ตอนที่ 33 โล่อดาแมน!
เวลาหนึ่งวันผ่านไป
สตีฟ เรียกทหารที่ได้รับการช่วยเหลือก่อนหน้านี้มาประชุมและในไม่ช้าก็จัดตั้งทีมขึ้น
ด้วยการจัดการต่างๆบวกกับความสามารถของเขาในตอนนี้ สตีฟ ได้กลายเป็นกัปตันตัวจริง
ตอนเที่ยง เฮลิคอปเตอร์ ลงจอดในฐานฝึกอบรมและ ฟิวรี ที่สวมชุดทหารเดินลงจากเครื่อง เขามองไปรอบ ๆ อย่างช้าๆโดยไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงถูกย้ายจากแนวหน้ามาที่นี่เพียงลำพัง
ผู้บัญชาการทหารบกแจ้งเพียงว่ามีคำสั่งย้ายเขาเพื่อไปปฏิบัติภารกิจที่สำคัญ หลังจากนั้นเขาก็รีบเก็บของและขึ้น เฮลิคอปเตอร์มาที่นี่
“ จ่าฟิวรี ไม่ได้เจอกันนาน คุณคงสบายดี”
ทันใดนั้นเสียงที่คุ้นเคยก็ดังมาจากด้านหลังทำให้ ฟิวรี หันกลับไปมองและเมื่อมองเห็นบุคลที่เดินเข้ามามันก็ทำให้เขาถึงกับอ้าปากกว้าง“ คะ..ไคล์?”
“ตอนนี้ผมเป็นจ่าแล้ว” ไคล์ ยิ้มและเอ่ยขึ้นพร้อมกับแสดงตราประจำตำแหน่ง
“จ่าสิบเอก? นี่นายเป็นจ่าสิบเอกแล้วเหรอ” ฟิวรี เอ่ยขึ้นแต่เมื่อนึกถึงผลงานที่ ไคล์ ได้เคยทำไว้ในแนวหน้าเขาก็ไม่แปลกใจในเวลานี้
“ใช่ และผมยังเป็นคนที่ขอให้ย้ายคุณมาที่นี่” ไคล์ ยักไหล่
“นายขอให้ย้ายฉันมาที่นี่ ทำอะไร? หรือว่า จะให้ฉันไปร่วมรบในแนวหน้ากับนาย” เสียงของ ฟิวรี สั่นเล็กน้อยแม้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาได้ร่วมรบกับ ไคล์ มันจะทำให้เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่ง แต่เขาก็จำได้ว่ามันเป็นการต่อสู้ที่บ้าคลั่งและเต็มไปด้วยความเสี่ยง
ไคล์ ไม่ใช่ประเภทที่จะใช้ชีวิตสะดวกสบายในกิจวัตรประจำวัน แต่เขาเป็นคนประเภทบ้าสงคราม
“ ไม่ใช่ ในแนวหน้า” ไคล์ ปลอบโยนเขา
เมื่อ ฟิวรี ได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เมื่อได้ยินประโยคตามมาของ ไคล์ มันเกือบจะทำให้เขาหยุดหายใจ“แต่เราจะเข้าไปที่แนวหลังของข้าศึกและทำการโจมตีฐานโรงงานผลิตอาวุธของเยอรมันทั้งหกแห่ง”
“นี่นายกำลังจะลากฉันไปลงนรก” ฟิวรี เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่หดหู่และเขาอยากจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดให้ตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“ไม่ต้องห่วงผมจะดูแลคุณอย่างดี รับรองได้ว่าคุณจะปลอดภัย” ไคล์ เผยรอยยิ้มของอสูรร้าย
ในอนาคต ฟิวรี คือผู้อำนวยการ S.H.I.E.L.D. ที่เต็มไปด้วยความสามารถดังนั้นมันจึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะมาตายลงในสนามรบ
………………...
