ตอนที่ 4 ขนมปังแข็ง?
จิ๊บ จิ๊บ!
มินฮยอคได้ยินเสียงนกแว่วมา
เขาค่อย ๆ เปิดตาขึ้น เขาเห็นชายคนหนึ่งสวมชุดเกราะหนังสัตว์ ทั้งยังคาดดาบไว้ที่เอว
“ยินดีต้อนรับ เกมของคุณจะเริ่มที่นี่ในอาร์โด ฉันคือวาเลน ผู้ฝึกสอนขั้นพื้นฐาน”
มีผู้เริ่มต้นมากมายในโซนฝึกฝนของเอเธนส์ และเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น
‘NPC เหรอ?’
เมื่อเทียบกับเกมก่อนหน้านี้ NPC นี้ดูสมจริงกว่าค่อนข้างมาก
‘น่าประทับใจจัง’
เขายื่นดาบไม้ให้มินฮยอคที่ยืนงุนงง
“ภารกิจฝึกฝนขั้นพื้นฐานจะเริ่มแล้ว”
ติ้ง!
กล่องหน้าต่างปรากฏขึ้นตรงหน้ามินฮยอค
[ภารกิจ : หวดหุ่นไล่กา 50 ครั้ง]
ระดับ : ฝึกสอน
เวลาจำกัด : ไม่มี
รางวัล : +1 แต้มพิเศษ ขนมปังแข็ง 10 ชิ้น น้ำเปล่า 10 ขวด
บทลงโทษหากล้มเหลว : ไม่มี
คำอธิบาย : คุณเพิ่งเริ่มเล่นเอเธนส์ จงเรียนวิธีการโจมตีจากการหวดหุ่นไล่กา 50 ครั้ง
“หน้าต่างภารกิจสามารถเปิดได้โดยการนึกคิด หรือพูดว่าภารกิจ”
วาเรนอธิบาย อย่างไรก็ตามมีเพียงสิ่งเดียวที่ดึงดูดความสนใจของมินฮยอค
‘ข-ขนมปัง…?’
ถูกต้อง ขนมปัง
แป้ง
ศัตรูของทุกคนที่ต้องทำการลดน้ำหนัก
และยัง…
เป็นอาหารที่ถูกจัดว่าอร่อยที่สุดในโลก
โครก!
ดูเหมือนว่าเขาเริ่มจะหิวเล็กน้อยหลังจากไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่ป่วย
“อ๊ะ… อืม ผมขอขนมปัง 10 ชิ้นก่อนล่วงหน้าได้ไหม?”
“ไม่ได้”
วาเลนเข้มงวดมาก มินฮยอครู้สึกบึ้งตึงไปชั่วขณะหนึ่ง แต่ไม่นานเขาก็ถือดาบไว้แน่น
‘เรา… เราอยากกินขนมปัง!’
ลองมากิน 5000 ผลเชอรี่มะเขือเทศทุกวัน ทั้งที่ต้องจำใจอดขนมปังดูสิ
มินฮยอคเข้าไปใกล้หุ่นไล่กา จากนั้นเขารู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหว
‘ร… ร่างกายเรารู้สึกเบาราวกับขนนกเลย!’
สำหรับเขา มันรู้สึกราวกับโยนน้ำหนักกว่า 100 กิโลออกไป
เขาถือดาบไม้ไว้พร้อมหวดอย่างเต็มแรง
ปึก!
การโจมตีของเขาทั้งหนักแน่น และแม่นยำ การเหวี่ยงดาบไม่ต่างจากการออกกำลังกายที่ทำอยู่ทุกวัน แต่ทั้งหมดนั้นกลับทำได้เพียงลดน้ำหนักได้เพียงเล็กน้อย
ร่างกายที่แตกต่างออกไปในเกม ในสถานที่แห่งนี้ เขาสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วจนแทบไม่ต้องหายใจ สำหรับมินฮยอคคือความสุขอย่างแท้จริง
“ร… ร่างกายของเรา!”
มินฮยอคหวดหุ่นไล่กาพร้อมตะโกนออกมาด้วยความสุขที่เอ่อล้น
ปึก!
ปึก!
การเคลื่อนไหวของเขาเร็วขึ้นทุกที
ปึก!
ปึก!
เวลาล่วงเลยไป เขาเริ่มชินกับร่างกายนี้แล้ว
“ร… เร็วเกินไปแล้ว!”
“ที่โลกภายนอกเขาเรียนเคนโด้หรือยังไง?”
