วูชินลองเอาก้อนหินที่ขนาด เท่าตัวของเค้ามา
" ลองขว้างใส่มันหน่อยละกัน " .
วูชิน จะลองให้โกเลมปาก้อนหินใส่..
" เอ๊ะ..แปบนึง "
วูชินเพิ่ม ระดับของโกเลม ให้ เป็นระดับ 10
วูชินสามารถใช้ทักษะ หัวใจโกเลม เพื่อสร้าง ร่างกายของพวกโกเลมได้
ทักษะนี้นั้น ขึ้นอยู่กับ ความซื่อสัตย์และความไว้ใจของ ของมอนเตอร์
ความเป็นไปได้ : กลายเป็นฝุ่น ,กลายเป็นหิน ,
ใช้เวทมนตร์ : 30 , ต้องการ ค่าควบคุม 0 (ความซื่อสัตย์ -99,ความไว้ใจ -99)
ป้าคคค
" กู้....."
ตอนนี้มีแสงไฟ...ฉายมาที่ โกเลม หลาย รอบ ทำให้ร่างกายของโกเลม สูง ถึง 8 เมตร
" เฮ้..โกเลม ลองไปกิน ก้อนหินหน่อยสิ "
" กู้......กู้ "
วูชิน จำเครื่องหมาย ต่างๆ เกี่ยวกับสถานที่เเห่งนี้...อย่างที่เขาคิด..เขาชี้ไปที่ก้อนหินอีกด้านหนึ่ง..
" โกเลม...ลองตัดและ กินมันทีสิ"
กู้.... .
ตอนนี้สำหรับวูชินนั้น ถ้าเขา อัพระดับโกเลมอีก โกเลมจะมีความสามารถต่อสู้ที่สูงขึ้นแต่ ว่าวูชินยังไม่อยากทำแบบนั้น เขาจะเหลือแต้มไว้อัพสกิลอื่นๆ เผื่อ เหตุการณ์ ฉุกเฉินเกิดขึ้น....
" เฮ้อ...ดีนะ ฉันเลเวลอัพพอดี"
ในป่า แห่งนั้น มีมอนเตอร์ เยอะมากตอนนี้วูชิน กังวล ว่า ถ้าดันเจี้ยนแตกออก จะเกิดอะไรขึ้น
และเขาต้องคำนวณเวลาที่จะใช้อีกด้วย
" ฉันเข้ามา ในนี้ กี่โมงหว่า" .
เขาไม่รู้เวลาที่แท้จริง
" ปัญหาของตอนนี้คือ ต้องเลเวล 40 ก่อนสินะ.."
วูชินมองไปที่ป่าแห่งนี้ ตอนนี้ โกเลม ของเขา สามารถสู้กับพวกยักษ์กินคนได้แล้ว
และเป้าหมายขอเขา ในตอนนี้คือ เลเวล 40 ให้ไวที่สุด
ในเมื่อตอนนี้ วูชินมีเป้าหมายแล้ว...วูชินจึงเริ่มดำเนินการตามแผน
*
ณ สถานี จุกจัน...
" จ่าคิม... "
" อะไร ? "
" ประตู วาปมันหายไป.."
" แกพูดบ้าอะไร ? "
" เอ้ย...มันหายไปตอนไหน"
" มันหายไปตอนไหนผมไม่แน่ใจแต่ว่า มีผู้ชายและผู้หญิง เข้าประตูวาปไปครับ "
" บ้าจริง...นายเฝ้าที่นี่ไว้นะ.."
" ครับผม "
จ่า คิม รีบรายงาน ให้ หัวหน้าของเขาอย่างรวดเร็ว...
" ใครบ้างที่เข้าไปในนั้น "
"ผู้มีพลัง...คัง-วูชินและ ลี-หยุนหวี่ ครับ ”
" พวกมันจะเป็นฮีโร่ รึไง "
" แล้ว เรื่องสื่อละ.. "
"พวกเขายังไม่รู้ครับ แต่ว่าเดียวพวกเค้าคงรู้ในไม่ช้า.. "
พวกเขากังวล เกี่ยวกับสถานะการณ์ ตอนนี้มาก ...
" ถ้าพวกเขาเคลียร์ดันเจี้ยน...ได้ละ"
"มันยากมากนะ..."
