“ อย่างไรก็ตาม…” มาร่า หยุดชั่วคราว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ไม่อาจพรรณนาได้
“ ก่อนที่จะสอนวิธีการทำสมาธิข้าต้องบอกเจ้าถึงข้อเท็จจริงสองประการ กฎทั่วไปสองข้อในโลกของพ่อมดแม่มด
“ ประการแรกพ่อมดทุกคนรวมทั้งพ่อมดขาวและพ่อมดดำล้วนปฏิบัติตามวิธีของ 'การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน' แม้ว่าพ่อมดขาวจะพิจารณากฎนี้อย่างจริงจังมากกว่าพ่อมดดำ ...
“ ประการที่สองสำหรับพ่อมดทุกอย่างมีราคา ยกเว้นความรู้ ความรู้นั้นล้ำค่า เว้นแต่เจ้าจะสนิทกับใครบางคนมาก หากเจ้าต้องการได้รับความรู้จากพ่อมด เจ้าต้องเสียค่าใช้จ่ายอย่างมากสำหรับมัน”
มาร่า มองไปที่ อังกอร์
“ ข้าสามารถสอนการทำสมาธิให้กับอาลีนและอลันได้ฟรี เพราะพวกเขาเป็นครอบครัวของข้า แต่ไม่ใช่เจ้า ถ้าเจ้าต้องการเรียนรู้ เจ้าต้องจ่ายให้ข้าและเจ้าไม่มีอะไรที่ข้าต้องการในตอนนี้”
อังกอร์เพียง แต่พยักหน้าด้วยสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง จอนเคยสอนเขามาแล้วเมื่อเขายังเล็กว่าไม่มีใครในโลกนี้ที่จะเอื้อเฟื้อเจ้า โดยไม่มีเหตุผล มาร่า เป็นผู้ยิ่งใหญ่ เขาได้มอบม้วนเวทมนตร์อันล้ำค่าให้แก่ อังกอร์ เพื่อแลกกับสัญญาที่เป็นไปได้ ภายนอก อังกอร์ ไม่ได้แสดงออกถึงความเอื้ออาทรเช่นนี้มากนัก แต่ อังกอร์ กำลังกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ลึก ๆ ในใจของเขา ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในวันนี้เมื่อในที่สุด มาร่า ก็ทำให้มันชัดเจน
อาลีนดูกังวลและพยายามกล่าว แต่ก็ถูกหยุดไว้ด้วสายตาของ มาร่า
“ ตอนนี้ข้าไม่สามารถสอนสมาธิให้เจ้าได้ แต่เมื่อเจ้าอยู่ที่สถาบันและหาที่ปรึกษาเขาหรือเธอจะช่วยเจ้าเอง หากความสามารถของเจ้าดีและเจ้าจะกลายเป็นศิษย์ของพ่อมดอย่างเป็นทางการ เจ้าก็สามารถเรียนรู้วิธีการทำสมาธิที่ดีขึ้นได้” มาร่า อธิบาย
เมื่อเขาเห็น อังกอร์ พร้อมที่จะจากไปเขาก็กล่าวต่อ
“ ไม่ต้องรีบ ข้าเรียกเจ้าทั้งสามคน ข้ามีเหตุผลของข้า"
“ ข้าไม่สามารถสอนเจ้าได้ แต่ข้าบอกเจ้าได้ว่าการทำสมาธิมีความหมายอย่างไรกับพ่อมด” มาร่าไม่รอคำตอบของพวกเขา
“ ตอนนี้ดูอย่างใกล้ชิด”
มาร่าหลับตาลง ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่หลังจากผ่านไปสองหรือสามวินาที ป้ายค่าหัวบนโต๊ะทำงานก็ค่อยๆลอยขึ้นไปในอากาศจากนั้นเคลื่อนไปรอบ ๆ ห้องตามความต้องการของ มาร่า ม้วนวนและร่วงหล่นราวกับขนนก เด็ก ๆ ดูด้วยความตื่นเต้น พวกเขาเห็นพลังของ มาร่า มากมายในทุกวันนี้ แต่พวกเขาก็ยังคงตื่นเต้นกับเรื่องนี้
เมื่อป้ายลงอย่างช้าๆ มาร่า ก็ลืมตาขึ้นในที่สุด
“ ข้าไม่ได้ร่ายเวทย์ใด ๆ แต่หนังสือม้วนนั้นก็ยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของข้า โดยฝืนกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ เจ้ารู้ไหมว่าทำไม?" มาร่า ถาม จากนั้นเขาก็เอามือแนบหน้าผากอย่างรวดเร็ว
“ อา นั่นเป็นเรื่องงี่เง่าของข้า เจ้าไม่รู้เรื่องพ่อมด ข้าไม่ควรถามอย่างนั้น”
