ตอนนี้ พวกเขา ผ่านไปแล้ว 5 โอเอซิส
ในระหว่างนั้นพวกเขาพบ อุปกรณ์ มาแล้ว 3 ชิ้น และพวกเขายังได้ หินเลือด อย่างมาก ซึ่งทั้งหมดอยู่ใน มิติเก็บของ ของ วูชิน
เมื่อ วูชินและ ซังกู มาถึง ที่สุดท้าย
มันมี กำแพงและ ถนนที่ถูกปกคลุมด้วยทราย แล้วยังมีต้นไม้เล็กๆ ซึ่งเป็นสัญญาณของสิ่งมีชีวิต
" พี่คิดยังไงเกี่ยวกับสถานที่เเห่งนี้ "
" แร็ครีเซีย ”
" อะไรนะครับ "
"มันคือชื่อเมือง ที่ถูกทิ้งร้างแห่งนี้"
" โห้วว...พี่รู้กระทั้งชื่อของเมือง "
"ป่าว มันถูกเขียนไว้ตรงนั้น "
วูชิน ชี้ไปทางประตูที่ถูกถล่ม ซังกูมองอย่างประหลาด สำหรับเขาเเล้ว เขาอ่านมันไม่ออก.
' เขารู้ได้ไง ? '
เขาสามารถพูดกับออค ได้แล้วยังอ่านภาษาแปลกๆในดันเจี้ยนได้อีกด้วย ถึงแม้เขาจะอยากรู้มากก็ตามแต่ ว่า เขาไม่อยากโดนด่าจากคำถามที่ไม่จำเป็น
" จากตรงนี้ไปนายต้องระวังเป็นพิเศษนะ "
" ครับ ! "
" อื้ม..งั้นรอแปบ”
วูชินค้นหาอุปกรณ์ในช่องเก็บของ ของเขาแล้วเขาก็หยิบเกราะ หนังออกมา
" นี่ไม่เหมาะกับ นักเวทย์แต่มี การป้องกันที่ดี นายลองใส่มันสิ " .
" พ. . พี่ . . . "
ซังกูน้ำตาไหลที่ได้รับ ของจากวูชิน แม้มันจะเป็นหนัง แต่มันก็มีอะไรบางอย่าง ปรากฏขึ้นรอบๆตัวเขา
"หื้มมเขารู้สึกเหมือนร่างกายเขาเบาขึ้น"
< พรเเห่ง เรเซีย>
นี่เป็นชุด ที่เคยใส่โดย ทหารของ แร็ครีเซีย ถึงแม้ว่ามันจะหนักแต่มันก็ เพิ่ม ความไวถึง 5
ความสามารถ : เร่งความเร็ว
หลังจากที่ซังกูใส่ วูชินก็พูดกับเขา
" มันเป็นชุดเกราะที่มีเวทย์ มนต์ นายพูดว่า ผู้มีพลังสามารถใช้ได้เพราะงั้น นายลองใช้มันสิ "
ซังกูรู้สึกประหลาดใจ เมื่อเขาสัมผัสกับชุดเกราะ
"มันมี เวทย์มนต์"
ราคาของ อุปกรณ์นั้น จะขึ้นอยู่กับความสามารถของมัน
" ลองใช้ได้แล้ว " .
" ครับผม "
เมื่อซังกู ลอง ร่ายเวทย์มนต์เข้าไปในเกราะ เขารู้สึกเหมือนร่างกายบินได้ แต่มันทำให้เขารู้สึกเวียนหัวด้วยเช่นกัน
" เอ่อ . . . . . . ? "
" ลองเคลื่อนไหวดู "
ซังกูขยับร่างกายของเขาในขณะที่จะล้ม ลงอย่าง รวดเร็ว
" ว้าว ! ! ! "
เขาเคลื่อนไหวไปรอบๆอย่างรวดเร็ว แต่ว่า เวทย์มนต์ของเขามีน้อย เขาจึงใช้มันได้ไม่นาน
" ดูเหมือนว่าผมจะใช้มันได้แค่ 30 วินาที นะครับ " .
