ตอนที่ 38 ภารกิจจับตัวประกัน!
'ปู้นๆ! ฉึก! ฉัก!'
ท่ามกลางภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาวเสียงรถไฟแบบเก่าวิ่งจากระยะไกลและกำลังใกล้เข้ามา
ลวดสลิงยาวห้อยลงมาจากยอดเขาข้ามแนวดิ่ง 100 เมตรและปลายอีกด้านอยู่บนภูเขาตรงข้ามที่ปกคลุมด้วยหิมะ
“เป้าหมายมาแล้ว” ไคล์ เอ่ยขึ้นพร้อมกับจับรอกเลื่อนที่คล้องลวดสลิงด้วยมือทั้งสองข้าง
สตีฟ เอ่ยเตือนขึ้นว่า:“ บัคกี้ ระวังตัวด้วยรถไฟมันวิ่งมาด้วยความเร็วสูงหากนายพลาดมันอาจจะทำให้นายตายได้”
“ โอเค ฉันจะระวังให้มากขึ้น” บัคกี้ พยักหน้า เขารู้ตัวเองดีว่าร่างกายของเขาไม่ใช่สุดยอดทหาร ดังขึ้นเขาจึงไม่กล้าที่จะประมาท
“ พวกคุณเตรียมตัวให้พร้อม!”
ฟิวรี ที่กำลังส่องกล้องส่องทางไกลเอ่ยขึ้น หลังจากเห็นขบวนรถไฟของข้าศึก เขาก็เอ่ยขึ้นอีกว่า"ผมจะเริ่มนับถอยหลัง...."
“ 3, 2, 1, ไป!”
เมื่อคำสั่งของ ฟิวรี ดังขึ้น ไคล์ ที่จับรอกเลื่อนไว้ในมือก็เป็นผู้นำในการกระโดดลงจากยอดเขา ตามมาด้วย สตีฟ และบัคกี้ พวกเขาโหนลวดสลิงลงมาอย่างรวดเร็ว
'วิ้วๆๆ! '
ลมหนาวปะทะใบหน้าของพวกเขาจนเกิดเสียงดังหวีดหวิว
ไคล์ มองไปที่หัวรถไฟที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงจากนั้นก็ปล่อยมือ และร่างของเขาตกลงบนหลังคารถไฟอย่างง่ายดาย
'ฟุบ! '
สตีฟ และ บัคกี้ ก็ร่อนลงด้านบนของรถไฟเช่นกัน รถไฟขับมาด้วยความเร็วสูง ด้านข้างของรถไฟเป็นหุบเหวที่เต็มไปด้วยหิมะ เมื่อมองลงไปมันให้ความรู้สึกที่เสียวซ่าน
“ ไคล์ นายมีแผนไหม?” สตีฟ เอ่ยถามเพื่อนของเขาเพราะเขารู้ดีว่า ถึงแม้ ไคล์ จะมียศระดับพันตรีแล้วแต่ยังชอบลุยเดียว
“ มันง่ายมาก ฉันจะเข้าไปในรถไฟเพื่อดึงดูดความสนใจของศัตรู ส่วนนายสองคนไปที่ด้านหน้าของขบวนรถแล้วทำตามภารกิจที่ได้รับมอบหมายมา”หลังจากเอ่ยจบ ไคล์ ก็ไม่รอคำตอบ เขาปีนลงไปด้านข้างของตู้รถไฟอย่างรวดเร็ว
ไคล์ เข้าไปในตู้รถไฟเพียงไม่ถึงหนึ่งวินาทีก็มีสัญญาณแจ้งเตือนการบุกรุกในทันที จากนั้นศัตรูก็แห่กันเข้ามาหาเขา
บัคกี้ ที่อยู่ด้านบนรถไฟก็ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “ เรียบง่ายและดิบอย่างแท้จริงๆ”
"ไปกันเถอะ." สตีฟ คุ้นเคยกับการกระทำของ ไคล์ ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรมากและพา บัคกี้ ไปด้านหน้าขบวนรถไฟ
ภายในตู้กลางของรถไฟ
ทหารเยอรมันที่มีอาวุธครบมือห้านายนอนจมกองเลือดอยู่กับพื้น และทุกคนถูกแทงทะลุหัวใจโดยตรง
อาวุธปืนพลังงานแสงสีฟ้าสองสามชิ้น เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด
'ติ๋ง! ติ๋ง! ติ๋ง!'
