เรื่อง : Peerless White Emperor
ตอนที่ 49 : ความรู้สึกในใจของน้องเล็กไดโน

---

เย่ฉางเห็นทอนฟาเหล็กสีดำอันหนึ่ง เขาเอื้อมมือออกไปคว้ามันทันที “เรายังมีเพื่อนอีกคนหนึ่ง ผมจะขอเจ้าสิ่งนี้ด้วย ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

Fine-Black-Iron Protector (Superior - Uncommon)

ประเภท: ทอนฟา

ความต้องการ: 15 Strength 15 Constitution

พลังโจมตี: 8 - 20

+4 พลังป้องกัน

+3 Strength

+2 Constitution

คำอธิบาย: สกิล[Counter]: เปิดใช้งานเพื่อบล็อคการโจมตีระยะประชิด หลังจากประสบความสำเร็จในการบล็อคแล้วจะโจมตีกลับโดยการสร้างความเสียหาย 125% และทำให้เป้าหมายกระเด็นออกไป คูลดาวน์ 15นาที

“นายอยากได้อะไรก็เอาไปและรีบออกไปได้แล้ว” มาร์เร่งเร้าขึ้น เมื่อทั้งสามคนออกจากห้องเก็บสมบัติแล้ว มาร์ก็ล็อคประตูอย่างเร่งรีบ จากนั้นเขาโยนถุงเงินของเขาให้กับเย่ฉาง “พวกนายรีบไปได้แล้ว!”

เย่ฉางต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่มาร์นั้นเริ่มวิ่งออกไปแล้ว เขาวิ่งไปอย่างรวดเร็วและมีความสุขพร้อมกับกระโดดและเต้นรำเล็กน้อย เขาร้องเพลงอย่างมีความสุข “ลั้นล้าๆๆ! ภรรยาสุดสวย~~ ฉันมาแล้วจ้า~~”

“แค่คนบ้ากามคนหนึ่ง ...” จางเจิ้งเฉียงพึมพำ

เย่ฉางถอนหายใจเบาๆ เขาเริ่มนับเหรียญในถุงเงิน ในนั้นมีเงินอยู่ประมาณ 20เหรียญทอง เขาผูกเชือกมัดถุงเงินให้แน่นแล้วเก็บใส่กระเป๋าทันที จากนั้นทั้งสามคนก็เดินออกจากลานกว้างนี้ไป พอทหารยามเห็นพวกเขาจึงทักทายด้วยความเคารพว่า “ผู้บัญชาการ”

ทั้งสามคนปั้นสีหน้าเคร่งครึมและมีท่าทางเอาการเอางาน จากนั้นหลินหลี่กล่าวว่า “พวกคุณต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา อย่าขี้เกียจ เข้าใจไหม?”

เย่ฉางและจางเจิ้งเฉียงไม่สามารถช่วยได้ พวกเขายิ้มแป้นออกมา พอทั้งสามคนเดินออกมาจากสำนักงาน เขาเห็น ThornyRose และคนอื่นๆรอพวกเขาอยู่ “ตอนนี้เราควรจะยุบปาร์ตี้ได้แล้ว และตอนบ่ายของวันพรุ่งนี้ เราจะไปสำรวจหมู่บ้านเผ่ามนุษย์ปลากัน”

“นายบอกได้ไหมว่า เข้าไปข้างในนั้นได้อะไรมาบ้าง?” ThornyRose เห็นทั้งสามคนมีอุปกรณ์ใหม่บางอย่าง และระดับอุปกรณ์แต่ล่ะชิ้นต้องมีระดับสูงอย่างแน่นอน ทำไมเจ้าสารเลวนี่ถึงสามารถสวมใส่เกราะไหล่หนักได้? เจ้าหมียักษ์ยังมีอาวุธใหม่และมันควรจะเป็นสิ่งที่ดีมากๆ ส่วนหลินหลี่ก็มีถุงมือใหม่แม้ว่ามันจะใหญ่กว่ามือของเขามาก แต่แทบไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณภาพของมันต้องดีมากๆแน่

“ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่ชายชรามาร์พาพวกเราไปพบกับภรรยาของเขาเท่านั้นเอง และก็ไม่ได้มีเควสใหม่ใดๆทั้งสิ้น” เย่ฉางยักไหล่และตอบอย่างสบายๆ

ThornyRose จ้องที่ใบหน้าอันเงียบสงบของเย่ฉาง ยังไงก็ตามมันก็แค่รางวัลสำหรับพวกเขาสามคนที่สามารถเคลียเควสลับของเนื้อเรื่องหลักนี่ได้ เธอถอนหายใจ “โอเค แล้วพรุ่งนี้เรานัดเจอกันกี่โมงดี? ช่วงบ่าย2-3โมงดีไหม?”

