ตอนที่ 7 – บทแนะนำ (5) 2
ก่อนออกเดินทาง ยอนอูใช้เวลาครุ่นคิดอยู่สักพัก และจัดระเบียบความคิดตนเองให้เรียบร้อย
มันเป็นสิ่งที่เขาต้องทำทุกครั้ง ก่อนที่จะเข้าสู่สนามรบ
เขาเรียนรู้มันจากพวกทหารอินเดียตอนอยู่แอฟริกา หลังจากนั้นก็กลายเป็นนิสัยเขาไปเสียแล้ว
ข้อดีของการทำเช่นนี้ คือเขาสามารถกำจัดความคิดที่จะทำให้เสียสมาธิ และมุ่งเน้นกับการต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์
เหมือนอย่างตอนนี้
ยอนอูจัดระเบียบความคิดภายในหัวอย่างทุกครั้งที่เคยทำ
ร่างกายเขาเกิดการเปลี่ยนแปลง เนื่องจากค่าสถานะที่เพิ่มขึ้น จึงต้องปรับทักษะและประสาทสัมผัสให้สมดุลกับร่างใหม่อีกครั้ง
ยอนอูต้องการวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อ และกระดูก เพื่อดูการตอบสนองต่อการกระทำที่แตกต่างกัน
เพราะก่อนหน้านี้เขากำหนดให้ประสาทสัมผัสรับรู้แค่สิ่งรอบตัวเท่านั้น
เขาไม่รู้ว่าลูกจะยิงมาจากทิศทางไหน และเมื่อไหร่ ดังนั้นเขาจึงต้องจดจ่อกับสิ่งรอบตัวเพื่อความอยู่รอด
แต่แล้วตอนนี้ยังพอมีเวลา เขาจึงตัดสินใจมุ่งเน้นไปที่ประสาทสัมผัสในร่างกาย
เขาพยายามสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพให้มากที่สุด
ทั้งการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อที่ถูกกระตุ้นจากภายนอก ปฏิกิริยาตอบสนองของระบบประสาท เสียงที่เกิดจากกระดูก การเปลี่ยนแปลงร่างกายตามการเคลื่อนไหวที่ไม่เหมือนกัน และสุดท้ายคือความแตกต่างที่เกิดจากการใช้ทักษะ
เขาพยายามจดจำทุกอย่าง ทุกรายละเอียด และทุกนาทีของร่างกาย
กรณีถ้าพบว่าตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ร้ายแรง เพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย และเอาชีวิตรอด เขาจะต้องแน่ใจว่าสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งเซลล์ส่วนที่ลึกที่สุด
แน่นอนว่า การที่จะทำเช่นนั้นได้ ต้องควบคุมร่างกายตนเองให้ได้ก่อน
แกร่ก!
และนั่นน่าจะเป็นสาเหตุ
เมื่อถึงจุดหนึ่ง ยอนอูก็สามารถรับรู้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่กำลังไหลเวียนอยู่ในร่างกาย
มันง่ายที่จะเดาว่ามันคืออะไร
‘พลังเวท’
มันคือมานา
ถึงแม้ว่ามันจะอ่อนแรงมาก แต่ก็สามารถรับรู้ได้ว่าในร่างกายเขามีมานาอยู่แน่นอน และขณะที่มันไหลเวียนอยู่นั้น ก็ได้ส่งผลกระทบต่อร่างกายเขาทีละน้อย
ครั้งตอนที่ใช้ทักษะ มานาก็จะเคลื่อนที่ตามไปด้วย
เมื่อเขาใช้ประสาทสัมผัส มานาก็จะไปรวมกันตรงบริเวณที่เขาจดจ่อ และเวลาที่เขาใช้พลังเนตรมังกร มานาก็จะไหลไปยังดวงตา
ยอนอูพยายามสังเกตเส้นทางของมานา เพื่อเลียนแบบการเคลื่อนไหวของมันให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
แต่พอมาถึงบางจุด มานาในตัวก็จะหายไปราวกับเล่นกล
เขายังคงเพ่งสมาธิไปที่ประสาทสัมผัสในร่างกาย และคอยติดตามมานา แต่แล้วมันก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ยอนอูรู้สึกกดดันตัวเองเล็กน้อย แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจที่จะไม่กดดันตัวเองมากเกินไปอีกแล้ว
เขาค้นพบว่ามานาเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของทักษะ ที่อยู่ในร่างกายของเขาแต่แทบจะไม่เคลื่อนไหว
ถ้าอย่างนั้นก็แค่ต้องทำทุกอย่างตามขั้นตอนต่อไป แล้วสักวันหนึ่งเขาก็จะควบคุมมานาได้อย่างอิสระเอง
* * *
[348:25:10_01]
หลังจากทำสมาธิเสร็จ ยอนอูก็ลืมตา เขารู้สึกสดชื่นราวกับว่าได้นอนหลับฝันดี และยังรู้สึกว่าร่างกายนั้นเบาลงกว่าเดิม
หลังจากเตรียมการเสร็จสิ้น เขาเปิดประตูเหล็ก พร้อมกับสะพายกระเป๋าไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง
[คุณได้เข้าสู่ห้องบอสด่าน A]
[มีหุ่นไล่กาแปดสิบแปดตัวพร้อมกับดักหลายรูปแบบ ที่จะขัดขวางไม่ให้คุณไปต่อ จงทำลายหุ่นไล่กา และเอาชนะห้องบอส]
ข้อความปรากฏขึ้นทันที
ชิ้ง!
