beamadsng1749 วันที่แล้ว
เป็นการแปลที่ห่วยแตกมากพึ่งเคยเจอ
แสดงความคิดเห็น
otrwavekung1813 วันที่แล้ว
**พรุ่งนี้**
แสดงความคิดเห็น
แจมินรู้สึกเสียใจอยู่ลึกๆ
แม้แต่ตอนใส่รหัสลับสำหรับหน้าบ้านของเขา เขาก็ยังรู้สึกเสียใจ
" เขาไม่ได้เป็นคนที่แปลกจริงๆใช่มั้ย ? เขาอาจจะมาถึงในเมืองวันนี้ บางทีเค้าอาจจะไม่มีที่พัก ? '
วูชิน บอกเรื่องที่น่าเชื่อถือให้แจมินฟัง
เขาบอกว่าเขาได้สูญเสียความทรงจำเมื่อ 5 ปีก่อน ในดันเจี้ยนและและเขาได้หลบหนีไปยังภูเขาจิริ ในภูเขาจิริ นั้นเขาทำหน้าเป็นนักบวชในลัทธิแห่งหนึ่งในเขา
ในขณะนี้เขากำลังฟื้นความทรงจำ นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกลับมาที่โซล และเขาได้กลับไปยังโรงเรียนที่อยู่ในความทรงจำของเขา
" ถ้าเขาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาควรไปสถานีตำรวจ ."
แจมิน ไม่แม้แต่จะพูดแบบนี้ออกมา เมื่อเสียงของไซเรนตำรวจผ่านไปวูชินยังคงต่อยอากาศอยู่
แจมิน คิดว่าเขาอาจจะเจอวูชินเคาะประตู ในตอนตี1หรือตี2...ไม่สิบางทีเขาอาจจะตายเลยก็ได้
" อื้ม....ชั่งเถอะถ้าเขาจะทำร้ายเราเขาคงทำไปนานแล้ว.."
ประตูเปิดออก และเขาก็ตามหลังแจมินมา.วูชินยิ้มกว้าง .
" ว้าว นายมีบ้านสวยจิงๆ " .
บ้านธรรมดาๆ มี สตูดิโอ ขณะที่ราคาที่ดินกลายเป็นราคาถูกในกรุงโซล แต่กลับกลายเป็นบ้านว่างให้เช่าราคาถูกเพิ่มขึ้นมาก แต่อย่างไรก็ตาม ค่าไฟฟ้าและก๊าซได้เพิ่มขึ้นเช่นกัน ดังนั้นมันจึงยากที่จะมีคนอาศัยอยู่
มอนสเตอร์มักจะทำลายสาธารณูปโภคทั้งหมด ดังนั้น ราคาจึ้งเพิ่มสูงขึ้นมาก
สตูดิโอนั้นถูกมาก มีห้องพักมากมายที่เหลือหลังจากเตียงและโต๊ะที่ถูกวางในนั้น
" ฮ่า ฮ่า ฉันเป็นหนี้นายสำหรับวันนี้ นายจะรังเกียจไหมถ้าฉันขออาบน้ำก่อน "
วูชิน พูดขึ้นขณะที่เขาไปที่ห้องน้ำ เขาถอดเสื้อผ้าออกแล้วรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็ว แจมินได้แต่ถอนหายใจ เขาได้ยินเสียงแปลกๆมาจากห้องน้ำว่า " อืม ใช่ มันเยี่ยมมาก ... "
" ฮ๊าาาาา. . . . . นี่เป็นที่ๆดีจิงๆ"
พวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ ตอนที่มาที่นี่ และเขาไม่ได้ดูเป็นคนไม่ดี มันเป็นแค่ลางสังหรณ์เขาเคยรู้สึก
แม้ว่า วูชิน ดูไม่เหมือนเป็นคนไม่ดี แต่เขารู้สึกแปลกๆ.เและก่อนที่เขาจะรู้ตัว เขาก็กลับบ้านด้วยกัน
แจมิน เคี้ยวข้าวปั้นเค้าซื้อจากร้านสะดวกซื้อ นี่เป็นอาหารเย็นของเขา
" เฮ้อ . . . สดชื่นจัง เฮ้ นายมีเสื้อผ้าที่จะทิ้งไหมม ? "
" . . . . . . . รอสักครู่ "
วูชิน หัวเราะและสวมเสื้อผ้าของเขา ตามด้วยชุดคอมมานโด แล้วเขาก็เปิดตู้เย็นเพื่อหยิบขวดน้ำ และดื่มมัน แจมินก็ไม่มีแรงจะประหลาดใจใด ๆ มันดูเหมือนธรรมชาติของเขาไปแล้ว
" เฮ้อ . . . ฉันต้องไปเรียนแล้ว "
" โอเค โอเค ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งกับการเรียนของนาย ฉันขอยืมใช้คอมพิวเตอร์ของนายได้ไหม "
นายขอทุกอย่าง..!!
