px

เรื่อง : Seoul Station’s Necromancer จบแล้วอ่านฟรี!!!
Chapter 59 – The Meaning of Family (2)


วิเวียน โรดิโอ้...

เธอเกิดที่โลกปีศาจอันมืดมิด... และเธอได้เห็นโลกเป็นครั้งแรกเมื่อเธอ ทำสัญญากับวูชิน

เค้าแข็ง เเกร่งและ ครอบครัวของเขาก็ น่าทึ่งมาก..

เมื่อพลังของ อแลนดัล ทะยานพุ่งสู่ ท้อง ฟ้า...และลูกสมุนของทราเน็ต พบว่าไม่มี ศัตรู ของพวกมัน..ที่นั่นมี คนจำนวน มากยังคงตามหา ดินแดน แห่งความอมตะ

ในระหว่างที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น....นายท่านของเธอ ได้ติดต่อหา ผู้พิทักษ์ มิติ และจากนั้น ทุกๆสิ่งก็จบลง

เธอเฝ้ารอ เป็นเวลานาน ในห้อง อัญเชิญ...

บีบีเป็นคนแรกที่ได้ยินเสียงของวูชิน..

ถึงแม้จะไม่ใช่โลก อัลเฟ่น แต่เธอก็ไม่สนใจ

ไม่ว่า เจ้านายของเธอจะไปที่ไหน เธอก็จะไปด้วย..

ตอนนี้ เธออาศัยอยู่กับ โซอา ซึ่งเป็นน้องสาวของนายท่าน เธอได้รับ ภาระกิจสำคัญให้ปกป้อง น้องสาวของ นายท่าน

แต่น้องสาวของนายท่านไม่เคยปล่อยเธอไว้ คนเดียวเลย...

"จับมัน..บีบี "

โซอาใช้เลเซอร์ ชี้ไปที่จุด แล้ว ปล่อยให้บีบี ไล่ตาม..จุดมัน เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

" เมี้ยววว ”

มนุษย์คนนี้กล้ารบ กวน ซัคคิวบัค..เธอจะต้องจับ จุดสีแดงให้ได้...

หลังจากบีบี เจอ โซอาแกล้ง...โซอาก็ให้ อาหาร กับเธอ...

นั้นทำให้บีบีเศร้า...เธอเจอ มนุษย์ ตัวน้อยหลอก..เธอได้แต่ภาวนาในใจ

"กลับมาไวๆเถอะนายท่าน...."

เธออยากอยู่กับ นายท่านของเธอและโกเลม....และเธอยังอยากออกไปล่ากับ เพื่อนๆของเธออีกด้วย...

*

ทางออกที่ 6 สถานี โซล...

นี่เป็นดันเจี้ยน 5 ดาว และยังเป็นรายได้หลักสำหรับกิลด์ อแลนดัล

"นายพร้อมนะ "

" ครับ ! "

วูชินยิ้ม..เขาเห็นซังกูตอบด้วยความกลัว....

จาก สัมผัสนักรบของวูชิน ทำให้เขารู้ว่า ซังกู เลเวล 37 แล้ว..ถ้าเขาผ่านดันเจี้ยนนี้ไปได้เขาจะเลเวล 40 และจะเป็น นักเวทย์ ขั้น 4 แล้วยังจะกลายเป็นผู้มีพลัง ระดับ C

"โอเคร ไปกันเถอะ.. "

เขามีนัด อีก 12 ชั่วโมง ดังนั้น จึงมีเวลาประมาณ 2 วันสำหรับเคลียร์ดันเจี้ยน..

" ถ้านายกลับมาอย่างมีชีวิต นายจะเป็นผู้มีพลังระดับ C "

" ครับพี่.. "

ไม่ว่าวูชินจะบอกอะไรมา ซังกูก็พร้อมที่จะ ทำมัน และเชื่อฟังอย่างไม่สงสัย..

มันมีเวลามากกว่า 4 ชั่วโมง ก่อนที่เขาจะเข้าดันเจี้ยน..

ซังกูล้มลง เหมือนจะขาดอากาศหายใจ และนอนอยู่บนพื้น...จากนั้น ทัศนวิศัยของเขาก็มืดลง...แต่เมื่อมีพลังงานบางอย่าง เข้ามา ที่ร่างกาย เขาทำให้ ร่างกายของเขา กลับเป็น ปกติอีกครั้ง

" พี่"

ทุกครั้งที่ ซังกูกำลังจะตาย วูชินจะใช้พลังวิญญาณของเขาฟื้นฟู พลังของ ซังกู..

" มันเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะ ลุยดันเจี้ยนด้วยตัวคนเดียว...ผมคิดว่า ดันเจี้ยน 4 ดาวผมยังไม่ไหวเลยครับ.."