ลูกธนูเหล็กก็ถูกยิงไปมา ราวกับว่ากำลังรอช่วงเวลาเช่นนี้อยู่
เคล้ง!
ด้วยสัญชาตญาณยอนอูจึงนำดาบหันไปด้านข้าง และโจมตีลูกธนู
ทันใดนั้นลูกธนูก็กระเด็นกลับขึ้นไปยังทิศทางที่มันมา และติดอยู่ในกับดักตนเอง
เศษกับดักที่แตกตกลงมาจากเพดาน
มันเป็นการเคลื่อนไหวที่เขาเคยฝึกมาตอนผ่านด่าน A รอบที่เก้า
เขาชอบวิธีนี้ เพราะได้ฝึกทั้งความแม่นยำ และเทคนิคในเวลาเดียวกัน
ยอนอูสังเกตหุ่นไล่กาที่อยู่เต็มทางเดิน
พวกมันดูเหมือนหุ่นไล่กาที่เห็นได้ทั่วไปตามชนบท
แต่กับหุ่นไล่กาในห้องบอสมันกำลังเคลื่อนไหวทีละเล็กละน้อย
ทั้งสองเท้าและสองแขนของมันไม่ได้ถูกยึดไว้ ดังนั้นจึงทำให้สามารถเคลื่อนไหวได้ และคอยขัดขวางผู้เล่นที่พยายามผ่านไปทางด้านข้าง
‘พวกมันดูแข็งแกร่งเหมือนกันนะเนี่ย’
มีกลุ่มที่พยายามเอาชนะด่านบอสมาเป็นสัปดาห์
แต่ทุกครั้งที่ยอนอูมาถึงปลายทางด่าน A ก็ยังคงเห็นพวกเขาถูกหุ่นไล่กาหยุดเอาไว้จนไม่คืบหน้าไปไหนสักที
หุ่นไล่กาจะไม่โจมตีผู้เล่น แต่จะคอยขวางผู้เล่นไม่ให้ไปต่อ
ถึงกระนั้นก็เพียงพอแล้ว ที่จะหยุดผู้เล่นเอาไว้
ทุกครั้งที่ผู้เล่นพยายามฝ่าหุ่นไล่กา มันมักจะไม่ได้ผล เพราะพวกมันไม่ล้มเมื่อโดนโจมตี และไม่แม้จะขยับตัวเองด้วยซ้ำ
หุ่นไล่กาเต็มไปด้วยร่องรอยขีดข่วน และคราบเขม่า นั่นหมายความว่าการโจมตีทางกายภาพ และทุกทักษะล้วนไม่ได้ผล
นอกจากนี้ยังมีกับดักอื่นมากมายอยู่ไปทั่วบริเวณด่าน
กับดักในด่านบอสนั้น แตกต่างจากกับดักในด่าน A
เพราะมันมีทั้งลูกธนูเหล็ก และมีกับดักอีกหลายแบบเพิ่มเข้ามา ทั้งลูกธนูอาบยาพิษ ลูกธนูเปลวไฟ หลุมพราง กับดักหอก และอื่น ๆ อีกมาก
ถ้าผู้เล่นยุ่งอยู่กับหุ่นไล่กามากเกินไป ก็อาจทำให้ติดกับดักได้
แต่ยอนอูคือผู้ที่พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม
‘เราจะผ่านไปยังด่าน B ทันที’
ยอนอูกำดาบไว้ในมือขวา แล้วพุ่งไปด้านหน้า
ชิ้ง! ชิ้ง!