ผู้คนรอบข้างประหลาดใจ ผู้เล่นคนอื่นต่างเข่าทรุดเมื่อโจมตีได้เพียง 30 ครั้ง บางคนถึงกับนั่งหอบหายใจ สำหรับมินฮยอคยังคงหวดดาบอย่างต่อเนื่อง
ปึก!
ปึก!
เขาออกกำลังกายอย่างหนักถึง 4 ชั่วโมงต่อวัน และทุกวันจะออกกำลังกายจนแทบจะอ้วกแตก สำหรับการหวดแค่นี้มันง่ายเหมือนปอกกล้วย
ปึก!
ปึก!
เขาหยุดทันทีที่ครบ 50 ครั้ง
[ภารกิจ : หวดหุ่นไล่กา 50 ครั้ง – สำเร็จ]
[+1 แต้มพิเศษ]
[รางวัลอื่นสามารถไปรับได้ที่ผู้ฝึกวาเลน]
เขามองไปที่วาเลนซึ่ง
“เยี่ยมมาก การเคลื่อนไหวของนายเฉียบคม และแม่นยำมาก ฉันไม่อาจที่จะรอดูได้แล้วว่าจะเป็นยังไงในอนาคต นายอาจจะได้รับคะแนนพิเศษบางอย่างด้วย”
มินฮยอคพยักหน้า
“นายสามารถดูสถานะได้ที่หน้าต่างโดยการนึกคิด หรือพูดออกมา จากนั้นสามารถเพิ่มแต้มพิเศษตรงไหนก็ได้ หากเพิ่มพละกำลัง พลังโจมตีทางกายภาพจะเพิ่มขึ้น +3 น้ำหนักที่สามารถแบกจะเท่ากับค่าพลังชีวิตที่เพิ่มขึ้น… บลา บลา”
หากเขาเพิ่มพละกำลัง พลังโจมตีทางกายภาพจะเพิ่มขึ้น +3 และพลังชีวิตเพิ่มขึ้น +1
หากเขาเพิ่มความคล่องแคล่ว พลังป้องกันทางกายภาพจะเพิ่มขึ้น +3 ความเร็วโจมตี และความเร็วเคลื่อนที่เพิ่ม +1
เพิ่มความแข็งแกร่งจะได้พลังชีวิต +10
เพิ่มความรอบรู้มานาจะเพิ่ม +10
และถ้าเพิ่มสติปัญญา พลังโจมตีทางเวทมนตร์จะเพิ่ม +3
มันคือ 5 สถานะพื้นฐาน สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเขาศึกษาก่อนจะเริ่มเล่นเกม
“หน้าต่างสถานะ”
ภาพโฮโลแกรมเด้งขึ้นตรงหน้าเขา
(มินฮยอค)
เลเวล : 1
อาชีพ : ไม่มี
พลังชีวิต : 50 มานา : 50
พละกำลัง : 5 ความคล่องแคล่ว : 5 ความแข็งแกร่ง: 5
ความรอบรู้ : 5 สติปัญญา : 5
ความอิ่ม : 70 %
แต้มพิเศษ : +1
ตามที่จองอุคบอก มันจะมีประโยชน์มากหากเพิ่มพละกำลังก่อน
มินฮยอครีบดึงแต้มพิเศษไปที่ค่าพละกำลัง ทันใดนั้นได้เหลือบไปเห็นวาเลนถือถุงหนักอึ้งอยู่
เมื่อถุงถูกเปิดออก เขาเห็นขนมปังแห้ง 10 ชิ้น และ น้ำเปล่า 10 ขวด
“เยี่ยมมาก เหมือนก่อนหน้านี้ นายสามารถเก็บของทั้งหมดไว้ในกระเป๋าโดยใช้การนึกคิด หรือพูดว่า ‘เก็บ’”
มินฮยอคพยักหน้าพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา
“ฉันไม่เคยเห็นใครมีความสุขจากการได้รางวัลพวกนี้มาก่อนเลย”
วาเลนยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นเขามีความสุขราวกับได้ของขวัญที่ดีที่สุดในโลก
มินฮยอคได้ยินผู้เล่นคนอื่นคุยกัน
“แหวะ ขนมปังอะไรกัน?!”
ผู้เล่นชายมีท่าทีไม่สบอารมณ์ขณะเคี้ยวขนมปังแข็ง มันเป็นสิ่งที่ผู้เล่นอื่นได้รับก่อนมินฮยอค
“หินคั่วยังรสชาติดีกว่าอีก”
ผู้เล่นคนอื่นต่างพากันบ่นพึมพำ
“พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรซาบซึ้งกับสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ยังไง”
วาเลนกระเดาะลิ้น
หากคุณต้องการจะกินบางสิ่งที่รสชาติเยี่ยม เช่นนั้นจงลุย และแข็งแกร่งขึ้น
มันเป็นสิ่งสมเหตุสมผลในเกมนี้
ขนมปังแข็งไม่เพียงพอสำหรับผู้เริ่มต้นงั้นเหรอ?
