px

เรื่อง : Seoul Station’s Necromancer จบแล้วอ่านฟรี!!!
Chapter 78 - Iron Golem


เฮลิคอปเตอร์ 3 ลำของกิลด์ ไททั้น บินอยู่บนท้องฟ้า

คังวูชิน,เมโลดี้,หัวหน้ากิลด์ไททั้นและ 10 อัศวินศักสิทธิ์ ถูกส่งมาทำ ภารกิจนี้

ดีคอนมีความกังวล อยู่บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน

" มันอาจจะมีถ้าเรามีทีมสำรองนะ.."

เขากระซิบข้างหูเมโลดี้..

"มันไม่สำคัญหรอก.. "

" แต่ว่า...พลังไฟของพวกเขา.. "

" ถ้าเป็นพลังไฟละก็...ผู้ชายคนนั้นมีทุกอย่างที่เราต้องการแล้ว.. "

เมโลดี้ไม่ลืมภาพที่วูชินใช้...ลิซ และทหารโครงกระดูกเวทย์มนต์ของเขาโจมตี....บนท้องฟ้าที่เมโลดี้เห็น เต็มไปด้วย ลูกไฟ ซึ่งนั้นเป็นภาพที่ น่ากลัวมาก...

"ฉันไม่สามารถเรียก เจนิซ ได้นะ"

วูชินพูดเสร็จเขาก็มองออกไปนอกหน้าต่าง

" อะไรนะ.."

"ฉันยังไม่สามารถเรียก ลิซ ได้.. " .

" ทำไหม.. "

" พวกเขาผนึกมันไว้นะ.. "

" . . . . . . . "

เมโลดี้ ช็อค จากคำพูดของวูชิน..ปิดผนึกอะไรกัน...ใครมีความสามารถปิดผนึกพลังของเนโครแมนเซอร์คนนี้..

" อัศวินแห่งความตายละ"

"เร็วๆนี้ผนึกของอัศวินแห่งความตายพึ่งถูกปล่อยออกมา..แต่ว่าฉันก็ยังไม่สามารถเรียกพวกนั้นได้อยู่ดี "

นักรบผู้ไม่เคยหลั่งเลือดหรือน้ำตา

หัวหน้าของกองทัพทหารโครงกระดูก

หน่วยทะลวงศัตรูแห่งกองทัพ อันเดด

ถ้าพวกนั้นถูกปิดผนึก...นั้นแสดงว่า ครอบครัวของเขาคงเหลือ...ยักษ์แห่งการทำลายร้างโกเลมและเเม่มดแห่งมายา ที่โดนจับโดย รัชโหมด

' ถ้าเค้ามีแค่นั้น.. '

วูชินยิ้ม...ราวกับอ่านความคิดของเมโลดี้ออก...

" อะไรกัน...เธอต้องการที่จะยิงฉันเหรอ... "

เมโลดี้ตกใจ..รอยยิ้มของวูชินนั้นเต็มไปความอันตราย....

" ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดอะไร.. "

"ฉันเห็น...สายตาของเธอฉันก็รู้แล้ว... "

" . . . . . . . "

" ฉันเป็นคู่ต่อสู้ให้เธอได้ตลอด...แต่ว่ายังไม่ใช่เวลานี้ รอจบเรื่องนี้ก่อน..."

วูชินไม่สนใจว่าเมโลดี้จะคิดยังไงกับเขา...เขาสามารถจัดการกับเธอได้แม้ว่าเลเวลของเขาจะไม่ สูง..แต่ว่าสิ่งที่สำคัญสำหรับเขาตอนนี้คือ ช่วย บีบี ก่อน..

" ฉันเพียงแค่ สังเกตุ ราชา นะ...”

"อื้ม.. "

วูชินยิ้มแล้วพูดตอบ..

" กองทัพของพวกมันอยู่ตรงหน้าเราแล้ว "

" หื้ม... "

จากคำพูดของ คนขับเฮลิคอปเตอร์ ดีคอนมองไปด้านหน้างอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง...

