" วรยุทธ์ปราณ 2 กระบวนชุด หรอ "
จิตใจของโจว หยวน สั่นสะท้านอย่างรุนแรง เขาหันไปมอง เหยาเหยา ด้วยสายตาเร่าร้อน อาจารย์ ฉาง หยวนของเขาได้ถ่ายทอด เคล็ดวิชาลมหายใจมังกร อันลึกล้ำนี้ให้ แน่นอนว่าระดับของมันย่อมไม่ธรรมดา และ เขาก็คิดว่า วรยุทธ์ปราณทั้ง 2 กระบวนชุด นี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน
" 2 กระบวนชุดนี้ ประกอบไปด้วย 1 คือ ย่างก้าวมังกร 2 คือ กรงเล็บมังกร" เหยาเหยา กอด ถุนถุน กล่าวอย่างช้าๆ
"กรงเล็บมังกร กับ ย่างก้าวมังกรหรือ " โจว หยวนกล่าวด้วยนัยน์ตาตื่นเต้น
เขานั้นสามารถรู้สึกได้ว่า ใน 98 ท่วงท่ากำหนดลมหายใจมังกรนั้นซ่อนความลับบางอย่างไว้อยู่ และเขาก็ไม่รู้ว่า อาจารย์ ฉาง หยวนนนั้นได้ถ่ายทอดเคล็ดวิชา ลมหายใจมังกรนั้น เนื้อความและพลังของมันจะมากมายเพียงใด เจ้าสิ่งนี้มันขึ้นอยู่กับเขาที่เป็นศิษย์ ไม่ต้องสงสัยเลย เขาต้องค้นหามันเอาเอง
ดังนั้น ดวงตาของเขาจึงหันไปหา เหยาเหยา เพื่อขอคำแนะนำ
เหยาเหยา ก็ยิ้มพร้อมมองเขาตอบพร้อมขยิบตาให้หนึ่งครั้ง
โจว หยวนเข้าใจทันที เขาโบกมือเรียกสาวใช้เข้ามาและสั่งให้สาวใช้นำสุราหยกชั้นเลิศ เข้ามา เมื่อเห็นเช่นนั้นเหยาเหยาก็พอใจและปล่อย ถุนถุน ออกไปลานหิน
เมื่อเห็นเช่นนั้น ดวงตาของโจว หยวนก็ประหลาดใจขึ้น เขาถามออกไปทันทีว่า:"ยากขนาดนี้ ถุนถุนสามารถเข้าใจด้วยหรือ "
มุมปาก เหยาเหยา โค้งเล็กน้อยพร้อมมองมาที่ โจว หยวน พร้อมสายตาดูถูกหน่อยๆ แล้วกล่าวว่า:"ท่านปู่เฮย นั้นเป็นคนสอนมันด้วยตัวเอง เขาจับ ถุนถุน ฝึกอย่างเคร่งครัด มันจึงสามารถทำได้ หากกล่าวจริงๆแล้ว ถุนถุน นั้นนับว่าเป็นศิษย์พี่ของเจ้าก็ว่าได้ "
มุมปากของโจว หยวน พลันเผยอขึ้น เขานั้นอดที่จะสงสัยไม่ได้จริงๆ ถุนถุน นี้นั้นคือมนุษย์ในร่างสัตว์หรือไร เพราะวิชาชี้นำลมปราณนั้น มันก็สามารถฝึกได้ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาก็ต้องการที่จะฝึกมัน ดังนั้นเขาทำได้เพียงมองถุนถุนแล้วกล่าวว่า:"ถุนถุน เด็กดี แสดงย่างก้าวมังกร กับกรงเล็บมังกรให้ข้าดูหน่อย "
อย่างไรก็ตาม เมื่อมันถูกเหยาเหยาปล่อยออกมา มันก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจเสียเท่าไหร่ ดังนั้นหลังจากมองโจว หยวน 1 รอบมันก็หมอบนิ่ง
