จางเทีย รู้สึกว่าอยู่ๆสิ่งรอบข้างก็ได้เปลี่ยนไปราวกับหลุดออกไปมิติอื่น ในเวลาเดียวกัน จางเทีย ก็ยังรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น เขารู้สึกได้ถึงอากาศบริสุทธิ์เหมือนกับทุ่งหญ้าที่ฝนเพิ่งตกใส่ จางเทีย อดไม่ได้ที่จะลืมตาขึ้นมาดู ในตอนที่เขาลืมตาขึ้นมาเขาก็ช็อคจนปากค้างและน้ำลายก็ยังไหลหยดออกมาด้วย
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นคือ พื้นที่เหลี่ยมที่ว่างเปล่า จางเทีย เห็นว่าดินแดนแห่งนี้นั้นใหญ่กว่าโรงเรียนเขาหลายเท่า เขาประมาณดูจากความกว้างและยาวดูแล้วแต่ละด้านน่าจะยาวกว่า 700 ม. มีไม่กี่อย่างที่อยู่ในดินแดนนี้ มีเนินเล็กๆเพียงอันเดียวที่ใจกลางดินแดนแห่งนี้ ที่นี่ยังมีต้นไม้เล็กๆที่สูงพอๆกับคนซึ่งอยู่ห่างไม่เท่าไหร่จาก จางเทีย
ด้วยความสงสัยที่มี จางเทีย จึงมองไปที่ต้นไม้เหล่านั้น
มันเติบโตมาได้ดีจนแผ่กิ่งก้านสาขาให้ร่มเงา ใบไม้แต่ละใบนั้นเหมือนเป็นประกายซึ่งทำให้ต้นไม้นี่ดูสง่ายิ่งขึ้นไปอีก ที่ทำให้ จางเทีย ทึ่งคือใบไม้พวกนี้มีรูปร่างและสีต่างกันไป แปลกจริงๆ ! แต่ จางเทีย ยังรู้สึกแปลกๆว่าใบไม้พวกนี้น่ะไม่ได้แตกต่างอะไรกันเลย ต้นไม้นั้นไม่ได้เกิดขึ้นมาจากทองรึไม้แต่อย่างใด มันเกิดขึ้นจากวัสดุที่ไม่มีใครรู้จัก
หมอกสีสันต่างๆพัดพาไปรอบๆเหนือต้นไม้ เมื่อมองไปที่ต้นไม้นั้นสักพัก จางเทีย ก็รู้สึกได้ถึงความสงบ
สิ่งที่เขาเห็นในไข่ก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงนั้นได้มาปรากฏตรงหน้าเขาแล้ว – ต้นไม้แปลกและยังหมอกสีสันต่างๆด้วย...
“ นี่ฉันฝันไปรึเปล่า ? “
เขามองที่ตัวเอง เขายังสวมเสื้อผ้าชุดเดิมก่อนที่เขาจะขึ้นบนเตียง --- เขาสวมแค่กางเกงขาสั้นเท่านั้น แม้แต่ท่านอนเขาก็ยังไม่เปลี่ยน จางเทีย ลองหยิกตัวเองดู ! @#$% และเขาก็รู้ว่าเขาไม่ได้ฟันไป เขาลุกขึ้นยืนและมองไปรอบๆ ในตอนที่เขาเห็นว่าอยู่ห่างจากต้นไม้แค่เพียง 10 ก้าว เขาก็เริ่มเดินไปหามันและวนรอบมันอยู่สองรอบ เขาไม่รู้ว่าทำไมแต่เขารู้สึกคุ้นเคยกับต้นไม้นี่ เขารู้สึกเหมือนว่าเขากับต้นไม้นี่มีสายเลือดเดียวกัน
ด้วยความรู้สึกแปลกๆที่มีมันทำให้ จางเทีย เกือบจะกลายเป็นบ้า