" ถ้านายอยู่ใน ลักษณะนั้น นายใช้ไฟบอลได้ไหม "
ซังกูพยา ยามใช้เวทย์มนต์ไฟบอลของเขา แต่ว่าลูกไฟนั้น ออกมาช้ามากกว่าเดิมอีก
'แสดงว่า ไม่ว่าสกิลจาก พวก ชุดเกราะหรืออาวุธ และสกิลที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ ทุกอย่างนั้นขึ้นอยู่กับ มานา ของผู้มีพลังสินะ'
ด้วย เวทย์มนต์จากเกราะ มันจะทำให้ซังกู รอดชีวิต
" ถึงเเม้ว่านายจะมีโอกาส ตายน้อย แต่นายต้องระวังตัวด้วย เข้าใจไหม "
" ครับผม "
" เมื่อมีอันตราย อย่าเชื่อใจฉัน นายต้องรู้จักปกป้องตัวเองนะ อย่าพึ่งใครให้มาปกป้องนาย "
" ครับผมจะจำไว้"
วูชิน ไม่สามารถ ปกป้อง ซังกูได้ตลอด ในขณะที่ ชลมุน ดังนั้น ถ้าเขาตาย นั้นอาจจะเป็นโชคชะตาของเขาเอง
วูชินนั้นก็อยากหาเด็กรับใช้เขาใหม่เหมือนกัน..แต่ว่าเขาชอบ ซังกู ดังนั้น วูชินจึงเตรียมความพร้อมให้ ซังกู เพื่อที่จะทำให้ ซังกู มีชีวิต ยืนยาวขึ้นอีกหน่อย
" มอนเตอร์ที่ปรากฏตามทางนั้น เป็นมนุษย์งู เรียกพวกมันว่า นากา และอาวุธพวกมันมีพิษ ระวังด้วย "
" ใช่ " .
แร็ครีเซีย นี้ เป็นเมืองร้าง
เต็มไปด้วย บ้าน และ สิ่งปลูกสร้างที่พัง ทลาย ต่างๆ แต่วูชิน นั้น เขาส่งทหารโครงกระดูก นำไปก่อนเพื่อเคลียเส้นทาง ต่างๆ
ทหารโครงกระดูกนั้น เป็นหน่วยสอดแนมชั้นดี
ด้วยเสียง ของมันที่น่ากลัว....ทำให้ มีหอก ปามาในอากาศพุ่งเข้ามาที่ หัวของ ทหารโครงกระดูกข้างหน้า..
เมื่อวูชิน ออกมา จาก ตรอก...เขาพบ ทหาร นากา 3 ตัวปรากฏขึ้น
ครึ่ง ร่างของพวกมัน คืองูและ ครึ่งบนของ มันเป็นมนุษย์ อาวุธที่พวกมันใช้นั้น อาบยาพิษ
นี่อาจจะเป็นโชคร้ายของพวกนากา เพราะ ทหารโครงกระดูก มันไม่ติดพิษ
" คีคีคี”
ทันใดนั้นพวกทหารโครงกระดูกก็วิ่งเข้าไปหาพวก ทหาร นากา แต่ว่ามันก็ยังไม่เพียงพอ มีด กระดูกของพวกมัน นั้น ไม่มีพลังพอที่จะโจมตี ทะลุเกราะของทหารนากา และยังโจมตี ครึ่งล่างของพวกนาจา ไม่เข้าเลย
หอกของพวก ทหารนากา นั้นรวดเร็ว และเเม่นยำ นั้นทำให้ ทหารโครงกระดูก พังทลาย ลงในพริบ ตา ที่คือความแตกต่างของ ความเเข็งเเกร่ง
แม้ว่า ทหารโครงกระดูกของเขาจะ เลเวล 17 แต่มันก็ทำอะไรอันตราย ทหารนากาไม่ได้ แม้ว่าเขาจะใช้ ทหารโครงกระดูกเวทย์มนต์ พวกทหาร นากาก็จะไปหลบ ตามสิ่งก่อสร้างต่างๆ นั้นทำให้ ทหารโครงกระดูกเวทย์มนต์ นั้นใช้ได้ไม่ดีต่อสถานการณ์แบบนี้
วูชินเตะไปที่ กระดูก ของศพทหารโครงกระดูกที่กระจายอยู่
พรึบบบ
กองกระดูก กระจายขึ้นมาเป็นหอกดูก
วูชิน โยนหอกกระดูกใส่พวกทหารนากา
ความเร็วของมัน แรง พอที่จะ ทำให้ นักรบ นากา หันมาสนใจได้ ทันใดนั้น นักรบนากาก็ เข้ามาป้องกัน หอกโครงกระดูกของวูชิน
[ ถอย ! ]
พวกทหารนากา พยายาม ที่จะเว้น ระยะห่างจากทหารโครงกระดูก ทันใดนั้นเองวูชินก็เรียก กำแพงกระดูกขึ้นมา จากทุกทิศทาง.. 1 ใน ทหารนากา ถูกเสียบตาย .
