* * * * ภายในรถซังกู *
" อื้มม..ฉันว่าหนังคร็อกโคไดล์น่าจะราคาสูงกว่านี้นะ "
" ผม....ผมก็ว่าอย่างนั้นครับ "
วูชินนั่งดูหนังสือคู่มือ ดันเจี้ยน ที่มินชานให้เป็นของขวัญ ซึ่งระบุ รายละเอียดของ ต่ำแหน่ง ไอ้เท็ม และแร่ ต่างๆ ในดันเจี้ยน
"เฮ้ออ..นี่มันแย่มาก ที่เราไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว"
วูชินถอนหายใจเพราะว่ามีหลายอย่างที่ เขาไม่รู้และไม่ได้เอาออกมา จากดันเจี้ยน รายละเอียดในคู่มือนั้น ทำเอาวูชินเซงๆ
"เฮ้..ซังกู ครั้งหน้านายดูแลเรื่อง รายละเอียดดันนะ"
" . . . . . . . ครับ"
ซังกูนั้นคอยขุดแต่ หินเลือด ถ้าเขาต้อง ตัดชิ้นส่วนของมอนเตอร์ด้วยเพียงเพราะมันเป็นส่วนที่มีค่า...นี่มัน.....
'ความฝันของเขาคือเป็นนักเวทย์เปลวไฟ'
เขาอยากที่จะเเข็งเเกร่งขึ้นเพื่อที่จะทำเงินให้ได้มากขึ้น ตั้งแต่เข้าพบ วูชิน ซังกูก็มีโอกาสได้ใช้มีดและ เวทย์มนต์ไฟ
เขาได้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญ ในการขุดหินเลือด แต่ว่าความสามารถในการใช้ ไฟของเขากับหยุดนิ่ง
แต่อย่างไรก็ตามเขาสัญญาจะเป็นผู้จัดการส่วนตัว 1 ปี ถ้าเขาประหยัดเงินเขาจะสามารถซื้อหนังสือเวทย์มนต์ใหม่ๆมาเพิ่มความสามารถให้ตัวเขาได้
" ว่าแต่ พี่ "
" มีอะไร "
วูชินปิดหนังสือและตอบกลับ
" ทำไหมพี่ให้เบอร์กับผู้ช่วยคิม "
"เขาบอกว่าเขาจะกินโซจูกับฉันนะ"
" งั้นถ้าผู้ช่วยคิมรู้เบอร์พี่ หัวหน้าทีมเขาก็รู้ด้วยสิ "
" ใช่ เขาจะรู้ด้วย"
" แล้วทำไมพี่ให้เขาไปละ "
"อื้ม..ทำไมจะไม่ให้ละ"
วูชินหันไปตอบซังกุ
" หรือว่าพี่จะเข้ากิลด์ "
" ไม่อ่ะ "
" ฉันไม่ชอบรับคำสั่งใคร..และหัวหน้าทีมจาง ดูเหมือนเป็นคนชอบตื้อมาก"
วูชินยิ้ม
ซังกูขับรถไฟอย่างเงียบ...ส่วนวูชินนั้นเหม่อมองไปนอกหน้าต่าง ทันใดนั้นเขาก็ตกใจ
" หือ..นั้นแจมินนิ"
" อ่ออ...นักเรียนที่อยู่กับพี่นะเหรอ "
" ใช่..หยุดรถหน่อยสิฉันจะคุยกับเขา " .
ซังกูหยุดรถที่ริมฟุตบาท..วูชินเปิดประตูออกมาจากที่นั่งของเขา และตะโกนเรียกแจมิน
" แจมิน "
" หื้ออ "
แจมินอึ้ง..เขาออกมากินข้าวกับพี่สาวของเขาที่ร้านใกล้ๆโรงเรียน..เขาเห็นวูชินยิ้ม อย่างสดใสให้เขา ทำให้แจมินรู้สึกปวดหัวขึ้นมานิดๆ
" สวัสดีครับ..พี่ "
*
*ชั้นบนสุดของกิลด์ค้อน*
1ใน10ผู้มีพลังระดับ A ของเกาหลีอยู่ที่นี่
[หัวหน้ากิลด์ ปาร์ค-แซงโกล]
ทันใดนั้น โทรศัพท์ภายใน ของเขาก็ดังขึ้น .
