px

เรื่อง : Seoul Station’s Necromancer จบแล้วอ่านฟรี!!!
Chapter 40 – 5 Star Dungeon(3)


ซังกูมองสิ่งที่เกิดขึ้นจากบนหลังคา

"....โครตตเจ๋ง...สุดยอดด " .

นากาบางตัว มีผนัง กระดูกติดอยู่ที่ พวกมัน และในขณะ ที่มันหนีผนังกระดูก ก็ยังมีพิษที่กระจายอยู่ รอบๆพวกมันอีก ดังนั้น วูชินจึงวิ่งไล่ฆ่าพวกมัน อย่างต่อเนื่อง

สำหรับวูชินแล้วยาพิษไม่มีผลกับเขา

ใน คุกกระดูกแห่งนี้ มีพิษกระจายอยู่ไปทั่ว ซึ่งมีวูชินเป็นจุดศูนย์กลาง ทันทีที่ พวกนากาตายหมด พิษต่างๆก็ ถูกวูชินดูดกลับมาที่เขาทั้งหมด

 

" บ้าน้า..."

เขาเเข็งเเกร่งสุดๆ ทำไหมเขาถึงไม่ถูกจัดอยู่ใน ระดับ A ทำไหมเขาต้องซ่อนความแข็งเเกร่งของเขา

ซังกูรู้สึกว่าวูชินเหมือน มาอีกโลกหนึ่งเลย แต่ว่าเขากลับรู้จักคนแบบนี้ นี่ทำให้เขามี ความรู้สึกแปลกๆ ปนไปด้วยความกลัว

"เฮ้..ซังกู ”

" ครับ...พี่ "

ซังกูรีบวิ่งไปหา วูชิน ในขณะที่เขาเดิน ออกมาจากซากศพ

" เก็บ ให้หมดนะ”

" ครับ พี่ "

วูชินได้ใช้เวทย์มนต์ในการ ทำเครื่องหมาย กับไอเท็ม ที่มีค่า

"หื้มม...มันไม่มีหินเลือดนี่ครับ พี่"

โดยปกติวูชินจะทำเครื่องหมาย กับมอนเตอร์ที่มีหินเลือด แต่นี่เขาไม่ได้เครื่องหมาย ไว้ที่ พวกนากาเลย

" อื้ม..พวกกึ่งมนุษย์ ไม่มีหินเลือด นะ”

" อะไรนะครับ ? "

" รีบๆหยิบไอเท็มที่มีค่ามาได้แล้ว ."

" ครับ พี่ "

ซังกูเริ่มจับหอก ชุดเกราะและไอเท็มอื่นๆที่มีค่า ที่เขาเก็บได้ จาก นากา 100 กว่าศพ

ซังกูได้ใช้เวทย์มนต์ เร่งความเร็วในการ เก็บ พวกของ มีค่าต่างๆ

ในระหว่างนี้ วูชินก็เดินไปที่วิหาร นากา

อาคารแห่งนี้ ถูกออกแบบมาจาก วงกลม และ มี เเท่น บูชาอยู่ กึ่งกลางราวกับว่าพวก มันปกป้องแท่นบูชา แห่งนี้ ซึงมีรูปปั้น นักรบนากาอยู่ทางขวา และ พ่อมด นากาอยู่ทางซ้าย

หินที่ใช้กลับออกจากดันเจี้ยนอยู่ บน แท่นบูชา

ขณะที่วูชินหยิบ หินที่ใช้ออกจากดันเจี้ยน ก็มีกล่องปรากฏขึ้นมา เขาเห็น เเหวน ในกล่องนั้น แค่ 1 วง

เมื่อ เขาเคลียร์ครั้งเเรก เขาได้ 3 วงแต่อย่างไรก็ตามเมื่อเขา เข้ามาอีกรอบ กลับได้แค่ 1วง

วูชินหยิบแหวนออกมาและเขาก็ งัดเอา อัญมณีสีแดง ที่อยู่บนดาบของนักรบนากา และ อัญมณีสีน้ำเงินที่อยู่บนคทา ของ พ่อมด นากาออกมา

วูชินใช้เวทย์มนต์วิเคราะห์ 3 ไอเท็มนี้

แหวนที่ องค์หญิง นากาได้รับเป็นของขวัญในวันเเต่งงาน

เมื่อ สวมใส่ เพิ่ม การรักษา + 10

เมื่อคุณสวมใส่ คุณจะได้รับความเเข็งเเกร่ง เหมือนนักรบนากา

แข็งเเกร่ง +3

ตาประทับพ่อมด

เวทย์มนต์ +3

" ไม่เลวแหะ "

