ตอนที่ 15 : มีเท่าไหร่ซื้อหมด!
ได้ยินเสียงกระทบโสดประสาท ลั่วฉวนจึงค่อยลืมตาตื่น ที่พบเห็นคืออีกฝ่ายเป็นชายหนุ่ม
อีกฝ่ายสวมใส่ชุดสีดำ ทั้งยังถือพัดและเผยกระเป๋าออกให้เห็น
กำลังของชายชราที่อยู่ข้างกายก็ไม่ใช่เล่น
หรือจะเป็นบุตรของผู้มีอำนาจ?
ลั่วฉวนได้แต่คาดเดาภายในใจ
“ไม่ขาย” ลั่วฉวนส่ายศีรษะพร้อมกล่าวคำเสียงเบา
“หนึ่งร้อยผลึกวิญญาณ!”
ในดวงตาของชายหนุ่ม อีกฝ่ายตรงหน้าก็แค่สามัญชน ไป่หลิงจิ่งอย่างไรก็ร่ำรวยเงินทองอย่างที่ชีวิตนี้อีกฝ่ายไม่มีทางหาได้
ลั่วฉวนเงียบไป ทว่าพิจารณาจากอาการคิ้วขมวดเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ากำลังอดกลั้นอยู่
“หนึ่งพันผลึกวิญญาณ!”
ชายหนุ่มพูดกล่าวอีกครั้งพร้อมเพิ่มราคาอย่างเท่าทวี!
ลั่วฉวนยังคงนิ่งเฉยต่อชายผู้ไม่ทราบว่ามีหัวนอนปลายเท้าเช่นไร ทั้งยังคงหลับตานอนอาบแสงตะวันต่อไป
พบเห็นเช่นนี้ ชายหนุ่มจึงคิดอะไรขึ้นได้ ร่องรอยความเหยียดหยันปรากฏที่ใบหน้า
“เถ้าแก่ นี่หรือเรียกว่าร้าน? ไฉนจึงไม่มีผลิตภัณฑ์อื่นใดอีก?” ชายหนุ่มหันมองรอบร้านและจึงกล่าว
“ทุกสิ่งอย่างในร้าน มีก็เท่าที่เห็น” ลั่วฉวนกล่าวออกในสภาพไม่คิดลืมตาขึ้นมาเสวนา “จริงด้วย หลังซื้อสินค้าแล้วให้นำผลึกวิญญาณวางไว้บนโต๊ะ หนึ่งคนสามารถซื้อได้เพียงอย่างละหนึ่งชิ้นเท่านั้น…”
ด้วยเพราะท่าทีของลั่วฉวน ชายหนุ่มจึงยิ่งโกรธเคืองอยู่ภายใน
สายตานั้นจับจ้องลั่วฉวนเย็นเยือก มันราวกับมองคนตายผู้หนึ่ง
“ฝูปั่ว เข้ามารับชม!”
ชายหนุ่มเรียกหาข้ารับใช้เฒ่าชราที่ด้านหลังให้ก้าวเดินเข้ามาในร้าน
ฝูปั่วพิจารณารอบด้าน พบว่าร้านนี้ไม่มีอะไรผิดแปลก
“โคล่า? แท่งเครื่องเทศ? นี่มันร้านขายอะไรกันแน่?”
รับชมสิ่งของภายในชั้นวางแก้ว ชายหนุ่มจงก้าวเดินไปรับชมด้วยความสงสัย
พบเห็นสรรพคุณกำกับไว้ รอยยิ้มเหยียดหยันจึงเผยออก
“เถ้าแก่ สรรพคุณเหล่านี้อุปโลกน์ขึ้นงั้นหรือ? สามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บทุกชนิด เพิ่มระดับพลังและสะสมรวมได้ห้าครั้งอย่างนั้นหรือ เหอะ เท่าที่ข้าทราบ เม็ดยาระดับสูงยังไม่อาจทำเช่นนี้ได้!”
“จริงหรือไม่นั้นทดลองดูก็ทราบเอง” ลั่วฉวนกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย
ชายหนุ่มหรี่ดวงตาลงเล็ก จากนั้นจึงนำห่อแท่งเครื่องเทศออกจากชั้นวางและมอให้ชายชราด้านหลัง
“ฝูปั่ว ทดสอบดูว่าจริงหรือไม่”
ชายชรานามฝูปั่วผู้นี้คือขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่ห้า ดังนั้นไม่ว่าพิษใดในโลกหล้าย่อมไม่กลัวเกรง
ฝูปั่วพยักหน้ารับก่อนจะรับแท่งเครื่องเทศไว้
ห่อถูกฉีกออก กลิ่นหอมเตะจมูกจึงฟุ้งกระจาย
“กลิ่นนี่?!”
