เมื่อได้ยินคำพูดของเย่โม่ ปรากฎกร่องรอยแห่งความลังเลวูบวาบผ่านดวงตาของชายชราไปมา แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเย่โม่มีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่เขายังคงไม่เชื่อว่าเย่โม่จะรักษาเขาได้อย่างสมบูรณ์ ซ้ำร้ายเจ้านี้กลับขอเงินโดยทันทีโดยไม่คำนึงถึงจรรยาบรรณแพทย์อันใดทั้งสิ้น
ในด้านการแพทย์ โอกาส 70% ถือว่ามีความสำคัญมากและมีการกดดันอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เย่โม่กล่าวว่าเขามีโอกาส 70% ในการรักษา เขาพูดมาอย่างง่ายๆ ส่วนนี้แหละที่ชายชราย้ายความเชื่อใจมายังข้างเย่โม่ แต่ทว่าเขาคงมีเวลาเพียงไม่กี่เดือนที่จะมีชีวิตอยู่หากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง ที่ต้องสูญเสียมีเพียงแค่เงินบางส่วนซึ่งเขาไม่ได้ใส่ใจส่วนนี้เท่าไหร่นัก
แต่มันคงไม่ง่ายนักที่จะมาหลอกนำเงินของเขาไป ด้วยเหตุนี้ชายชราจึงกล่าวออกมาว่า”ตอนนี้คุณบอกว่าไม่มีโอกาสที่จะรักษาประสบความสำเร็จ 100% สินะ แล้วเมื่อไหร่ที่คุณจะมีโอกาส 100% ที่จะมีความสำเร็จในการรักษาฉันละ?”
“ประมาณ 3 ปี” เย่โม่ยิ้มอย่างสุภาพก่อนกล่าวออกมา เย่โม่คิดอยู่ในใจว่าเมื่อไหร่ที่หญ้าหัวใจสีเงินพร้อมเก็บเกี่ยว เขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นที่ 3 ของพลังลมปราณได้ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจถึงความตั้งใจของชายชราที่ถามเขา แต่เขารู้ว่าชายชรากำลังสงสัยในตัวเขา อย่างไรก็ตามเขาไม่สนใจหรอกว่า เขาจะได้รับเงินหรือไม่
เขาจะไม่โง่เง่าบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องของตัวเอง แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับเงินในครั้งนี้ เย่โม่รู้อยู่แล้วว่าสถานการณ์แบบนี้คืออะไร ถ้ามีคนมาพบว่าเขามีทักษะพิเศษที่ไม่สามารถอธิบายได้โดยวิทยาศาสตร์ ในที่แบบนี้ มันคงจะไม่มีสิ่งดีๆ เกิดมาจากเรื่องนี้เลย
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาจะไม่สามารถหนีสิ่งที่เกิดขึ้นได้พ้น เขาตระหนักดีถึงอำนาจที่รัฐบาลถือกุมไว้ ดังนั้นเขาจึงรับเงินอย่างเปิดเผยไม่ได้ และไม่สามารถเผยแพร่ความสามารถของตัวเองด้วยไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เพราะไม่เช่นนั้นเขาคงจะถูกผ่าร่างกายคล้ายหนูในห้องทดลอง
“ถ้างั้นฉันจะรักษาแค่อาการ และเงินเท่าไหร่ที่คุณต้องการ? พวกเรายังไม่มีมันในตอนนี้ ดังนั้นพวกเราจะให้คนอื่นโอนให้ทีหลัง แต่มันก็ได้หลังจากที่ฉันได้รับการรักษาแล้ว หรืออีกทางนึงคุณสามารถตามไปกับพวกเราเพื่อรับมันได้” ชายชรากำลังเริ่มสูญเสียความหวังใหม่ที่พึ่งได้พบ เขาแน่ใจแล้วว่าแพทย์คนนี้เป็นพวกหลอกลวง เพราะคงจะไม่มีใครเชื่อหรอกว่าโรคที่เขาไม่สามารถรักษาให้หายได้จนถึงปัจจุบัน จะสามารถรักษาอยู่ต่อไปได้อีก 3 ปี
เหตุผลที่เขาจะต้องการที่จะให้เย่โม่ทดลองดูอยู่ ก็เพราะเย่โม่สามารถปลุกเขาได้ด้วยการลงเข็มเพียงไม่กี่ครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังต้องการทราบว่าหมอคนนี้กำลังจะโกงเขาหรือไม่ เขาทำงานที่โรงพยาบาลหลี่คัง เขาสามารถที่จะหนีไปได้แต่มันไม่ใช่กับการทำงานที่โรงพยาบาลหลี่คัง
เย่โม่ปฏิเสธข้อเสนอของชายชราในทันที หากยังปราศจากพลังและอำนาจแล้วละก็ เขาก็คงจะไม่มัวันเปิดเผยความสามารถของตัวเองเด็ดขาด เขารู้ว่าหัวใจของมนุษย์นั้นช่างแปลกประหลาด เขาเคยเห็นพวกมันมานับหลายครั้งแล้ว อาจกล่าวได้ว่านอกเหนือจากอาจารย์ลู่หยิงของเขา เขาก็ไม่ไว้วางใจใครอื่นอีก นอกจากนี้เขาไม่เชื่อเลยว่าหญิงสาวคนนี้เธอจะไม่มีเงิน คนที่รวยๆ คนไหนบ้างที่จะไม่มีบัตรอะไรเลยแม่แต่บัตรเดียว?