" . . . นายใช้ได้ " .
หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิต ครอบครัวเดียวที่เขามีคือพี่สาวของเขา สตูดิโอนี้และได้สิทธิ์ไปโรงเรียนผ่านการเสียสละของพี่สาวของเขา
ตอนนี้เธอทำงานในโรงงานอย่างตัวเป็นเกลียว ทางเดียวที่เขาจะตอบแทนเธอได้คือเรียนหนังสือ
แจมินกำลังตั้งใจเรียนมากๆในขณะที่ วูชิน ไม่กล้าคุยกับเขา
' ว้าว เขาดูดีและยังเรียนอย่างหนักอีกแหะ . . .'
วูชิน เปิดคอมพิวเตอร์แล้วเขาเชื่อมต่อกับเว็บไซต์ที่คุ้นเคย เขาค้นข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยน ในอินเทอร์เน็ตนั้นเป็นทางเลือกที่ดี ที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่ได้เกิดขึ้นบนโลกในช่วง 5 ปี
' วันที่ 5 สิงหาคม เขาถูกเรียกไป'
เขาถูกเรียกไป โลก อัลเฟ่น และโลกของเขา รถไฟใต้ดินสถานีกลายเป็นดันเจี้ยน ขึ้นในวันเดียวกัน จะเรียกว่าบังเอิญเกินไปหรือเปล่า ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถจำอะไรได้ แต่สัญชาตญาณของเขาบอกว่ามันเกิดขึ้นในวันเดียวกัน
' มันน่าจะมีการเชื่อมต่อกัน .'
ทำไมเขาถูกเรียกตัวไปยังโลกอื่นในขณะที่ดันเจี้ยนในโลกแห่งนี้เปิดขึ้น นี่ก็ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่นอน เขาต่อสู้อย่างหนักเพื่อความอยู่รอด และเขาปรารถนาที่จะกลับบ้าน
เขารู้สึกได้ความไม่พอใจ .