ไม่เพียงแต่ชายหนุ่ม แม้กระทั่งฝูปั่วยังอดไม่ได้ที่จะเผยดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อย
เพราะกลิ่นนี้มันค่อนข้างเย้ายวน
เมื่อนำแท่งเครื่องเทศออก ฝูปั่วจึงไม่ลังเลที่จะกัดกิน
เพียงแท่งเครื่องเทศเข้าถึงภายในปาก มันพลันร้อนประหนึ่งอัคคีเพลิง ความรู้สึกนี้ถึงกับทำฝูปั่วอดไม่ได้ที่จะคิดอยากลิ้มลองมันอีก
แต่แล้ว เขาค่อยจดจำสิ่งที่ชายหนุ่มเพิ่งกล่าวได้ ดังนั้นจึงทำการกินทั้งแท่งเครื่องเทศเพื่อทดสอบ
“ว่าอย่างไร?”
ไม่กี่อึดใจ พลังวิญญาณอันรุนแรงจึงทะยานผ่านในร่างเฒ่าชรา!
ดวงตาฝูปั่วเบิกกว้างในฉับพลัน ขณะนี้คนทั้งสองต่างตื่นตะลึงอย่างไม่อาจเก็บอาการไว้ได้
มันกลายเป็นว่าเถ้าแก่น้อยที่นอนเอกเขนกอยู่บนเก้าอี้หิน ขณะนี้ได้ลืมตาขึ้นมารับชมเรื่องราวแล้ว
“เป็นอย่างไรบ้าง?”
ชายหนุ่มกล่าวถามฝูปั่วด้วยลมหายใจสูดลึก
ฝูปั่วพยักหน้ารับ
หัวใจชายหนุ่มขณะนี้อดไม่ได้จนเต้นครึกโครม
สรรพคุณเช่นนี้ถึงกับมีอยู่จริง
หากแท่งเครื่องเทศเหล่านี้สามารถซื้อกลับทั้งหมดสู่ตระกูล เช่นนั้นศักยภาพการต่อสู้ของทั้งสำนักย่อมเพิ่มขึ้นได้อย่างมหาศาล!
“เถ้าแก่ ข้าขอซื้อแท่งเครื่องเทศนี่หมดทั้งร้าน! โคล่านั่นก็ด้วย!”
ชายหนุ่มไม่อาจสะกดกลั้นความยินดีไว้อีกต่อไป ขณะนี้จึงตะโกนร้องบอกต่อลั่วฉวน
แม้สรรพคุณของโคล่ายังไม่ได้ผ่านการทดสอบ ทว่าชายหนุ่มมั่นใจเปี่ยมล้นแล้วว่ามันเป็นเรื่องจริง
ตอนที่ 16 : ฝากความประทับใจ
กับของอันยอดเยี่ยมเช่นนี้ขายเพียงแค่หนึ่งร้อยผลึกวิญญาณ ราคานี้มันถูกจนเกินไป!
กับชายหนุ่มที่เผยท่าทีเหลือเชื่อ ลั่วฉวนจึงได้แต่ส่ายศีรษะพลางกล่าวคำเบา “กฎของร้านเรา หนึ่งคนสามารถซื้อสินค้าได้อย่างละชิ้นต่อวัน”
ชายหนุ่มจึงขมวดคิ้วตอบ “หากข้าให้ราคาเป็นสองเท่าจะว่าอย่างไร?”
ชุดโคล่าและแท่งเครื่องเทศที่ราคาสองร้อยผลึกวิญญาณ กล่าวได้ว่าทำผู้คนดวงตาเบิกกว้างได้
ลั่วฉวนส่ายศีรษะ จากนั้นจึงเงยหน้าราวสี่สิบห้าองศารับชมบนท้องฟ้า กล่าวกันว่าบุคคลที่มีชื่อเสียงมักคิดว่าโลกหมุนรอบตนเอง “อันที่จริง ข้าไม่ได้สนใจผลึกวิญญาณอะไรนั่น”
เมื่อชายหนุ่มได้ยินคำกล่าว เขาจึงสะท้านไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเผยออกซึ่งความโกรธพร้อมเสียงหัวเราะ
“เหอะ กล่าวได้ดี! กล่าวได้ดีเยี่ยม!” ดวงตาของชายหนุ่มเผยความอหังการ “ให้ข้าบอกต่อเจ้า ไม่เพียงแต่แท่งเครื่องเทศและโคล่านั่น แต่ร้านนี้ข้าก็คิดซื้อ!”
“จำไว้ให้ขึ้นใจว่าร้านนี้ไม่ขาย!”
“หากไม่ใช่เพราะนครจิ่วเหยา ชีวิตเจ้าวันนี้ไม่มีทางรอดพ้น!”
“ตอนนี้ข้ายังอารมณ์ดี เร่งรีบไปเสีย!”