ฟามด้านหน้าของเขาเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและมันยังอยู่ใกล้ๆกับ นิวยอร์ค

วูชิน มองเข้าไปยังสิ่งก่อสร้างที่ถูกทำลายนั้น..วูชินรู้สึกถึงพลังงานของบีบีและ รัชโหมด

" หึหึ...รัชโหมด ”

วูชินมองด้วยสายตาเย็นชา

*

ในสถานที่ห่างไกลแห่งหนึ่ง...บนท้องฟ้าเต็มไปด้วย เฮลิคอปเตอร์ ทหารและรถถัง..

มันคือโกดังของ มาเฟีย

ภายในโกดังนั้นมีเสียงของผู้ชายคนนึงเล็ดลอดออกมา...

" เมี้ยว ”

บีบีซุ่มอยู่ในเงามืดและเธอค่อยๆเข้าหาเป้าหมายอย่างเงียบๆ..

[ บอสครับ เขาล้มเหลว เป้าหมายยังมีชีวิตอยู่ ]

"อะไรนะ.. "

[ เป้าหมายยังไม่ตายครับ.. ]

" โอเคร..งั้นรีบกลับมาที่นี่.."

แจ็ค เป็น หัวหน้าของ องค์กร สายน้ำ..และเขาพึ่งวางหูโทรศัพท์จากลูกน้องของเขานั้นทำให้เขาอารมณ์เสียมาก

" แม่ง ! "

"หัวหน้า...เกิดอะไรขึ้น "

" อัลซัล ล้มเหลว"

" อะไรนะ"

เขาไม่เคยคิดเลยว่า จะเกิดเรื่องนี้ขึ้น..อัลซัล เป็นนักฆ่าที่เก่งที่สุดในตะวันออกกลางแต่เขากลับล้มเหลว...

" นี่หมายความว่าเขาไม่ใช่..เนโครแมนเซอร์ ทั่วๆไป”

" และฉันคิดว่าฐานของเขาจะถูก บุกแน่ๆ "

ความเครียดเกิดขึ้นบนหน้าของเขามากมายเพราะว่าเป้าหมายยังมีชีวิตอยู่และนั้นจะทำให้พวกเขาเจอปัญหาแน่ๆ

" ไม่เป็นไรเราตัดสินใจที่จะทิ้งฐานนี้... " .

" แต่เรายังมีงานวิจัยที่ต้องทำต่อนะครับ"

" นั้นคงต้องเลื่อนกำหนดการไปก่อน.."

แจ็คใส่เสื้อคลุมและพกปืนสั้นอีกสองกระบอก..

" ฉันจะกลับมาหลังจากที่ไปพบ ศาสตราจารย์นะ... "

" ครับ บอส.. "

พวกลูกของแจ็คเริ่มติดตั้ง ระเบิด ไว้บนอาคารของพวกเขา...เพื่อที่จะระเบิดทำลายหลักฐานทิ้ง และย้ายฐานใหม่

องค์กร สายน้ำนั้นเป็นองค์กรขนาดเล็กที่เติบโตโดย เงินสนับสนุกจาก การขายอุปกรณ์การป้องกัน ให้กับประเทศอื่นๆ พวกเขามีทั้งรถถัง อาวุธต่างๆมากมาย..

เสียงฝีเท้าของแจ็คหยุดลงเมื่อ..เขารู้สึกผิดปกติ...

"ใครนะ "

เขารีบดึงปืนพกออกมาแล้วหันหลัง..

" เมี้ยว.. ”

เเจ็คมองแมวตัวนั้นแล้ว....พูด

" อะไรกัน บ้าจริง...ออกไป... "

เเจ็ค ตัดสินใจที่จะไม่สนใจแมวตัวนั้นและปล่อยมันไป...

*

ณ ศูนย์วิจัยร้าง...

มีสิ่งน่าทึ่งมากมายในศูนย์วิจัยเเห่งนี้..

" ศาสตราจารย์ ริโอร่า เราต้องย้ายฐานแล้ว...”

ศาสตราจารย์ริโอร่า เป็นคนรับผิดชอบ ศูนย์วิจัยนี้...เขาขมวดคิ้วกับคำพูดของเเจ็ค..

" ถ้างานวิจัยของฉันยังไม่เสร็จ ฉันก็ยังไปไหนไม่ได้นะ.. "

" แต่เรามีโอกาสที่เราจะเจอ บุก ฐานนะครับ.."

