otrwavekung1798 วันที่แล้ว
**ทำไม** **คูลดาวน์**
แสดงความคิดเห็น
" เฮ้อ...เสร็จสักที "
ซังกูเช็ดเหงื่อจากใบหน้าของเขา ในชั้นสุดท้ายนี้ มันมีขนาดกว้างใหญ่มาก และมอนเตอร์เยอะมากแต่ที่เขาเช็ดเหงื่อ เพราะว่าการต่อสู้ทั้งหมดเขาไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้เลย
" นายจะขุดมันออกมาทั้งหมดเลยเหรอ "
จากคำสั่งของวูชินซังกูนำหินเลือดออกมาจากพวกมันทั้งหมด
" ทำไมเขาจัดอันดับพี่เป็น ระดับ F ระดับพี่ควรที่จะได้อย่างน้อยๆก็ ระดับD และด้วยความสามารถของพี่ตอนนี้ พี่ควรจะได้ระดับ C ด้วยซ้ำ "
" ฉันค่อยไปจัดการเรื่องระดับทีหลัง"
ซังกูมองวูชิน อย่างสัตร์ประหลาด
ในชั้นสุดท้ายนี้ วูชินจะเป็นผู้กำจัดมอนเตอร์แล้วซังกูเป็นผู้ ขุดเอาหินเลือดออกมาจากมอนเตอร์ซึ่ง
วูชินนั้นมีความสามารถล่ามอนเตอร์ระดับ 1และ2ดาวความสามารถเขาของนั้นจัดอยู่ใน ระดับ D และในแง่ของความสามารถรอบตัวเขา เขาสามารถอยู่ในระดับ C ได้ไม่ยากเขาสามารถเรียก ทหารโครงการดูกและสามารถหาหินเลือดได้อย่างง่ายๆ แต่อย่างไรก็ตามเขาได้รับพลังงานบางอย่างมอนเตอร์ที่ตาย และยังใช้พลังนั้นเพิ่ม พลังให้ตัวเองอีกด้วย
"หื้ออ นายจะทำอะไรนะ นายจะเรียนมันแทนที่จะขายเหรอ "
" ใช่,ทำไหมเหรอ? "
" เฮ พี่ชาย คุณมีความสามารถทางเวทย์มนต์อยู่แล้ว ทำไหมคุณไม่ขายมันละรู้ไหมว่ามันขายได้ราคา 100 ล้านวอน. . . " ( 100 ล้านวอน หรือ $ 89306 ดอลลาร์ )
" . . . . . . . ? "
คำพูดของ โฮง-ซังกู ทำให้หน้าของวูชินแข็งทันที 100แต้ม กลายเป็น 100ล้านวอนเลยเหรอนี่
" . . . . . . . มันแพงขนาดนั้นเลยเหรอ "
" แน่นอน มันช่วยให้คุณได้รับความสามารถเพิ่มเติมซึ่งแตกต่างจากพวกอาวุธ”
" หือ..ทำไหมถึงมีของแพงๆในดันเจี้ยน 2 ดาวได้ละ "
" ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันแต่มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆนักหรอก "
" คุณเป็นหนึ่งคนที่ได้รับมัน เวทย์มนต์ไฟฟ้าช๊อตมันเป็นเวทย์มนต์ ฮ้อปก้อบลินใช้”
" หุหุ...คุณจะได้อย่างน้อย 100 ล้านวอนแน่นอน"
หนึ่งร้อยล้าน มันคือหนึ่งร้อยล้าน
" เฮ้อ . . . "
ถ้าเขารู้ว่า เวทย์มนต์ไฟฟ้าช็อต มีราคา แพงขนาดนี้นะ เขาจะให้แต้มความสำเร็จซื้อมันเพื่อมาเรียน เพราะว่า เวทย์มนต์ที่ซื้อมาจากร้านค้าแห่งความสำเร็จนั้น ไม่สามารถเเลกเปลี่ยนได้
และมีเพียงวูชินเท่านั้นที่สามารถเรียนได้
สำหรับวูชิน เขาได้เรียนรู้ เวทย์มนต์สกัดวิญญาณ ซึ่งช่วยฟื้นพลังให้ซังกู มันมีราคา 50 แต้มแต่ว่าเขาไม่สนใจยังไงเขาก็ต้องเรียนอยู่ดี
หลังจากมอนสเตอร์หรือคนตายไป วิญญาณของพวกเขายังคงอยู่ข้างๆศพสักระยะ และเขาสามารถดึงวิญญาณ มาเพื่อเป็นพลังได้
แต่ประสิทธิภาพมันจะลดลงเมื่อ ถ่ายพลังให้คนอื่น
ซังกูคิดว่า วูชินใช้เวทย์มนต์รักษาเขา แต่ว่า จิงๆแล้ววูชินใช้พลังชีวิตของสิ่งอื่นแล้วนำมันมาให้ซังกูแทน
"เฮ้..อย่ากังวลเรื่องราคาน้า”
ยูชินพยายามที่จะปลอบใจตัวเอง ถ้าเขาขายคัมภีร์เวทย์มนต์เขาคงไม่ต้องลง ดันเจี้ยนอีกเป็นเวลานานแล้วเขาก็จะมีบ้านหลังใหญ่กว่าที่เป็นนอยู่ . . . . .