ชายหนุ่มหันมองทางลั่วฉวนด้วยสายตาเย็นเยือก ริมฝีปากนั้นเผยยิ้มเหยียดออก
ในมุมมองของเขา ลั่วฉวนสมควรไปเจอของเหล่านี้ในถ้ำที่ผู้ฝึกตนเหลือไว้และจึงนำมาขาย
กับทวีปเทียนหลันแห่งนี้ เรื่องราวดังกล่าวหาได้แปลกอันใดไม่
เพราะเรื่องราวมันเห็นกันอย่างชัดเจน เถ้าแก่ร้านถึงกับไม่ทราบราคาสินค้าที่ขายถูกจนเกินไป
ทางด้านฝูปั๋ว เขายังคงยืนเงียบด้านหลังชายหนุ่มโดยไม่เคลื่อนไหวใด
กระนั้นก็เห็นได้ชัด ว่าหากลั่วฉวนเผยท่าทีเพียงเล็กน้อย ฝูปั๋วก็พร้อมจะลงมือโดยทันที!
“ประตูอยู่ทางนั้น ขอเชิญออกจากร้านแล้ว” ลั่วฉวนชี้ไปทางประตูพร้อมกล่าวอย่างเฉยเมย
เชิญ… ออกจากร้าน?
ได้ยินคำของลั่วฉวน ชายหนุ่มจึงอดไม่ได้ที่จะนิ่งงัน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เข้าใจคำกล่าว
แต่หลังสูดลมหายใจอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาจึงได้เข้าใจ
เถ้าแก่ร้านกำลังไล่ลูกค้า!
ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะกล่าวคำเสียงเย็น “วันนี้ แม้ทหารรักษาการณ์แห่งเทียนชิงมาที่นี่ ชีวิตเจ้าก็ไม่มีทางอยู่รอดพ้น! จงไปกล่าวโทษที่ยั่วยุผู้ซึ่งไม่ควรยั่วยุ! รับความตาย!”
เสียงดังกล่าวจบ แสงสีเงินจึงปกคลุมที่รอบหมัดของชายหนุ่มพร้อมพุ่งเข้าโจมตีตรงใส่ศีรษะลั่วฉวน
คลื่นพลังวิญญาณทะยานออก กำลังของชายหนุ่มตรงหน้า อย่างน้อยก็ขอบเขตโชคชะตาระดับที่เก้า!
พิจารณาจากสีหน้าท่าทางอีกฝ่าย เห็นได้ชัดว่าเจตนาสังหาร
ลั่วฉวนขมวดคิ้ว
ชายผู้นี้ถึงกับกล้าก่อเรื่องในร้าน?
ก่อนหน้าเคยมีกล่าวถึงโดยระบบ ทว่าเขายังไม่เคยทดสอบด้วยตนเอง ขณะนี้ชายหนุ่มถือเป็นตัวอย่างทดลองอันดีเยี่ยม
พบเห็นลั่วฉวนไม่ไหวติง ชายหนุ่มพลันเกิดความรู้สึกสังหรณ์ลางร้ายอย่างไม่ทราบสาเหตุ
ตู้ม!
เมื่อหมัดชายหนุ่มเกือบเข้าปะทะกับลั่วฉวน เสียงอื้ออึงจึงบังเกิดขึ้น
ชายหนุ่มเพียงรู้สึกว่าต่อยเข้าใส่กำแพงซึ่งไม่อาจมองเห็น และตัวเขาไม่อาจเข้าไปใกล้กว่านั้นได้
พร้อมกันนี้ เสียงปริแตกพลันดังออกจากแขนของชายหนุ่ม
เถ้าแก่ร้านตรงหน้ายังไม่ไหวติงใดด้วยซ้ำ!
“ทราบหรือไม่ว่าก่อปัญหาในร้านแห่งนี้ต้องจ่ายด้วยอะไร?” ลั่วฉวนกล่าวคำเสียงเบาขณะสบสายตาชายหนุ่ม
อีกฝ่ายเพียงรู้สึก ว่าร่างกายถูกยับยั้งไว้โดยพลังที่ไม่อาจมองเห็นจนไม่สามารถขยับตัวได้
เหงื่อกาฬไหลหลั่งท่วมหน้าผากชายหนุ่มแล้ว ครึ่งหนึ่งเพราะเจ็บปวด อีกครึ่งหนึ่งเพราะหวาดกลัว
“ฝูปั๋ว!”
ขณะนี้ชายหนุ่มไม่คิดลังเล น้ำเสียงกล่าวตรงเรียกหาชายชราให้ช่วยเหลือ
หากสามารถต้านรับได้เช่นนี้ นั่นหมายความถึงเถ้าแก่ร้านตรงหน้าอย่างน้อยก็อยู่ขอบเขตทดสอบเต๋า หากเป็นเช่นนั้นเขาก็ไม่มีทางรับมืออีกฝ่ายได้!
……
ไม่พลาดการอัพเดตตอนใหม่ ติดตามได้ที่ : https://bit.ly/32ciG6V