่าผู้บุตรรับสตรีไร้ค่าผู้ไร้พลังวัตรอย่างสิ้นเชิงขึ้นดำรงตำแหน่งชายาเอก ผู้บุตรจะเอาหน้าไปไว้ที่ใดเล่าพ่ะย่ะค่ะ ?”
ทุกถ้อยคำ ทุกวาจา ทั้งในทุกประโยคล้วนหมาย มุ่งทิ่มแทง เชือดเฉือน ทำร้ายความรู้สึกของเฟิ่งฉู่เกออย่างเห็นได้ชัด ทุกคู่สายตาเคลื่อนมาหยุดรวมลงที่เฟิ่งฉู่เกอผู้ถูกพาดพิงในทันที
แต่ละคนต่างจดจ้องจับตามองว่าเฟิ่งฉู่เกอจะมีปฏิกิริยาตอบโต้เช่นไร
เมื่อถ้อยคำบาดหูของเหอเหลียนจินอวี่ช่างกรีดบาดความรู้สึกได้อย่างเหลือจะทน…
***จบตอน ผู้บุตรไม่ต้องการสมรส***
bumbimonarninง่าววววว.แท้