ภายใต้น้ำตกนั้น พลังปราณ ในตัวของเขาได้ปะทุออกพร้อมแสงที่ส่องออกมาทางผิวหนัง การปะทุนี้สร้างความแปรปรวนทำให้เกิดคลื่นทำให้มวลน้ำในทะเลสาบมิอาจสงบนิ่ง
บนบกนั้นผู้คนต่างมองมาที่ร่างของเขาด้วยความตกตะลึงเพราะปรากฏการณ์นี้พวกเขาทราบกันดี ซึ่งมันก็คือปรากฏการณ์ของคนที่กำลังเบิกชีพจร
"3 ชีพจร ?! เป็นไปได้อย่างไรกัน ? " ใบหน้าของหลิวซี พลันซีดขาวความรู้สึกของนางพลันมืดหม่น ก่อนหน้านี้นางเยาะเย้ยถากถาง โจว หยวนเอาไว้ ท้ายที่สุดแล้วไม่เพียงเรื่องนั้นจะส่งผลกระทบต่อตัวนางเอง แต่มันยังทำให้อีกฝ่ายเชื่อม 3 ชีพจรอีกด้วย
ฉี เยว่มองเช่นนั้น สายตาพลันขุ่นมัวเขานั้นกำหมัดแน่นมองไปที่โจว หยวนราวกับอสรพิษจ้องจะฉกเหยื่อ ในใจของเขานั้นพลันเกิดเพลิงโทสะลุกโชน เนื่องจากไม่พอใจต่อผลลัพธ์ที่ปรากฏ
นอกจากนี้ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุดคือ โจว หยวน ที่เบิกชีพจรได้เพียง 2 จุด กลับทนอยู่ในน้ำตกได้เป็นชั่วโมง
"ทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จถึงเพียงนี้ ?! "
เหล่าศิษย์สำนักสอง คนอื่นๆต่างมองหน้ากันและกันโดยไม่กล่าวอันใดมาก ทว่าท่าทางพวกเขาเหมือนกำลังหวาดกลัว
ดวงตาทั้ง 2 ของโจว หยวนนั้นเปิดขึ้นอย่างช้าๆ เขามองไปยังร่างของเขาด้วยตาเป็นประกาย เพราะในตอนนั้นแสงพลังปราณได้ไหลเวียนอยู่ในร่างของเขา มันทำให้เขารู้สึกได้ว่าเขานั้นได้เชื่อมต่อชีพจรเส้นที่ 3 อีกครั้งแล้ว ในตอนนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็รู้สึกประหลาดใจ
เขาไม่คิดว่าเขาจะสามารถเชื่อมกับชีพจรเส้นที่ 3 ได้เช่นนี้
แม้กระทั่งเขาเอง ก็ได้คาดการณ์ไว้ว่ามันน่าจะกินเวลาอีกหลายวัน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะดูถูกปราณธุลีหยกมากไป ด้วยพลังของน้ำตกหยกวิญญาณนี้มันทำให้เขาสามารถเชื่อมต่อชีพจรเส้นที่ 3 ได้เป็นผลสำเร็จ
"นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าดูดซับปราณธุลีหยก และผลของมันก็วิเศษมาก และไม่คิดเลยว่ามันจะส่งผลเร็วถึงเพียงนี้.”โจว หยวน รู้สึกประหลาดใจมาก ขณะที่กล่าวกับตัวเองเล็กน้อยด้วยความลังเล
อย่างไรก็ตามเพราะการเชื่อมชีพจรจุดที่ 3 ได้ ย่อมทำให้ โจว หยวน รู้สึกตกใจมาก เพราะเมื่อไม่นานเขาพึ่งผ่านจากการเชื่อมชีพจรจุดที่ 2 ในใจของโจว โหยวน จึงเต้นคึกโครม ต่อจากนั้นเขาก็ก้าวขึ้นบกและเงยหน้าขึ้น ในตอนนั้นเขาก็เห็นว่าผู้คนกำลังจับตามองมาที่เขา
"แปะ แปะ "
ทันใดนั้น ก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น แท้จริงแล้วเสียงนั้นมาจากชู เทียนหยาง ในตอนนั้นบนใบหน้าของเขานั้นปกคลุมด้วยรอยยิ้มอย่างเห็นได้ชัด