เฮ้อ..ไม่คิดถึงมันแล้วกัน
" ตอนนี้ฉันได้ หินเลือดมาเป็นราคาประมาณเท่าไหร่ "
"อย่างน้อยๆก็ ประมาณ 800ดอลล่า (1ดอลล่า=1080วอน นะครับ) และฉันคิดว่าอาจจะได้มากกว่านั้น ฉันก็ไม่แน่ใจ "
เขาลงทุนประมาณ 100,000 วอน ดังนั้นนี่เป็น กำไรที่เขาได้มันแต่ว่าถ้า กลุ่มของเขาไม่หนีไปสะก่อนเขาคงได้ประมาณ 1 ล้านวอนสำหรับส่วนของเขา
"มันเป็นของฉันทั้งหมดนะ "
" . . . . . . . แน่นอน "
" แล้วหินเวทย์มนต์ที่ใช่กลับละ "
" นี่ครับ " .
" งั้นไปกันเถอะ "
วูชินและซังกู เอาหินเลือดใส่ลงในกระเป๋าและกลับขึ้นด้านบน
" ดูเหมือนมีคนจะซุ่มโจมตีเรานะ."
เขารู้สึกได้จากสกิลตรวจสอบของเขา เขารู้สึกได้ถึงจิตสังหารเบาๆ . เขาจึงเตือนให้ ซังกู หยุด
พวกเขาฆ่ามอนเตอร์หมดแล้วดังนั้น จึงมีพวกเดียวเท่านั้นที่จะดักซุ่มโจมตีเขา พวกของ แบโดซุ
" พวกเขาพยายามที่จะ ต่อสู้ PK "
วูชินถาม ซังกูด้วยความกังวล
" มันเกิดขึ้นเสมอ ? "
"มันเกิดขึ้นได้ ดังนั้น คนอื่นๆจึงไม่รวมกลุ่มกับกลุ่มที่ไม่รู้จักเพราะถ้าเกิดมีคัมภีร์เวทย์มนต์หรืออาวุธดีๆ หล่น มันมักจะเกิดกรณีแบบนี้ "
" ถ้าเกิดการต่อสู้ จะจัดการยังไง? "
" ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในดันเจี้ยน "
" หือ..งั้นก็ได้ที่จะกำจัดศพนะสิ”
วูชินยิ้มและมองเขาไปในเงามืด
" เฮ้ พวกหนูที่ซ่อนอยู่ ทำไม ไม่ออกมาละ"
เมื่อพวก แบ-โดซูออกมาจากใต้บันได
"เกิดอะไรขึ้น พวกนายชนะพวกมันทั้งหมดเหรอ "
" เมื่อพวกนายวิ่งหนีทำไหมไม่พวกนายทั้งหมดไม่ไปรออยู๋หน้า บาเรียละ"
จู่ๆคำพูดของวูชินก็ดังขึ้น แบ-โดซู หัวเราะและพยายามควบคุมท่าทางของเขา
" ฮ่าๆทำไหมคุณถามแบบนี้ เราอยู่ทีมเดียวกันไม่ใช่เหรอ เราใช้ยุทธวิธีในการถอย และเรากลับเข้ามาเพื่อเคลียมอนเตอร์ พวกมันกลับหมดแล้ว พวกนายทำได้ยังไงเหรอ "
แบ-โดซู พูดออกมาด้วย ความสับสน ระดับ F สองคนกำจัดมอนเตอร์ทั้งหมด เขาไม่อยากจะเชื่อทันใดนั้น แบ-โดซูมองไปยังกระเป๋าที่เต็มไปด้วย หินเลือด
วูชินหัวเราะ
ผู้ที่โลภจะตาบอดเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
วูชินโยน กระเป๋าที่เต็มไปด้วยหินเลือด ไปต่อหน้าพวกเขา
หินเลือด ทะลักออกมาจากกระเป๋า มันอยู่ตรงกลางระหว่าง วูชินและกลุ่มของแบ-โดซู
" เอาไปสิถ้านายต้องการ"
คำพูดของวูชินทำให้หน้าของ แบ-โดซูแข็งขึ้นมา .
" ดูเหมือนว่าคุณจะเข้าใจผิดนะ เราแค่กลับมาเอาศพของ เจียงชูล เท่านั้นเอง "
" ไปต่อเถอะ "
คำพูดของ แบ-โดซู ทำให้วูชินรู้สึกอ่อนไหว ซึ่งอาจจะเพราะที่นี่ไม่ใช่โลกของอัลเฟ่น.
