
1798 วันที่แล้ว
ยังไม่มีอะไรตื่นเต้นๆ เลยอ่ะ
" หัวหน้า..พวกเขาไปที่ ทางออกที่ 6 สถานี กวานจุน"
" ที่นั้น กิลด์ไหนดูแลอยู่ "
" กิลด์ ฮวารัง เป็นเจ้าของอยู่ครับ" .
จาง-มินชาน ขมวดคิ้ว.
" การกระทำพวกเขาไม่ต่างจากมือใหม่ "
มันเป็นไปไม่ได้สำหรับ ผู้มีพลังระดับ F ที่จะ เคลียร์ ดันเจี้ยน 4 ดาว แต่การกระทำของพวกนั้นดูไม่เหมือนมือสมัครเล่นเลย
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยเห็นความสามารถของพวกนั้น ดังนั้นเขาจึงรู้สึกสนใจมากว่าทำไหมพวกเขา 2 คนถึงมั่นใจ ว่าจะลงดันเจี้ยน 4 ดาว 2คน ไหว
" พวกเรามีไปดันเจี้ยน 4ดาว ใกล้ๆที่นั้นไหม "
" มีครับ...ทางออกที่ 11 ของสถานี ชังซา"
" อืม..ตามตารางมันเป็นการอบรมของพวกมือใหม่"
" งั้นบอกเขาไปที่อื่น...เคลียตารางว่างให้ฉันที"
" อะไรนะ ? "
"หากนายต้องการจะจับปลา นายต้องทิ้งเหยื่อนะ.. "
เขามักจะพูดเรื่องการตกปลา..จากนั้นคิม-แฮมินก็จัดการเปลี่ยนตารางเวลาของหัวหน้าเขา
"นายมากับฉันที่สถานี กวานจุน ”
" ครับ..ได้ครับ "
" โอเคร..เดียวฉันไปตลาดก่อน เพื่อเตรียมการอะไรนิดหน่อย "
*
วูชินและแฮมิน พบกันที่สถานี กวานจุน...อย่างไรก็ตาม..สถานะการ์ณตอนนี้ของวูชินค่อนข้าง อันตรายมาก
" พวกนายเป็นผู้มีพลังระดับ F ทำไหมพวกนายลงดันเจี้ยน 4ดาวละ และพวกนายยังมีแค่2คนอีก "
" อ่า..ผมมั่นใจว่าผม ผ่านได้นะ "
" เดี่ยวก่อนพวกนายยังไปไม่ได้"
" พวกคุณไม่ต้องรับผิดชอบเกี่ยวกับการตายของพวกผมนิ..ปล่อยพวกผมเข้าไปเถอะ "
" ถ้าพวกนายต้องการฆ่าตัวตายทำไหมไม่ไปที่แม่น้ำละ...ทำไหมพวกนายมาที่นี่...ดูเหมือนที่นี่ไม่มีกฏงั้นเหรอ"
พวกพนักงาน ประจำดันเจี้ยนปิดทางพวกเขาไว้...ซังกูหันมามองวูชิน ซึ่งทำหน้าเซงๆอยู่
" .พี่..ผมขอโทษ..ผมน่าจะรู้เกี่ยวทุกอย่างเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้"
ซังกูแอบ ตำหนิตัวเอง
" พวกเรา ไม่สามารถทำอะไรได้"
" ฉันจะจ่ายค่าเสียเวลาให้พวกนาย"
ค่าเสียเวลา แค่ 2000 ดอลล่า เท่านั้นเอง
คนที่รับผิดชอบดันเจี้ยนนัด เขารับ การจองเพราะคิดว่าซังกูเป็นคน ของกิลด์ แต่เขาไม่คิดว่า จะเป็น ผู้มีพลังระดับ F สองคน ที่จะเข้าดันเจี้ยน
นี่เป็นประสบการ์ณ ที่ พิเศษ
ซังกู แสดงสีหน้าเสียใจอย่างชัดเจน..เขาต้องการที่จะย้าย ไปที่อื่นอย่างเร็ว
" โอ้ . . . . เราเจอกันอีกครั้งในสถานที่แห่งนี้"
" บังเอิญจังเลยแหะ มีอะไรให้ผมช่วยรึป่าว " .
