ในส่วนลึกของ ป่าชานเมืองด้านทิศใต้ แมงมุมพิษห้าสียังคงออกมาจากถ้ำในหุบเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดราวกับว่ามีการเปิดประตูมิติในที่นั่น
อย่างไรก็ตามกลุ่มทหารที่ทำหน้าที่รักษาการต่อสู้ที่อยู่ที่นั่นก่อนหน้านี้ได้ออกไปแล้วต่อสู้ขณะที่พวกเขาถอยกลับ
ขณะนี้อาจารย์และนักเรียนเกือบทั้งหมดกลับเข้าค่ายได้อย่างปลอดภัย ทหารไม่ต้องเสี่ยงต่อการป้องกันที่ทางเข้าหุบเขา
ไม่มีใครรู้ว่าในถ้ำมีสัตว์ประหลาดชั้นสูงหรือไม่ หากสัตว์อสูรระดับกลางจำนวนหนึ่งพุ่งออกมาจากถ้ำนั้น ทหารหลายโหลจะต้องถูกสังเวยไปโดยเปล่าประโยชน์
แม้ว่าทหารธรรมดาจะถอยออกไปแล้ว แต่ชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างสูงและมีกล้ามในชุดทหารก็ปรากฏตัวขึ้นบนยอดของภูเขาที่อยู่ติดกันจากที่ไหนเลย
ดาวสีทองส่องแสงแขวนอยู่บนไหล่ของชายคนนี้ เขาเป็นพลตรีจริงๆ!
ในขณะนี้พลตรีคนนี้ยืนอยู่บนกิ่งไม้บาง ๆ ที่ยอดไม้ร่างกายของเขาไหวไปตามสายลม ราวกับว่าเขาไม่ได้ชั่งน้ำหนักอะไรเลย
เขามองเข้าไปในหุบเขาอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับคิ้วขมวดพึมพำกับตัวเองว่า“ แมงมุมพิษห้าสีจำนวนมากซ่อนตัวอยู่ในหุบเขานี้ตั้งแต่เมื่อใด? แปลกมาก”
หลังจากไตร่ตรองกับตัวเองมาระยะหนึ่งแล้วพลตรีไม่ได้ไขปริศนา ทันใดนั้นเขาก็หันไปมองด้านข้างและพูดกับสัตว์ลึกลับที่มีรูปร่างคล้ายนกฟีนิกซ์ ซึ่งมีทั้งตัวเป็นสีแดงเพลิงยืนอยู่บนกิ่งไม้อื่น“ ไปดูในถ้ำ ตรวจสอบว่ามีอะไรอีกบ้าง”
สัตว์อสูรที่คล้ายนกฟีนิกซ์ตอบทันทีด้วยเสียงร้องที่ชัดเจนและทันใดนั้นก็กลายเป็นริ้วสีแดงบินตรงเข้าไปในส่วนลึกของหุบเขาด้านล่างซึ่งถ้ำที่คล้ายกับสัตว์อสูรตัวใหญ่กำลังรออยู่
~~~~~~
คชา คชา คชา—
แมงมุมพิษห้าสีทั้งสองรวมตัวกับผู้หมวดฉีดูเหมือนจะมีช่องว่างระหว่างกัน พวกเขายิงใยไหมเหนียวหลายเส้นใส่เขาในเวลาเดียวกันพยายามมัดเขาไว้กับพื้นและฆ่าเขาในคราวเดียว
อย่างไรก็ตามผู้หมวดฉี รู้แล้วว่าใยของแมงมุมพิษห้าสีนั้นทรงพลังเพียงใดไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้ตัวเองถูกจับได้ง่ายๆ
เขาหลบใยทีละเส้นอย่างหวุดหวิดราวกับว่าเขากำลังเต้นรำ จากนั้นเขาก็ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งทันใดนั้นก็ปิดระยะห่างระหว่างพวกมันและดึงส่วนโค้งแนวตั้งด้วยใบมีดของเขาฟาดลงบนหัวของแมงมุมพิษห้าสีตัวหนึ่ง
แมงมุมพิษห้าสีไม่ได้คาดหวังว่าผู้หมวดฉีจะเด็ดขาดขนาดนี้ กล้าฟาดมันจากด้านหน้า มันยก เขี้ยวพิษ ขึ้นอย่างรวดเร็วและรับขอบใบมีด
หนึ่งใน เขี้ยวพิษ เกือบจะถูกแยกออกเป็นสองส่วน ร่างกายขนาดโม่ของมันถูกบังคับถอยหลังไปหลายเมตร