ซู โหยวเหว่ย, หยาง จ้าย, ซ่ง ชิวชุ่ย หลังจากฟื้นฟูร่างกายเรียบร้อยแล้วก็มาแสดงความยินดีกับเขาด้วยความดีอกดีใจ
ก่อนหน้านี้คำพูดของ ฉี เยว่ มันสร้างแรงกดดันให้กับพวกเขายิ่ง และตอนนี้สถิติของ ฉี เยว่ กลับถูกพังทลายโดยฝีมือของ โจว หยวนอีก ซ้ำสถิติยังเทียบกันไม่ติดฝุ่น
ด้วยพลัง 2 ชีพจรสามารถต้านทานน้ำตกหยกวิญญาณได้ถึง ครึ่งชั่วยาม(1ชั่วโมง) เรื่องนี้นั้นไม่เคยปรากฏในต้าโจว มาก่อน
ผู้คนนั้นต่างมองไปที่โจว หยวนด้วยรอยยิ้ม ต่อจากนั้นพวกเขาก็หันไปมองฉี เยว่และ พวกสำนัก 2
พวกเขาก็พบว่า สำนัก 2 นั้นกำลังมองโจว หยวนด้วยสายตาบิดเบี้ยวขณะที่ก้มหัวลง ก่อนหน้านี้พวกเขานั้นได้หัวเราะยาะพวก โจว หยวน ไว้มาก
ในทางเดียวกัน หลิว ซี พลันหน้าซีดและกล่าวอะไรไม่ออกนางทำได้เพียงกัดฟันกรอดๆ เท่านั้น
ส่วนฉี เยว่ใบหน้าของเขาพลันมืดมน เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆว่า: "ยอดเยี่ยม องค์ชายผู้นี้ช่างเหนือความคาดหมายจริงๆ "
" หากพวกเจ้าต้องการจะดู แน่นอนว่าพวกเราย่อมไม่มีปัญหาจะดูนานกว่านี้ก็ได้ " โจว หยวน กวาดตามองไปที่ ฉี เยว่ พร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม
นัยน์ตาฉี เยว่ก็พลันปิดลงในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาพร้อมพยายามข่มความโกรธเอาไว้ ก่อนจะลืมตาขึ้นมองไปยัง โจว หยวน ด้วยสายตาอาฆาต
"ทุกท่านเชิญต่อได้เลย เวลาเรามันยังไม่หมด " โจว หยวน เห็นเช่นนั้นก็ไม่ได้สนใจเขาอีก เขาหันกลับไปกล่าวกับเหล่าศิษย์ร่วมสำนักแรกด้วยรอยยิ้ม
3 ชั่วยาม หรือ 6 ชั่วโมง ในตอนนี้ก็ได้ผ่านไปครึ่งหนึ่งแล้ว
"ลุยโลด!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเหล่าบรรดาศิษย์สำนักแรก ก็ขานรับด้วยเสียงที่ดังสนั่น อีกทั้งมุมมองของพวกเขาที่มีต่อโจว หยวน ก็เปลี่ยนไป
ก่อนหน้านี้นั้น พวกเขายังมีความคิดว่าตนเป็นรุ่นพี่ และโจว หยวนเป็นรุ่นน้องน้อยประสบการณ์ แต่ตอนนี้ โจว หยวน สามารถก้าวข้ามฉี เยว่และคนอื่นๆได้ ดังนั้นมันทำให้พวกเขาล้วนนับถือเลื่อมใส โจว หยวน มากยิ่งขึ้น
ชู เทียนหยาง ก็ได้แอบมองอยู่ด้านข้าง เขานั้นมองไปยังศิษย์สำนักแรกที่ความมั่นใจฟื้นคืนกลับมา ขณะที่คลายความอึดอัด และเมื่อเขามองไปที่ โจว หยวน เขาก็อดที่จะภาคภูมิใจไม่ได้
หลายปีมานี้ ฉี เยว่นับเป็นหินยักษ์ที่กดทับเหล่าศิษย์สำนักแรก เสมือนเป็นเงาที่ฉุดรั้งความก้าวหน้าของพวกเขา แต่โจว หยวน ได้ทำให้ผู้คนเหล่านี้รู้แล้วว่า แม้เป็นฉี เยว่ก็มิอาจเอาชนะเขาได้