จากนั้น…
“โอ้”
เขาได้ยินใครบางคนอุทาน
“ฮืม?”
วาเลนหันมองมินฮยอคชื่นชมกับกลิ่นของขนมปัง
‘นานแค่ไหนแล้วนะ? กลิ่นของแป้ง หอมมาก’
‘มันคือขนมปังข้าวใช่ไหม? หรือขนมปังเบียร์? หรือบางทีเป็นขนมปังข้าวสีน้ำตาล? ขนมปังนี่ดีต่อร่างกายไหมนะ?’
‘เรียบร้อย!’ มินฮยอคตัดสินใจเลือกขนมปังแป้งธรรมดาดีที่สุด
หลังจากหยุดลิ้มรสกลิ่นขนมปัง เขาค่อย ๆ หยิบขนมปังชิ้นหนึ่งเข้าปาก
กรวบ!
เป็นเรื่องจริง ขนมปังทั้งแข็ง และเย็น
มันรู้สึกเหมือนกำลังเคี้ยวขนมปังยาวของฝรั่งเศส แต่หลังจากเอาเข้าปากไปเรียบร้อย ตามด้วยการวนมันไปมาด้วยลิ้น ไม่นานมันก็จะนุ่มลง
เขาลิ้มรสมันเรียบร้อยก่อนจะกลืนลงท้อง เขารู้สึกถึงรสชาติหลังกลืนมันลงไปทั้งหมด
“อ-อร่อย…”
มันอร่อยจริง
เหตุผลที่ว่าทำไมมินฮยอคถึงกินแต่ผัก เพราะเขาต้องการจะหลีกเลี่ยงอาหารรสเค็ม ดังนั้นเขาต้องกินแบบรักษาสุขภาพ และไม่ให้น้ำหนักขึ้น จึงเป็นเหตุผลให้เขาไม่สามารถกินขนมปังมานานถึง 2 ปี
เมื่อเห็นว่ามันอร่อยมาก เขาก็ไม่สามารถหยุดกินได้
“มัน… มันอร่อยจริงหรือ?”
“ใช่ครับ มันอร่อยมาก ทั้งยังน่ากินมากอีกด้วย!”
มินฮยอคตอบพร้อมพยักหน้าอย่างเกรี้ยวกราด มันอร่อยจนทำให้เขาน้ำตาไหล
วาเลนยิ้มให้เขาโดยไม่รู้ตัว
‘ทุกวันนี้คนที่เข้ามามีแต่บ่นกับของรางวัลพวกนี้’
‘บางทีเด็กหนุ่มคนนี้อาจจะพิเศษ’
“หากนายยังหวดต่อไปอีก 50 ครั้ง นายจะได้รับอีก 10 ขนมปังแข็ง และน้ำเปล่าอีก 10 ขวด นายจะได้เพียงแค่นั้นไม่ได้มีแต้มพิเศษอีก อย่างไรก็ตามนายสามารถเลือกออกจากบริเวณนี้ได้ และเริ่มบทล่าสัตว์ที่เหมาะสม”
มินฮยอคกระตุกเมื่อได้ยินคำว่า ‘จะได้รับขนมปังเพิ่มอีก’
“คุณยังจะให้ขนมปังผมเพิ่มอีกงั้นเหรอ?”
“ไม่ใช่ให้เพิ่ม นายต้องหวดหุ่นไล่กาก่อน 50 ครั้ง”
‘นั่นหมายความว่า เราสามารถได้รับขนมปังแข็งกับน้ำหลังจากหวดไปอีก 50 ครั้งสินะ?’
เช่นนั้น มันราวกับว่าเกมจะให้รางวัลอย่างไม่สิ้นสุดฟรี ๆ แต่ไม่มีผู้เล่นคนในโลกนี้คิดจะทำ
หากคุณเป็นคนผู้เล่น ก็คงไม่เสียเวลากับขนมปังไร้รสชาติกับน้ำแค่นี้ และคงเริ่มล่าของจริงแทน
มินฮยอคลิ้มรสชาติไป 5 ชิ้น
[ความอิ่มของคุณถึง 100%]
[ความอิ่มจะไม่เพิ่มขึ้นแม้จะกินอาหารอีก]
***