" . . . . . . . "

ตอนนี้ ไม่เพียงแต่ ดันเจี้ยน 4 ดาว เขาต้อง ลุยเดี่ยวดันเจี้ยน 5 ดาว ซึ่งเป็น วิหารนากา อีกด้วย..

" จงดูพวกมันอย่างใกล้ชิด...ศึกษา ลักษณะของพวกมัน จุดอ่อน จุดแข็ง ถ้านายไม่ได้เเข็งเเกร่งมาก...นายก็ต้องมีแผนการที่ดี.. "

" ครับ พี่ "

หลังจากที่ซังกูผ่านประสบการณ์ เสี่ยงตายมา มากมาย คำพูดของวูชิน เปรียบเหมือน เลือดที่คอยหล่อเลี้ยงเขา ไปแล้ว เขาเชื่อฟังทุกอย่าง...

" เกือบทุกอย่างในนั้น มีพิษทั้งหมด..ยกเว้นเนื้อ นายกินได้เฉพาะเนื้อ..”

วูชินได้ ตัดเนื้อ ของ หนอนทะเลทราย มา เผาไฟแล้วให้กิน...

รสชาติมันจืด และขมนิดๆ...

พวกเขากินมัน เพื่อความอยู่รอด ไม่ใช่เพื่อ อร่อย

วูชินไม่ได้สอน แค่ทักษะ ต่อสู้เท่านั้น เขาสอนถึงวิธีเอาตัวรอด..การเฝ้ารอ และ สิ่งต่างๆ ที่จำเป็นสำหรับ รอดชีวิต...รวมไปถึง เทคนิคการล่าด้วย..

"จากนี้ ไป มอนเตอร์ที่นายจะเจอ คือ นากา อย่ากลัวและแสดงความอ่อนแอ โดยเด็ดขาด นายสามารถ ชนะพวกมันได้..."

"ครับพี่... "

คำพูดของ วูชิน เป็นแรงผลักดันให้ ซังกูรู้สึก แข้มแข็ง และ ปลุกพลังใจของเขาอีกครั้ง...

" อ่อ..นายอาจจะสู้ 1-1กับ นากา ได้ แต่ถ้าพวกมันมี 2 ตัว นายจะตายได้นะ "

" . . . . . . . "

" 0-0 ครับ พี่ "

เมื่อวูชินและซังกูมาถึงเมือง นากา แร็ครีเซีย...วูชิน วางกำแพงกระดูกไว้แทบทุกที่ เพื่อให้ ซังกูได้สู้ 1-1 กับ ซังกู แต่ถ้ามันมีสองตัว พวกเขาจะแยกกันสู้...คนละตัว

ปั้ค..

หอกในอากาศพุ่งเข้ามาที่ห้องของซังกู.....ซังกูเจอหอก ของ นากา พุ่งเข้ามาที่ท้อง....

นั้นทำให้ นากา ยิ้มอย่างผู้ชนะ...

ปั้คคคคคคคคคคคค

หัวของนากา หักโดย ค้อน ของวูชิน... และวูชินก็ไม่สนใจ ซังกู....ที่เจอหอก เสียบอยู่

" . . . . . พี่ "

 

"แม้ว่านายจะเจอมันโจมตี ทำไหมนายไม่สวนมันกลับไป..บ้าง หรือว่านายลืม เทคนิค ต่างๆที่ฉันสอนเหรอ.. "

"ผม ขอโทษ ครับ.. "

ซังกู กลัว เกินกว่าที่จะ โจมตีสวน กลับพวกนากา ...

" ถ้านายอยากมีชีวิต...จงเอาหอกที่แทงเข้าไปในท้องของนายออก ด้วยตัวนายเองสะ "

" . . . . . . . "

ซังกูมองดู หอกที่เสียบอยู่ที่ท้องของเขา..วูชินต้องการให้ ซังกู จัดการมันด้วยตัวเขาเอง...

แม้ว่ามันจะเจ็บจนไส้ทะลัก..แต่มันจะดีกว่าถ้าเขาทำมันเองดีกว่าให้ วูชินมาทำให้...

"แต่ถ้านายตาย ฉันจะเอาวิญญาณ ของนายให้ ฉิงฉิง กิน.. ”

ทุกครั้งที่ ซังกู จะ ตาย เขาก็ จะมีความกล้า ขึ้นมาทุกครั้ง..