มาร่าเปลี่ยนท่าทาง “ ข้าจะทำให้มันเร็วขึ้น นี่คือพลังที่เกิดจากสมาธิ พ่อมดมักเรียกมันว่า 'พลังวิญญาณ'
“ ระดับพลังทางจิตวิญญาณของเจ้า จะเป็นตัวกำหนดว่าเจ้าสามารถสร้างมานาได้อย่างมีประสิทธิภาพ มานาเป็นพลังพิเศษที่สร้างขึ้น เมื่อร่างกายของเจ้าสื่อสารกับโลก โดยปกติแล้วจะมีเพียงพลังทางวิญญาณที่สูงกว่า 10 เท่านั้นที่สามารถใช้ในการถ่ายทอดแหล่งที่มาของมานาและดึงกลับมาสู่ตัวเจ้าเองและการบ่งชี้พลังวิญญาณที่สูงขึ้นจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ
“ นี่คือจุดที่การทำสมาธิเข้ามามีบทบาท - เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของช่องทางมานา
“ ต่อไปพลังทางวิญญาณ สำหรับพ่อมดส่วนใหญ่ พลังทางวิญญาณเป็นสื่อในการถ่ายทอดมานา อย่างไรก็ตามมันก็มีผลในตัวเองเช่นกัน มันสามารถส่งผลกระทบต่อโลกทางกายภาพของเรา ตอนนี้ข้ากำลังใช้พลังทางวิญญาณบริสุทธิ์ในการเลื่อนม้วนหนังสือ เจ้าควรจำไว้ว่าพลังวิญญาณนั้นไม่เสถียรอย่างยิ่งและการทำสมาธิถูกใช้เพื่อสร้างแบบจำลองและทำให้พลังวิญญาณคงที่” มาร่า ถอนหายใจ
เขากล่าวเสริมว่า“ มีสาขาพิเศษบางอย่างในทักษะสามเส้นทาง ซึ่งต้องใช้คาถาที่รวมพลังวิญญาณและมานาเข้าด้วยกัน คาถาเหล่านั้นต้องการความรู้ที่ลึกซึ้งมากและไม่มีใครควรพยายามก่อนที่จะกลายเป็นพ่อมดอย่างเป็นทางการ”
มาร่าอธิบายข้อควรระวังและรายละเอียดบางประการเกี่ยวกับการทำสมาธิก่อนที่เขาจะยื่นหนังสือเล่มเล็กให้อลัน
“ นี่เป็นวิธีการทำสมาธิขั้นพื้นฐานที่สถาบันสอนคือ 'สามช่องทาง' อลันอ่านและจำทุกอย่างจากนั้นให้อาลีน” มาร่ากล่าวกับอลัน
แต่ความสับสนในวันนี้มากกว่าความอยากรู้ จากนั้น มาร่า มองไปที่ อาลีน หญิงสาวหันไปมองทุกที่
“ อย่าลืมว่าไม่อนุญาตให้เผยแพร่ สามช่องทาง แบบส่วนตัว เจ้าสองคนอ่านแล้วเผาหนังสือ ถ้าข้าพบว่าเจ้าให้คนอื่น คนคนนั้นจะถูกประหารชีวิตและเจ้าทั้งสองจะได้รับโทษประหารชีวิต”
อาลีนตัวแข็งเมื่อได้ยินคำเตือนของ มาร่า
ตายง่ายขนาดนี้?
อย่างไรก็ตาม อาลีน เริ่มมองเห็นความโหดร้ายของโลกพ่อมดแม่มด
“ ตอนนี้เจ้าแต่ละคนสามารถถามคำถามข้าได้ รับคำตอบและกลับไปที่ห้องของเจ้า ข้าจำเป็นต้องค้นคว้าเกี่ยวกับเวทมนตร์ใหม่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ดังนั้นอย่ามารบกวนข้าจนกว่าชีวิตของเจ้าจะถูกคุกคาม”
เห็นได้ชัดว่าคำเหล่านี้มีความหมายสำหรับอลันและอาลีน สำหรับ อังกอร์ … มาร่า ใจดีกับเขามากพอแล้ว ได้เวลากลับไปเป็นคนแปลกหน้า
อลันและอาลีนสนใจเส้นทางของเวทมนตร์มาโดยตลอด แต่พวกเขายังเด็กเกินไปและมีความรู้ จำกัด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ให้คำถามเชิงสร้างสรรค์แก่ มาร่า อาลีน ยังน่ารำคาญ มาร่า อย่างมากด้วยการถามคำถามเกี่ยวกับพรสวรรค์ซึ่ง มาร่า ได้อธิบายไปแล้วเมื่อหลายวันก่อน ถ้าเขาไม่พยายามมีน้ำใจต่อเด็กหญิงเขาอาจตบเธอได้
อลันถามถึงความแตกต่างระหว่างพ่อมดขาวและพ่อมดดำ
พวกเขาจะรู้สามัญสำนึกเช่นนี้เมื่อไปถึงสถาบันการศึกษา การถาม มาร่า หมายความว่า อลัน เสียโอกาสที่ดี