' บางที..เขาอาจจะเริ่มอ่อนไหว'
สำหรับ 20ปีที่ผ่านมาเขา เจอการหลักหลังมานับไม่ถ้วนแต่อย่างไรก็ตามที่นี่คือโซล
อาจจะมีความสงบและศิลธรรมอยู๋. .
ปลั้งงง
. . . . . . . เอ้ยก้นของฉัน
วูชินเอามือปัดเปลวไฟตรงเขาออก
" ตอนนี้แหละ " .
แบ-โดซูตะโกน ให้นักธนูยิงไปที่ซังกูก่อนเพราะ เขาปล่อยลูกไฟได้
หลังจากที่ แบ-โดซูหนีไปพวกเขา ตัดสินใจว่าพวกเขาไม่มีพลังพอที่จะ พิชิตดันเจี้ยน 2 ดาวพวกเขาจะกลับไปลงดันเจี้ยน 1 ดาวอีกครั้ง
หลังจากกลับมาอีกครั้ง เพื่อหาหินกลับออกไปแต่พวกมอนเตอร์ทั้งหมดกลับตายและรวมถึงฮ้อปก้อบลินด้วย
ดังนั้นจึงเกิดความโลภขึ้นในตัวพวกเขา
แบ-ดูโซหยิบ มีดจากเข็มขัดเขาของแล้วพุ่งใส่วูชิน.
แม้ว่าเปลวไฟจะขัดขวางสายตาของเขา แต่เขาก็จับมือของแบ-โดซู พร้อมทั้งพลิก มือของเขาด้วย อย่างรวดเร็วในขณะที่แบ-โดซูไม่มีโอกาสที่จะทำอะไรเลย
เขานั้นมีค่าเฉลี่ย พอๆกับผู้มีความสามารถทางกายภาพ
" เฮ้อ . . . นั่นมันร้อนนะ "
เมื่อเปลวไฟหายไป เขาจ้องมองพวกของ แบ-โดซูอีกครั้ง . ซังกูนั้นมีธนูปักอยู๋ที่ไหล่ของเขาและเขามองมาทาง วูชินด้วยน้ำตา
" มันคือการโจมตีที่คาดไม่ถึงแหะ "
" ฉันคิดว่าฉันค่อนข้างผิดหวังแหะ"
วูชินขยายเเขนทั้งสองข้างของเขา
ป้าคคค
ซากศพของมอนเตอร์ระเบิดออกจากทุกทิศทาง
" จงโกรธเเค้นตัวเองเถอะ "
วูชินยิ้มร่า
ใบมีดโครงกระดูกพุ่งใส่พวงของแบ-โดซูอย่างไม่มีความสงสารใดๆ
"วีด...วีดๆ ”
พรรคพวกของแบ-โดซูล้มลงอย่างรวดเร็ว วูชินเดินเข้าไปหา แบ-โดซูที่เขาไว้ชีวิตอยู่
" อื้ม.ขอเวลาสักครู่นะ... เราคุยกันได้"
"หรือว่านายรอความสามารถของนายหมด คูลดาวเหรอ "
วูชินแทง มีดเข้าไปในหัวของใจของแบ-โดซู เขาไม่สนใจ แบ-โดซู ที่กำลังกระตุกก่อนจะสิ้นใจ หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปเอากระเป๋า ของแบ-โดซู
มันเต็มไปด้วยหินเลือด ก่อนที่จะมาก่อนฮ้อปก้อบลิน .นอกจากนี้ วูชินยังค้นหาเงินสดและโอนมันมาให้เขาทั้งหมด พร้อมมกับฮัมเพลงเบาๆ
' หู้ววไม่น่าเชื่ออ'
ด้านหน้าของ โฮง-ซังกู นั้นมีศพอยู่ 4คน เขาพยายามที่จะปิดปากของเขาด้วยมือทั้งสองของเขา
วูชินไม่สนใจอะไรซังกูพร้อมมองไปที่กระเป๋าของกลุ่มเขาและพึมพำว่า
" นี่คือผลของพวกที่คิดจะแทงข้างหลังฉัน "
เขาพูดขึ้นเพื่อประโยนช์ของเขาเอง ซังกูมองเขาด้วยความกลัววว
" ฉันเกลียดคนที่แทงข้างหลังฉันมากที่สุด ใช่ไหม ซังกู "
วูชินหันศีรษะของเขาไปทางซังกู ซังกูในตอนนี้ตกใจและฉี่ราดกางเกง เขาตกใจมากที่วูชินฆ่าคนทั้ง4 คนโดยที่สีหน้าของเขายังเรียบเฉย
เขารู้สึกว่า วูชินเหมือนฆาตรกรมากกว่า
ความเงียบเข้ามาปกคลุม โฮง-ซังกูอีกครั้ง
" เฮ้..ทำไหมนายไม่ตอบฉันละ "
BY Mheezaa งานถนัดพี่เขาละ ตบทรัพย์ ขู่เด็ก555+
otrwavekung**ทำไม** **คูลดาวน์**