ลูกธนูเหล็กห้าดอกพุ่งลงมาจากด้านบน
แต่แล้วยอนอูก็ไม่ได้สนใจมอง แล้วเหวี่ยงดาบไปมาด้านข้างอย่างเชี่ยวชาญ
แต้ง! แต้ง!
‘มันต้องเร็วกว่านี้สิ ถ้าช้าอยู่แบบนี้คงไม่ทันการแน่!’
ยอนอูเพิ่มพละกำลังลงไปที่ขามากขึ้น
ตึ้ง!
โคร่ม!
ทันใดนั้นพื้นด้านหน้ายอนอูก็ทรุดตัวลง
แต่ยอนอูค่อนข้างชินกับกับดักเช่นนี้
เขาเคย ‘อ่าน’ มันด้วยประสาทสัมผัส
ตึก!
ยอนอูกระโดดสูงขึ้นทะยานไปในอากาศ เหนือพื้นที่ที่กำลังทรุดตัวลง
ด้านใต้ร่างเขา ดูเหมือนปากเหวลึก
‘ถ้าเราตกลงไป ต้องตายแน่เลย’
ยอนอูตีลังกาเหนือหลุมพรางอย่างสง่างาม คล้ายกับกำลังแสดงกายกรรมอยู่
มันเป็นเหมือนเส้นโค้งยาวกลางอากาศ ยอนอูกระโดดลงพื้นที่เลยหลุมไปเพียงเล็กน้อย ขณะนั้นเองก็มีลูกธนูพุ่งลงมาสองดอกจากด้านบนทันที
มันค่อนข้างยากที่จะหลบพวกมันกลางอากาศ แต่ยอนอูก็บิดตัวราวกับเป็นลูกข่าง และกระแทกลูกธนูออกไปได้อย่างง่ายดาย
เคล้ง! เคล้ง!
แล้วลูกธนูที่พุ่งเข้าหาเขา ก็ร่วงลงมาอย่างช่วยไม่ได้
ตึก
ยอนอูกระโดดข้ามผ่านหลุมพรางได้อย่างปลอดภัยอีกครั้ง
และตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่ร้อนระอุจากบนเพดาน
ราวกับเปลวไฟกำลังตกลงมาตามไส้ตะเกียงที่ถูกซ่อนไว้ มันดูเหมือนลิ้นสีแดงที่พยายามจะกลืนกินยอนอู
พรึบ!
แต่ยอนอูคือผู้ซึ่งได้รับคุณสมบัติที่สามารถต้านทานต่อการเผาไหม้มาบ้างแล้ว
เขาปิดปากด้วยผ้าเช็ดหน้า และวิ่งผ่านเปลวไฟ
แม้ว่าจะมีเถ้าถ่านตกใส่เสื้อ แต่เขาก็ไม่สนใจ ทั้งยังสะบัดมันออกแล้ววิ่งต่อไป
เขาเอียงดาบไปด้านข้าง และเหวี่ยงมันจนสร้างกระแสลมผ่านเปลวไฟได้ในระยะเวลาอันสั้น
เขาวิ่งผ่านมันไป อย่างไม่รอช้า
ชิ้ง! ชิ้ง!
นอกจากลูกธนูเหล็กแล้ว ก็ยังมีลูกธนูแบบอื่นพุ่งออกมาในเวลาเดียวกัน
ทั้งลูกธนูเปลวไฟ ลูกธนูอาบยาพิษ และลูกธนูที่มีปลายเป็นตะขอ เป็นต้น
เมื่อไหร่ก็ตามที่ลูกธนูยิงพุ่งเข้ามา ยอนอูก็ทั้งหลบ ปัด และสกัดกั้นมัน
แม้ว่ามันจะถาโถมเข้ามาหาเขาทุกทิศทาง แต่แล้วลูกธนูก็ไม่สามารถสัมผัสได้แม้แต่เส้นผมของยอนอู
ราวกับว่าเขามีดวงตาอยู่รอบตัว
ถึงจะมีอุปสรรคค่อนข้างเยอะ แต่ยอนอูก็ไม่ได้เคลื่อนไหวช้าลงแม้แต่น้อย
ตรงกันข้าม ความเร็วในการทำลายกับดักนั้นเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง คงเป็นเพราะค่าคุณสมบัติความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น
กับดักชนิดอื่นก็ไม่ได้แตกต่างอะไร
ทั้งหลุมพราง กับดักเปลวไฟ กับดักหอก กับดักหินกลิ้งถล่ม ทั้งหมดนั่นก็ไม่สามารถหยุดยอนอูได้
ทันใดนั้นเองหุ่นไล่กาจึงเริ่มเคลื่อนไหว