พวกทหารนากา นั้น ประหลาดใจกับ กำแพงโครงกระดูกที่อยู่ๆก็ปรากฏขึ้นมา และตอนนั้นเองก็มี หอกเล็ก บินเข้ามาหาพวกมัน
บูม !
พวกมันไม่สามารถป้องกันได้ ไม่สิถึงแม้ว่าจะ ป้องกันได้ ผลลัพท์อาจจะไม่ต่างกัน
วูชิน ใช้ ทักษะของนักรบ เลเวล 20 ที่ชื่อ ว่า โยน ซึ่งพลังของมันเพียงพอที่จะฆ่า นากาได้
" สลาย...,ออกมา "
หอกในร่างนากาหายไป และมันไปปรากฏขึ้นที่มือวูชินอีกครั้ง
อาวุธของนักรบนั้น พัฒนาไปพร้อมๆกับนักรบ จริงๆ
เมื่อถึง นักรบนากา ตัวสุดท้าย วูชินมองดูมันจะเปิดปากพูด
" เรีย นิ เล รู ทา ลีโอน่า ราเคต ”
" ราเคต รา รีโอน่า ราเคตตา เนีย "
วูชินพูดภาษาที่ ซังกูไม่เข้าใจอีกครั้ง
' พระเจ้าเขารู้หลายภาษาจริงๆ'
[ถ้าพวก แกต้องการปกป้องวิหาร นากา พวกแกไปรวบ นักรบของพวกแกทั้งหมดมา แล้วมารอฉัน]
[ แกเป็นใครกัน บอกเหตุผลที่เเกบุกรุก วิหารนากา มาสิ ]
[เหตุผลของฉันก็เหมือนพวกแกนั้นแหละ ฉันแค่อยากปกป้องโลกของฉัน เหมือนที่พวกแกปกป้องวิหารของพวกแก ]
[ พวกผู้พิทักษ์ วิหารทั้งหมดจะ รวมตัวกัน ขับไล่พวกแก]
ขณะที่เขากำลังสนทนาอยู่นั้น วูชินก็เอากำแพงลงซังกูรู้สึก สงสัยมากเมื่อวูชินปล่อย นากาไปตัวนึง
"พี่ ทำไหมพี่ปลอยมันไปละ แล้วอีกอย่างทำไมพี่ถึงพูด..... "
" ฉันบอกให้พวกมัน โจมตี มาที่ เราด้วย กองกำลังทั้งหมดนะ"
" . . . . . . . "
หุหุ ไปกันเถอะ...ฉันต้องใช้เวลา อีกครึ่งวันแหละกว่าจะล่าพวกนากาได้ทั้งหมด
วูชิน ตื่นเต้น มากกำการที่เขาสู้ 1 ต่อ 1 กับพวกนากาได้ แต่ว่า ซังกูนั้นกลับกังวล แทนวูชิน เพราะเขาตามหลัง วูชิน มาตลอด ถ้าเกิดอะไรขึ้น คงจะไม่ดีแน่
' อื้ม..เลเวลของฉัน 30 ละแหะ ดังนั้นฉันน่าจะสู้กับพวกมอนเตอร์ได้บางกลุ่ม'
สำหรับวูชินแล้วเขาได้สกิลหลัก ของเขาทุกๆ 10 เลเวล .เวทย์มนต์เรียกโกเลมเป็น 1 ในสกิลที่เป็นสกิลหลักของเขา แต่ว่า เขาได้รับ ทักษะ โจมตี คริติคอล (คือการโจมตีเข้าจุดสำคัญนะครับ) ซึ่งเป็นทักษะที่สำคัญสำหรับเขามาก
ถ้า ระดับของเขายังไม่ถึง 30 เขาคงไม่ต่อสู้กับพวกมันแบบนี้ แต่ตอนนี้เขา เลเวล 30 เเล้ว เขาจึงทำได้
ในกลางเมืองร้างที่มี หอคอย ปรากฏอยู่เหนือ เมืองเเห่งนี้
ที่เเห่งนี้มีนักรบนากา ไม่น้อยกว่า 100 ตัว
ซังกูกลืนน้ำลาย อย่างแห้งๆ
" พี่.....นี่มันไม่เยอะเกินไปเหรอครับ "
" มันอันตรายมาก เพราะงั้น นายรออยู่ที่นี่นะ"
" ครับ พี่ "
วูชินเดินออกมาพร้อมกับทหารโครงกระดูก เขาก้าวมาด้านหน้า
[ เจ้ามนุษย์ เจ้ากล้ามากที่ บุกรุกวิหาร แห่งนี้]
