วูชินเข้าไปถาม ซังกู อย่างรวดเร็ว
" เฮ้..นายได้ยินเสียงนั้นไหม "
" ครับ..เสียงอะไรเหรอ?เสียงของสายลมใช่ไหม "
" ตรงนี้ลมพัดเเรงมาก.."
เขาคิดว่า คงมีแค่เขาเท่านั้นที่ได้ยิน
วูชินนั้น ใกล้ชิดกับดันเจี้ยนมากตั้งแต่ในโลกของ อัลเฟ่น . ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเรื่องนี้คงได้ยินแค่เขาเท่านั้น
" โอเค ประจำตำแหน่ง "
จากคำพูดของ แบ-โดซู , สมาชิก 4คนก้าวออกมาข้างหน้า 4 คนนั้นเป็นนักสู้ระยะประชิด ดังนั้นพวกเขาทั้ง 4 คนนั้นจึงมีโล่ไว้ป้องกัน แบ-โดซูและเพื่อนร่วมทีมที่เหลืออยู่
แบ-โดซู นั้นเป็นผู้มีพลังพิเศษด้านการใช้ไฟและคนอื่นๆที่เหลือนั้นเป็นพลังการใช้ธนู
รูปแบบทั่วไปนั้นจะใช้ 4 คนที่ีมีความสามารถต่อสู้ระยะประชิดและ2คนด้านหลังใช้ธนูยิง
" อ่อ..พวกนายสองคนยังใหม่อยู่เพราะฉะนั้น อยู่ด้านหลังสุดเคยสังเกตุพวกเรา ด้านหน้านั้นถ้าเราเลี้ยวออกไปจะเจอ ก้อบลิน ระดับธรรมดา 4 ตัว "
นี่เป็นครั้งแรกของ แบ-โดซู ที่ลงดันเจี้ยนระดับ 2 ดาวแต่เขาก็เข้าใจสภาพพื้นที่โดยทั่วได้อย่างทั่วถึงจากคู่มือ
" คี..... "
เมื่อพวกเขาเลี้ยวผ่านหัวมุมไปพวกเขาก็พบกับ ก้อบลิน 4 ตัวด้านหน้าพวกมันเขวียงกระบองใส่พวกเขา
กระบองนั้นถูกโล่ของพวกเขา ซึ่งมันไม่ได้เสียหายอะไรมาก ทันใดนั้นความสามารถของ แบ-โดซู ก็ส่องสว่าง
เปลวไฟถูกจุดต่อหน้าพวกเขา ทันใดนั้นพวกก้อบลิน ก็เสียการมองเห็นทำให้พวกมันเสียขบวนหลังจากนั้นพวกนักสู้ระยะประชิดก็ยกอาวุธของพวกเขาเข้าไปจู่โจม
ชัค.... !
พวกเขาโจมตีอย่างไร้ปรานีด้วยอาวุธของพวกเขา 1 ในก้อบลิกนั้นได้วิ่งหนีไป ทันใดนั้นเองก็ถูกธนูยิงเข้าที่หัวและตายลงอย่างไร้วิญญาณ
ชึก....
มันอาจจะไม่ได้เหมือนนักธนูโอลิมปิก แต่มันก็เป็นการยิงธนูของผู้มีพลังระดับ F .มันเพียงพอที่จะทำร้ายมอนเตอร์ได้
พวกเขาตัดหัวก้อบลินออกซึ่ง วูชินและซังกูมองอยู่เงียบๆด้านหลัง
วูชินเห็นภาพสยอง มามากแล้ว ดังนั้น แค่นี้เขาจึงไม่เป็นอะไร โฮง-ซังกูเอง ก็มีประสบการณ์จาก ดันเจี้ยน 1 ดาวแล้วดังนั้นเขาแค่ขมวดคิ้วเข้าหากัน .