เขาเดินวนอยู่อีกสักพัก เขาไม่รู้เหตุผลว่าทำไม เขารู้สึกแค่มีบางอย่างแปลกๆกับใบไม้สีสันต่างๆเหล่านี้ ดังนั้น จางเทีย จึงตัดสินใจออกเดินหน้าสำรวจดินแดนแห่งนี้ดู ดินที่นี่ทั้งนุ่มและร่วนซุยเหมือนกับดูแลมาอย่างดี จางเทีย รู้สึกเหมือนเขายืนอยู่บนทรายเปียก ดังนั้นเขาจึงเริ่มวิ่งออกไป แม้ว่าที่นี่จะมีพื้นที่ประมาณ 0.5 ตร.กม.แต่มันก็ยังเพียงพอให้ จางเทีย วิ่งได้อยู่ เขาออกสำรวจรอบๆในแต่ละขอบของพื้นที่ตรงนี้ เขาเห็นหมอกที่พัดวนไปจากที่ไกลๆและมันมีสายฟ้าที่ลึกลับดึงเขากลับออกมาจากชายขอบนั้น เขาไม่เคยฝ่ามันไปได้เลย เมื่ออยู่ห่างจากต้นไม้ประมาณ 300 ม. เขาก็ได้ไปพบกับบ่อโคลนที่ใหญ่กว่า 200 ตร.ม. โคลนนี่ดำอย่างกับหมึกและมันยังมีฟองปุดๆขึ้นมาด้วยแต่มันไม่ได้มีกลิ่นซึ่งทำให้ จางเทีย ต้องขยะแขยง หลังจากมองไปรอบๆแล้ว จางเทีย ก็พบว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นในมิตินี้เลย
“ มีใครอยู่ที่นี่มั้ย ? ฉันอยู่ไหนเนี้ย ? “
“ มีใครบอกฉันได้มั้ยว่าฉันอยู่ไหน ? “
“ มีใครอยู่ที่นี่มั้ย ?”
เขาตะโกนถามออกไปแต่ก็ไม่มีใครตอบกลับ แม้แต่เสียงสะท้อนก็ยังไม่มี เขาใช้เวลาอีกกว่า 10 นาทีเพื่อไปดูรอบๆและในที่สุดเขาก็เหมือนจะมั่นใจว่าเขาเป็นแค่คนเดียวที่อยู่ที่นี่
ดังนั้น จางเทีย จริงเริ่มตัดสินใจไปดูที่ต้นไม้อีกครั้ง
เขาวนต้นไม้อีกสักพักและเริ่มรู้สึกใกล้ชิดกับมันมากขึ้นเรื่อยๆ จางเทีย ลองจับมันดู เมื่อแตะโดนมันแล้วเขาก็เห็นหน้าต่างโปร่งใสสีฟ้าโผล่ขึ้นมา
---- ต้น Manjusaka Karma Fruit
---- ต้นไม้รู้สึกได้ถึงพลังงานที่รั่วไหลออกจากร่างกายคุณ ด้วยพลังงานนี้ คุณสามารถผลิตผล Leakless ได้ คุณอยากผลิตมันขึ้นมามั้ย ?
---- ใช่... ไม่
มีสองตัวเลือกซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาอึ้งกับสิ่งเห็นตรงหน้า เขาขยับมืออกมาและหน้าต่างนั่นก็ได้หายไป ขอลองยื่นมือเข้าไปอีกรอบหน้าต่างก็กลับมา เขาทำซ้ำอยู่หลายครั้งและได้ผลตอบรับแบบเดิม แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่เขารู้ว่ามันต้องเป็นสิ่งที่ดีแน่นอน....
แม้ว่า จางเทีย จะไม่รู้ว่าอะไรคือพลังงานที่ไหลออกมาจากตัวเขาแต่เขาถือว่ามันคงไม่ทำอันตรายแก่เขาแน่ ดังนั้นเขาจึงเอื้อมมือเข้าไปกดเลือก ‘ ใช่ ‘ มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้มีอะไรตรงหน้าเขาแต่เมื่อเขากดเลือกไปแล้ว เขาก็รู้สึกเหมือนว่าเขากดไปโดนบางอย่าง ---
--- Leakless Fruit กำลังผลิต สุกใน 168 ชม. !