ใหญ่กว่าภูเขาก็ยังขุนเขา เพราะฉะนั้น มนุษย์ทุกคนย่อมไม่ใช่ผู้ที่อยู่จุดสูงสุดเสมอไป ในอดีต อาจไม่มีใครเทียบกับฉี เยว่ได้ มันเป็นเพราะว่ายังไม่ได้มีผู้ที่โดดเด่นพอปรากฏตัว มาบัดนี้
บางทีคนคนนั้นอาจจะได้ปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว ชู เทียนหยาง ยังคงจับจ้อง โจว หยวน โดยตระหนักขึ้น
ศิษย์สำนักแรกที่อยู่ภายใต้น้ำตกหยกวิญญาณ ได้ฟื้นฟูความมั่นใจกลับคืนมา และเริ่มฝึกฝนอีกครั้งเสียงน้ำตกที่กระแทกอัดกับร่างนั้นมันได้แปรเปลี่ยนเป็นพลังให้พวกเขา
ด้วยเวลาเพียงครึ่งชั่วยาม โจว หยวน ก็ได้สร้างความตื่นตะลึงให้แก่ผู้คน และทำให้ผู้คนสงสัยว่าทำไมเขาถึงมาถึงจุดๆนี้ได้
ที่สำคัญที่สุด โจว หยวน ที่ต้านทานได้ครึ่งชั่วยาม ทว่าบนร่างของเขากลับไม่มีรอยฟกช้ำหรือมีอาการว่าได้รับบาดเจ็บใดๆ
ดังนั้น ผู้คนจึงมองโจว หยวนด้วยสายตาหวาดกลัว
การฝึกเพียง 3 ชั่วยาม เพียงพริบตาก็สิ้นสุดลง จากนั้นเหล่าบรรดาศิษย์สำนักแรกภายใต้การนำของโจว หยวน ก็ได้ก้าวผ่านหน้าศิษย์สำนัก 2 ไป
เมื่อเห็นเช่นนั้นเหล่าศิษย์สำนัก 2 ก็ได้แต่ยืนเงียบเป็นไบ้
"ภูมิใจอะไรหนักหนา คิดว่ายิ่งใหญ่นักรึ กะอีแค่เบิกชีพจร จุด 3 ได้ คิดว่าพิชิตสวรรค์ได้แล้วหรือไร ? " หลิว ซี กัดฟันพร้อมกำหมัดแน่น
"ฉี เยว่เราจะปล่อยให้มันวางท่าโอหังเช่นนี้ไม่ได้นะ! "
ฉี เยว่กล่าวด้วยท่าทีไร้อารมณ์ว่า "เจ้ากังวลอะไรหนักหนา "
ต่อจากนั้นเขาก็หันไปมองน้ำตกหยกวิญญาณ ความขุ่นมัวในดวงตาของเขาได้หายไป ก่อนจะแสยะยิ้มพร้อมกล่าวว่า: "ดูเหมือนว่า น้ำตกนี่จะส่งผลดีต่อเขามากจริงๆ "
เขามองไปที่ หลิวซี พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า"เจ้าไม่คิดว่าเวลา 3 ชั่วยาม มันยาวนานไปหน่อยหรือ "
หลิว ซี ได้ยินเช่นนั้นตาก็เป็นประกายนางกล่าวออกไปว่า: "เจ้าต้องการจะกล่าวอะไร "
ฉี เยว่ยิ้มตอบ แล้วกล่าวออกไปว่า: "ก่อนหน้านี้ข้าเคยได้ยิน เจ้าสำนักสู่กล่าวว่า หลายๆสำนักนั้นมาวิงวอนเรื่องเวลาที่ไม่ยุติธรรม "
"หากสำนักแรกยังวางอำนาจดั่งเช่นก่อนหน้านี้ หลายฝ่ายย่อมแสดงท่าทีไม่พอใจ แล้วมีรึคนจะกล้าขัดขวาง ยิ่งสถานการณ์ของสำนักแรก ณ ปัจจุบัน มีหรือที่จะมีคุณสมบัติเช่นนั้น "
"พวกมันถูกสำนัก 2 โค่นล้มมา 2 ปีซ้อน เหตุใดยังกล้าวางท่าเป็นผู้นำของทุกสำนักอยู่อีก "
ฉี เยว่ มองไปยังทางที่โจว หยวนจากไป ดวงตาของเขาเย็นชายิ่งขึ้นๆ มุมปากของเขาเผยอขึ้นเป็นรอยยิ้มชั่วร้าย
"ดังนั้น ข้าคิดว่า ปัญหาเรื่องเวลานี้ควรได้รับการแก้ไขสักที "
จบตอน 31