" พวกเราโชคดีจิงๆ มันดรอป หินเลือด 2ก้อนแหนะ ก้อนขนาดนี้ พวกเราจะได้ไม่น้อยกว่า 20ดอลล่า (1ดอลล่า= 1080 วอนนะครับ) "
วูชิน ประหลาดใจกับคำพูดของ แบ-โดซู มาก.หินเลือดก้อนเล็กนี้มีค่าแค่ 20(1ดอลล่า= 1080 วอนนะครับ)ทำไหมพวกเขาถึงต้องเสี่ยงชีวิตเข้ามาในดันเจี้ยนนี่ด้วย.
’อื้มม..เงิน 100,000วอน คงไม่แพงเกินไปนะ’
" โอเค เลี้ยวหน้า เรามาสู้ด้วยกัน อะไรคือความสามารถของนายทั้งสองคน"
" ผมสามารถเรียกลูกไฟและปาใหญ่พวกมันได้หลังจากนั้น 3 วินาทีจะสามารถปาได้อีกลูก "
" โอเค...แล้วนายละ "
แบ-โดซู ชี้นิ้วไปที่วูชิน . วูชินมองไปที่ ศพก้อบลินรอบๆ
ปั้คค
"กีกีกีกี ”
ทหารโครงกระดูกโผล่ออกมา ทุกคนค่อนข้างประหลาดใจและมองมาที่วูชินอีกครั้ง
" ฮะฮะ...นายเป็นประเภทเรียกมอนเตอร์ .แล้วนายมีความสามารถอื่นไหม. "
วูชินหยิบกระบองขึ้นมาแล้ว ปาออกไปในอากาศ
" อืม ฉันมีพลังพอที่จะดูแลตัวเองได้"
กลุ่มของเขามองมาที่ ทหารโครงกระดูกอย่างไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเอง
" โอ้นี่เป็นครั้งแรกเลยแหะที่เห็น จอมขมังเวทย์”
" โว้ว...นี่มันสุดยอดเลยแหะ"
" ฉันคิดว่ามันดีมากสำหรับใช้สอดแนมแหะ "
ในขณะที่ทุกคนมองดูอย่างชื่นชม แบ-โดซู ก็ได้มอบหมายตำแหน่งให้
" เราจะรักษาตำแหน่งนี้ไว้ แต่ยูจินจะเรียกพวกทหารโครงกระดูกของนายไปสอดแนมส่วน นายโฮงกู นายคอยรอสัญญาณจากฉัน ว่าจะยิงลูกไฟเมื่อไหร่" .
ขณะที่วูชินระมัดระวังกับทางเลี้ยวข้างหน้า เขาก็เปิดหน้าต่างสกิลขึ้นมาแล้วอัพสกิล ทหารโครงกระดูกของเขาเพิ่ม .
---------------
ศพของมอนสเตอร์ที่ได้รับการเสียสละ และทหารโครงกระดูก [ ความแข็งแรง 14 ความไว 17 พลังชีวิต 14 ] เมื่อถูกเรียก
ใช้พลังงานเวทย์มนต์ : 1 , ต้องการ การควบคุม : 1
เขาใช้ 8 แต้มเพื่อเพิ่มระดับสกิล เรียกทหารโครงกระดูก ตอนนี้มันมีพลังมากกว่าผู้ใหญ่สะอีก
เมื่ออัพเลเวลถึง ระดับ 10, ลักษณะของทหารโครงกระดูกจะเปลี่ยนไป เขาก็เลยจำกัดเลเวลมันไว้ที่ 9 ซึ่งมันน่ารำคานมากถ้าจะอธิบายว่าทำไหมมันถึงเปลี่ยนไป
วูชินตัดสินใจไม่ทำอะไรมากเกินไป เขาทำงานให้พอกับเงินที่ทำได้เท่านั้นพอ
"มุมถัดไปมี ก้อบลิน 6ตัว "
ที่ ด้านหน้าของ แบ-โดซู , ทหารโครงกระดูกช่วยดึงพวกก้อบลินออกไปจากด้านหน้าดังนั้นนักสู้ระยะประชิดจึงมีประสิทธิภาพมาก
ลูกไฟของ ซังกูเองก็ มีประสิทธิภาพมาก
ตูมมม!!