“ตอนบ่าย 3-4โมง เราจะดูละคร[ศึกพิศวาสสองพี่น้อง]ก่อน เพราะฉะนั้นเราจะนัดกันหลังบ่าย 4โมงขึ้นไป” เย่ฉางคิดสักครู่และพูดขึ้น ThornyRose และคนอื่นๆรู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาโดนทำร้าย จิตใจของพวกเขาตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ละคร[ศึกพิศวาสสองพี่น้อง]!? เพราะต้องการดูละครเรื่องนี้ ทำให้ต้องเลื่อนเวลาของคนอื่นๆออกไปเชียวหรือ?

“โอเค เราเจอกันบ่าย 3โมง” ThornyRose พูด เธออดกลั้นความโกรธของเธอไว้

“เอ่อ! ... ฉันบอกแล้วไงว่าเราจะดูละคร ...” เย่ฉางกำลังวางแผนที่จะอธิบายอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงกระหึ่มของ ThornyRose FrozenBlood และ GreenDew อย่างพร้อมเพรียงกัน “ดูย้อนหลังเอาก็ได้!”

การแสดงออกของทั้งสามสาวฉุนเฉียวอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาที่คุกคามของ ThornyRose ที่จ้องเย่ฉางแทบไม่กระพริบตา เขาจึงพยักหน้ายอบรับแต่โดยดี เขาลูบแก้มและคิดในใจว่า “ผู้หญิงคนนี้ท่าจะบ้า” หลินหลี่และจางเจิ้งเฉียงถอยหลังออกไปอย่างไม่รู้ตัวพร้อมกับพยักหน้าตาม

“เอาล่ะ สลายตัวได้” ThornyRose สูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น เธอเห็น SpyingBlade หันหลังกลับและเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ

จากนั้น ThornyRose เหลียวหลังไปดูเย่ฉางที่กำลังดึง FrozenCloud ไปพูดคุยอะไรบางอย่าง เธอจึงถามเขาว่า “แล้วพวกนายจะทำอะไรต่อ?”

“เราจะไปที่ตลาดก่อนเพื่อดูว่ามีอะไรที่น่าซื้อบ้าง และเราจะสืบหาข้อมูลอะไรบางอย่างอีกด้วย จากนั้นเราจะไปเติมสัมภาระบางอย่างให้พร้อมที่ร้านคุณยายริก้า” เย่ฉางยักไหล่และพูดขึ้น ThornyRose ไม่พูดอะไรตอบ ก่อนที่เธอจะเดินจากไปพร้อมกับ FrozenBlood และ GreenDew

“เพื่อน นี่คือเงินที่ได้จากเควส” จางเจิ้งเฉียงเอา 5 เหรียญทองที่เขาได้รับจากการเคลียเควสลับให้กับเย่ฉาง หลินหลี่ก็มอบให้เขาด้วย “พี่ใหญ่ขาว นี่คือส่วนของผม”

FrozenCloud ลังเล แต่ก็ยังเอาเงินของเธอออกมายื่นให้เย่ฉางอย่างสุภาพ “หัวหน้าทีมนี่คือส่วนของฉัน”

“น้องเล็กไดโน เงินในส่วนของเธอนั้น ส่วนหนึ่งฉันจะแบ่งเข้ากองทุนฟื้นฟูเธอ และส่วนที่เหลือจะเอาไปรวมกับกองทุนของทีม โอ้! แล้ววิชาคณิตศาสตร์ของเธอดีแค่ไหน?” เย่ฉางคิดถึงบางสิ่งบางอย่างจึงถามขึ้น

ทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาเรียกเธอว่าน้องเล็กไดโน เธอได้แต่ถอนหายใจทุกครั้งและคิดในใจว่า ‘นายไม่ต้องแบ่งเงินเข้ากองทุนฟื้นฟูอะไรนั้นก็ได้ ฉันไม่ต้องการมัน! นอกจากนี้ยังมีวิชาคณิตศาสตร์อะไรกัน!? พวกนายเป็นเด็กนักเรียนระดับประถมศึกษาหรือไง?? ยังคงเรียนคณิตศาสตร์!’ เธอถอนหายใจและตอบว่า “ก็เก่งในระดับหนึ่ง”

“ที่บอกว่าเก่งในระดับหนึ่ง แล้วเก่งแค่ไหนล่ะ? อย่างเช่นหลินหลี่สามารถบวกลบตัวเลขสองหลักได้อย่างง่ายดาย อาเฉียงถนัดการคูณหารตัวเลขสองหลักได้แบบสบายๆ ส่วนฉันนั้นเก่งที่สุด ฉันสามารถแก้โจทย์ตัวเลขได้ทั้งหมดตราบเท่าที่มันไม่เกินสองหลัก ไม่ว่าจะเป็นบวกลบคูณหาร!” เย่ฉางพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจ

FrozenCloud ขาแทบอ่อน เธอช็อคจนมือของเธอเผลอปล่อยทอนฟาหล่นลงพื้น พวกเขาก็เป็นนักศึกษาเหมือนตัวเธอเอง พวกเขายังคิดเลขได้แค่นี้นี่น่ะ! เธอมองหน้าของพวกเขาและตื่นตระหนก เธอควรจะตอบพวกเขายังไงดี!? ถ้าเธอบอกว่าเธอรู้ทั้งแคลคูลัสและพีชคณิตพวกเขาอาจจะไม่เข้าใจ เดี๋ยวนะ! พวกที่คิดเลขได้ในระดับนักเรียนชั้นประถมเหล่านี้ พวกเขาจะคิดว่าอะไรมันน่าทึ่งที่สุด? เธอคิดอย่างจริงจัง เธอยกคิ้วขึ้นและตั้งใจว่าจะล้อเล่นกับพวกเขา “ฉันแก้โจทย์คณิตศาสตร์โอลิมปิกได้ ...”

ทั้งสามคนตกใจมาก พวกเขาเซถอยหลังไปคนล่ะ 2-3ก้าว สายตาของหลินหลี่ที่มอง FrozenCloud เต็มไปด้วยความเคารพบูชา

จางเจิ้งเฉียงแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน “คณิตศาสตร์โอลิมปิก ...”

เย่ฉางถอนหายใจ เขาดูผิดหวังและพูดแบบไม่เต็มใจว่า “แก้โจทย์คณิตศาสตร์โอลิมปิกได้! มันน่าอัศจรรย์ยิ่งกว่าการแก้โจทย์บวกลบคูณหารตัวเลขสองหลักของฉันเสียอีก ฉันแพ้ราบคาบแล้ว ...”

“...” FrozenCloud เห็นปฏิกิริยาของสามคน เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าในยามค่ำคืน เธอหลอกพวกนี้สำเร็จแล้ว! แต่ในใจเธอก็ยังสับสนและสงสัยอยู่ว่า พวกเขาทั้งสามคนนี้ก็เป็นถึงนักศึกษามหาวิทยาลัย แต่การที่พวกเขาคิดเลขได้แค่ระดับประถม ทำไมพวกเขาถึงสอบผ่านเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยได้? หรือว่าพวกเขาคุกคามผู้คุมสอบ?