[ พวกเราจะปกป้องวิหารแห่งนี้ด้วย พลังทั้งหมด ]
ทหารนากา ปลุกใจเพื่อต่อสู้กับ วูชินที่มี ทหาร โครงกระดูก อยู่ด้านหลัง 80 ตัว นี่ยังไม่ใช่จำนวนสูงสุดที่เขาเรียกได้ แต่เขาไม่อยากเรียกมัน ให้เต็มลิมิต ของเขา
ในดันเจี้ยนนั้น พวกทหารโครงกระดูกไม่ค่อยเป็นประโยชน์ มากนัก แต่สถานที่แห่งนี้ มันจำเป็นกับสนามรบนี้มาก
" โจมตี ! ! ! "
" คีคีคีคีคี "
ทหารโครงกระดูกวิ่งเข้าไป โจมตี พวกทหาร นากาพวกไม่กลัวตาย และทหารโครงกระดูก พวกนี้ยังอยู่ใต้การควบคุมของวูชินอีกด้วย
วูชินจัดรูปแบบของพวกมัน แต่ว่า จำนวนทหารโครงกระดูก กลับลดลงอย่างรวดเร็ว
แต่อย่างไรก็ตาม วูชินดูไม่กังวลเลย
เมื่อ ทหารโครงกระดูก ถูกทำลาย ไปนั้น กลับมี นากา ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมา
' อื้ม...ฉันไม่คิดว่า หัวหน้า พวกมันจะปรากฏขึ้นมาตั้งแต่แรกเลยแหะ'
' หัวหน้านากา' เป็น 1ใน 5 นักรบที่เก่งที่สุด ซึ่งตอนนี้ มันกลายเป็น หัวหน้าของ สถานที่เเห่งนี้ไปแล้ว
นี่มัน ยากกว่า ตอนเขามาครั้งแรกอีกนะเนี้ย
[ แกกล้าบุกวิหารแห่งนี้ด้วย พวกนักรบ อันเดต ชั้นต่ำงั้นเหรอ]
ในขณะที่ ทหารโครงกระดูกของเขาถูกทำลาย วูชินก็หัวเราะขึ้น
[ กองทัพ อันเดต ]
วูชินเรียกหอกกระดูก ขึ้นมา สองมือและเดินมาข้างหน้า
ก้าวที่หนึ่ง,ก้าวที่สอง
[ ฉันเป็นเจ้าของ อแลนดัล ที่อยู่บนโลก ]
ก้าวที่สาม,ก้าวที่สี่
เมื่อ เขาก้าวเดิน นั้น ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้น ในทันทีที่เขาก้าวเป็นครั้งสุดท้าย เขากระโดดขึ้นในอากาศ
วิ้งงง
เขามองจากอากาศ วูชินเห็นทุกๆสิ่งๆ เขาเห็นกระดูกมากมายที่กระจายอยู่ รอบๆ นักรบ นาจา
ทันใดนั้น เวทย์มนต์จำนวนมากปรากฏขึ้น จากร่างของเขา
วิ้งงง
ชิ้นส่วนกระดูกต่างๆ รวมกันเป็นผนัง กระดูก ไม่สิมันคือคุกกระดูก นากาที่โชคไม่ดีนั้น ถูกกระดูกแทงเข้าที่ หัวของพวกมันบ้าง.....บางตัวก็เจอแทงเข้าไปที่เข่า
หอกกระดูกนั้น กระจายเป็นวงกว้างทำให้พวกนากา ตื่นตระหนกมาก
ปั้กก
ทันใดนั้น ก็มีหมอกสีเขียวๆปรากฏขึ้น ในวงของพวกมัน
เมื่อพิษสีเขียว นี้เริ่มกระจาย มันทำให้ การมองของพวกนากา ลดลง
" อั้ก อั้กก "
" ไรเคน....คีตา "
นักรบ นากา เริ่ม ตายอย่างทรมาน พวกมัน กรีดร้องก่อนที่จะตาย เมื่อวูชินเห็นพวกมัน เขาหัวเราะและพูดขึ้น
" ฉันก็รู้วิธีใช้ยาพิษนะ "
ซึ่งพิษของนากานั้น ไม่อาจเทียบได้กับ พิษของวูชิน
By Mheeezaa ลงดัน ลงดันนนนน