1 ชิ้นใช้สำหรับเพิ่มสเตตัส แต่อีก 2ชิ้นเหมือนขยะ สำหรับเขา

แม้ว่านี่จะเป็นดันเจี้ยน แต่ว่าของที่ได้จากการเคลียร์รอบที่ 2 นั้นก็ไม่ได้ดีเท่ารอบ แรก

เขาได้รับ ไอเท็ม พวกอุปกรณ์ 3 อย่าง และไอเท็มใช้งานอีก 7 อย่าง

แม้ว่ารางวัลของเขาจะ ไม่น่าสนใจแต่ว่า เขาก็สามารถทำกำไรได้โอเครอยู่

" อื้ม..ฉันคิดว่าฉันควรจะเพิ่มทักษะของอาชีพ นักรบมั้งละแหะ”

เมื่อเขา เลเวล 30 เขาได้เรียนเวทย์มนต์ของ อาชีพเนโครแมนเซอร์ เช่น เรียกโกเลมและ พิษ ไปแล้ว สำหรับอาชีพ นักรบของเขานั้น เขาซื้อ สกิล ที่ปรากฏมาตอนเลเวล 30 ของเขาทั้งหมดเลย

โจมตีด้วยค้อนขนาดใหญ่ใส่ศัตรู

พลังงานที่ใช้ : 3

โจมตีไปรอบๆตัวด้วยอาวุธของคุณ

พลังงานที่ใช้ : 1 ต่อ รอบ

เขาซื้อ อีกหลาย สกิล แต่ สกิลที่สำคัญสำหรับอาชีพนักรบ นั้นคือสองสกิลนี้ เพราะมันเป็น สกิล โจมตีหมู่ ที่ปรากฏขึ้นครั้งแรก สำหรับอาชีพนี้

วูชิน ลองเรียก อาวุธของนัก รบ ในทันดี

ปิ้งงง...

เขาอ่านข้อมูล คทาเหล็ก ของเขา

อาวุธของนักรบ ที่เปรียบเสมือนเพื่อนและชีวิต....อาวุธจะเติบโตขึ้นพร้อมกับผู้ใช้....มันพร้อมเสมอเมื่อคุณเรียก มันออกมา

Effect : ความแข็งเเกร่ง +15 , ฟื้นฟูความทนทาน ( ฟื้นฟูในระหว่างที่ไม่ได้เรียกออกมา)

ความสามารถ : เรียก,เก็บ,เปลี่ยน (หอก,ค้อน )

มันพัฒนาขึ้น คทาเหล็ก ของเขา เพิ่ม 5 ความเเข็งเเกร่งและยังเปลี่ยนเป็นค้อนได้อีก

ในทันทีนั้น วูชินก็เป็น คทาเป็น ค้อน

"ช่า....”

หัวของ คทาเปลี่ยนเป็น ค้อนขนาดใหญ่ แม้วูชินจะมีความแข็งเเกร่งเพิ่มขึ้น แต่มันก็ยังดูหนักสำหรับเขา มันทำให้เขาแทบจะเซเลย เมื่อเข้าใช้มันครั้งแรก

บุ้งงง , .

เขาเหวี่ยงค้อน มันไม่ใช่อาวุธที่จะใช้ง่ายๆเลย เมื่อเขา ลองเหวี่ยงอีกครั้ง

ทักษะติดตัว 'อาวุธ ใหญ่ ' ช่วยเขามากเลยทีเดียว

"นี่เป็นการเริ่มต้นของอาชัพ นักรบได้ดีแหะ "

ถ้าเขาต้องใช้ ในการต่อสู้จริง เขาต้อง ฝึกมากกว่านี้ และเพิ่มระดับของมัน

วูชินยกเลิกทักษะการใช้อาวุธของนักรบ เเละเก็บมันเข้าไปในช่องเก็บของ

" หือ ? "

ซังกู ควรจะเก็บของอยู่สิ แต่เขาไม่ได้อยู่ที่นั้น วูชินเริ่มค้นหาเขา และพบซังกู นอนอยู่ระหว่าง ซากศพในงาน

" หื้มม..เขา หลับในงานเหรอ "

วูชิน ยิ้มในระหว่าง เดินไปหาซังกูแต่มันผิดสังเกตุ เขาสังเกตุเห็น ริมผีปากของซังกูเป็นสีฟ้า

" หื้ม..ยาพิษ "

วูชินรีบ ดึงพลังงานของพวกนากาไปใส่ให้ ซังกู.