[ ประธานคะ หัวหน้าทีมซัพพอตที่ 3 ขอพบคะ]
" ให้เขาเข้ามา "
เขาเป็นผู้จัดการ ระดับล่างแต่เขาก็คนที่หา คน ที่มีความสามารถเข้ากิลด์ซึ่งนี่เป็นรากฐานของกิลด์ที่สำคัญมาก
" ท่านประธานครับผมได้ส่งรายงานของคนที่ชื่อ คัง-วูชิน ท่านประธานได้อ่านบ้างรึยังครับ"
" คุณได้ตัวเขาเหรอ"
" ไม่ได้คับ . . . . . . . "
มันคงจะดีถ้าเขาได้เจรากับวูชินสักหน่อยแต่ว่า วูชินไม่เจราเลย
"ถ้า คุณต้องการสอดส่องเขา ก็ตามสบายเลย " .
วูชิน สามารถทำเงินได้มาก อยู่แล้ว เขาต้องการอะไรที่ดึงดูด มากกว่าเงิน
ทันใดทัน ปาร์ค-แซงโกลก็ขมวดคิ้วเมื่อดูเอกสาร
" คุณต้องการให้เขานั่งต่ำเเหน่งรองประธาน นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ. "
ปาร์ค-แซงโกล มองประวัติวูชินอย่างละเอียด
" เขากลับมาจากการหายตัวไป 5ปี และเขาผ่านดันเจี้ยน 2ดาว3ดาวและวันนี้เขาผ่านดันเจี้ยน 4 ดาว "
" ครับ ผมคิดว่าเขาเป็นผู้มีพลังที่ โดดเด่นมาก"
" คุณเห็นเขาเหรอ "
" อะไรนะครับ ? "
" ฉันถามว่าคุณเคยเห็นเขาเหรอ"
" ผมไม่เคยเห็นครับ. . "
ปาร์ค-แซงโกล โยนเอกสารไปข้างหน้าละ นั่งพิงเก้าอี้เขา
" หัวหน้าจาง"
" ครับท่าน "
" ผมคงไม่ให้นั่ง ต่ำแหน่งรองประธานด้วยลางสังหรณ์หรอกนะ "
"เขาอาจจะมีความสามารถสูงมาก แต่ถ้าเขาไม่มีมันละ ผมคงไม่เสี่ยงลงทุนกับคนๆเดียวหรอกนะคุณทำหน้าที่นี้มานานแค่ไหนเเล้ว หัวหน้าจาง คุณรู้ไหมไม่ใช่คนเราจะประสบความสำเร็จทุกครั้งนะ "
เขาพูดถูก
ผู้มีพลังที่ มินชาน พามานั้น กว่าครึ่งไม่ได้มีความสามารถ จริงตามที่เขาระบุไว้เลย
" เราไม่ควรที่จะให้ ใครมานั่งตำแหน่งรองประธานแบบง่ายๆนะ ไม่อย่างนั้นจะถูกคน นินทาเอาได้นะ"
" ครับ "
ปรี้ดๆ
เสียงโทรศัพท์ภายในดังอีกครั้ง
[ ประธานคะ รองประธานขอเข้าพบคะ ]
รองประธาน ปาร์ค-จินวู
เขาเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุด ที่ถูกพบโดย หัวหน้าจาง-มินชาน ปัจจุบันเขาปรากฏขึ้นบนจอทีวี...ตอนนี้เขาโด่งดังมาก
ปาร์ค-จินวู สูงและใส่สูท เขาเดินเข้ามาในห้องประธาน เมื่อเขาเปิดประตูเข้ามาเขาเห็นหัวหน้าทีมมินชา..เขายิ้มให้อย่างเคารพ
" โอ้..หัวหน้าจางอยู่ที่นี่"
" ครับ..เชิญคุณคุยกับท่านประธานต่อเลยครับผมขอตัวก่อน "
ในอดีตนั้น ปาร์ค-จินวู อาจจะเป็นแค่ผู้มีพลังระดับต่ำ แต่ตอนนี้สถานะของเขาเปลี่ยนไปแล้ว
จาง-มินชานเดินผ่านปาร์ค-จินวูไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด...