--- ระบบจัดการมิติของ Manjusaka Karma Fruit Tree ได้ถูกติดตั้ง !
--- โปรดตั้งชื่อ คำเตือน ชื่อนี้จะคงอยู่ไปตลอด
--- ชื่อ : _____________
ในตอนที่หน้าต่างเก่าหายไปก็ได้มีอันใหม่โผล่ขึ้นมา เมื่อเห็นช่องว่างให้เติม จางเทีย ก็อึ้งไปสักพัก จากนั้นเขาก็คิดออกและตอบกลับ --- Castle of Black Iron !
หลังจากนั้นคำสี่คำก็ถูกเติมลงไป นี่มันก็ทำให้ให้เขาช็อค
---- ชื่อ : Castle of Black Iron !
--- เข้า....ย้อนกลับ
จางเทีย เลือกตัวเลือก ‘ เข้า ‘ จากนั้นหน้าต่างอันเก่าก็ได้หายไปและมีอันใหม่โผล่ออกมาอีก
---- คุณอยากให้ระบบเรียกคุณว่าอะไร ?
---- ชื่อของคุณ : __________
เป็นธรรมดาที่ จางเทีย จะรู้ว่าจะทำยังไงต่อไป หลังจากนั้นสักพักเขาก็รู้ว่าคงไม่มีใครรู้เรื่องนี้แน่ แม้ว่าเขาจะทำตัวหยิ่งนิดๆแต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่กลัวที่จะโดนล้อ ดังนั้นเขาจึงตั้งชื่อตัวเองว่า --- เจ้าของปราสาทผู้หล่อเหลาและวิเศษ !
“ มันน่าจะโอเค ไม่มีใครรู้หรอก ! “ - จางเทีย คิดกับตัวเอง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจและเลือกเข้าไปข้างในดู
---- Castle of Black Iron และเจ้าของ Castle of Black Iron ยืนยัน !
---- ระบบเบื้องต้นของ Castle of Black Iron ได้ถูกติดตั้ง !
ในตอนที่หน้าต่างตอบโต้หายไป สายตาของ จางเทีย ก็เปล่งแสงขึ้นมาหนึ่งครั้ง มีไอค่อนอยู่ด้านล่างใจกลางต้นไม้ว่า ‘ Castle of Black Iron ‘ ที่มุมซ้ายของตาเขา เหมือนกับมีประกายไฟบางอย่างปะทุขึ้นมา เขากล้าขึ้นเรื่อยๆและลองไปแตะไอคอนนั่นดูและผลลัพธ์ก็คือไอคอนนั่นได้ขายตัวขึ้นมาต่อหน้าเขาพร้อมกับตัวหนังสืออีกหลายบรรทัดโผล่ออกมาบนกิ่งของต้นไม้และกลายเป็นเมนูที่แตกออกมาอย่างกับต้นไม้
มีสี่ตัวเลือกข้างใน :
---- สเตตัสพื้นฐานของ Castle of Black Iron
---- การสร้างพื้นที่และภูมิประเทศ
---- การจัดการสิ่งมีชีวิตและเผ่าพันธุ์
---- ผลิตเมล็ดพันธุ์พิเศษและผลของ Manjusaka Karma Fruit Tree
จางเทีย ลองกดไปที่ตัวเลือกแรก ‘ สเตตัสพื้นฐานของ Castle of Black Iron ’ ซึ่งอยู่ระหว่างรากกับกิ่งอันแรก อยู่ๆก็ได้มีข้อมูลอันใหม่โผล่ขึ้นมา
Castle of Black Iron
——ความยาว : 1 Krosa (ความยาวแบบอินเดียวโบราณ)
——ความกว้าง : 1 Krosa
——ค่าออร่า : 0
——ค่าความดี : 0
—— พลังงานพื้นฐานในการจัดเก็บ：0
——ผลลัพธ์พิเศษ : ไม่มี
“ ยาว 1 Krosa ? มันคืออะไร ? ตกลงมันยาวแค่ไหน ? “ - จางเทีย เคยได้ยินแต่ มม., ซม., ... กม.แต่ krosa นี่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน ! จางเทีย มองไปที่ค่าอื่นๆแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
มันว่างเปล่าหมด แม้ว่าข้อมูลพวกนี้จะมีแต่ 0 เหมือนกับเขายังไม่มีอะไร ถึงแม้ว่าเข้าใจไม่เข้าใจข้อมูลพวกนี้แต่เขาก็ยังกดไล่ไปทีละปุ่มๆ ‘ การสร้างพื้นที่และภูมิประเทศ ’ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นมีตัวหนังสือโผล่มาตรงหน้า จางเทีย ดังนี้ :
---- สำหรับค่าการเก็บของสามค่าของ Castle of Black Iron คือ 0, การสร้างพื้นที่และภูมิประเทศจึงยังไม่สามารถทำได้ !
