เรื่อง : Seoul Station’s Necromancer จบแล้วอ่านฟรี!!!
Chapter 45 – Regeneration Salve (3)
" จริงๆ มีเทคนิคมากมายครับ...แต่โดยพื้นฐานแล้ว คือความจริงใจ "
" ทำไหมเราไม่เริ่มต้นก่อนละครับ ท่านประธาน"
" แล้วเราจะไปที่ไหน"
" ตอนนี้ ท่านประธานดู ดีอยู่แล้วครับเพียงแต่ต้องปรับการแต่งตัวสะหน่อย "
" โอเครงั้นไปกันเถอะ "
ซังกูไม่ได้ พูดอะไร เขาจึงตามวูชิน ไปอย่างเงียบๆ ตอนนี้เขา ตื่นเต้นกับ ยาเสริมพลังของเขามากกว่า
วูชิน..เป็น ผู้มีพลังระดับ A คนใหม่และเขายังมีชื่อเสียงมากในเวลา นี้อีกด้วย เพียงแต่ว่าเขามาห้าง เป็นครั้งแรก ทางห้างจึงให้ เขาเป็นสมาชิก VIP
ห้องพักอย่างหรูหรา ถูกจัดให้วูชิน และมีพนักงาน วัดตัว เขา อยู่
" รอที่นี่ นะครับท่านประธาน เดียวผมเอาเสื้อมาให้ " .
วู-ซังฮูนนั้น อยู่ด้านซ้าย ของวูชินและซังกู ส่วนพวกพนักงาน ขายๆต่างๆนั้น ถูกทิ้งให้รออยู่ที่ห้องพัก
ใบหน้าของเธอสวย มากนั้นทำให้ซังกู ไม่กล้าที่จะสบ ตาทำให้เขามองไปรอบๆแทน
" เอาน้ำมาให้ฉันหน่อย "
" ครับ คุณลูกค้า "
ทันทีที่วูชินพูดขึ้น พนักงานบริการก็เอาน้ำมาให้
" นายดื่มนี่สิ "
" อะ...ครับ "
นี่เป็นครั้งแรกที่เขา เดินห้าง ใหญ่ๆในโลกแห่งนี้
" ท่านประธานครับ ท่านต้องแต่งแบบนี้นะครับ "
ซังฮูนเอารูป ภาพ มาให้วูชินดู พร้อมกับ จัด การให้วูชิน
" เฮ้...ซังฮูน”
" ครับผม "
" นี่ยังไม่พอเหรอ "
ซังฮูนรู้สึก อันตราย นี่เป็นสัญญาณ เพื่อเตือนเขา
ถ้าเขาทำต่อไป มันจะอันตรายสำหรับเขามากกว่า
วูชิน ยิ้มเขาแค่ต้องการให้ ยากับ จีวอน เขาไม่รู้ว่าทำไหมซังฮูน ถึง ทำอะไรแบบนี้ให้เขา แต่ว่านานๆทีเขาซื้อเสื้อผ้าดีๆบ้างก็ดีเหมือนกัน
เมื่อวูชิน เข้าห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า
ในขณะที่เขาออกมา ซังฮูนและซังกู ยกนิ้วโป้งให้ กับวูชิน ....
ผู้ชายควรสวมสูท
ซังฮูน หยิบ รองเท้าและ นาฬิกา ให้วูชิน
"เรียบร้อยครับ..."
วูชิน ยิ้มเมื่อเขาใส่นาฬิกา
" ฉันออกไปได้ยัง.."
" เชิญครับ ผู้อำนวยการ โฮง.. "
คำพูดของซังฮูนทำให้ ...วูชินสายหัว
" พวกนายเหนื่อยมา มากละ งั้นวันนี้พวกนายไปพักเถอะ..เดียวฉันไป แท้กซี่.. "
ซังกูรู้สึกเหมือนจะ ตาย เขาอยู่ในดันเจี้ยนถึง 4 ครั้ง และเขายังไม่ได้พักเลย ตอนนี้เขาเหนื่อยมาก
"ถ้าอย่างนั้นพวกนายไปพักเถอะ ไม่ต้องเข้าออฟฟิตละกัน เจอกันวันจันทร์...บอกผู้อำนวยการจางด้วยว่า ฉันบอกนายแบบนี้ "
" ครับ...ขอให้ประสบความสำเร็จนะคับ"
ประสบความสำเร็จกับอะไร ? เขาก็แค่อยากเอายาให้เธอ
เมื่อวูชินกำลังจะออกไป ซังฮูน เอาโน๊ต ให้เขา...
" ผมได้เขียน ข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับการ เดทไว้ให้นะครับ ถ้าทำตามนี้ มันจะดีแน่นอนครับ."