ซังกูบอก มินชานเกี่ยวกับสถานการ์ณของพวกเขา วูชินนั้น สามารถมองเห็นเจตนาของมินชานได้เลย แค่ดูก็รู้ว่าเขา เสเเสร้ง
" ทำไหม พวกนายไม่ ไปสถานี ถัดไปละ มีสถานี ที่กิลด์เราดูแลอยู๋ใกล้ๆ " .
" หือ..พี่ เอาไง "
ซังกูหันไปหาวูชิน เพื่อที่จะฟังคำตอบจากเขา
มินชาน ยิ้มอย่างเป็นมิตร
" โอเคร...ขอบคุณมาก"
" นายเป็นคนตรงๆดีแหะ"
มินชานยิ้มขณะที่เขามองวูชิน
ปฏิกิริยาของเขาดู อ่อนลงกว่าเมื่อวานมาก
"มาๆ..ตามพวกฉันมา "
มินชานยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อเขาพา วูชินและซังกูไป ..จากนั้นพนักงาน ของกิลด์ ฮวารัง ก็โทรหาหัวหน้าทีมเขาทันที
" หัวหน้า..จาง-มินชาน มาพาพวกผู้มีพลังระดับ F ของคนไปและเขายังปฏิบัติ อย่างดีต่อสองคนนั้นอีก "
[ นายพูดอะไรของนาย ]
" พวกผู้มีพลังระดับ F สองคนจะเข้าดันเจี้ยน 4 ดาว มันเป็นการกระทำที่โง่ เขลา มากครับแต่การที่มินชานมาพาไปนี่มันนาสงสัยครับ"
[ หรือว่า..จาง-มินชานมันได้กลิ่นอะไรบางอย่าง. . . ]
[ อย่างแรก..นายวางสายและไปหาข้อมูลพวกนั้นมานั้น ]
" ถ้าพวกคุณเข้าร่วมกิลด์ เรานั้น พวกคุณจะเลื่อนระดับได้อย่างรวดเร็วและกิลด์เรายัง คอยดูแลผู้มีพลัง อย่างดีอีกนะคับ "
ระหว่างทางที่เดินนั้น มินชาน เล่าเรื่องกิลด์ ค้อนของเขาให้วูชิน ฟังมากมาย แต่สำหรับวูชินนั้นมันเหมือนเรื่องไร้สาระสำหรับเขา แต่เขาตัดสินใจที่จะฟังมากกว่า
"อื้ม...ดูเหมือนว่ามันค่อนข้างจะสะดวกนะ "
"มันดูสะดวกสบายมากครับ ถ้าต้องการเงินหรือวัสดุต่างๆ คุณจะได้ทุกอย่างตามที่คุณต้องการ "
" ฮ่าๆ ขอบคุณสำหรับข้อมูลกิลด์นะ”
" อ๊ะ เราถึงที่นี่แล้ว..พวกนายใช้ที่นี่ได้เลยไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม " .
" หื้มม..จริงดิ "
" แน่นอน "
ค่าธรรมเนียมของดันเจี้ยน 4ดาวนั้น เป็นที่รู้กันว่า ราคาเข้านั้นสูงมาก แต่เขากลับบอกให้ พวกวูชินใช้ฟรี
วูชิน ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล
จากคำตอบของวูชิน ทำให้มินชานยิ้มอยู่ข้างใน
อย่างน้อยตอนนี้สำหรับวูชินกิลด์ ค้อนก็ ดูเหมือนเป็นทางเลือกที่ดี กว่ากิลด์อื่นๆ
" โปรดรอสักครู่ ผมได้เตรียมของขวัญสำหรับคุณสองคน . . . . . . . "
" โปรดรอสักครู่ "
มินชานไป ที่รถของเขาเพื่อ เอาของขวัญมาให้ ในขณะที่ แฮมินนั้น คุยกับทั้งสองอย่างเป็นมิตร
" โอ้วว..คุณวูชิน คุณดูต่างจากเมื่อวานมาก "
" หือ ? นายหมายถึงอะไร? "
" เอ่อ . .ผมกลัวที่จะคุยกับคุณ"
วูชิน หัวเราะ แฮมิน...เขาหัวเสียมากเมื่อวาน เพราะว่าเขาคิดแต่เรื่อง ทราเน็ต
" เมื่อวานผมรู้สึกไม่ค่อยดีนะ "
" ผมเจอคุณในวันนี้ ดูเหมือนว่าคุณดูดีมาก จะเป็นไรไหมถ้าเราจะไปกินโซจูกันในวันอื่น "
" โอ้ว..นั้นดีเลย "
อ่า....เขายินดีที่จะกินโซจูได้ทุกเวลา
ซังกูสายหัวของเขา คนพวกนี้ ทำทุกอย่างเพื่อที่จะชวนพวกเขาเข้ากิลด์
" อ่า..ฉันไม่อยากรอ มินชานละยังไงบอกเขาให้รอฉันเมื่อฉันออกมาจากดันเจี้ยนนะ "
"โอเคร..ถ้าคุณต้องการแบบนั้น "
" แล้วเจอกัน..ไว้พวกเราไปกินโซจูกัน "
" โอเคร ..ผมจะพาพวกคุณไปสถานที่ๆดีเลยแหละ "
วูชินและซังกู ลงบันใด อย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น แฮมินก็รู้สึกถึง รังสี ดำๆด้านหลัง
หัวหน้าทีม มินชาน มองมาที่แฮมิน อย่างเซงๆ
" เฮ้..นายทำอะไรของนายเนี้ย"
" อ่อ...ผมเห็นพวกเขาออกไป "
เส้นเลือดของมินซาน เริ่มแดงขึ้น
" ผมไม่ได้บอกเหรอว่าผมไปเอาของขวัญ "
" อ่า..แต่เขาบอกว่า ให้รอจนกว่าพวกเขาจะออกมานะครับ"
จากคำพูดของแฮมิน..มินชานรู้สึกโกรธ เขาเเบกกระเป๋ามา ในนั้นประกอบด้วยข้อมูลและอุปกรณ์ช่วยเหลือของดันเจี้ยนแห่งนี้
1 ~ 3 ดาวนั้นเป็นดันเจี้ยนระดับต่ำ ส่วน 4 ~ 6 ดาวนั้นเป็นดันเจี้ยนระดับสูง
มันมีความแตกต่างกันมากด้านโครงสร้างของดันเจี้ยน ในแต่ละระดับ
" พวกเขาเป็นแค่ ผู้มีพลังระดับ F นายคิดว่าพวกเขามีความรู้เกี่ยวกับดันเจี้ยนระดับสูงเหรอ "
" คือว่า . . . . . . . "
แฮมินหน้าซีด สำหรับ ทีมที่จะลงดันเจี้ยน ระดับ 4ดาวได้นั้น จะต้องมีหัวหน้าทีมระดับ C และคนในทีม อยู่ในระดับ D เป็นอย่างน้อย
อย่างไรก็ตามพวกเขาสองคนเข้าดันเจี้ยน โดยที่พวกเขาไม่มีข้อมูลเลย
" นี่ไม่ใช่ความโปรดปรานอะไรหรอกนะ..แต่มันเป็นเรื่องพื้นฐานสำหรับพวกเขาที่จะต้องไปเผชิญหน้ากับความตาย "
" . . . . . . . "
การลงดันเจี้ยน 4 ดาวโดยที่ไม่มีข้อมูล....มันเป็นสถานการ์ณที่ อันตรายมาก
" นายคิดว่าพวกเขาจะมีชีวิตรอดกลับมารึเปล่า.. "
"พวกเขาเหมือน การเข้าป่าด้วย มือเปล่านะ "
" . . . . . . . "
"ขอโทษครับหัวหน้า ถ้าพวกเขาทำได้ละ "
" อะไรนะ ? "
" จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขากลับมาแบบมีชีวิต ? "
" อืม . . . . . . . "
ถ้าพวกเขารอดชีวิตจากสัตว์ประหลาดพวกนั้นด้วย ทีม 2 คน . . . . .