ก้อบลินเสียขบวน
ความสามารถของ แบ-โดซู นั้นไม่ได้ทำให้เกิดความเสียหายโดยตรง แต่มันทำให้พวกเขามีความได้เปรียบในเชิงยุทธวิธี
ประกายไฟพุ่งเข้าใส่หน้าก้อบลินในทันที ในขณะที่พวกก้อบลินประหลาดใจ พวกมันก็เจอนักสู้ระยะประชิดเข้าโจมตีแล้ว
แล้ววูชินเองก็ยังใช้ ทหารโครงกระดูกเข้าไปฆ่า ก้อบลินได้
"พวกทหารโครงกระดูกนั้นเร็วกว่าที่ผมคิดไว้อีกแหะ "
" ถึงมันจะมีประสิทธิภาพแต่ระดับของมันก็ไม่ได้ดีกว่าระดับ F เลย "
ทีมของ แบ-โดซู นั้นยอมรับในวูชินและ ซังกู. ดังนั้นความเร็วในการล่าของพวกเขาก็เพิ่มขึ้น..
ในตอนแรก เป้าหมายของพวกเขาคือไม่เคลียร์ดันเจี้ยน พวกเขาได้ตัดสินใจที่จะฆ่าพวกมอนเตอร์แล้วสกัดเอาหินเลือด แล้วก็ออกจากดันเจี้ยนแต่ตอนนี้
พวกเขาฆ่ามอนเตอร์ได้เป็นจำนวนมาก ดังนั้นวูชินจึง เลเวลเพิ่มขึ้น เป็น 5 พวกก้อบลินนั้นให้แต้มความสำเร็จมากกว่าพวกดราบิดสะอีก เขาได้ 2 แต้มต่อ 1ตัวที่ฆ่าไป
วูชินนั้นใช้ทหารโครงกระดูกโจมตีดังนั้นเขาเองเลยไม่ได้ทำอะไรมาก คนอื่นๆเองก็เริ่มทำงานเข้ากันได้อย่างเป็นทีมมากขึ้น
แบ-โดซู เองก็เพิ่มความระวังสำหรับ ดันเจี้ยน 2 ดาวในตอนแรกและ เขาค่อยๆเพิ่มความมั่นใจ ในอัตราการหล่นของ หินเลือดที่ไม่สามารถเทียบได้กับ ดันเจี้ยน 1 ดาว
พวกเขาได้รับหินเลือด มา 17 ก้อนซึ่งถ้าแบ่งกันในสมาชิก พวกเขาก็ยังได้รับเงินมากกว่าคนละ 100
' ดันเจี้ยน 2 ดาว นี่เงินดีจิงๆ'
นอกจากนี้ อันตรายในนี้ได้ลดลงจาก ทหารของ วูชิน ที่เข้าร่วมโจมตีและดึงความสนใจพวกก้อบลิน และยังมีลูกไฟของ ซังกูที่รุนแรงอีกด้วย
พวกเขามีพลังมาก ดังนั้น แบ-โดซู เองก็กำลังคิดข้อเสนอเพื่อให้พวกนั้น หลังจาก พิชิตดันเจี้ยนเสร็จ
" นั้นชั้นสุดท้ายแล้ว...ไปทำงานกันเถอะ "
พวกเขาต้องเคลีย ดันเจี้ยนและออกจากดันภายในหนึ่งชั่วโมงดังนั้นพวกเขาจึงพักสั้นๆเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับลงไปชั้นสุดท้าย
มีก้อบลิน 5 ตัว และ ฮอปก้อบลิน อีก 1 ที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวอื่นๆและยืนถือคทาอยู่
" ไปกันเถอะ ใช้รูปแบบมาตราฐานโจมตีนะ "
วูชิน รู้สึกงงๆกับคำพูดของ แบ-โดซู .เขาได้สู้กับกองทัพปีศาจที่โลกอัลเฟ่น . เขาฆ่ามอนเตอ์มานับไม่ถ้วนนั้นรวมถึง ฮอบก้อบลินด้วย .