โจว หยวน ยื่นนิ้วชี้ออกมาแล้วจิ้มไปที่ท้องอันอ้วนท้วมของมัน ทำให้หน้าท้องของมันพันยวบไปตามนิ้วของเขา แต่ถึงอย่างนั้นมันก็นอนแน่นิ่งไม่ตอบสนองอะไร
เมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กบัดซบนี้นิ่งเสมือนแกล้งตาย โจว หยวน ก็ขมวดคิ้วบางๆ ต่อจากนั้นเขาก็สั่งให้สาวใช้ไปนำ เนื้อสัตว์อสูรตากแห้งมา
พอได้กลิ่นของเนื้อนั้น ดวงตาของถุนถุนก็พลันเบิกกว้าง ต่อจากนั้นมันก็พุ่งกระโจนไปที่ถาดใส่เนื้อนั่นทันที
เมื่อเห็นเช่นนั้น โจว หยวน ก็ดึงถาดเนื้อกลับมา ทำให้ ถุนถุน นั้นพุ่งไปพบเพียงความว่างเปล่า ต่อจากนั้นมันก็หันมามองโจว หยวนแล้วร้อง เงี้ยวเงี้ยว ใส่เขา
"แสดงกระบวนท่าชุดแรกแล้วข้าจะให้กิน " โจว หยวน กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ถุนถุน มองไปที่โจว หยวน แล้วก็มองไปยังเนื้อสัตว์อสูรปราณ ต่อหน้าอาหารชั้นเยี่ยม ขาทั้ง สองของมันก็พันยืนขึ้นและมันเริ่มเคลื่อนไหวท่าทางแปลกๆ
ท่าร่างของมันนั้นค่อยๆยืดขึ้น ลำตัวของมันก็เรียวบางลง บางลงจนคล้ายกับจะหายไป เสมือน มังกรทะยานเข้าสู่กลีบเมฆ
สัตว์อสูรตัวจ้อยได้ แสดงท่าร่างลึกลับออกมา มันอาจดูเหมือนเรื่องที่น่าตลกมาก แต่เวลาก็ได้เกิดสิ่งที่น่าตกใจขึ้น
"นี่คือ ย่างก้าวมังกร มังกรที่ซ่อนตัวอยู่ในเมฆหมอก ไร้ตัวตน ไร้รูปลักษณ์มิเผยให้พบเห็น และ ย่างก้าวมังกรนี้ก็หมายถึงความว่างเปล่า นับว่าเป็นที่น่าตกตะลึง" เหยาเหยา กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาเบา ออกมาจากศาลา
"เจ้าลองโจมตี ถุนถุน ดูสิ "
โจว หยวนได้ยินเช่นนั้นก็กำชับ พู่กันปฐมสวรรค์ในมือและเริ่มใช้งานมันทันที"รูปแบบศาสตรา"
ต่อจากนั้นพู่กัน ปฐมสวรรค์ก็ได้ขยายตัวออก โจว หยวนกำชับตัวพู่กันแน่น แล้วแทงมันไปที่ ถุนถุนทันที
ในหลายวันมานี้ โจว หยวน ได้ทุ่มไปให้กับการฝึกเพลงหอก ดังนั้น การแสดงเพลงหอกในวันนี้ส่อให้เห็นถึงความชำนาญเล็กน้อย
ปลายพู่กันนั้นก็ได้พุ่งเข้าใกล้กระชั้นชิด ถุนถุน พริบตาร่างของถุนถุน ก็แกว่งไกวเล็กน้อยต่อจากนั้นปลายหอกก็ราวกับแทงเฉียงออกห่างจากตัวของถุนถุน ไป
โจว หยวน นั้นหากไม่เห็นด้วยสายตาตัวเองคงไม่เชื่อ ต่อมามือทั้งสองของเขาก็กำชับพู่กันปฐมสวรรค์แน่น จากนั้นก็ระดมแทงออกไปพร้อมบิดข้อมือส่งผลให้ หอกนี้ทวีความรุนแรงและรวดเร็วยิงขึ้น
อย่างไรก็ตาม ถุนถุน ก็ยังคงเหมือนเดิม ก่อเกิดภาพเบลอเล็กน้อยและสุดท้าย โจว หยวน ก็ได้โจมตีพลาดอีกครั้ง