ปาร์ค-จินวูนั้นเป็นคนที่หัวหน้าจาง แนะนำ ให้เข้ากิลด์ค้อนในสมัยที่เขายังเป็นผู้มีพลังมือใหม่อยู่ดังนั้นเขาจึงรู้สึกผูกพันกับหัวหน้าจาง มาก
"เกิดอะไรขึ้นกับหัวหน้าทีมครับ"
" ฉันก็ไม่รู้ เขาเห็นเนโครแมนเซอร์ และต้องการให้คนนั้นนั่งต่ำแหน่งรองประธาน" .
ปาร์ค-จินวู หัวเราะจากคำพูดของที่ดูหงุดหงิดของประธาน
" ถ้าหัวหน้า จางสนใจทำไหมเราไม่ลองติดต่อ เขาดูละ "
" เห๊อะ..นายหมายความว่ายังไงนะ...นายรู้ไหมคนที่หัวหน้าจางพามาตอนนี้ คนพวกนี้มีความสามารถ ธรรมดามากและยังพัฒนาได้ช้าอีกต่างหาก"
"ชั่งเถอะ เรามาคุยเรื่องที่คุณไปทำงานที่ อเมริกากันดีกว่า"
ปาร์ค-จินวู
เขานั้นได้ถูกกิลด์ค้อนซัพพอตอย่างมากเมื่อเขาเป็นผู้มีพลังระดับ A เขาเปรียบเสมือนตัวเเทนของกิลด์ค้อนเลย
การประชุมของกิลด์นั้นถูกจัดที่อเมริกา และเขาเป็นตัวเเทนที่เข้าร่วม ตอนนี้เขาพึ่งกลับมาจากนิวยอร์ก
ปาร์ค-จินวู สีหน้าเคร่งเครียดอย่างชัดเจน
"ข่าวลือนั้นเป็นความจริง"
" มันเป็นเรื่องจริง "
ปาร์ค-แซงโกล พลันสีหน้าเครียด
" ในความเห็นคุณ ใครซื้อมันไป"
" ผมคิดว่าเป็นกิลด์ไททันส์”
" ไททันส์ "
มีกิลด์ใหญ่ๆหลายกิลด์ในอเมริกาแต่ถ้าจะเลือกที่ดีที่สุดต้องเป็น กิลด์ไททันส์อยู่แล้ว และถ้าข่าวลือเป็นจริง เเสดงว่ากิลด์ไททันส์ได้คนที่มีความสามารถเพิ่มขึ้นอีกแล้ว
" ใครกันที่ออกมาจากดันเจี้ยน. "
ปาร์ค-แซงโกล แสดงสีหน้าจิงจัง เขาไม่รู้จะเรียกสิ่งนั้นว่าอะไร
หรือว่ามันอาจจะข่าวลือที่ผู้บริหารของกิลด์ไททันส์ปล่อยออกมา
*
ใจกลาง แมนฮัตตัน
รถลีมูซีน เปิดกระตูขึ้นมี สาววัยกลางคนผมสีน้ำตาลเปิดออกมา แล้วมานั่งที่รถเข็นที่เตรียมไว้ให้
เลขา ผมสีบรอนด์ ยิ้มเเละเดินเข้ามาเธอ
" คุณแฮมินตั้น ขอบคุณที่คุณมาที่นี่ "
" ไม่เป็นไรคะ ถ้ามีคนต้องการความช่วยเหลือฉันก็จะมา "
คุณแฮมินตั้นนะ เป็นจิตแพทย์ที่มีชื่อเสียงมากคนนึงในอเมริกา
" คุณแฮมินตั้น ก่อนที่คุณจะพบกับผู้ป่วยคุณต้องเซ็นสัญญาก่อนคะ "
สัญญาที่เธอให้นั้น เพื่อให้เธอไม่เปิดเผยข้อมูลของผู้ป่วย
เมื่อเธอลงนามในสัญญา เลขา ผมสีบรอนด์ก็เอาสรุป ข้อมูลของผู้ป่วยให้ เธอดู
" หื้ม..เธอเป็นโรคความจำเสื่อมเหรอ "
" ใช่ " .