' นี่คืออะไร ? พวกเขาเป็นเพียงคนที่มีพลังเหรอ’
เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่เขาก็ต้องแปลกใจเมื่อความสามารถเขาถูกกระตุ้น . การกระตุ้นนั้นทำให้เขาสามารถใช้ทักษะเฉพาะได้ เช่น การความสามารถในการจุดระเบิด , ความเร็วที่เพิ่มขึ้น และฯลฯ
การตื่นขึ้นของความสามารถเฉพาะตัวนั้นสำคัญมาก แต่ความสามารถในการใช้เวทมนตร์โบราณที่ได้มาจากดันเจี้ยนนั้นสำคัญกว่า
ถ้าพวกเขาสามารถใช้เวทย์มนต์ได้ มันไม่ผิดหรอกที่จะถูกมองว่ามันเป็น จอมเวทย์
' นี่คือโลกจริงๆที่มีจอมเวทย์'
จอมขมังเวทย์นั้นเป็นอาชีพระดับท้อปๆเขามีโอกาสที่จะได้รับโบนัสดีๆจากมัน แม้แต่เขายังประหลาดใจกับมัน
เนื่องจากลักษณะของดันเจี้ยนนั้นคือโลกใต้ดิน พวกเขาจะไม่สามารถที่จะใช้อาวุธหนักได้ ดังนั้น การตื่นขึ้นของความสามารถเฉพาะนั้นจะทำให้กลายเป็นวีรบุรุษของแผ่นดินซึ่งทั้งหมดนั้นทำงานที่โซล
แต่ถ้าปล่อยดันเจี้ยนไว้ก็เหมือนระเบิดเวลาๆดีๆนี่เอง,นอกจากนี้ ดันเจี้ยนเองก็เปลี่ยนไป
มันถูกแบ่งออกเป็นสามประเภทที่แตกต่างกัน และเข้าโจมตีแตกต่างกัน
วูชิน ได้เข้าไปยัง ชั้น 1 ของสถานี่กวานชุนและมันเป็นเหมือง นอกจากนี้ ค่าสถานะของมอนเตอร์ยังต่ำมาก บางครั้งก็ใช้เป็นที่พักผ่อน นั้นเป็นดันเจี้ยนที่ใช้อบรมพวกมือใหม่
วูชิน มองเข้าไปยังกิลรูปค้อน
" หือ ? ลุงรู้จักเกี่ยวกับกิลค้อนด้วยเหรอ ? "
" หื้มม? นายเรียกฉันว่าพี่ชายก็ได้นะ นายรู้จักสถานที่แห่งนี้ด้วยเหรอ ? "
" รู้สิ นั้นเป็น 1 ใน 3 กิลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในเกาหลี " .
แจมิน ตาประกายเขาให้คำอธิบายเกี่ยวกับกิลค้อน กิลฮวารังและกิล KH ทั้งสามกิล เป็นกิล ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในเกาหลี
" พวกเขามีบริษัทไหม.. "
" เอ่อ . . . อืม . . . . . . มันค่อนข้างต่างกันนะพวกเขาเหมือนคนที่รวมตัวกันของคนที่มีความสามารถมากกว่า ? "
เขาเริ่มเอียงศีรษะของเขาอย่างสับสนและแจมินเริ่มอธิบายอย่างไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่
" สำหรับคนถูกปลุกพลังให้ตื่นขึ้นเท่านั้นสำหรับคนธรรมดาอย่างผมนั้น มันไม่สามารถที่จะเข้าที่นั้นได้ด้วย วุฒิการศึกษา
แจมินตั้งใจเรียนมากเพื่อที่จะเข้ากิล ทั้ง 3 กิลนั้นซึ่งเป็นเป้าหมายของเขาซึ่งมันเป็นงานที่น่าตื่นเต้นมากและรายได้นั้นสูง ซึ่งนั้นจะสามารถตอบแทนพี่สาวเขาได้
" เอ๊ะ นั่นใช่มั้ย ? "
"อ๊ะ เจ้าพวกนักเลงในวันนั้นนิ"
แจมินสีหน้ากลายเป็นสีเขียวเมื่อเขาเห็น ลีจุนฮุค .
เมื่อเขาเห็นหน้าแจมิน เขาพูดอย่างใจเย็นว่า
" เฮ้ ฉันมีธุระกับโรงเรียนในวันพุ้งนี้....งั้นพุ้งนี้ไปโรงเรียนด้วยกัน เดียวจะแก้ปัญหาของนายให้เอง"
" . . . . . . . . ด้วยกัน "
แจมินรู้สึกกังวลเมื่อเขาเห็น วูชิน พูดอย่างมั่นใจ
BY Mheezaa มีอะไรแนะนำเม้นไว้นะครับ เผื่อสำนวนแปลกๆผมจะได้เกลา และแก้ไขให้ดียิ่งขึ้น
beamadsngเป็นการแปลที่ห่วยแตกมากพึ่งเคยเจอ
otrwavekung**พรุ่งนี้**