หลังจากพยายามมาอย่างต่อเนื่อง ในที่สุด โจว หยวน ก็หยุดมือ ขณะที่หอบอย่างเหน็ดเหนื่อย ดวงตาของเขาส่องประกาย เขารู้แล้วว่าความลับของย่างก้าวมังกรก็คือ การเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันมันเป็นการเคลื่อนไหวที่หลอกสายตาฝ่ายตรงข้ามและทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกสับสน
ถุนถุน เห็นโจว หยวน หยุดลง มันก็กุมหน้าท้องของมันพร้อมชี้หน้าเขาทำท่าทีหัวเราะเยาะเย้ย
"ย่างก้าวมังกรนี้ สร้างขึ้นโดยการใช้พลังปราณสั่นสะเทือนอากาศ ร่างที่เจ้าเห็นนั้นความจริงแล้วมันเป็นร่างอำพรางที่สร้างมาเพื่อให้เกิดความสับสน หรืออีกนัยหนึ่งคือ หากศัตรูโจมตีมาที่เจ้า การโจมตีนั้นจะคลาดเคลื่อนไปจากความจริง 3 คืบ จากร่างของเจ้า และด้วย 3 คืบ นี่แหละมันทำให้ ย่างก้าวมังกร ลึกลับถึงเพียงนี้ "
"ต่อไปเป็นกรงเล็บมังกร " เหยาเหยา กล่าวขึ้น
โจว หยวน เงยหน้ามองไปยังถุนถุนอีกครั้ง ในตอนนั้นถุนถุนก็ได้แสดงกรงเล็บอันแหลมคมออกมา ต่อจากนั้นมันก็พุ่งออกไปราวกับมังกรที่พุ่งเข้าใส่เป้าหมาย ต่อจากนั้นมันก็ได้เลือกเป้าหมายเป็นหิน แล้วฟาดลงไปราวกับ กรงเล็บมังกรที่บดขยี้ขุนเขา
เปรี้ยงงง
เมื่อเงากรงเล็บปรากฏขึ้น หินขนาดยักษ์ก็พังทลายลงเป็นก้อนกรวดแตกกระจายเป็นเศษ
ยามนั้นดวงตาของ โจว หยวน ถึงกับหดแคบลง เพราะภาพที่ปรากฏมันเหลือเชื่อเกินไป ที่สำคัญที่สุด เขานั้นรู้สึกได้ว่า ถุนถุน นั้นไม่ได้ใช้พลังปราณมากมาย กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือหากเปลี่ยนเป็นเขานั้น พลังที่แสดงออกมาก็คงไม่น้อยเช่นกัน
กรงเล็บมังกรนี้ ดูแล้วจะรุนแรงเสียกว่า ฝ่ามือปราณผสาน และ หมัดแหวกอากาศ เสียอีก
* โฮกกก *
ถุนถุน กระโดดมาข้างหน้าโจว หยวนพร้อมใช้กรงเล็บชี้ไปที่เนื้อสัตว์อสูรปราณตากแห้ง แล้วขู่เตือนเขา
โจว หยวน รีบวางเนื้อลง พลางครุ่นคิด ในหลายวันนี้เขาได้ฝึกท่วงท่ากำหนดลมหายใจมังกร มันก็แค่ความสำเร็จเล็กน้อยเท่านั้น ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นย่างก้าวมังกร หรือกรงเล็บมังกรในก่อนหน้านี้มันก็เป็นเพียงพื้นฐานของเคล็ดวิชาลมหายใจมังกร
โจว หยวน เลือกที่จะยืนขึ้นหลังจากเงียบเป็นเวลานาน เขาก็ได้เริ่มออกท่วงท่าทันที เมื่อสำเร็จท่วงท่าแล้วก็มีเสียงมังกรคำรามขึ้นพร้อมกับ ชีพจรของเขาที่เริ่มดูดปราณฟ้าดินเข้ามาในร่างกาย