มันไม่ใช่คำถามที่ดี แต่ก็ยังดีกว่าของ อาลีน ดังนั้น มาร่า จึงยังคงอธิบายอย่างละเอียด
“ ชื่อของพวกเขาฟังดูเหมือนแยกกันเหมือนคนดีกับคนเลว ฮะ. โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาไม่มีความแตกต่าง คำจำกัดความของขาวดำมีไว้สำหรับพ่อมดฝึกหัดเท่านั้นในขณะที่พ่อมดทางการ ไม่เคยตั้งชื่อตัวเองแบบนั้น เป็นเพียงวิธีการแสดงที่แตกต่างกันของพวกเขาเท่านั้น
“ พ่อมดฝึกหัดเรียกใครบางคนว่าพ่อมดขาว เพราะพวกเขาจัดการกับทุกสิ่งด้วยวิธีที่อ่อนโยนกว่า สำหรับพ่อมด 'ดำ' ... พวกเขามักจะดุร้ายและโหดร้าย แต่ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป พ่อมดขาวที่อารมณ์ไม่ดีอาจระเบิดเจ้าเป็นชิ้น ๆ ถ้าเจ้าบังเอิญเดินไปตรงหน้าเขาผิดเวลา ดังนั้นนิยามขาวดำนี้มีไว้สำหรับกรณีทั่วไปเท่านั้น ไม่มีความแตกต่างระหว่างพวกเขา เมื่อเจ้ากลายเป็นพ่อมดทางการแล้ว เจ้าสามารถทำตัวเหมือนพ่อมดดำและเปลี่ยนเป็นสีขาวได้ในวินาทีถัดไป ซึ่งก็ใช้ได้ดี
“ อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างระหว่างกลุ่มพ่อมด ตัวอย่างเช่น สถาบันเกาะปะการังขาว เป็นองค์กรระดับปานกลาง พ่อมดจากสถาบันไม่ฆ่าพ่อมดฝึกหัดโดยไม่มีเหตุผล พวกเขายังช่วยพ่อมดฝึกหัดที่มีปัญหาในบางครั้ง แน่นอนเจ้าต้องจ่ายสำหรับความช่วยเหลือดังกล่าวในภายหลัง นอกจากนี้ยังมีกลุ่มพ่อมดในทวีป เฟย์ ที่เชื่อในการอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด สำหรับพวกเขาพ่อมดฝึกหัดเป็นเพียงสื่อวิจัยเดินได้"
“ นี่คือเหตุผลที่เจ้าคิดว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้รับการยอมรับจาก สถาบันเกาะปะการังขาว”
เมื่อตอบคำถามของอลัน มาร่า ก็มองไปที่ อังกอร์
อังกอร์ ยืนขึ้นและโค้งคำนับอย่างสุภาพ
“ คำถามของข้าคือหลักการพื้นฐานเบื้องหลังการร่ายเวทย์คืออะไร”
“ นั่นเป็นคำถามที่ดี” มาร่า กล่าวขณะที่เขามองไปที่ อังกอร์ ด้วยความเห็นชอบ จากนั้นเขาก็กล่าวว่า
“ ข้าไม่สามารถให้คำตอบที่แท้จริงกับความรู้ปัจจุบันของข้าได้ แต่ข้าบอกกฎในการร่ายเวทย์ในมุมมองของข้าได้ เจ้าสามารถใช้มุมมองของข้าเป็นข้อมูลอ้างอิงได้"
“ สำหรับพ่อมดมานาเป็นพลังงานในการใช้คาถา แต่ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด จุดที่สำคัญที่สุดคือความรู้ที่ใช้ในการสร้างคาถา เรียกได้ว่าความรู้คือทุกสิ่งสำหรับพ่อมด เราติดตามต้นตอของทั้งหมดค้นหาคำตอบของทุกคนและค้นพบความจริง ความรู้ทั้งหมดสามารถกลายเป็นปาฏิหาริย์นิรันดร์ได้ด้วยความช่วยเหลือของมานา
“ นี่คือตัวอย่าง มีคาถาพื้นฐานที่เรียกว่า 'จมูกสุนัข' มันทำให้ใครบางคนรู้สึกได้ถึงกลิ่นที่คมชัดเหมือนสุนัขชั่วคราว ในการร่ายเวทนอกเหนือจากการใช้มานาแล้วเจ้ายังต้องเข้าใจโครงสร้างของจมูกสุนัขและความรู้เกี่ยวกับความรู้สึกของกลิ่นด้วย นอกจากนี้เจ้าต้องปรับแต่งโพรงจมูกของเจ้าเองล่วงหน้า
“ ดังนั้นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดสำหรับพ่อมด คือ การสะสมความรู้ความคิดสร้างสรรค์และความเข้าใจในทุกสิ่ง”