" เธอไม่มีชื่อ หรือข้อมูลอะไรเลยเหรอ"
เลขา ผมสีบรอนด์ พยักหน้า
" จริงๆแล้วเราพาเธอมาจากดันเจี้ยนนะ" .
" . . . . . . . "
" งานของคุณคือ ทำให้เสียงของเธอกลับมา "
เลขา ผมสีบรอนด์ พาเธอมาที่ห้องของผู้ป่วย ทันใดนั้นเธอเปิดประตูออกมา
" โอ้พระเจ้า "
เธอเคยเห็นความสวยมาทั้งชีวิตแต่สิ่งที่อยู่หน้าเธอนั้น สวยเกินบรรยาย ขนาดโรงแรม5ดาวที่ถูกตกแต่งด้วยของสวยงามต่างๆยังไม่อาจะเทียบได้
เลขา ผมสีบรอนด์ ยืนอยู่ในห้อง อย่างเงียบๆเพื่อให้ แฮมินตั้น ทำงาน
" สวัสดีฉันชื่อ แฮมินตั้น ""
" ถ้าคุณไม่อยากพูด คุณเขียนหรือวาดรูปถึงฉันได้นะ " .
ที่โต๊ะข้างๆมีกระดาษและปากกาอยู่ ซึ่ง เธอคนนั้นเริ่มที่จะวาดรูป ทำให้ แฮมินตั้น ยิ้มเบาๆเพราะว่าโรคพวกนี้ รักษาไม่ได้อย่างรวดเร็ว มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป ที่สำคัญคือความจริงใจ
" ฉันพร้อมที่จะเข้าใจคุณนะ"
[ คุณได้ยินฉันไหม ? ]
" อะไรนะ ? "
แฮมินตั้น แปลกใจที่ได้ยินเสียงในหัวเธอ เธอหันไปถามเลขา
" คุณได้ยินใครพูดอะไรไหม ? "
" อะไรนะ ? ฉันไม่ได้ยินอะไรเลยค่ะ "
[ ฉันไว้ใจคุณ ดังนั้นจึงมีแต่คุณเท่านั้นที่ได้ยินเสียงของเขา]
แฮมินตั้น นั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจอีกครั้ง
"ฉัน . . . ฉันสามารถได้ยิน"
[ฉันคิดว่าพระเจ้าคงยังไม่ทอดทิ้งฉัน]
" พระเจ้า " .
ริมฝีปากของเขาไม่ได้ขยับเลย
[ ท่านตอบรับคำขอของฉัน ]
" แล้วคุณพูดกับฉันได้ยังไง คุณเป็นใคร แล้วเป็นแบบนี้ได้ยังไง "
เลขาผมบรอนด์ ดู งงมากกับภาพด้านหน้า ดูเหมือน แฮมินตั้น พูดอยู่คนเดียวในห้องนี้
มีแต่ แฮมินตั้น เท่านั้นที่ได้ยินเสียงของเธอ
[ ขอโทษที่ฉันหยาบคายคะ ]
เธอยืนขึ้นและโค้งให้ แฮมินตั้น นั้นทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจมาก
[ ฉันคือคนที่อยู่จุดสูงสุด อันดับ7 ในโลกอัลเฟ่นและฉันเป็นมารดาของแผ่นดิน...ฉันคือนักรบปีกศักดิ์สิทธิ์และเป็นเสียงของอาเรีย ชื่อของฉันคือ เมโลดี้ ]
" โอ้พระเจ้า " .
เธอเหมือนนักบวชชั้นสูงที่อยู่นิกายของ อาเรีย ชื่อของเธอคือ เมโดดี้
และเธอมาที่โลกนี้ครั้งแรก
By Mheezaa เอาละ เทวดาก็มา