" พวกเราคงยังไม่ได้วางแผนที่จะย้ายภายใน 2 วันนี้ใช่ไหม.."

หลังจากโต้เถียงกันยาว...นานศาสตราจารย์ รีโอร่าก็ยอม..

" ก็ได้...ฉันขอเวลา 3ชั่วโมง เดียวฉันขอทดลองเสร็จก่อน " .

บีบีเงียบและซ่อนอยู่ในเงามืด..

' มีอะไรแปลกๆ..'

เธอรู้สึกได้ถึงอันตรายจากความรู้สึกของเธอ...

ศาสตราจารย์ ริโอร่า เปิดกล่องสีดำเอาอัญมณีสีม่วงออกมา

' อัญมณีครอบครอง ดันเจี้ยน... '

บีบีเคยเห็นมันมาก่อน..

ศาสตราจารย์ ริโอร่า จัด หินเลือดเป็นวงเวทย์ และเอา อัญมณีครอบครอง ดันเจี้ยนใส่ไว้ตรงกลาง...

 

" เมี้ยวว..มีบางอย่างที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นที่นี่ . "

ทันใดนั้น มันก็เกิดเป็น...ทางเข้าดันเจี้ยน...หัวใจของ ศาสตราจารย์ ริโอร่า ก็ตื่นเต้นด้วยความดีใจ จากนั้นเขาก็เอาเครื่องวัดพลังงานมาวัด..

" เอ่อ...ดูเหมือนว่าเราทำสำเร็จแล้วนะครับ "

"วัดค่าได้เท่าไหร่.."

"เอ่ออ...ดันเจี้ยนระดับ 5 ดาวครับ...เอ๊ะ.. 6ดาวแล้วครับ”

" เยี่ยม!!"

ศาสตราจารย์ ริโอร่า กำหมัดเหมือนกับได้รับ...ชัยชนะ เขาสามารถสร้างดันเจี้ยนที่มันไม่ต้องอยู่ภายใน รถไฟฟ้าใต้ดินได้แล้ว..

" เอ่อ...มันเป็น ดันเจี้ยนระดับ 7ดาวแล้วครับ"

" อะไรนะ.."

ศาสตราจารย์ ริโอร่า มองค่าอย่างประหลาดใจ นี่เป็นค่าที่เขาไม่เคยเห็นมา ก่อน..

ปั้คคค

ทันใดนั้น ก็เกิดพลัง ที่รุนแรงออกมาจากดันเจี้ยน นั้นทำให้ เครื่องมือ รถถัง และโกดังเก็บของพังทลาย อย่างกับเจอพายุเข้า..

 

"คุคุ...ดูเหมือนจะมี พวกมนุษย์เรียกฉันมาเหรอนี่... "

รัชโหมด ก้าวขาออกมาจากดันเจี้ยนและจับคอ บีบีไว้...

"โอ้ว...ซัคบิวบัค...เหรอนี่ เป็นพลังงานที่คุ้นเคยมาก.."

" เมี้ยว.. ”

บีบีถลึงตามองไปที่รัชโหมด...แต่ว่าเธอไม่สามารถที่จะทำอะไรได้...แกบบี้ ที่อยู่ในเงามืดเองก็รีบหนีออกไปอย่างไว...

*

เฮลิคอปเตอร์ จอดลงใกล้ๆ ฟาม

วูชินเดินเข้าไปอย่างไม่ลังเลและมีโกเลมเดินตามหลังเขามา...

ดีคอน..เมโลดี้..และอัศวินศักสิทธิ์เองก็ตามหลังมาติดๆ

วูชินมองไปยังศพของพวกมนุษย์ที่ตายและหันมามองที่ รัชโหมด..

" ฮ่าๆ....มันคือซัคคิวบัส ของชายอมตะนี่เอง...”

รัชโหมด ถือบีบี..ด้วยมือข้างหนึ่งและ หัวเราะมาทางวูชิน..ทันใดนั้นวูชินก็หลี่ตามอง..

" โอ้ว..โลกยังไม่ประสานเข้ากับพลังงาน มานา เลย...คุคุคุ...ฉันละอยากเห็นวงแหวนเวทย์ที่ใช้เรียกฉันจริงๆ... "

ดูเหมือนว่า รัชโหมดจะ ยินดีกับสถานการณ์ตรงหน้ามาก...