ถึงกระนั้นการโจมตีอย่างกะทันหันของผู้หมวดฉี ก็สร้างโอกาสให้กับแมงมุมพิษห้าสีตัวอื่น ๆ ทันใดนั้นมันก็คลานไปข้างหน้าโดยมีขากรรไกรและขาเหมือนใบมีดปกคลุมเขาด้วยเงามืด
การแสดงออกของผู้หมวดฉี ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง รูปที่ซูมผ่านด้านข้างของเขา มันเป็นสัตว์อสูรของเขาคือไก่ฟ้าปากอินทรที่พุ่งเข้าไปในเงามืดราวกับว่ามันกำลังโจมตีฆ่าตัวตายจิกไปที่หัวแมงมุมพิษห้าสี
เสียงร้องโศกเศร้าดังขึ้น หลังจากนั้นทั้งไก่ฟ้านกอินทรีและแมงมุมพิษห้าสีต่างถอยห่างจากกัน
ที่คอของไก่ฟ้านกอินทรีย์จะงอยปากมีรอยลึกหลายจุด นี่ไม่ใช่อาการบาดเจ็บเล็กน้อย เลือดสดไหลออกมาจากบาดแผล
มันก็ไม่ดีไปกว่าสำหรับแมงมุมพิษห้าสีเช่นกัน ตาข้างหนึ่งของมันถูกไก่ฟ้าอีเกิ้ลจิกกัดจนกลายเป็นแมงมุมตาเดียว
ทั้งสองฝ่ายต่างหวาดหวั่นต่ออีกฝ่ายหลังจากนั้นทำให้สถานการณ์หยุดนิ่ง
ในอีกด้านหนึ่งแมงป่องคะนองและตะขาบสีทองหัวสีแดงกำลังโจมตีแมงมุมพิษห้าสีอีกตัวด้วยกัน แต่พวกมันกลับถูกบังคับถอยอย่างต่อเนื่อง
แมงป่องคะนองยกก้ามปูที่ใช้งานได้ที่เหลือขึ้นมาปิดกั้นการโจมตีด้วยการแทงของแมงมุมพิษห้าสี ภายใต้แรงมหาศาลที่มีอยู่ในการโจมตีร่างยาวสองเมตรของ แมงป่องคะนอง ไถลไปข้างหลังเกือบหนึ่งเมตรโดยวาดรอยลึกหลายจุดบนพื้นด้วยแขนขา
จางเฉอขมวดคิ้วและพูดกับ หวางไท่ลัน ว่า“ เราจะทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ สัตว์อสูรของเราไม่สามารถเข้าใกล้มันได้ หากเราปล่อยให้แมงมุมพิษห้าสีโจมตีต่อไปก็ไม่มีการรับประกันว่าจะไม่มีอุบัติเหตุใด ๆ เราต้องคิดหาวิธีแก้ปัญหา”
หวางไท่ลัน พยักหน้าและพูดว่า“ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน…แผนของนายคืออะไร?”
จางเฉอเกือบล้มลง เขามองไปที่ผู้หมวดฉี ซึ่งยังคงติดอยู่ในการต่อสู้กับแมงมุมพิษห้าสีสองตัว ดูเหมือนว่าผู้ชนะจะไม่ได้รับการตัดสินในเร็ว ๆ นี้ เขาพูดอย่างหมดหนทาง“ ใครจะไปรู้ว่าจะมีแมงมุมพิษห้าสีคลานออกมาจากป่าอีก? หากเราต้องการหลบหนีเราต้องฆ่าหรือทำร้ายแมงมุมพิษห้าสีตัวนี้อย่างหนักในเวลาที่สั้นที่สุดจากนั้นร่วมมือกับผู้หมวดฉีเพื่อกำจัดแมงมุมที่เหลืออีกสองตัวและกลับไปที่ค่ายโดยเร็วที่สุด ”
“ ดังนั้น”จางเฉอ หันไปมอง หวางไท่ลัน และพูดอย่างหนักแน่นว่า“ ฉันต้องการให้เธอให้สัตว์อสูรของเธอ พยายามยับยั้งแมงมุมพิษห้าสีนี้ ฉันจะให้ แมงป่องคะนอง ใช้โอกาสนี้ในการลอบโจมตี ไม่ว่าเราจะทำสำเร็จหรือไม่ก็ตามเราจะได้รับโอกาสเพียงครั้งเดียว”
“ อืมมมฉันจะร่วมมือแน่นอน!” หวางไท่ลัน พยักหน้าอย่างล้นเหลือ
หวางไท่ลันสั่งให้ตะขาบหลังทองหัวแดงของเธอพุ่งเข้าหาแมงมุมพิษห้าสีทันทีโดยไม่ดูแลตัวเอง
จางเฉอคิดในใจ - ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ว่าจะอดกลั้นไว้ได้อย่างไร?
