ตอนที่ 23 การ์ดสีฟ้าระดับหายาก!
การมาถึงของ ไคล์ กลายเป็นจุดสนใจของผู้คนภายในฐานฝึกอบรมทันที
จ่าสิบเอก ที่มีอายุน้อยที่สุด, ฮีโร่ชาวอเมริกัน, ชื่อเหล่านี้เพียงพอที่จะทำให้เหล่าทหารเกณฑ์ตื่นเต้นและสนใจ
ตอนนี้บุคคลที่ล่ำลือกันมาอยู่ที่นี่แล้ว ซึ่งน่าดึงดูดยิ่งกว่า กัปตันอเมริกา ที่มีแต่โฆษณาชวนเชื่อ
สตีฟ ได้ใช้โอกาสนี้ลงไปที่ด้านหลังเวทีและให้แดนเซอร์สาวกระโปรงสั้นขึ้นไปเต้นบนเวทีแทน
ทหารในจัตุรัสยังคงตื่นเต้นเต็มไปด้วยอารมณ์และในตอนนี้พวกเขามองไปรอบ ๆ และพยายามที่จะค้นหา ไคล์ ที่ไม่รู้ว่าหายไปตั้งแต่ตอนไหน
ในขณะเดียวกันด้านหลังเวที
“สตีฟ.”
“ไคล์!”
ชายหนุ่มรูปหล่อทั้งสองคนนั้นไม่สนใจสายตาของทีมงานที่กำลังมองด้วยสายตาแปลกๆ พวกเขากอดกันจากนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างเต็มที่ นี่คือการกระทำที่เป็นเอกลักษณ์ของเพื่อนรักทั้งสองคน
สีหน้าของ ไคล์ เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ส่วนสีหน้าของ สตีฟ ก็เต็มไปด้วยความสุขและตื่นเต้นยินดี
“นายอย่ากอดฉันแน่นจนเกินไปที่ไหล่ซ้ายของฉันยังไม่หายดี”
ไคล์ ยิ้มและมองไปที่ สตีฟ ซึ่งในตอนนี้มีร่างกายสูงใหญ่ดูแข็งแรง เขายกมือขึ้นแล้วตบไปที่หน้าอกอันแข็งแกร่งของ สตีฟ เบาๆแล้วพูดขึ้นว่า:“ ฉันไม่คิดเลยว่านายจะสูงกว่าฉัน แต่ก่อนสูงแค่เพียงหัวไหล่ของฉันเอง”
ไคล์ มีส่วนสูงเพียง 180 ซม. ส่วนความสูงของ สตีฟ ในตอนนี้คือ 188 ซม.
“ นี่คือผลกระทบของเซรุ่มซุปเปอร์โซลเยอร์ ตอนนี้ฉันแข็งแกร่งมากกว่าที่นายเห็น” สตีฟ ไม่ได้ปกปิดและเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าและเสียดายว่า:“ น่าเสียดายที่ ดร.อับราฮัม ถูกสายลับไฮดร้า ฆ่าตายและตัวอย่างเซรุ่มซุปเปอร์โซลเยอร์ที่เหลือเพียงชุดเดียวก็ถูกปล้นและถูกทำลายไป ถ้าไม่อย่างนั้นนายคงได้...…”
"ไม่เป็นไร." ไคล์ ยักไหล่และไม่สนใจ “ ฉันไม่ได้สนใจมันซักเท่าไหร่”
‘เพราะฉันมีระบบการ์ดอยู่ในมือ’
ภายในใจของ ไคล์ เอ่ยคำนี้ออกมา
"มือขวาของนาย?....” สตีฟ มองไปที่มือขวาของ ไคล์ ที่ตอนนี้ถูกห่อด้วยผ้าพันแผลสีขาวอย่างแน่นหนา
ไคล์ ยกแขนขึ้นแล้วพูดว่า “อ่อ! มันฟกช้ำเล็กน้อยจากภารกิจโจมตีก่อนหน้านี้” ไคล์ แต่งเรื่องขึ้น
“ภารกิจโจมตี!” ดวงตาของ สตีฟ เป็นประกายและเป็นการยากที่จะซ่อนความตื่นเต้น “ ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับวีรกรรมของนาย นายต้องเล่ามาให้หมดเกี่ยวกับสถานการณ์ในเวลานั้น "
