px

เรื่อง : Seoul Station’s Necromancer จบแล้วอ่านฟรี!!!
Chapter 11 – Roused Registration (ลงทะเบียนผู้มีพลัง)


หลังจากที่วูชินลงรถแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ของเขาเพื่อเปิด แอพแผนที่ หลังจากนั้น 30วินาทีผ่านไปแผนที่ก็ปรากฏขึ้นมาจากนั้นเขาจึ้งใช้ ฟังชั่นค้นหาเส้นทางเพื่อนำเขาไปยังสถานที่ๆจะไป

[สำนักงานทั่วไปของผู้มีพลัง ]

วูชินมาสำนักงานเพื่อลงทะเบียนเป็นผู้มีพลัง . ที่แผนกต้อนรับ วูชินเขียนข้อมูลพื้นฐานของเขาและความสามารถของเขา หลังจากเวลานั้นเขาจึงมุ่งหน้าไปที่ห้องสอบ

ห้องทดสอบนั้นมีกล้องวงจรปิด ทุกที่ เผื่อเหตุการณ์ไม่คาดฟันเกิดขึ้น

จุนกวาน ได้มองไปยังข้อมูลของ คังวูชิน

" เธอมีความสามารถในการเรียกมอนเตอร์ เธอสามารถโชว์มันได้ไหม "

คำถามที่ดูเป็นการเป็นงานถูกถามมาที่วูชิน

" ที่นี่.. "

' เอ๋..ฉันเคยเห็นเขามาก่อนรึเปล่า '

มันผ่านมาได้ 4วันแล้วตั้งแต่ เขาพบวูชิน ซึ่ง จุนวานนั้นจำเขาไม่ได้แล้ว

" ผมต้องศพ ."

"อ๊ะ.คุณมีความสามารถเรียกมอนเตอร์ ทำไมต้องการศพ อีกละ "

" เอาศพให้ฉัน 1 ศพ"

" อะไรนะ ? "

แน่นอนว่าจุนวานและคนทั้งสำนักอึ้งกับคำพูดของเขา . วูชินแสยะยิ้มและพูดเพิ่มเติมขึ้นภายหลัง

" ฉันไม่ได้พูดถึงศพมนุษย์ มันอาจจะเป็นปีศาจ หรือแม้แต่สัตว์ที่ตายแล้ว มันต้องมีกระดูก อ้า แน่นอน ศพมนุษย์ก็ได้เหมือนกัน"

" อ๋า..ผมเข้าใจแล้ว "

จุนวานอึ้ง เขาเรียกแผนกสนับสนุน ให้นำศพของกระต่ายที่ถูกฆ่าตายในระหว่างการทดลองเข้ามา

หลังจากนั้นวูชินที่อยู่กลางห้องทดสอบ ยื่นมือออกมา

" จงตื่น.. "

ปั้ก...ปั้ก..!

ศพของกระต่ายถูกระเบิดและ เกิดทหารโครงกระดูกขึ้นมาก

" คี...คี..คี”

จุนวาน ได้ยินเสียงของ ทหารโครงกระดูก เขาเห็นผู้มีพลังมามาก แต่นี่มัน เป็นเรื่องใหม่สำหรับเขา

อย่างไรก็ตาม จุนวานเป็นข้าราชการซี 9 ถึงแม้จะเห็นสิ่งนี้เป็นครั้งแรกเขาก็รู้เลยว่านี่เป็นความสามารถของผู้มีพลัง

" เธอ . . . เธอเป็นจอมขมังเวทย์”

การตื่นขึ้นของความสามารถต่างๆนั้นจะได้รับชื่อเรียกแตกต่างกันออกไปซึ่งจอมขมังเวทย์คือผู้ซึ่งควบคุม ผีดิบได้.

" อย่างที่คุณเห็น ."