- เอาล่ะ…บางทีเธออาจจะเป็นเด็กสาวที่ร่ำรวยจริงๆและไม่ได้สนใจสัตว์อสูรระดับเงินหนึ่งดาว? -
เมื่อเห็นว่าหนอนตัวน้อยตัวนี้ยังคงกล้าที่จะวิ่งเข้าหามัน หลังจากที่ถูกทุบตีแมงมุมพิษห้าสีก็โกรธแค้นทันที มันเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วโดยเล็ง เขี้ยวพิษ ไปที่หัวของ ตะขาบหลังทองหัวแดงและแทงอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามหลังจากได้รับคำสั่งที่ชัดเจนของ หวางไท่ลัน ตะขาบหลังสีทอง ก็ไม่พยายามหลบอีกต่อไป มันพุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องหลบการโจมตีของแมงมุมได้อย่างหวุดหวิดโดยการเลื่อนหัวไปด้านข้าง จากนั้นตะขาบหลังทองหัวแดงก็โก่งตัวขึ้นและพุ่งออกมาเหมือนสปริงพุ่งตรงไปด้านหน้าของแมงมุมพิษห้าสี
ทันใดนั้นร่างของตะขาบสีทองหัวสีแดงก็บิดตัวพันรอบตัวของแมงมุมพิษห้าสีเหมือนเข็มขัด ในขณะที่แขนขาที่มีใบมีดจำนวนนับไม่ถ้วนของมันยึดแน่นกับเป้าหมายเหมือนตะขอ แม้ว่าขาของมันจะไม่สามารถแทงเข้าไปในแมงมุมพิษห้าสีได้ แต่ก็สามารถป้องกันไม่ให้มันดิ้นรนเป็นอิสระในช่วงเวลาสั้น ๆ
“ ถึงเวลาแล้ว!”
จางเฉอ คว้าโอกาสที่หายากนี้สั่งให้ แมงป่องคะนอง รีบคลานไปด้านหลังแมงมุมพิษห้าสี จากนั้นเหล็กไนของมันก็พุ่งเป้าไปที่ตูดของแมงมุมพิษห้าสีและต่อยเข้ามาอย่างรุนแรง
ปู!
เหล็กในขนาด 30 ซม. นั้นพุ่งเข้าไปในรูดอกไม้ของแมงมุมพิษห้าสีได้สำเร็จ ทันทีหลังจากนั้นสารพิษที่เกิดจากไฟก็พุ่งเข้าไปในร่างกายของแมงมุม
จิ!
แมงมุมพิษห้าสีสะบัดแขน ขา พยายามโจมตีตะขาบหลังทองหัวแดงที่จับมันเข้าที่ ทันใดนั้นร่างกายของแมงมุมพิษห้าสีก็แข็งทื่อและส่งเสียงร้องเสียดแทงหู มันเริ่มกลิ้งไปบนพื้นอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับตะขาบสีทองหัวแดงที่ยังคงขดตัวอยู่รอบ ๆ
จางเฉอ เห็น แมงป่องคะนอง ดึงอาวุธสังหารของมันออกมาจากรูดอกไม้ของแมงมุมพิษห้าสี ของเหลวที่ผสมกับแสงสีแดงเพลิงพุ่งออกมาจากที่นั่น
เจาะช่องดอกไม้สร้างบุญ!
“ จางเสี่ยวเฉอ!”
ขณะที่จางเฉอรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเอง สำหรับกลยุทธ์ของเขาเขาก็ได้ยินเสียงหวางไท่ลันขบฟันด้วยความโกรธจากด้านข้าง จางเฉอหันศีรษะไปด้านข้างเห็นว่า หวางไท่ลัน ซึ่งปกติจะปฏิบัติต่อเขาด้วยท่าทีที่เป็นมิตรกำลังมองมาที่เขาด้วยสายตาที่ลุกโชน
“ นายสอนแมงป่องตัวน้อยว่าอย่างไร!?”