"ฉันคิดว่าเรา ต้องพิจารณาว่า พวกเขาตายแล้วละ"
ถึงยังไง ดันเจี้ยนก็ยังแตกตาม ตารางเวลาเดิมอยู่ดี แต่ว่า ที่แตกต่างคือพวกเขาจะเสีย น้องสาวของ ท่านประธานกิลด์ ฮวารัง...ลี-หยุนหวี่ นะสิ
คัง-วูชินนั้นเป็นแค่ ประธานกิลด์ อแลนดัล ซึ่งตั้งได้ไม่กี่วันเอง...ซึ่งไม่ได้สำคัญอะไรมาก
" ฉันคิดว่า..ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอก สั่งให้ทุกคนพักเหมือนเดิมแหละ เตรียมพร้อมเจอดันเจี้ยน แตกในวันพรุ้งนี้”
" ครับผม”
ทันใดนั้น เสนา ธิการ ลี-จูนแต ซึ่งเป็นหัวหน้าของจ่า คิม เมื่อเขาได้รับข้อมูลครบแล้วเขาก็กดโทรศัพท์...สำหรับเขานั้น เขาไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้..แต่ว่าคนอื่นๆ นั้น มีผลกระทบ แน่นอน
" ฉันเอง "
[ อื้ม..ทำไหมนายโทรหา ฉันตอนดึกๆละเนี้ย ]
"ลี-หยุนหวี่ได้เข้าไปในประตูวาป และฉันแน่ใจว่ามันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแผนนะ"
[ . . . ]
เขารู้ว่าอีกฝ่ายเงียบเพราะความสับสน...ลี-จูนเเต ยิ้ม
" นักข่าวอาจจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้..เราจะทำยังไงกันดี "
[เดียวฉันโทรหานายอีกครั้ง หลังจากประเมิณ สถานการณ์เสร็จนะ ]
" เข้าใจแล้ว... "
[ งั้นนาย ช่วย ปิดข่าวพวกสื่อไว้ก่อน..เดียวฉันจะรีบไป ที่นั่น..]
ลี-จูนแต หัวเราะหลังจากที่เขาวางสาย...
ที่จูนแต ต้องการตอนนี้คือ แพะรับบาป ที่จะ ตอบคำถามเกี่ยวกับน้องสาว ของ ประธาน กิลด์ฮวารัง
*
" เตรียมเฮลิคอปเตอร์ "
" ครับผม "
ใบหน้า ของ ลี-แซงโกล ตอนนี้ดูไม่ออกเลยว่าตอนนี้รู้สึกยังไง เมื่อ เขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับน้องสาวของ เขา..เขาโทรหา รองหัวหน้า ของทีม ลี-หยุนหวี่
[ ครับ..ท่านประธาน]
"แกมัน หนอน แมลงสาบ....หัวหน้าทีม แกไปไหน"
[ อะไรนะครับ...หัวหน้า เขาติดตาม คัง-วูชินไปคับ]
เส้นเลือดบนหน้า ลี-เเซงโกล เริ่ม แดง ขึ้นมา...
" ไอ้บ้า..ฉันบอกให้แกดูแล หยุนหวี่ไม่ให้สร้างปัญหา..."
[ อะไรนะคับ? ]
เขาไม่รู้ว่าทำไหมเขาถึงถูกด่า...
"ฉันจะบอกอะไรแกให้นะ พวกนั้นบอกว่า หยุนหวี่ เข้าไปในประตูวาปไปแล้วโว้ยยยยย"
[ . . . ]
"ฉันจะไปที่นั้น เดียวนี้...ดังนั้น แกไปหามา ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เดี๋ยวนี้... "
[ ครับ ท่านประธาน]
ลี-เเซงโกล ถอนหายใจ ลึกๆเพื่อระงับความโกรธ ของเขา ตอนนี้เขา แทบจะเหมือน ระเบิดเวลาที่พร้อมจะ ระเบิดความโกรธได้อยู่แล้ว
ทันใดนั้นก็มี เสียงโทรศัพท์ มือถือของเขาดังเข้ามา
" ชิ..ทำไหมตาแก่นี่ได้ยินอะไรมาอีกเนี้ย "
[ ประธาน ลี..เกิดอะไรขึ้น ]
" มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร.. "
[ หมายความว่ายังไงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร..น้องสาวคุณเข้าไปในนั้น..จะให้ฉันคิดว่าเธอพยายามเคลียร์ดันเจี้ยนอยู่เหรอ...นายคิดว่าฉันควรอยู่เฉยๆกับสถานการณ์แบบนี้เหรอ ]
" หึ...ผมเองก็ลงทุนไปไม่น้อยกับ หยุนหวี่นะ..."