เขากดเลือกตัวเลือกอื่นดู ‘ การจัดการสิ่งมีชีวิตและเผ่าพันธุ์ ‘ หน้าต่างใหม่ก็ได้โผล่ขึ้นมา
---- การจัดการสิ่งมีชีวิตอิงจากคาร์บอน
---- การจัดการสิ่งมีชีวิตอิงจากซิลิคอน
---- การจัดการสิ่งมีชีวิตอิงจากซัลเฟอร์
---- การจัดการสิ่งมีชีวิตอิงจากของอื่นๆ
ครั้งนี้มีแต่ ‘ การจัดการสิ่งมีชีวิตอิงจากคาร์บอน ‘ เท่านั้นที่ใช้งานได้ส่วนตัวเลือกอื่นๆเป็นสีเทาหมด ในตอนที่ จางเทีย กดปุ่มแรกเข้าไป หน้าต่างที่มีข้อความสองอันก็โผล่ออกมา
---- เติมทรัพยากรให้กับระบบเพื่อเปลี่ยนเป็นข้อมูลทางชีวภาพ คุณสามารถช่วยสิ่งมีชีวิตนั้นให้กลายพันธุ์ รึพัฒนาในทางที่ไม่คาดคิดได้
----- ระบบได้ตรวจจับคาร์บอนโดยอิงจากจุลิทรีย์ที่อยู่บนตัวคุณ เจ้าของปราสาทผู้หล่อเหลาและวิเศษ ตอนคุณเข้ามายัง Castle of Black Iron ระบบจุลินทรีย์ของ Castle of Black Iron ได้เริ่มต้นแล้ว
หลังจากนั้นหน้าต่างนั้นก็ได้หายไป มีตัวเลือกใหม่อีกสามอันโผล่ออกมา
ในบรรดาตัวเลือกย่อย มีสัตว์, พืช, จุลินทรีย์ มีแต่ตัวเลือก ‘ จุลินทรีย์ ‘ เท่านั้นที่ใช้งานได้
ดังนั้น จางเทีย จึงลองกดเลือกมันดู
จางเทีย เห็นจุลินทรีย์ที่เขา ‘ แบก ‘ เข้ามาที่นี่ในตัวเลือก ‘ จุลินทรีย์ ‘ พวกมันคือแบคทีเรียและไมโครไซม์ ทุกคนยังไงก็ต้องมีแบคทีเรียติดตัว บางอันดี บางอันแย่ ไมโครไซม์ที่ว่านี่น่าจะมาจากเบียร์ข้าวที่กินอยู่บ้าน เขาจำได้ว่าได้กินมันไป 3 ถ้วย คงต้องมีข้าวหกมาที่เสื้อผ้าของเขาและติดตัวเขามาที่นี่แน่
เขากดตัวเลือก ‘ Microzyme ‘ ซึ่งขยายตัวขึ้นก่อนจะมีภาพใหม่โผล่ขึ้นมา
ที่ด้านซ้ายของไอคอนนี้เป็นกากบาทสีแดง ล่างไอคอนนั้นระบบได้แสดงแถบเลื่อนคล้ายๆกับไว้ใช้เพิ่มรึลดและมีค่าสเตตัสสามอย่างให้เลือกปรับ : ค่าออร่า , ค่าความดีและพลังงานพื้นฐาน
เพราะมันไม่ได้ดูซับซ้อนอะไร จางเทีย แค่มองมันก็เข้าใจการใช้งานมันแล้ว แถบเลื่อนสามอันนี้ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนว่าคุณเห็นด้วยที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตนี้ขึ้นมาแบบนั้นๆ เมื่อคุณตัดสินใจทำแบบนั้นแล้ว สิ่งมีชีวิตรึเผ่าพันธุ์ที่ถูกเลือกนั้นจะกลายพันธุ์รึพัฒนาได้ในระดับหนึ่ง
จางเทีย กดเลือกกากบาทข้างๆไอค่อนนี้ !