เมื่อพลังปราณ ผสานกับท่าทางของโจว หยวนมันก็ทำให้ ร่างของเขาพลันจางลงไป
เหยาเหยา ในตอนนั้นรู้สึกประหลาดใจมาก ต่อมานั้นนางก็ยิ้มขึ้นยินดีกับ โจว หยวน
เห็นได้ชัดว่า โจว หยวนจับเคล็ดของย่างก้าวมังกรได้แล้ว
โจว หยวนฝึกฝนอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 1 ก้านธูป เขานั้นก็เริ่มชำนาญมากขึ้น หากมองดีดีในตอนนี้นั้นร่างของเขาพลันจางลงจนยากที่จะเห็น
โจว หยวนนั้นการเคลื่อนไหวฉับพลัน ในตอนนั้นดวงตาของเขาก็ประกายความประหลาดใจและตื่นเต้น ย่างก้าวมังกรนี้ไม่ธรรมดาเลยเพราะพลังปราณและตัวตนของเขานั้นมันเบาบางราวกับอากาศ ซึ่งหากเขาต้องการจะพรางตัว ก็ยากที่จะแยกออก
เมื่อ โจว หยวน เข้าใจในเคล็ดย่างก้าวมังกรแล้ว เขาจึงเริ่ม วาดกระบวนท่า กรงเล็บมังกร ทันที
วรยุทธปราณนี้ คล้ายกับจำแลงเป็นกรงเล็บมังกรยักษ์ที่ระเบิดพลังจู่โจมเป้าหมายด้วยพลังอันน่าสะพรึง
วิชานี้ ไม่ค่อยซับซ้อนเสียเท่าไหร่ หากจะลงมือเพียงวาดภาพในหัว เป็นมังกรขนาดยักษ์มุ่งจู่โจมเป้าหมาย พร้อมประสานพลังปราณไปกับเส้นชีพจรและทำการโจมตีออกไป
โจว หยวนนั้นกำหมัดพร้อมเคลื่อนไหวช้าๆ และจินตนาการภาพมังกรนั้น
และในร่างของเขานั้นพลังปราณก็พลันไหลเวียนไปทั่วกระแสเลือดในที่สุดมันก็ได้พุ่งออกมาที่ฝ่ามือของเขา
และในตอนที่โจว หยวนตั้งมั่นนั้น ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเขาก็พลันแข็งกร้าว ต่อจากนั้นฝ่ามือของเขานั้นก็เริ่มเคลื่อนไหว แล้วตะปบออกไปทันที ในตอนนั้นมันคล้ายกับเป็นภาพจำแลงกรงเล็บมังกรขนาดยักษ์พุ่งตรงไปยังก้อนหินขนาดยักษ์ก้อนหนึ่ง
เปรี้ยงงง
หมัดของโจว หยวนนั้นรุนแรงอย่างมากด้วยพลังของมันนั้นเมื่อได้ส่งออกไป มันก็ได้ทำให้เศษไม้ใบหญ้าปลิวกระจัดกระจาย อีกทั้งก้อนหินขนาดยักษ์ยังเป็นรูโหว่ที่เกิดจากพลังหมัดของ โจว หยวน
เหงื่อเย็นไหลท่วมใบหน้าของเขา และดวงตาทั้ง 2 ข้างนั้นก็พลันส่องประกายระยิบระยับ เพราะเขารู้ว่าด้วยสิ่งนี้ผนวกกับย่างก้าวมังกรมันจะทำให้ ความสามารถในการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้น
ตราบใดที่เขาสามารถเชื่อมต่อชีพจรจุดที่สองได้ ในการทดสอบที่จะถึงนี้เขาก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด
จบตอน 21