“คณิตศาสตร์โอลิมปิกคืออะไร แบบไหน ยังไง? ตอนที่ฉันยังเด็กอยู่ ทุกคนบอกว่าคณิตศาสตร์โอลิมปิกนั้นน่ากลัวและยากมาก” คำพูดของจางเจิ้งเฉียงทำให้ FrozenCloud ที่กำลังก้มลงเก็บทอนฟาอยู่นั้นล้มลงกับพื้นทันที

“มันเป็นเวทมนตร์บางอย่าง มันเป็นเวทมนตร์ทางคณิตศาสตร์ มันน่ากลัวมากจริงๆนะ ครั้งหนึ่งฉันเคยต้องการที่จะลองเรียนรู้ดู แต่ความสามารถของฉันไม่เพียงพอและฉันเกือบถูกมันฆ่าตาย มันรู้สึกเหมือนหัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆ” หลินหลี่พูดจาเลอะเทอะขึ้น

“ที่หลินหลี่พูดมานั้นถูกต้องทุกอย่าง มันเป็นเวทมนตร์ทางคณิตศาสตร์ที่น่ากลัวและเป็นอันตรายอย่างมาก ถ้าทักษะทางคณิตศาสตร์ของนายไม่เพียงพอและฝืนไปเรียนรู้มัน มันอาจจะฆ่านายตายได้” เย่ฉางกอดอกและพยักหน้าจริงจัง

FrozenCloud เงียบ ถ้าเธอยังคงพูดกับพวกเขาต่อไป เธออาจเป็นบ้าได้ เธอค่อยๆลุกขึ้นยืน

เย่ฉางเอาทอนฟาเหล็กสีดำที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ยื่นให้เธอ “โอ้ใช่! นี่สำหรับเธอ เราทั้งสามคนต่างก็ได้รับอุปกรณ์ชิ้นใหม่กันทุกคนแล้ว เนื่องจากเธอเป็นสมาชิกของทีมเราแล้ว เราจะปล่อยให้เธอไม่ได้อะไรอยู่แค่คนเดียวได้ยังไง รับมันไปและสวมใส่ซะ”

“นั่นเป็นไอเทมพิเศษที่เพื่อนของฉัน บีบบังคับชายชราบ้ากามจนยอมมอบให้มาเชียวนะ!” จางเจิ้งเฉียงยิ้ม

FrozenCloud รับทอนฟามาและมองดูคุณสมบัติของมัน ทอนฟาอันนี้มันดีกว่าอันเก่าของเธอมาก มันมีสกิล[Counter]ซึ่งถือว่าเป็นสกิลการป้องกันที่สำคัญอีกด้วย เธอถอดทอนฟาอันเก่าออกและสวมใส่ทอนฟาอันใหม่ทันที คนเหล่านี้นอกเหนือจากการเป็นคนโง่เง่าและไร้สาระแล้ว ... ทั้งสามคนนี้ยังเป็นคนดีมากจริงๆ “ขอบคุณคะหัวหน้าทีม”

ในเวลานี้ ThornyRose ส่งข้อความมาหาเธอ “พวกสามคนนั้นกำลังทำอะไรอยู่? และถ้ามีอะไรที่สำคัญรายงานฉันหรือพี่สาวเธอโดยทันทีด้วย”

FrozenCloud ถอนหายใจ เธอมองไปที่คนสามคนข้างหน้า ซึ่งกำลังพูดคุยเย้าเหย่กันอย่างสนุกสนานด้วยแววตาที่ซับซ้อน “มันน่าเสียดายที่ฉันเป็นสายลับ” เธอคิดขณะที่เธอวิ่งเข้าไปโอบไหล่และร่วมพูดคุยกับพวกเขา จางเจิ้งเฉียงตบไหล่เธอเบาๆ “ถ้ามีอะไรที่เธอต้องการเพียงแค่บอกพวกเรา เราทุกคนนั้นเป็นเหมือนพี่ชายของเธอ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องสุภาพให้มากนักหรอก!”

“อืม!” FrozenCloud พยักหน้าตอบแบบสบายๆ แต่ในใจของเธอตอนนี้นั้นซับซ้อนและหยุ่งเหยิงอย่างมาก เธออยากรับบทบาทน้องสาวคนเล็กของพวกเขาไปนานๆ

ถ้าตอนนี้ ThornyRose หรือ FrozenBlood รู้ถึงความรู้สึกในใจของ FrozenCloud พวกเธอจะต้องอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกอย่างแน่นอน มันเหมือนกับน้องสาวตัวน้อยของพวกเธอกำลังค่อยๆกลายเป็นนักเลง บรรดาพวกสมองตายสามคนนี้มันมีอะไรดี!