สำหรับ สตีฟ คนบ้าสงครามผู้รักชาติรักความยุติธรรมเข้าเส้น แต่เขายังไม่ได้เข้าสู่สนามรบ ดังนั้นทุกอย่างที่เกี่ยวกับสงครามเขามักจะตื่นเต้นอยู่เสมอยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเรื่องนี้ยังมีความเกี่ยวข้องกับ ไคล์ เพื่อนรักของเขา
นี่ก็สอดคล้องกับความตั้งใจของ ไคล์ ดังนั้นเขาจึงตกปากรับคำอย่างรวดเร็ว “ ไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้ไปหาอะไรกินกันก่อนเถอะ”
หลังจากนั้นดวงตาของ ไคล์ ก็ขยับไปที่ คาร์เตอร์ ซึ่งยืนอยู่ด้านหลัง สตีฟ
ผู้หญิงคนนี้ยังคงเย็นชาอย่างที่เคยเป็น เหมือนหนามกุหลาบที่แหล่มคม
ไคล์ ยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า:“โอ้ คุณคาร์เตอร์ ก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน ไปทานอาหารกลางวันด้วยกันไหม? ผมเคยพูดว่าจะเลี้ยงข้าวคุณเพื่อเป็นการตอบแทน”
คาร์เตอร์ ต้องการที่จะปฏิเสธ แต่อย่างใดเธอก็ลังเลและพูดว่า“ ตกลง เอาอย่างงั้นก็ได้”
หืม? ตกลง? นี่เธอตกลงเหรอ? ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม?
ไคล์ ค่อนข้างแปลกใจในขณะนี้ เขาคิดว่าผู้หญิงเย็นชาอย่าง คาร์เตอร์ จะต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามในเมื่อมันเป็นเช่นนี้ก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย
สิบนาทีต่อมาพวกเขาก็มาถึง โรงอาหารของฐานฝึกอบรม
ที่โต๊ะอาหาร ไคล์ นั่งอยู่ฝั่งนึงคนเดียว ส่วนอีกฝั่ง สตีฟ และ คาเตอร์ นั่งอยู่เคียงข้างกัน
เมื่อสั่งอาหารเสร็จ ทั้งสามคนก็นั่งกินอาหารกันอย่างเงียบๆ
“นี่…ไคล์ ทำไมนายถึงพามากินอาหารกลางวันที่โรงอาหารของฐานฝึกอบรม?” สตีฟ มองอาหารที่อยู่ในจาน สำหรับเขามันไม่มีปัญหาอะไร แต่เขาห่วงความรู้สึกของคนที่อยู่ข้างๆเขา
การลาก คาร์เตอร์ มารับประทานอาหารกลางวันที่โรงอาหารของฐานฝึกอบรมนั้นน่ากลัวว่าคงมีเพียง ไคล์ คนเดียวที่กล้าทำ
“นายก็รู้ว่าฐานฝึกอบรมที่นี่นั้นอยู่ไกล การจะออกไปข้างนอกต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ในการเดินทาง หากนายต้องการไปกินข้าวที่ร้านอาหาร จากที่จะทานอาหารกลางวัน นายคงได้ไปทานอาหารเย็นแทน”
ไคล์ ยิ้มแล้วเอ่ยถามกลับไปว่า“ ทำไมนายไม่ชอบที่นี่เหรอ?”