[ งั้นเรามาดูกันว่าพรุ้งนี้จะเกิดอะไรขึ้น. ]
" ดันเจี้ยนจะแตกออกมา ตามเวลา"
[ เอาเถอะ..เสียใจด้วยกับน้องสาวนายนะ.. ]
ตู้ดๆ....
เมื่อการสนทนา จบลง ใบหน้าของลี-แซงโกล ยิ่งแดงมากขึ้นกว่าเดิม
" ไอ้บ้านี่....โทรมาเยาะเย้ยฉัน และยังพูดว่าเสียใจอีก.."
ก่อนที่เขาจะกำลัง แสดงความโกรธออกมาก็ มี สายเข้ามาอีกสาย
" ครับ ท่านผู้แทน ปาร์ค" .
[ กิลด์ ฮวารัง ต้องการ เล่นกับฉันเหรอ..ถึงสร้างเรื่องขึ้นมาแบบนี้]
" เราไม่ได้จะสร้างเรื่องนะครับ...ดันเจี้ยนกำลังจะแตกออกมาในเร็วๆนี้"
[ หลังจากที่เมืองนี้พังเสียหาย มากมาย นายรู้ไหม ฉันลงทุนพัฒนา เมืองนี้ไป มากเท่าไหร่]
" แน่นอนครับ...ดังนั้น ท่านไม่ต้องกังวลคับ "
ตุ๊ดๆ...
หลังจาก การสนทนาจบลง ลี-แซงโกลก็ไม่มีแรงที่จะโกรธ ต่อ..
เขาล้ม ลงบนพื้นและหัวเราะขึ้น..
" ฮ่าๆ....."
ลี-หยุนหวี่,ลี-หยุนหวี่
สำหรับ กิลด์ ฮวารังแล้ว ถ้า เธอหายไป นั้นหมายถึงว่า กิลด์นี้ก็จะหายไปด้วย
*
ลี-หยุนหวี่มองไปรอบๆ..เธอไม่เห็นวูชิน แล้วดังนั้น เธอจึงคิดว่า เธออยู่ไกลจากเขาเพียงพอแล้ว
"ไอ้เจ้าบ้านี่..กล้าตีฉันได้ยังไง โดยเฉพาะ ผู้หญิง สวยๆอย่างฉัน..."
หยุนหวี่..พยายามปล่อยความโกรธที่มีต่อวูชินไป
เธอเป็นผู้มีพลัง ระดับ A และยังมีความสามารถด้าน กายภาพอีกด้วย
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นหยิบดาบของเธอมา..พร้อมมองไปตามทางที่วูชินเดินเข้าไปพร้อมกับ กองทัพของเขา
สำหรับเธอแล้ว เธอไม่เคยเจอ เนโครแมนเซอร์ มาก่อน และเธอยังไม่เคยเคลียร์ดันเจี้ยนกับ ผู้มีพลังคนอื่นๆเลย..เธอเคยเคลียร์ดันเจี้ยน แค่เฉพาะกับ ทีมของเธอเท่านั้น
" เขาบอกว่าเขาจะจัดการเคลียร์มันเอง.. "
เมื่อเธอนึกถึงวูชิน เธอมั่นใจว่า เขาทำได้แน่ๆ..แต่พอเธอนึกถึง วูชิน ร่างกายของเธอก็ สั่น สะท้านขึ้น
" เฮ้อ....บ้าจริง "
ความภูมิใจของเธอถูกทำลาย อย่างไม่เหลือชิ้นดี...
"เฮ้อ..ถ้าเขาจะฆ่าฉัน ฉันคงตายไปแล้ว.."
แน่นอน...เธอยังไม่อยากตาย
สำหรับเธอตอนนี้ เธอไม่มั่นใจว่าเธอจะสามารถเผชิญ หน้ามอนเตอร์ได้ทั้งหมด..แต่เธอมั่นใจว่าเธอสามารถ เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ละ หาหินวาปออกจากดันเจี้ยนได้
เธอคือ นักดาบหญิง ผู้มีพลังระดับ A และเธอยังเป็น นักล่าเงา อีกด้วย...
By Mheeeza อย่างกับ บท เกริ่นนำ สงครามกับพวกยักษ์ 555+