ตัวฮอปก้อบลิน นั้นน่าจะเป็นปัญหาสำหรับพวกเขาแน่ มันคือก้อบลินที่มีสติปัญญาและมันยังเป็นนักเวทย์อีกตัว . . . . .
"ฉันไม่ว่าพวกเราจะประสบความสำเร็จแหะ.."
วูชินเดาะลิ้นของเขาเมื่อเขาเห็นทีมของเขามุ่งไปด้านหน้า
"พวกเราควรที่จะระวังตัวมากกว่านี้นะ "
แบ-โดซู พยักหน้าตามคำพูดของวูชิน. แต่ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ ชัยชนะอย่างต่อเนื่องของเขาทำให้เขาลืมความจริงที่ว่าเขากำลังลงดันเจียน 2 ดาวครั้งแรก
" จากคู่มือสกิลของมันคือโจมตีด้วยเวทย์มนต์ และทางเรามีเจียงชูล ที่มีความสามารถสร้างบาเรียได้ เขาจะสร้างบาเรียเพื่อให้พวกเราเข้าไปโจมตีพวกมันอย่างรวดเร็ว "
หนึ่งในผู้ที่ถือโล่นั้น มีความสามารถสร้างบาเรีย ดังนั้นวูชินจึงยักไหล่และตัดสินใจตาม แบ-โดซู ซึ่งเป็นหัวหน้าไป
แน่นอน ความรับผิดชอบทั้งหมดนั้นอยู่ที่หัวหน้าทีม .
" มันกำลังมาแล้ว..หยุดมัน ! "
คำพูดของ แบ-โดซูดังขึ้น ชายที่ชื่อ เจียงชูล ใช้ความสามารถของเขากำแพงสีเทากางออกและปะทะเข้ากับสายฟ้า
บาเรียหายไปพร้อมกับสายฟ้า
"โอเคร ไปกันเถอะ ! "
แบ-โดซูใช้ความสามารถในกระจุดเปลวไฟทันที และเพื่อเบี่ยงเเบนความสนใจของฮ้อปก้อบลินและตามด้วยลูกไฟของ ซังกู.
' 'มันก็ยังคงอันตราย'
ฮอบก๊อบลินนั้นมีสติปัญญาสูง ความอันตรายของมันนั้นไม่เพียงแค่เวทย์มนต์ แต่มีอย่างอื่นที่ทำให้มันอันตรายอีกด้วยย
" กี้ กี้, ”
ฮ้อปก้อบลินออกเสียงประหลาดๆ กับก๊อบลิที่ใกล้กันพวกมันยกโล่ขึ้นมาติดกับกระบองของพวกมัน
" โจมตี ! ! ! พวกเราต้องฆ่า ฮ้อปก้อบลินก่อนน"
สิ้นคำของ แบ-โดซู นักธนูเล็งและยิงไปที่หัวของมัน. อย่างไรก็ตาม มันได้ซ่อนตัวราวบันได . นอกจากนี้ ก๊อบลินที่อยู่ด้านหน้าของพวกมันก็ใช้โล่รับลูกไป
ก๊อบลินพวกมันทำงานเป็นทีม
" พวกนี้มันแตกต่างจากก๊อบลินที่เราเคยเจอ "
บ้าจิง..พวกมันมีเทคนิคการต่อสู้และ ความแข็งเเกร่งของร่างกายมากกว่าพวก ก๊อบลินก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างจากการต่อสู้นี้ ทำให้พวกเขารู้สึกถึงอันตราย
ฟิ้วว..
ก๊อบลิน ที่ซ่อนอยู่ การยิงเข็มพิษอัมพาษและเข็มพิษ
" เอ้ย เข็มนี่มันอะไรกัน "
" เอ่อ . . ร่างกายของฉัน . "
ร่างกายของพวกเขาไม่ได้เป็นอัมพาตทั้งหมด ถึงแม้ว่ามันจะไม่อัมพาตทั้งหมดแต่มันกลับเป็นจุดอันตรายที่ทำให้พวกเขาเสียเปรียบบ..อาวุธของพวกก้อบลินถูกเหวี่ยงมาในระหว่างการต่อสู้
ปั้ค..