" อู้ อู้ อู้....พี่ "

ซังกู มึนๆ เบลอๆ และพูดออกมา

" เกิดอะไรขึ้น "

"ผมตัดมือของมัน ในขณะที่ ย้ายหอกจากมือของมัน "

หอกของ พวกนากา นั้นจุ่มยาพิษ ..วูชินมองไปที่ซังกูอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

" เฮ้อ . . . "

วูชิน ยกมือและรวบรวม พลังของพวก นากาที่ตาย ใส่ไปที่ซังกูมากขึ้น นั้นทำให้ ซังกูเริ่มดีขึ้นแต่ พิษก็ยังไม่หายไป

"พี่...ผมควรจะทำยังไง "

" ฉันคิดว่านายจะตายนะ "

" . . . . . พี่ ! "

ซังกูล้มลงกับพื้น เขาไม่คิดว่า เขาจะตายแบบโง่ๆแบบนี้

วูชิน คิดเมื่อมองซังกูอย่างสิ้นหวัง

' หรือจะใช้เวทย์มนต์ล้างพิษกับเขา '

เขาซื้อ เวทย์มนต์ที่ใช้ล้างพิษ ซึ่งเขาเรียนได้ตอนเลเวล 10 มา

" มานี่ "

วิ้งง!

แสงสว่างเกิดขึ้นที่มือของเขา และมันพุ่งเข้าหา ซังกู แต่ว่า สถานะ พิษ นั้นก็ยังไม่ทำงาน

"ชิ..มันไม่ได้ผล"

มันเป็นเวทย์มนต์ระดับต่ำแหะ ใช้ไม่ได้กับพิษ ระดับสูง

เขาเปิดร้านค้าส่วนตัวขึ้นแล้ว ซื้อยาแก้พิษมา จากนั้นก็ยื่นมันให้ ซังกู

" ลองดื่มนี่ดู ถ้ามันไม่ได้ผล คงไม่มีวิธีอื่นแล้ว"

" ครับ”

ซังกู ภาวนา และเปิดฝาขวดขึ้นเพื่อดื่มมัน

" โอ๊ะ "

" เป็นอย่างไรบ้าง "

" ผมว่ารสชาติมันเหมือน โคล่า นะครับ "

" ฉันไม่ได้ถามถึงรสชาติ ..นายรู้สึกยังไงบ้าง "

" ผมไม่แน่ใจครับ"

วูชินถอนหายใจ และมองดูข้อมูลของ ยาแก้พิษ.

มันรักษา ได้ทุกสถานะ แต่ไม่สามารถใช้กับคนอื่นได้

" ฉันคิดว่ามันไม่ได้ผลกับนายนะ"

" . . . . . พี่ "

วูชินสายหัว และมองไปที่ซังกู ที่กำลังร้องไห้อยู่

ถ้า มันตายแบบนี้มันจะหลอกหลอนเขาอีกแน่ๆ

" อ้าปาก "

" อะไรนะครับ ? "

วูชิน ดื่ม ยาแก้พิษ แล้ว เอามันไปใส่ให้ซังกู แบบ ปาก ต่อปาก

นั้นทำให้ ซังกูเริ่มหายเป็นปกติ

ตอนนี้ฉัน รู้วิธีใช้ไอเท็ม พวกนี้แล้ว พวกไอเท็ม พวกนี้ที่ซื้อจากร้านค้ามีแค่เขาที่ใช้ได้ ดังนั้นเขาก็แค่ใช้เอง และเอามันไปให้คนอื่นใช้ต่อ...

" งั้นผมก็ไม่ต้องทำเหรอครับ "

" อะไรนะ ? "

" พี่ไม่ได้ชอบ ผู้ชายใช่ไหม"

" . . . . . . . "

< ทักษะของนักรบ ถูกใช้งาน > .

วูชินเรียก หอกกระดูกออกมา

ทำไหมเขาต้องช่วยไอ้เด็กนี่

"ฉันคิดว่า นายคงไม่อยากหายใจแล้วละ"

" โอ้วว....ผมคิดว่าพี่ต้องชอบ แบบ ซาดิสแน่ๆ "

ทันใดนั้นคิ้วของ วูชินก็กระดุกขึ้น ....หึหึหึ

By Mheeezaa เอิ่มมม ปรับอารมไม่ทัน

รีวิวผู้อ่าน

otrwavekung
1849 วันที่แล้ว

????????????????????????????????


  แสดงความคิดเห็น