สีหน้าของ ไคล์ ยังคงเยือกเย็นและดาบที่มือซ้ายของเขาก็มีเลือดไหลหยดลงไปที่พื้น แขนข้างขวาก็มีควันปรากฏออกมาเล็กน้อยและรองเท้าบู๊ตหนังของกองทัพก็ค่อยๆเหยียบลงบนสระเลือดสีแดงเข้ม
ไคล์ มองไปรอบๆ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่มุมรถไฟซึ่งมีกล้องวงจรปิดอยู่ที่นั่น
"แอบมองฉัน?" ไคล์ กล่าวคำเยาะเย้ยในปากของเขาจากนั้นก็ย่อตัวลงและหยิบอาวุธปืนพลังงานแสงสีฟ้าขึ้นมาจากพื้น
เขาดึงไกปืนและยิงไปที่กล้องวงจรปิดจนมันสลายกลายเป็นผุยผง
ปลายทางที่กล้องวงจรปิดส่งภาพไปนั้นคือตู้หลักของรถไฟขบวนนี้
ศาสตราจารย์วัยกลางคนหัวโล้นที่สวมแว่นตาหนาๆ พร้อมกับคนขับรถไฟ ต่างเผยสีหน้าหวาดกลัวออกมาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ
“ ไอ้หมอนี่กำลังมาที่นี่จริงๆ! คราวนี้เราตายแน่... เหล่าทหารในรถไฟก็ไม่สามารถหยุดมันไม่ได้” ลิ้นของคนขับรถไฟแข็งทื่อและน้ำเสียงก็สั่นอยู่ตลอดเวลา
พันตรีไคล์ เจ้าหน้าที่ระดับสูงของสหรัฐฯไม่เพียงแต่มีชื่อเสียงในสหรัฐอเมริกาเท่านั้น แต่ชื่อเสียงของเขายังดังก้องอยู่ในเยอรมนีด้วย
ชื่อเสียงนี้มาพร้อมกับศพของทหารเยอรมันหลายพันนาย ที่เขาฆ่า กองทัพเยอรมันเกลียดชัง ไคล์ เป็นอย่างมากถึงกับอยากจะปูพรมทิ้งระเบิดด้วยการส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดไปยังแนวหน้าที่ ไคล์ ประจำการอยู่
สำหรับชาวเยอรมันแล้ว ไคล์ เป็นเหมือนฝันร้ายแม้ว่าพวกเขาจะกล้าหาญและกระหายเลือดแต่ชื่อ 'ไคล์' มันทำให้พวกเขาเกรงกลัว
"หุบปาก! ส่งทหารออกไปจัดการมันเพิ่มอีก!” ศาสตราจารย์หัวโล้นตบหน้าคนขับรถไฟจากนั้นก็มองไปที่หน้าจอมอนิเตอร์อย่างเย็นชาผสมกับความหวาดกลัว“เร็ว! ครั้งนี้ต้องลากมันลงนรกให้ได้!”
หลังจากทำลายกล้องวงจรปิดแล้ว ไคล์ ก็มองไปรอบ ๆ และเริ่มดึงการ์ดออกมา
เหตุผลที่เขาชอบต่อสู้คนเดียว อย่างแรกมีความลับเกี่ยวกับการ์ดมากเกินไป และเขาก็ไม่อยากเปิดเผยต่อสายตาของคนอื่นแม้ว่าอีกคนจะเป็น สตีฟ ก็ตาม
ประการที่สอง วัสดุที่ได้รับจากศัตรูมีแต่ของที่มีคุณภาพสูงเขาไม่อยากทิ้งมันไว้ให้สูญเปล่าดังนั้นเขาจะเปลี่ยนมันเป็นการ์ดโดยตรง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาวุธหรือวัสดุทางทหารที่ได้รับการพัฒนาจากองค์กรไฮดร้าในเยอรมนีมันมีแต่ของดีที่มีคุณภาพซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็นการ์ดสีฟ้าได้มากมาย
[ปืนเลเซอร์], [ปืนพกพลังงานขั้นสูง], [เทสเซอร์แรคต์บรรจุพลังงาน] …
ในระยะสามเมตร ไคล์ สามารถเปลี่ยนของเหล่านี้เป็นการ์ด
“ มี เทสเซอร์แรคต์บรรจุพลังงาน อยู่ที่นี่จริงๆด้วย” ไคล์ กระพริบตาอย่างประหลาดใจนี่เป็นโชคลาภและ เทสเซอร์แรคต์บรรจุพลังงาน มักจะสามารถสกัดเป็นการ์ดสีฟ้าได้เกือบ 25 ใบ
หลังจากบุกฐานโรงงานผลิตอาวุธหลายๆแห่งที่ผ่านมา เขาไม่เจอ เทสเซอร์แรคต์บรรจุพลังงาน เลยแม้แต่น้อย
“ สตีฟ กับ บัคกี้ สองคนนั้นน่าจะจัดการกับภารกิจได้ง่ายๆ” ไคล์ พึมพำขึ้น แต่ภายในจิตวิญญาณของเขายังคงเปลี่ยนพลังงานเป็นการ์ด และเก็บไว้ในพื้นที่มิติการ์ด
เป็นเวลานานกว่าหนึ่งนาทีแล้วที่ยังไม่มีทหารของข้าศึกมาที่นี่เพื่อขัดขวางการ ดึงการ์ดของเขา
หลังจากเปลี่ยนพลังงานจาก เทสเซอร์แรคต์บรรจุพลังงานเป็นการ์ดเสร็จสิ้น เขาก็ลุกขึ้นยืนทันใดนั้นรถไฟทั้งขบวนก็สั่นสะเทือนอย่างมากและเขาเกือบจะล้มลงกับพื้น
"เกิดอะไรขึ้น?" ไคล์ ขมวดคิ้วรีบเปิดประตูห้องแล้วมองไปที่ด้านหน้าของขบวนรถไฟ
เขาเห็นตู้รถไฟด้านหน้าถูกระเบิดจนเป็นช่องขนาดใหญ่พร้อมกับควันที่โพยพุ่งออกมา
ยิ่งไปกว่านั้นความเร็วของรถไฟเหล็กยังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและในไม่ช้าก็เกินขีดจำกัด จนล้อด้านล่างของรถไฟเกิดเป็นประกายไฟปลิวกระจายออกไปด้านข้าง!