“เปล่าฉันแค่...” สตีฟ เหลือบมอง คาร์เตอร์ แล้วเงียบลง
"โอ้ ใช่. บริกรคุณช่วยเพิ่มข้าวให้กับ คุณผู้หญิงคาร์เตอร์ อีกซักเล็กน้อย!” ไคล์ ตะโกนเรียกบริกรของโรงอาหารในทันที
สตีฟ:“ …”
คาเตอร์ ก็เงียบไปพักหนึ่งก่อนที่เธอจะเริ่มใช้ช้อนตักข้าวขึ้นมากิน
สตีฟ เงียบไปชั่วครู่จากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นว่า: "ฉันได้ยินมาว่านายนำกำลังทหาร 100 นายบุกเข้าไปในฐานขนาดใหญ่ของกองทัพเยอรมัน เรื่องราวมันเป็นยังไง นายช่วยเล่าให้ฉันฟังหน่อย”
"ในเวลานั้นฉันพึ่งได้เลื่อนตำแหน่งเป็นสิบโทและได้รับมอบหมายให้นำกำลังทหาร 100 นาย ไปโจมตีค่ายของข้าศึก. ... ” ไคล์ เริ่มเล่าเรื่องราวการต่อสู้ แต่จิตวิญญาณของเขาได้ครอบคลุม สตีฟ ที่อยู่ตรงหน้า
การ์ดหลายรอยใบที่มีเพียงเขาคนเดียวเท่าที่สามารถมองเห็นได้พุ่งออกมาจากหัวของ สตีฟ แล้วก็ลอยไปข้าง ๆ อย่างรวดเร็ว
[ความเชี่ยวชาญในการขับขี่รถยนต์], [ความสามารถด้านภาษาอังกฤษ], [ความเชี่ยวชาญด้านมวยทหาร], [ความเชี่ยวชาญด้านปืนพก], [ความเชี่ยวชาญด้านปืนสไนเปอร์], [ผู้เชี่ยวชาญด้านโล่ป้องกัน] …
มีการ์ดสีขาวและสีเขียวมากมายจนบดบังวิสัยทัศน์ของ ไคล์
ก่อนหน้าที่เขาจะกลายเป็นกัปตันอเมริกามีเพียงการ์ดความสามารถสีขาวสี่ใบซึ่งเป็นคนละเรื่องกับตอนนี้!
แน่นอนการ์ดสีขาวและสีเขียวไม่ใช่จุดมุ่งหมายของเขา
สายตาของ ไคล์ จ้องมองไปที่การ์ดความสามารถสีฟ้าที่แสงถูกบดบังโดยการ์ดนับร้อย
การ์ด[ซุปเปอร์โซลเยอร์]:เพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายให้สมบูรณ์แบบเกินกว่าที่มนุษย์จะสามารถบรรลุได้ การ์ดความสามารถ ระดับสีฟ้าหายาก
: การเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพที่เกิดจากจีโนมมนุษย์ สมรรถภาพทางกายนั้นได้รับการยกระดับให้เป็นเกณฑ์ที่สมบูรณ์แบบของทฤษฎีมนุษย์ ซึ่งจะช่วยชะลออัตราการแก่ของร่างกายและช่วยเพิ่มระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย สามารถรักษาตัวเองในระดับต่ำเมื่อได้รับบาดเจ็บและมีความสามารถในการต่อต้านจากการโจมตี
เพิ่มสมรรถภาพทางกายอยู่ในระดับสูง เพิ่มความเร็วปฏิกิริยาตอบสนองและเพิ่มสติปัญญาที่มนุษย์ธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำได้
สถานะปัจจุบัน: สามารถใช้งานได้
“ นี่เป็นการ์ดสีฟ้าที่หายาก” หัวใจของ ไคล์ เต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่ไม่สามารถควบคุมได้
การ์ดความสามารถต่างๆที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับการ์ดใบนี้มันกลายเป็นขยะไปในทันที
ไคล์ เลือกที่จะดึงการ์ดโดยตรง แต่ในวินาทีต่อมาชุดคำเตือนที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ก็ดังอยู่ในใจเขา
'คำเตือน! การดึงการ์ดใช้เวลาครึ่งชั่วโมง! '
'คำเตือน! การ์ดที่มีระดับสีฟ้า “หายาก” ใบอื่นจะไม่สามารถสกัดใช้ได้อีกต่อไป! '
'คำเตือน! เมื่อทำการสกัดใช้การ์ดร่างกายของคุณจะได้รับการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงใหม่อย่างสมบูรณ์และจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีก!'
ชุดคำเตือนทั้งสามเหมือนมีดกรีดลึกเข้าในใจของ ไคล์ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
“ ไคล์ นายเป็นอะไรไป?” สตีฟ เห็น ไคล์ หยุดพูดเขาจึงเอ่ยถามอย่างกังวล
คาร์เตอร์ ก็มอง ไคล์ ด้วยความประหลาดใจเช่นกัน
“ ไม่มีอะไร พอดีฉันนึกถึงอะไรบางอย่างในขณะที่แอบเข้าไปในฐานของข้าศึก ณ เวลานั้น” ไคล์ ส่ายหน้าจากนั้นก็เล่าเรื่องที่เขาได้เผชิญมาต่อ
เขาไม่คิดอะไรมากและตัดสินใจอย่างรวดเร็ว
.
เริ่มดึงการ์ด!