" อย่างน้อยๆ พวกเขาจะได้ ระดับเพิ่มขึ้นเป็น ระดับ B "
เขาพูดคำนี้ขึ้นมาด้วยสีหน้า เซงๆ
" นอกจากนี้พวกเขาอาจจะเกลียดพวกเราและพวกเขาอาจจะไม่สนใจกิลด์เรา”
พวกเขาเข้าดันเจี้ยน 4 ดาวโดยไม่มีอะไรเลย ดังนั้นมันจะดูเหมือนว่าพวกเขา โยน เด็กระดับ F 2 คนเข้าไปในดันเจี้ยน
*
วูชินและซังกูยังคง ฆ่า มอนเตอร์อย่างต่อเนื่อง โดยวูชิน ฆ่า และทำเครื่องหมายให้ซังกู ขุดหินเลือดเหมือนเดิม
พวกเขาตื่นเต้นมา นี่เป็น ดันเจี้ยน 4 ดาวแต่ระดับของมอนเตอร์ นั้น กลับอ่อนแอ พอๆกับ ดันเจี้ยน 2 และ 3 ดาวเลย
" นายแน่ใจนะว่านี่ เป็นดันเจี้ยน 4 ดาว "
" ผม . . . ผมไม่แน่ใจ"
สำหรับซังกูนั้น เขาไม่ได้สู้มอนเตอร์เลย ทำให้เขาประเมิณความแข็งเเกร่งของมอนเตอร์ไม่ได้
" หรือว่า ดันเจี้ยนนี้อาจจะ ง่ายกว่า ดันเจี้ยนอื่นๆ"
" เอาละไม่มีใครรู้หรอก..เรารีบไปกันเถอะ"
เมื่อวูชินจัดการชั้นสุดท้ายเสร็จเขาก็ ใช้เวทย์มนต์ค้นหา
" อะไรกัน มันไม่มีหินเวทย์มนต์ ที่ใช้ออกจากดันเจี้ยนที่นี่ "
" อะไรกัน..มันต้องมีสิ "
ซังกูหยุดการขุด หินเลือด..และเขาวิ่งไปหาวูชินที่ทำหน้าเคร่งเครียด
' หรือว่า เวทย์มนต์ค้นหาฉันระดับต่ำก่อนไป '
ถ้าเขาเพิ่มระดับของการค้นหา ระยะการค้นหาของเขาก็จะกว้างขึ้น
" อื้ม..เดียวค่อยหาอีกครั้งหลังจากที่เราขุดหาหินเลือดเสร็จเถอะ ”
" ครับ พี่ "
วูชิน เริ่มรู้สึกสงสัยในดันเจี้ยน 4 ดาวแห่งนี้ ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดของเขาที่ใช้วัดคือ
แต้มความสำเร็จที่ได้จากการฆ่ามอนเตอร์
สำหรับ แร็ควี่ นั้นให้แต้มความสำเร็จ 3 แต้ม และโอกาสที่จะดรอปของหินเลือดนั้นไม่สูงมาก
" ผมขุดหมดแล้วครับ...พี่ "
" งั้นเรามาหินเวทย์มนต์ที่ใช้ออกกันเถอะ"
ในขณะที่เขาค้นหานั้น วูชินรู้สึก กังวลใจแปลกๆ
"ถ้าเราขึ้นที่นี่ มันจะเป็นทางเข้า"
ซังกูพึมพำกับตัวเองในขณะที่เขากำลังขึ้นบันใด ทันใดนั้นก็มีประตูสีแดง ปรากฏขึ้นหน้า บาเรียที่กั้นพวกเขาไว้
วี้ดวีวีวีวีวีวี.
มันส่งเสียงแปลกๆออกมา...วูชินและซังกู มองมันด้วยสีหน้าแปลกๆ..
By..Mheeezaa เอาแล้ววจารย์ เจอมอน โหดละทีนี้
ยังไม่มีอะไรตื่นเต้นๆ เลยอ่ะ