" ความสามารถในเรียกมอนเตอร์คือ 1 ในความสามารถของคุณทำไมคุณไม่ลองโจมตีละ? "

ในกลางห้องทดสอบเปลี่ยนไป เป็นห้องที่มีอาวุธต่างๆซึ่งมันคือ ภาพเสมอ

"คิดสะว่านี่เป็นการจำลองการ ต่อสู้ .ผมต้องการเห็นการเคลื่อนไหวของคุณ”

ภาพเสมอปรากฏเป็น โคบอล ซึ่งมันมีขนาดเล็ก มันเป็นสัตว์ประหลาดทั่วไปเหมือน ดราบิด , แต่มันยากที่จะล่าเพราะพวกนี้รวมตัวกันเป็นฝูง.

" คี..คี..คี..”

ทหารโครงกระดูกเคลื่อนไหวตามเขาสั่ง และมันก็เริ่มที่จะต่อสู้โคบอล . มันไม่ได้มีร่างกายที่แท้จริง ดังนั้น มีดกระดูกของมอนเตอร์เขาจึงผ่านเข้าไป อย่างไรก็ตามมีการติดตั้งเครื่องวัดพลังสำหรับโจมตีอยู่แล้ว

หลังจาก 5 นาทีผ่านไป จุนวาน บอกให้เขาหยุด

" คุณมีความสามารถอื่นไหม "

" เอ่อผมไม่มีความสามารถอะไรอีกแล้ว. "

" อืม,รอสักครู่.โอเคร ตามฉันมา "

จุนวาน เข้าไปในห้องพักของเขา เขาบอกให้วูชินรอสักครู่ หลังจาก1ชั่วโมงผ่านไป เขากลับมาพร้อมการ์ดสีดำ มันเหมือนบัตรเครดิตที่มีคุณภาพสูง แต่ลักษณะเหมือนไอดี การ์ด

" นี่คือบัตรสำหรับผู้มีพลัง,มันสามารถใช้สำหรับเป็น ไอดีและบัตรเคดิตได้"

ใครบัตรนั้นมีประวัติของเขาอยู่และเขียนว่า ระดับ F

" ระดับ F นี่มันต่ำสุดไหมเนี้ย"

" อืม . . . . . . มันไม่ได้ต่ำมากแต่ก็ไม่ได้สูงอะไรนะ ความสามารถการต่อสู้นั้นค่อนข้างอ่อนกว่าที่ฉันคิดไว้มาก. . . . "

แน่นอน เพราะพวกทหารโครงกระดูก ระดับ 1 มันทำได้แค่ออกแรงโจมตี ซึ่งมีพลังเท่ากับ ครึ่งหนึ่งของพวกผู้ใหญ่

นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เขาไม่ได้ต้องการที่จะสร้างพรรคพวก เขาวางแผนที่จะลงดันคนเดียวอยู่แล้ว สามารถตัดเหล็กแท่งหนึ่งด้วยมือเปล่าและเขาก็ลุยไปพร้อมทหารโครงกระดูก 14 ตัวของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจมากนั้น

" ขอโทษนะ..ฉันเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อนรึเปล่า "

จุนวานถาม วูชินด้วยความสงสัย.วูชินส่ายหัวของเขา เขาไม่สนใจที่จะรื้อความจำเก่าๆของเขาเพราะมันไม่จำเป็น

" นี่เป็นครั้งแรกที่เจอกัน...มันเป็นวันที่ดีจิงๆ"

ทันใดนั้น วูชินก็เดินออกไป และ จุนวานเกาท้ายทอยพลางนึก

" อืม ฉันรู้ ฉันเคยเห็นเขาที่ไหน . . . . . . . "

เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่จำไม่ได้ หลังจากกลับไปที่นั่งของเขา เขาก็นึกได้

" อ๊ะ.เขาคือคนที่อยู่ที่สถานีกวานจุน ชั้น 1 นิ "