ในชั้นใต้ดินของฐาน
ภายในห้องประชุมลับรอบ ๆ ผนังมีแสงไฟสลัวๆ และมีเจ้าหน้าที่ทหารจำนวนมากกำลังวางแผนและวิเคราะห์พื้นที่สงครามส่วนหน้า
ไคล์ พา ฟิวรี่ มาที่นี่และเขาเพิ่งก้าวเข้าประตูห้องประชุมก็มีเงาสีฟ้าพุ่งเข้ามาหาเขา
“เฮ้ ไคล์ นายรู้สึกยังไงกับชุดรบใหม่ของฉัน”
เงาสีฟ้านั่นก็คือ สตีฟ ซึ่งหยุดอยู่ที่หน้าประตูและเอ่ยถามเขา
“ อืมนี่…” ดวงตาของ ไคล์ มองไปที่ สตีฟ ซึ่งในเวลานี้เขาใส่ชุดรัดรูปซึ่งดูมีคุณภาพและการออกแบบก็ดีกว่าก่อนหน้านี้มาก สีของชุดยังเป็นสีน้ำเงินและหน้าอกก็ยังคงมีดาวห้าแฉกสีเงิน และมีหมวกสีน้ำเงินเข้มที่ครอบคลุมครึ่งหนึ่งของใบหน้า
โดยรวมชุดนี้ถือว่าเด่น คำถามคือจะไปทำสงครามด้วยชุดนี้จริงๆเหรอ
ถ้า ไคล์ เป็นฝ่ายศัตรูเมื่อเห็นทหารวิ่งเข้ามาโจมตีฐานของเขา เขาก็ไม่จำเป็นต้องคิดให้มากความว่าไอ้คนที่แต่งตัวประหลาดๆนี้ต้องเป็นผู้นำอย่างแน่นอน
แม้ว่าภายในใจของ ไคล์ จะคิดเช่นนี้แต่คำพูดของเขาค่อนข้างแตกต่าง:“โอ้ ดีมาก! แค่นี้ก็เหมาะกับชื่อของนายในฐานะ 'กัปตันอเมริกา' ไม่เพียงแค่นั้นมันยังแสดงถึงสัญลักษณ์ของความกล้าหาญและศรัทธา!”
"ใช่ไหม? มันเยี่ยมมาก” สตีฟ พยักหน้าด้วยความพึงพอใจจากนั้นก็สังเกตุเห็น ฟิวรี ที่อยู่ข้างหลัง ไคล์:“คนนี้คือ…?”
ไคล์ กล่าวว่า:“ คนคนนี้ก็คือ จ่าฟิวรี คนที่ฉันขอให้ คุณคาเตอร์ ย้ายมาจากแนวหน้าโดยเฉพาะ”
“ สวัสดีครับ ผมชื่อ สตีฟ โรเจอร์ส เป็นหนึ่งในหัวหน้าทีม” สตีฟ แนะนำตัวและยื่นมือไปจับมือของ ฟิวรี
………………………
หลังจากเสร็จสิ้นการประชุม ไคล์ ที่พึ่งก้าวเท้าออกจากห้องประชุม จู่ๆก็มีเสียงเรียกเขาดังขึ้น….
“ ไคล์ ฉันรู้ว่าคุณพอใจกับชุดรบของกัปตันอเมริกาที่ฉันทำ วัสดุของชุดนั้นไม่ใช่ชุดหนังธรรมดา แต่เป็นวัสดุที่ทำจากไฟเบอร์ระดับสูง ไม่เสียหายง่าย ทนความเย็น และทนความร้อนพร้อมความสามารถในการป้องกันขีปนาวุธ ”
ฮาเวิร์ด เดินออกมาจากห้องวิจัยและพูดคุยเกี่ยวกับชุดที่เขาสร้าง จากนั้น ฮาเวิร์ด ก็เอ่ยคำพูดที่ทำให้ ไคล์ ประหลาดใจ:“ ฉันจะทำชุดให้คุณด้วย วัสดุเพิ่งส่งมาถึงโดยเครื่องบิน”
“อ่า ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องลำบาก”ริมฝีปากของ ไคล์ กระตุก จะให้เขาสวมชุดรบอย่างกัปตันอเมริกาเข้าไปในสนามรบ? นี่มันเรื่องตลก!