" หึหึ...ชาย ผู้อมตะ หลบหนีมาอยู่ที่โลกแห่งนี้ นี่เอง.. "

" คืน บีบี ของฉันมา.."

"อ่า...เจ้าตัวนี้นะเหรอ... "

รัชโหมด สบัด แมวที่อ่อนปวกเปียก ในมือของเขา

" ฉันรู้ว่า..ครอบครัวของชายที่เป็นอมตะ นั้นไม่สามารถฆ่าได้..." .

" คุคุคุ...แต่ฉันมีวิธีที่จะทำให้ นายได้รับ ความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง ที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย "

 

" ถ้านายมีความมั่นใจพอ..ก็เข้ามาเผชิญหน้า ฉันอีกครั้ง... "

รัชโหมด มองไปยังเมโลดี้และมุ่งหน้าเข้าไปในดันเจี้ยน...

" ปล่อยลูกน้องของฉันนะ...แล้วเรามาสู้กันอย่าง ยุติธรรม.."

รัชโหมด หัวเราะ และเดินหน้าเข้าไปในดันเจี้ยน..

ก่อนที่วูชินจะเดินเข้าไป เมโลดี้ก็จับเขาไว้...

" มันเป็นกับดัก.. "

" . . . . . . . "

" ต่อให้มันเป็นกับดัก ฉันก็ไม่กลัว.. "

วูชินเดินเข้าไปในดันเจี้ยน....

" ปลดปล่อยสมุนทั้งหมดออกมา "

รัชโหมด ออกคำสั่งกับดันเจี้ยนของเขา..มอนเตอร์หลายร้อยตัวถูกส่งออกมาจากดันเจี้ยน

นี่คือทางที่ รัชโหมด เลือก..

" โกเลม.. ”

วิ้งงงงงงงงงงง

ดูเหมือนว่าพลังของโกเลมจะ รุนแรงมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา....

" ฉันจะช่วยเธอให้ได้แน่นอน โกเลม " .

วิ้งงง

เขารู้สึก ถึง ความโกรธ ความกังวล และความเศร้าของ โกเลม

"เจ้าพวกขยะนี้... "

วูชินสกัดพลังเวทย์มนต์ของเขาและให้ กับโกเลม

" กวาดล้างมันทั้งหมด..ตามใจนายเลย"

วิ้งงงงงงง

เขาเปิด ช่องเก็บของ ของเขาแล้วดื่ม ยา เวทย์มนต์ของเขา จากนั้นเขาก็ปลดปล่อยจิตสังหารของตัวเองออกมา นี่เป็นมันความรู้สึกเดิม ที่เขาคุ้นเคย..

' นี่มัน..'

วูชินหัวเราะ....เขาได้ต่อสู้กับกองทัพของทราเน็ต...ในตอนที่อยู่ที่โลกของอัลเฟ่น แต่ว่าตอนนี้เขาได้สู้กับพวกมันอีกครั้ง...ที่โลกใบนี้...เขารู้สึกตื่นเต้น และสนุกอีกครั้ง..

เมื่อวูชินเข้าไปในดันเจี้ยน..ด้านนอกดันเจี้ยนก็เกิดการ...โกลาหลอีกครั้ง

"ควิ้งง..."

" ทำไงดี เราน่าจะมีทีมสำรอง.. "

ดีคอนเริ่มรู้สึกเสียใจ..แต่ทันใดนั้น ก็มีพายุล้อมรอบโกเลม...รถถัง..เฮลิคอปเตอร์ และอาวุธต่างๆที่เป็นโลหะ...ถูกพัดเข้ามารวมร่างเป็นโกเลม....

"คู้..คู้...คู้...คู้.. "

โกเลมเหล็กเริ่มคำรามและมันทำให้มอนเตอร์นอกดันเจี้ยน ตกใจ

เมโลดี้กลืนน้ำลาย...

" นี่มัน....ยักษ์แห่งการทำลาย"

ทันใดนั้น โกเลมก็เริ่มอาวะวาดด้วยความโกรธ

By Mheeeza มา วันนี้ พา บวกรัวๆ

รีวิวผู้อ่าน