----- เจ้าของปราสาทผู้หล่อเหลาและวิเศษ จะฆ่าสิ่งมีชีวิตนี้โดยใช้กฎของมิติหรือไม่ ? เตือน ! เมื่อฆ่าไปแล้วมันจะชุบชีวิตกลับมาใหม่ไม่ได้
----- ใช่.....ยกเลิก
จางเทีย นิ่งไปสักพักก่อนจะรีบกดไปที่ ‘ ยกเลิก ‘ และตัดสินใจว่าจะใช้ฟังก์ชันนี้ให้น้อยที่สุด
ที่นี่ดูเหมือนน่าสนใจดี เขาปิดหน้าต่างนั้นลง เขาลองกดดูตัวเลือกอีกครั้งและพบว่า ‘ ผลิตเมล็ดพันธุ์พิเศษและผลของ Manjusaka Karma Fruit Tree ‘ นั้นยังไม่สามารถใช้การได้
Castle of Black Iron นั้นดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยความลับ ในตอนที่ จางเทีย เตรียมพร้อมที่จะศึกษาที่นี่ดูก็ได้มีหน้าต่างอันใหม่โผล่มาตรงหน้า
---- ระบบได้ตรวจจับว่าเจ้าของปราสาทผู้หล่อเหลาและวิเศษนั้นได้หมดแรงแล้วทั้งทางร่างกายและจิตใจ การใช้งานทุกอย่างอยู่ในสภาพติดลบ ออร่าของระบบเป็นศูนย์ เจ้าของปราสาทผู้หล่อเหลาและวิเศษจะออกจาก Castle of Black Iron และจะกลับมาได้หลังจากที่คุณฟื้นตัวแล้ว
ในขณะเดียวกัน ‘ ประตู ‘ ที่อยู่ในความคิดของเขาก่อนหน้านี้ก็สั่นเล็กน้อยบ่งบอกว่า จางเทีย ต้องออกไปแล้ว เขาแค่มองไปที่ประตูแล้วคิด – “ กลับ “
หลังจากนั้น จางเทีย ก็รู้สึกง่วงนอนอย่างมาก มันเป็นวันที่หมดแรงเยอะจริงๆ เขาหลับยาวและคงไปคิดเรื่องนี้ทีหลัง เขาอดกลั้นความอยากรู้ของตัวเองไว้ก่อน เพราะเขาไม่รู้ว่า เขามองไปที่ประตูในสมองตัวเองและคิด – “ กลับ “ เขารู้สึกเหมือนกับว่าโผล่มาอีกมิติหนึ่งอีกครั้ง เขาลืมตาขึ้นมาและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าออกมาจากที่นั่นยังไง เขารู้สึกแค่ประตูในหัวของเขามันสั่นและจากนั้นเขาก็พบว่าเขาอยู่บนเตียงตัวเองและทุกอย่างรอบตัวเขาก็ได้เปลี่ยนไปทันที สิ่งที่เกิดขึ้นตะกี้เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นเลย มันเหมือนฉากด้านหลังของเขาอยู่ๆก็ได้เปลี่ยนไป
นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี้ย !
เขาไม่คิดจะนึกย้อนเรื่องที่เกิดขึ้นมา เขาเหนื่อยและง่วงจนหลับไปในทันที.....