ฮาเวิร์ด กล่าวอย่างจริงจังว่า:“ นี่เป็นสิ่งที่ฉันต้องทำ ฉันต้องการให้นายทหารสองนายช่วยโปรโมทผลงานของฉันในกองทัพ”
หลังจากที่ ไคล์ ปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันก็ยังคงเป็นเรื่องยากที่จะปฏิเสธดังนั้นเขาจึงได้แต่พูดว่า:“ก็ได้เอาตามนั้นก็ได้ แต่รูปแบบดีไซน์ต้องได้รับการแก้ไขตามความต้องการของผม”
“ นี่ไม่ใช่ปัญหา” ฮาเวิร์ด พยักหน้าตกลงจากนั้นก็พูดขึ้นอีกว่า “ มาผมจะพาพวกคุณไปดูบางสิ่ง”
ฮาเวิร์ด พาพวกเขาเข้าไปในห้องแล็บและหยิบสิ่งของบางอย่างวางไว้บนโต๊ะข้างหน้าทุกคน
ไคล์ ที่เห็นของสิ่งนี้ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง มันเป็นแผ่นกลมกลมที่มีรูปร่างคล้ายดิสก์โลหะ ในขณะเดียวกันก็มีการ์ดปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา
[โล่อดาแมน]: วัสดุหลัก โลหะอดาแมน และมีองค์ประกอบเฉพาะประกอบด้วย ทองคำ เหล็ก และสารเคมีบางอย่าง
โล่โลหะนี้แข็งแกร่งเกือบจะทำลายไม่ได้ มันสามารถต้านทาน แรงดัน อุณหภูมิสูง รังสี คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า และการโจมตีอื่น ๆ สามารถป้องกันพลังงานจลน์ (ควบคุมมุมของแรงทำให้ขว้างออกไปแล้วมันสามารถย้อนกลับมายังจุดกำเนิด)
การ์ดไอเทมระดับสีฟ้า!
“ โล่นี้ทำจากวัสดุสังเคราะห์ที่แข็งแกร่งอย่างไม่เคยคาดคิด เนื่องจากไม่ทราบกระบวนการสังเคราะห์วัสดุและสัดส่วนของส่วนประกอบต่าง ๆ จึงไม่สามารถสร้างโล่โลหะนี้เพิ่มได้อีก อาจกล่าวได้ว่าเป็นมันอุปกรณ์ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีอะไรเทียบได้ในโลกนี้” เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ ฮาเวิร์ด ก็มองไปที่ ไคล์ และ สตีฟ
มีโล่อันเดียวเท่านั้น แล้วฉันควรมอบมันให้ใคร?
ทั้งคู่เป็นทหารชั้นยอด ถ้าเป็นก่อนหน้านี้เขาจะให้ สตีฟ ผู้ที่เป็นซุปเปอร์โซลเยอร์คนแรกโดยไม่ลังเล แต่ตอนนี้มันเป็นที่ทราบกันดีว่าบุคคลที่ดีที่สุดที่สมควรจะใช้โล่นี้มากที่สุดก็คือ ไคล์
“ไคล์ ...”
ฮาเวิร์ด เลือกให้โล่นี้กับ ไคล์ และเมื่อ ไคล์ ใช้นิ้วมือแตะพื้นผิวที่แข็งแกร่งของโล่ เขาก็พูดด้วยอารมณ์:“ มันเป็นอุปกรณ์ที่ดีมากจริงๆ”
“ สตีฟ นายสมควรได้ใช้มัน” ไคล์ โยนโล่ไปให้ สตีฟ ซึ่งทำให้ทุกคนในบริเวณประหลาดใจ
“ ไคล์ นี่…” สตีฟ ถือโล่ไว้ในมือของเขาอย่างตกใจและกำลังจะปฏิเสธ
"เอาน่า." ไคล์ ตบไหล่ของ สตีฟ และเอ่ยขึ้นว่า“นายจำเป็นต้องใช้มันมากกว่าฉัน ฉันอยากให้นายใช้โล่นี้อาละวาดในสนามรบ”
"ก็ได้!" สตีฟ ก็ไม่ปฏิเสธมันอีกเขาถือโล่ไว้ในมือ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเพียรและความแน่วแน่
ดีมาก นั่นแหล่ะ
ไคล์ ยิ้มเบา ๆ เขามีเกราะแขนไวเบรเนี่ยมเป็นอุปกรณ์ป้องกันอยู่แล้ว แม้ว่าโล่นี้จะดี แต่มันไม่เหมาะกับแนวคิดการต่อสู้แบบ 'การโจมตีคือการป้องกัน' ที่ดีที่สุดของเขา
และหาก สตีฟ ไม่มีโล่ป้องกันเขาจะชนกับเหล่าร้ายได้อย่างไร
กัปตันอเมริกาควรเป็นแบบนี้สวมเครื่องแบบรบที่เด่นชัดที่สุดถือโล่ที่แข็งแกร่งที่สุด และคอยวิ่งนำหน้าเพื่อรับมือกับวายร้ายที่ชั่วร้ายที่สุด