" หือ ? "
วูชิน มองดูโน็ต ที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร ต่างๆที่ ต้องไปเดท
" อื้ม..ขอบใจมาก "
เมื่อเขา ออกจากห่างก็มีพนักงาน เรียกรถแท้กซี่ให้เขา
" ย๊า..นี่มันเป็นวันหยุดที่ดีจริงๆ...นายจะทำอะไร ซังฮูน.."
" ผมยังมีงานที่ต้องทำอีกครับ.. "
" อะไรนะ "
" ผมเคยล้มเหลวในการจีบสาว. ดังนั้น ผมจะตามไปสนับสนุนท่านประธาน... "
ซังกู เอียงศีรษะ ด้วยความ สงสัยเมื่อได้ยิน คำพูดของ ซังฮูนที่พูดอย่างมั่นใจ
" ผมไปก่อนนะครับ..ผมมีหลายอย่างที่ต้องทำ"
ซังกูส่ายหัวเมื่อเขาเห็น ซังฮูน วิ่งหายไปอย่างรวดเร็ว
" ฉันแน่ใจว่าพี่เขาไม่ได้วางแผนที่จะสารภาพรักนะ.... "
ซังกูคิดว่า เขาได้ยิน วูชินพูดเกี่ยวกับการรักษา
ซังกูตัดสินใจที่จะซื้อของ ให้พ่อแม่ของเขาเพราะว่าเขาทำเงินได้มาก ในวันนี้
ในขณะที่เขากำลังซื้อของอยู่นั้น...วูชินก็มุ่งหน้าไป เพียงแทก เพื่อไปหา จีวอน
*
" ฉันสายแล้ว "
วูชิน พยายามที่จะ นั่งเเท้กซี่ไปแต่ ทางห้างกลับใช้รถ ของทางห้างเพื่อไปส่งเขา...
เมื่อเขาไปถึง ที่โรงงานจีวอน เธอ ก็เลิกงานแล้วกลับหอแล้วดังนั้น เขาจึงต้องไปหาเธอที่ หอแทน
หอพักเก่าๆ นั้น มี 7ชั้น เมื่อวูชิน พบ กับยามรักษาความปลอดภัยของหอพักเขาก็คุย...
" ช่วยโทรเรียก จีวอนให้หน่อยได้ไหม "
" ทำไหมคุณไม่โทรหาเธอเองละ"
" เธอไม่รับโทรศัพท์ฉัน.. " .
" อะไรนะ "
ยามรักษาความปลอดภัยแก่ๆได้มองไปที่วูชิน
" คุณทะเลาะกับแฟนเหรอ.. "
" . . . . . . . "
" เดียวผมโทรเรียกเธอให้”
เมื่อยามรักษาความปลอดภัยลุกออกจากที่นั่งเพื่อไปเรียกจีวอน..เขาก็ตัดสินใจรออยู่ข้างนอก
*
หลังจากจีวอนอาบน้ำเสร็จ เธอกำลังจะนอน..เพราะว่าเธอต้องทำงาน กะ กลางคืนอีก ..ทันใดนั้นก็มีกริ่งที่ประตู
" คุณจีวอน...คนรักของคุณรออยู่..รีบลงไปหาเขาด้วยครับ "
เมื่อได้ยินเสียง..ที่ประตู ไม่ใช่จีวอนที่มีปฎิกิริยา...รูมเมทเธอ แฮจินและ นา-ยองก็ตกใจด้วย
" ว้าว ! ! ! พี่มีแฟนแล้ว "
" โอ้ว...แจ็คพอต "
พวกรูมเมทเธอ วิ่งไปที่หน้าต่างเพื่อดู แฟนของ จีวอน
" นี่มันบ้าชัดๆ..เขาสูงมาก "
" เอ่อ . . . . . เขากำลังมองมาทางนี้ ..ว้าวเขาหล่อมาก "
เมื่อเธอได้ยินเสียงเพื่อนของเธอ จีวอนก็ตัดสินใจ โผล่ออกไปดู
ทำไหมเขามาอยู่ที่นี่ได้
จีวอน หยิบมือถือของเธอ แล้วพิมพ์ตอบกลับวูชิน
" นายมาที่นี่ทำไม ? "
[ ก็เธอไม่รับโทรศัพท์หรือตอบข้อความฉัน ดังนั้นฉันเลยมาที่นี่ ]
จีวอนถอนหายใจ..
[ ฉันไม่อยากพูดมันทางโทรศัพท์ ดังนั้น ไปหาอะไรกินกัน ฉันมีของขวัญจะให้เธอ..]