ใบหน้าของชายชราดูน่าเกลียด ในขณะที่เขาตระหนักว่าหมอคนนี้เป็นแบบนั้นจริงๆ ไม่ว่าเขาจะเป็นคนหลอกลวงหรือไม่ก็ตาม เขาจะขอรับเงินก่อนที่จะรักษาเขาได้อย่างไร? นี่ไม่ใช่ศีลธรรมทางการแพทย์ที่ดี ไม่สิ เขาไม่มีศีลธรรมทางการแพทย์เลยแม้เพียงนิดเดียว
“ปู่ค่ะ หนูได้ยินมาว่าแพทย์ทุกคนในตอนนี้เป็นแบบนั้นกันหมด พวกเขาไม่ต้องการที่จะรักษาโดยไม่มีเงิน อย่าโกรธไปเลยค่ะ” หญิงสาวที่ชื่อชิงเอ๋อรู้สึกดีขึ้น ตั้งแต่ปู่ของเธอเริ่มฟื้นตัวคืนมา เธอเลือกที่จะมาปลอบประโลมปู่ของเธอ
“เงินเท่าไหร่สำหรับการรักษาอาการคะ?“ ชิงเอ๋อไม่ได้เป็นใบ้ แม้เธอสามารถบอกได้เลยว่าเย่โม่มีความสามารถบางอย่างจริงๆ แต่คนๆ นี้ดูค่อนข้างที่จะเข้าค่ายฉ้อโกงมากทีเดียว ช่างไม่น่าไว้ใจ แต่การประจันหน้าเป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะรู้ว่าเขาสามารถรักษาปู่ได้หรือไม่ และเธอไม่อยากพลาดโอกาสนี้
“200,000!” เย่โม่คาดว่าเสื้อผ้าของหญิงสาวคนนี้อาจมีมูลค่าถึง 200,000 เหรียญ ดังนั้นการขอเงินจำนวนนี้อาจเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอ ขณะเดียวกันหญิงสาวมีสีหน้าที่ผิดหวัง เธอมีเพียง 50,000 เหรียญ ซ้ำไปกว่านั้นเจ้านี้เอ่ยขอมา 200,000 เขาเอ่ยมูลค่ามาตามราคาของเสื้อผ้าเธองั้นหรอ? อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าของเธอด้วยตัวเอง เธอไม่สามารถจ่ายซื้อพวกมันได้แม้แต่ชิ้นเดียว เธอได้มันมาจากป้าของเธอ
“ฉันมีแค่ 50,000 เท่านั้นและมันเป็นทั้งหมดในตอนนี้ รหัสผ่านคือ 880521” เธอให้การ์ดใบนึงแก่เย่โม่ เย่โม่เอาบัตรมาและมองไปที่หญิงสาวหนึ่งครั้ง เขาคิดว่าเธอช่างขี้เหนียวจริงๆ ยาคุมหัวใจของเขามีมูลค่ามากกว่า 50,000 เหรียญซะอีก แต่จะทำอย่างไรไ ด้เขาก็ไม่สนใจเรื่องนี้มากนัก ด้วย 50,000 นี้เขาคงไม่ต้องกังวลกับเรื่องเงินอีกต่อไป
เขาหยิบการ์ดมาและไม่ต้องการเสียเวลาอีกต่อไป เขาเปิดกล่องยาของเขาออกและเอาเม็ดยาเม็ดสีดำให้กับชายชรา ”กินยาคุมหัวใจอันนี้ แล้วผมจะช่วยคุณด้วยการฝังเข็ม”
“ยาอะไรนะ? ยาคุมหัวใจ? ทำไมมันถึงดูน่าเกลียดแบบนี้ อย่าบอกฉันว่าคุณเป็นหนึ่งในบรรดาแพทย์แพทยศาสตร์จีน? นี่คือโรงพยาบาลหลี่คังนะ!” ชิงเอ๋อหยุดมือเย่โม่และกล่าวอย่างกังวล
“มันขึ้นอยู่กับคุณ ถ้าคุณไม่ต้องการการรักษา ฉันจะให้บัตรคืนให้กับคุณในทันที” เย่โม่กล่าวอย่างไม่พอใจ ชายชราได้มองไปยังดวงตาเย่โม่ และโบกไม้โบกมือออกมา ”ชิงเอ๋อ ถอยไป และเอายาให้ปู่ ปู่จะกินมัน”