ทันที ที่เขาดึงหอกออกจาก ท้อง ซังกูเริ่ม สติ ขาดหาย หัวของเขา ขาว โล่งไปหมด

หนังตาของเขาจะปิดลง...แต่เขาเห็น วูชินยิ้ม

วูชิน เอาพลัง วิญญาณของพวกนากา ใส่ไปที่ ซังกู นั้นทำให้แผลของ เขา สมาน ตัวอีกครั้ง

" นายจะทำยังไงถ้าฉัน หายตัวไป.. "

" . . . . . . . "

ถ้า วูชิน หายไป..ซังกูก็กลายเป็นคนธรรมดา ที่ ลงดันเจี้ยนระดับต่ำๆเพื่อหา หินเลือด..

วูชิน ยิ้ม เหมือนกับว่าเขาอ่านใจ ซังกูออก

" นายคิดว่า พวกมอนเตอร์จะอยู่แต่ในดันเจี้ยนเหรอ."

" อะไรนะคับ.. "

 

" ลองนึกภาพของ ดันเจี้ยนแตก ออกมา จาก ทุกๆ ดันเจี้ยนสิ... "

" . . . . . . . "

" การล่า..หินเลือด..อาหาร...ฉันเดาว่า แค่ 3 วันประชากร บนโลกของเราจะลด ลงอย่างรวดเร็ว.. " .

"พี่..."

" ฉัน แค่ปกป้องครอบครัวของฉันก็เต็มกลืนแล้วถ้าเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น.. "

เขารู้ว่า ความสุขตอนนี้มันเป็นเหมือนความฝัน....ซึ่ง เมื่อถึงเวลา โลกแห่งนี้จะเหมือนกับนรกบนดินเลย...

ทำไหมเขารู้สึก ถึง วิกฤต ที่จะเกิดขึ้น...

" ถ้าพวก ทราเน็ต บุกมา ฉันไม่สามารถปกป้องนายได้....นายต้องปกป้องตัวเองนะ.. "

" . . . . . . . "

คำพูดของวูชิน นั้น เป็นจริงเสมอ...

ถ้าสงครามเกิดขึ้น...วูชินจะอยู่แนวหน้าของสงคราม และ ซังกูซึ่งเป็นผู้ติดตามของวูชิน ต้องแข็งเเกร่งพอที่จะเอาชีวิต รอดในสงครามได้...

*

หลังจากที่เขา เคลียร์ดันเจี้ยนกันเสร็จ สภาพของซังกูดู ทรุดโทรมเหมือนทุกครั้ง และวูชิน เองก็ยังเหมือนเดิม...พวกเขามุ่งหน้าไปที่ออฟฟิต

" ท่านประธาน มาทำอะไรที่นี่ครับ... "

เมื่อเสียงของ วู-ซังฮูน ดังขึ้นทำให้ พนักงานหลายๆ คนลุกขึ้น..

" นายพร้อมไหม "

" แน่นอน "

หลังจากที่ ได้ยินคำพูดของวูชิน..ซังฮูน..ก็พาวูชิน ไปที่ห้องนั่งเล่น

มันเป็นห้องพักผ่อน ที่มี คอมพิวเตอร์ วางอยู่ 5 เครื่อง

แน่นอน , มี 5 เครื่องประดับ .

" นั่นอะไรน่ะ ? "

" มันเป็นห้องเล่นเกมส์สำหรับ เล่นเกมส์ครับ.... "

วูชินถอนหายใจ....

" ที่ฉันบอกนาย ฉันหมายถึง.. สุนัขต่างหาก... "

" อ่ออ...แน่นอนครับผมเตรียมไว้แล้ว"

วู-ซังฮูนน...เอาสุนัขที่อยู่กรงมาให้วูชิน..

" มันเป็นสุนัข สายพันธุ์นักสู้ครับ เมื่อมันตัวโต ตัวของมันจะใหญ่มาก นี่มันเหมาะกับ ท่านประธานมากครับ.. "

- - ทำไหมเจ้าบ้านี่ ทำเกินกว่าเหตุเสมอเลย...

"ฉันจะเอามันไปให้น้องสาวฉัน นายแน่ใจเหรอว่ามันเหมาะกับ เด็กอายุ 7 ขวบ"

" . . . . . . . "

ดวงตา ของ ซังฮูน สั่นไหว เขาใช้ประสบการณ์ของพนักงาน ขาย 8 ปีของเขา เพื่ออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น..

" พันธุ์ นี้ ดีแล้วครับท่านประธาน มันเคยเป็นพันธุ์ที่ใช้ใน สงคราม เมื่อมันโตขึ้นตัวของมันจะใหญ่ขึ้น มันสามารถปกป้อง น้องสาว ท่านประธานได้และยังซื่อสัตย์อีกครับ"

คำอธิบายของ เขาดูแปลกๆ...นั้นทำให้วูชิน ลูบ คาง อย่างครุ่นคิด...

By Mheeezaa

รีวิวผู้อ่าน