ในวันแรกที่เขากลับมาจากงานควบคุมดันเจี้ยนชั่วคราวของเขา จุนวาน ก็โดนด่าโดยหัวหน้าของเขา เหตุผลที่เขาไม่ได้ระมัดระวังในการควบคุมการเข้าดันเจี้ยน จุนวาน ค้นลิ้นชักของเขา และเขาก็เอาบันทึกการเข้า ของ สถานี กวานชุน ชั้น 1 มาดู

[ ชื่อ คัง-วูชิน สังกัด : โลก , หมายเลขผู้มีพลัง : 12345 ]

"เขาเป็นระดับ F ไม่ใช่ ระดับสูงอีก นอกจากนี้เขายังเป็นมือใหม่ที่ลงทะเบียนวันนี้อีกด้วย"

" หือ .. เขาเป็นแค่ระดับ F แต่เขาสามารถ พิชิตมันได้ด้วยตัวคนเดียว "

สถานี กวานจุนนั้นมีแต่ ดราบิด . ที่นั้นไม่มีหินสกิลอื่นๆ หล่นแต่ก็ไม่ใช่สถานที่ๆ ระดับ Fจะสามารถพิชิตมันได้ด้วยตัวคนเดียว

" เฮ้อ . . . "

จุนวานเอียงศีรษะของเขา เขาอาจจะไม่ได้เจอวูชินอีก,ทำไหมเขาไม่ดูแล วูชินสะหน่อยละ?

*

หลังจากออกจากสำนักงาน วูชินเปิดมือถือของเขาขึ้นเพื่อเข้า กระดานสนทนาของ ดันเจี้ยนเขาเกือบจะระเบิดความโมโหออกมาเมื่อมันเปิดช้ามากก

ในขณะที่เขาได้เรียนรู้จากแจมิน เขาตั้งค่าการค้นหาดันเจี้ยนที่มีค่าเเรกเข้า 10000วอนและเลือกระดับมอนเตอร์ ที่อยากพบ

" นี่น่าจะเป็นสถานที่ๆใกล้ที่สุด "

วูชินตรวจสอบเส้นทางที่จะไปและไปรอตรงสถานีรถบัส

"โอ้วว..แอพนี้มันสะดวกมากเลย "

ใน 5ปีที่ผ่านมานั้น เรื่องดันเจี้ยนที่เป็นสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่แล้ว ในอดีตผู้คนนั้นมีมือถือน้อยมาก แต่ตอนนี้ ทุกคนต่างมีมือถือเป็นของตัวเอง

นอกจากนี้แอพที่เขาใช้อยู่นี้สามารถใช้ประโยชน์ในการดำเนินชีวิตได้

ตอนนี้เขาได้อยู่ใกล้กับสถานี ชินริม,

" มันดูเหมือนดันเจี้ยนที่เคยถูกปล่อยออกมาอย่างน้อย 1 ครั้ง"

เมื่อเขามุ่งหน้าไปทางออกที่ 1 ซึ่งมีกองทัพเคยใช้งานแล้วนั้น ปลายทางของเขา มี 7 คนที่อยู่ด้านหน้า

วูชินหลังจากที่อ่านเรื่องราว มาจากบล็อคที่มีชื่อเสียง ก็มีพวกชาวเน็ตมา ดูที่นี่ด้วย

" ฉันไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยแหะ " .

ค่าธรรมเนียนที่ต่ำและระดับมอนเตอร์ไม่สูงมาก แต่ว่าการเเข่งกันที่จะพิชิตดันเจี้ยนนั้นสูงมาก

วูชินไม่มีทางเลือก พวกผู้คนที่มารวมตัวกันนี้เหมือนดูเหมือนเคยทำงานด้วยกันอีกด้วย

BY Mheezaa เตรียมบวก

รีวิวผู้อ่าน

otrwavekung
1413 วันที่แล้ว

รังซ้อนจะโผล่มา


  แสดงความคิดเห็น