ชายชราหยิบยาขึ้นมาและกินมันอย่างไม่ลังเล เขาถอนหายใจ เขาไม่กลัวความตาย แต่ถ้าเขาสามารถอยู่ได้อีก 3 ปีแล้วละก็ เขาจะสามารถทำสิ่งต่างๆ ให้เสร็จสิ้นได้ อีกนัยหนึ่งถ้าเขาตายอย่างกะทันหันละก็ ครอบครัวเขาจะแตกแยกและเข้าสู่ความโกลาหล แล้วมันอาจจะเป็น การเปิดทางสู่ถนนที่เต็มไปด้วยความล้มเหลวและว่างเปล่า และนั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากเห็น
แม้ว่าเขาจะมั่นใจว่าเย่โม่เป็นพวกหลอกลวงถึง 90% แต่เขายังคงต้องการที่จะลอง ตราบเท่าที่ความหวัง 10% ยังคงอยู่ เมื่อเห็นชายชรากินยาเข้าไป เย่โม่พยักหน้าและให้ชายชรานอนลง ขณะที่เขาเริ่มฝังเข็ม
ชิงเอ๋อรู้สึกกังขาในตัวเย่โม่ขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่หลังจากที่เห็นเขานำเม็ดยาสีดำออกมา แต่หลังจากที่เห็นความเร็วในการฝังเข็มของเย่โม่ และใบหน้าของคุณปู่เธอค่อยๆ ผ่อนคลายขึ้น เธอเริ่มมีความหวังให้กับเย่โม่อีกครั้ง แม้ว่าเธอไม่เคยเห็นการฝังเข็มมาก่อนในชีวิตจริง แต่เธอเคยเห็นมันในทีวี โดยปกติการฝังเข็มเป็นขั้นตอนต้องทำช้าๆ และทำอย่างระมัดระวัง แต่ในขณะนี้หมอคนนี้เร็วมาก เร็วจนแทบไม่เห็นมือของเขาหยุดอยู่กับที่เลย และแล้วในที่สุดความสงสัยของเธอต่อเย่โม่ได้หายไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าหน้าผากของเย่โม่ ปกคลุมไปด้วยเม็ดเหงื่อ
ทันใดนั้นเด็กสาวก็เริ่มกังวลอีกครั้ง เพราะเธอเห็นท่าทางที่เจ็บปวดจากปู่ของเธอ เมื่อเธอต้องการถาม เย่โม่กลับคว้าตัวชายชราและพลิกร่างของเขาขณะที่เขาลงฝ่ามือไปที่ด้านหลังของชารชรา ชายชราก็เริ่มกระตุกก่อนที่จะสำรอกเลือดข้นเหนียวออกมา มันเป็นสีดำและเป็นก้อนหนืดเหลวๆ
เย่โม่หอบหายใจและพูดกับหญิงสาวว่า ”ปู่ของคุณสบายดีแล้ว มันจะไม่มีปัญหาใดๆ ภายใน 3 ปีนี้ บอกพยาบาลให้เข้ามาทำความสะอาดด้วย ผมจะไปละ”
ก่อนที่หญิงสาวจะได้พูดอะไร เขาที่ถือกล่องแพทย์เล็กๆ ของเขา และเดินออกไป ในท้ายสุดชิงเอ๋อจึงคว้าจับได้แต่ความว่างเปล่า เย่โม่ได้หายตัวไปแล้ว
“ปู่…” ชิงเอ๋อรีบกลับไปในห้องฉุกเฉิน เธอสงสัยว่าเย่โม่อาจจะเป็นคนที่คดโกง เธอรีบวิ่ง บางทีเขาอาจไม่ได้มาจากโรงพยาบาลหลี่คัง แต่เมื่อพวกนั้นเข้ามาพยาบาลเหล่านั้นเข้ามาบอกว่าเขาไม่ใช่หมอซุย เธอนึกออกทันที แต่เธอไม่สามารถตามไล่หลังเขาทันอีกต่อไปแล้ว
ชายชราฟื้นตัวกลับมาและเช็ดปากด้วยผ้า ดวงตาของเขาแปลกประหลาดเมื่อมองไปที่หญิงสาวและพูดว่า ”หมอคนนี้ไม่ใช่พวกหลอกลวง ปู่รู้สึกถึงความผ่อนคลายในร่างกายของปู่ มันไม่เหมือนอาการที่เคยเป็นอยู่ก่อนหน้านี้ ปู่ไม่คิดว่าหมอที่เหมือนกับมีเวทมนตร์จะมีตัวตนจริงๆเลย ไปถามพยาบาลให้หน่อยว่าหมอคนนี้คือใคร พวกเราต้องการรู้จักกับคนเช่นนี้”