" อ่าา "
คนนึงล้มลงจากการเหวี่ยงกระบองของก้อบลิน เหมือนหัวใจของเขาถูกบีบรัด แบ-โดซู รู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจ พวกเขาตายจากการเหวี่ยงกระบองเพียงครั้งเดียว พวกมันต่อสู้เป็นทีม ซึ่งมันยุ่งยากมากที่จะต่อสู้
' ชิ..นี่คงเป็นเหตุผลที่ทำให้พวกนั้นล้มเหลวสินะ..'
ฮอบก๊อบลินเต็มไป ด้วยอันตรายไม่ใช่เพราะความสามารถทางกายภาพและเวทมนตร์ของมัน แต่มันควบคุมตัวอื่นๆได้ด้วยสติปัญญาของมัน เอง ก๊อบลินนั้นเป็นมอนเตอร์ระดับ 1 ดาวแต่เมื่อมันถูกบงการ พวกมัน ทำงานกันเป็นทีมมาก
" หนี.....ออกจากที่เเห่งนี้"
แบ-โดซู ตะโกนจากด้านหลังหลังจากการต่อสู้ครั้งแรกสติของพวกเขาหลุดไปจากความผิดพลาดที่เกิดขึ้น
ปลั้งง!
หลังจาก คูดาว สกิลหมดลง ซังกู ขว้างลูกไฟไปยังก้อบลินที่ตามมาด้านหลังเขา ก้อบลิน 2 ตัวยกโล่ขึ้นมาบังลูกไฟของซังกู นักสู้ระยะประชิดใช้เวลานี้ หนีอย่างรวดเร็ว
" สิ่งที่สำคัญตอนนี้ ถอยก่อนเป็นอันดับแรก "
" แล้วเจียงชูล ละ"
" เขาตายแล้ว ! คุณไม่เห็นเหรอ ? "
แบ-โดซู ตะโกนอย่างไม่พอใจ ใบหน้าของพวกเขาแข็งขึ้นมาทันที พวกเขาเสียใจมากที่เสียพรรคพวกของพวกเขาไป นอกจากนี้ พวกเขายังรู้สึกกลัวและยังอยากที่จะมีชีวิตอยู่
ในตอนนี้สิ่งที่มีค่าที่สุดคือชีวิตของตัวเอง
" ถอย ! "
แบ-โดซู ตะโกนขึ้น กลุ่มของพวกเขาถอยอย่างรวดเร็ว
ด้วยประสาทสัมผัสของ ฮ้อปก้อบลินมันร่ายสายฟ้าใส่ ร่างกาย ซังกู
เขาไม่สามารถร้องได้ ซังกู เปิดตาออกมาด้วยความตกใจ
" ชิ..เร็วเข้าา ถอยย "
ซังกู ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมเดิมของพวกเขาอยู่แล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้รู้สึกเสียใจกับเขา สำหรับคนมีพลัง พวกเขาก็เหมือนกับมีเงาแห่งความตายอยู่แล้ว เมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะเข้าดันเจี้ยน
เขาเป็นคนที่โชคร้าย
" คี คีคี "
ตั้งแต่ก้อบลินไล่ล่าพวกเขาอยู่นั้น ในขณะเดียวกันเองวูชินก็หลบซ่อนอยู่ด้านหลัง ฮ้อปก้อบลินและตอนนี้เขาพร้อมที่จะเปิดตัวแล้ว
" มันนานนมากแล้วที่เขาล่ากับกลุ่มม "
มี 2 คนได้รับบาดเจ็บ และพวกนั้นวิ่งหนี วูชินหัวเราะและมองไปที่ก้อบลิน
เขาสนุกกับการชมมาก..แต่ตอนนี้มันควรจะจบได้แล้ว
By Mheeezaa วูชินนเมื่อไหร่เอ๋งจะโชว์เทพสักที55+