" ฉันมีงานที่ต้องทำ กะ ดึกนะ...เพราะอย่างนั้นฉันไม่มีเวลาหรอก บอกทางโทรศัพท์นี่แหละ"
[ อ่ออ...ฉันไปโรงงานเธอมาแล้ว แล้วก็คุยกับประธานโรงงานแล้วด้วย ดังนั้น ตารางกลางคืนเธอ คืนนี้ว่างแล้วละ ]
" อะไรนะ ? "
ทำไมเขาถึงทำแบบนี้
[ถ้าเธอไม่ไปฉันจะขึ้นไปหาเธอนะ...]
"เอ่อ...บ้า..คนนอกเข้ามาไมไ่ด้นะ"
[ เอาละ..ตัดสินใจได้แล้ว ]
จีวอนถอนหายใจเมื่อวางโทรศัพท์จากวูชิน
" ว้าว นั้นแฟนพี่ จริงๆเหรอ... "
" ไม่ใช่...เขาเป็นแค่เพื่อนเรียนม.ปลายนะ "
แฮจินและ นา-ยองแปลกใจเมื่อได้ยินคำพูดของจีวอน
" นั้นคือ..คัง-วูชิน"
" นั้นเขาตัวจริงๆเลย ผู้มีพลัง คัง-วูชิน "
" ว้าว ฉันขนลุกเลย... "
" พี่เป็นเพื่อนกับ คัง-วูชินเหรอ "
"อื้ม..”
คำพูดของจีวอนทำให้ พวกเธอยิ้มด้วยอารมดี
" พี่สามารถพาเราไปด้วยได้ไหม พวกเราก็หิวเหมือนกัน"
" ..ใช่คะ พี่พาเราไปด้วยนะ.."
" เอ่อ . . . . . . ? "
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เพื่อนร่วมห้องของเธอ ทำตัวสนิท กับเธอ..
" ฉันต้องถาม เขาก่อนนะ... "
" เขาไม่ว่าอะไรหรอกถ้าพี่บอกว่า โอเคร.."
" ฉันรู้ว่า พี่คือ นางฟ้า " .
" ฉันจะถ่ายรูป ไว้เป็นหลักฐานและอัพ บน เฟสบุ๊ค.. "
" . . . . . . . "
...ในขณะที่ แฮมินและนา-ยองกำลังกังวลเกี่ยวกับเสื้อผ้าและเเต่งหน้า..จีวอนก็ค่อยๆเลือกหมวกของเธอ
*
" ทำไหมนานจัง.. "
ใขณะที่จีวอนปรากฏตัวขึ้น...วูชินยิ้มเมื่อเห็นเธอ
" อะไรกันเนี้ย..ถอดออกก็ได้ เธอออกจะสวย"
" . . . . . . . "
คำพูดของวูชินทำให้ จีวอนหน้าแดง
" พี่...ยินดีที่ได้พบคะ"
พวกรูมเมท จีวอนเดินตามหลังเธอมา...และกล่าวทักทาย วูชิน
" หื้ม...นั้นใครกัน "
คนนึง หน้าตาเหมือนกับ อ๊อค ส่วยอีกคน หน้าตาเหมือนพวก ก๊อบลิน
จีวอนประหลาดใจกับคำพูดของวูชิน..เธอเอามือปิดปากเขา...
"นั้นเป็น รูมเมทฉันนะ พวกเขาอยากไปกับเราด้วย"
ทันใดนั้นวูชินก็ยิ้มขึ้น...
เขาหยิบ แบงค์ 50 ดอลล่าออกมา
" นี่เด็กๆ..ฉันเห็นร้านขายไก่ทอดตรงนั้น นะ..ไปซื้ออะไรกินไป..ฉันต้องการคุยกับพี่สาวคนสวย คนนี้ "
" หือ อะ . . . อะไรนะ ? "
" หยาบคาย . . . . . . . "
พวกเธอดูผิดหวังมาก..จีวอนไม่รู้ว่าจะทำอะไร..วูชินจึงเอามือมาวางไว้ที่ไหล่ของเธอ
" อื้ม..ไปกันเถอะ พวกเธอน่าจะ อร่อยกับไก่ย่างพวกนั้นนะ....เดียวพวกเราไปหาอะไรอร่อยๆกินกัน " .
" หื้อ..วูชิน"
วูชิน ดึงมือของ จีวอนออกไป..นั้นทำให้จีวอนได้แต่ตามวูชินออกไป
เมื่อเธอเห็น แฮจินกับ นา-ยอง ทำหน้าตา อึ้งๆ..ก็เหมือนเธอได้ยก หินออกจาก อก เธอ ออก..
" อ. . อะไรกันเนี่ย ? มันไม่มีเหตุผลเลย . . . . . . . "
" คัง-วูชินแย่จริงๆ ฉันจะโพสบอกทุกคน บน เฟสบุ๊ค.. "
เมื่อพวกเธอบ่นเสร็จ พวกเธอก็กลับเข้าไปหอพัก...และวูชินกับจีวอนก็ออกไป ด้วยแท็กซี่
By Mheeezaa