ฉาวซวนใช้ครึ่งทรงกลมสีดำเป็นแพและผูกหนอนหินปลายเชือกฟางเนื่องจากไม่มีตะขอก้ามปูและไม่สามารถหาตะขอหินแทนได้ หากมีเพียงปลาที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหารในน้ำเท่านั้นที่จะแสดงความสนใจเจ้าหนอนหิน!
ในชีวิตที่ผ่านมาของเขา ฉาวซวนเคยตกปลากับไส้เดือนและไม่พบไส้เดือนในชีวิตนี้ของเขา เขาพยายามใช้หนอนหินแทน คนในชนเผ่ามักกล่าวว่าสิ่งมีชีวิตในแม่น้ำนั้นค่อนข้างดุร้ายและแข็งแรง ดังนั้นพวกมันอาจไม่สนใจเหยื่อหยาบๆ ไม่พูดถึงว่า ฉาวซวนไม่ได้ตั้งใจที่จะจับปลาโดยไม่มีตะขอ มันเป็นเพียงการทดสอบและถ้ามีบางอย่างในน้ำที่จะกินหนอนหินเขาสามารถทำตะขอหินที่เหมาะสมในวันพรุ่งนี้
หนอนหินถูกพบโดยซีซาร์และผูกติดอยู่ชั่วคราวกับปลายเชือกฟาง มันอาจจะหลบหนีหลังจากดิ้นไปมาเวลาอยู่ในน้ำ แต่ ฉาวซวนสามารถลองได้เนื่องจากเขาไม่มีเครื่องมือเพียงพอ ถ้าล้มเหลวเขาจะขอซีซาร์ให้หาหนอนหินตัวอื่น
ครึ่งทรงกลมสีดำซึ่งทำหน้าที่เป็นตะขอถูกผูกติดอยู่บนเชือกฟางและยาวประมาณครึ่งเมตรห่างจากหนอนหิน ฉาวซวนไม่ได้วางแผนที่จะทำแบบทดสอบของเขาในน้ำลึก ยืนอยู่ที่ตื้นเขิน ฉาวซวนโยนเหยื่อและสีดำครึ่งทรงกลมออกไป แบกน้ำหนักของเชือกฟางและหนอนหิน ครึ่งทรงกลมสีดำจมลงเล็กน้อย แต่ยังคงลอยอยู่เหนือน้ำ นี้จะช่วยให้ ฉาวซวน รู้ว่าสิ่งที่อาจเกิดขึ้นใต้ผิวน้ำ ซึ่งตั้งเป็นข้อสังเกตของเขาเกี่ยวกับครึ่งทรงกลม
เชือกฟางที่เขามีกับมีความยาวไม่ถึงห้าเมตร ฉาวซวนยืนอยู่ใกล้กับที่ที่เขาโยนหนอนหินยืนอยู่ในน้ำ ฉาวซวนให้ความสนใจเป็นพิเศษที่จะไม่ก้าวลงไปในน้ำเพื่อให้เขาสามารถที่จะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วหากเกิดอันตรายใด ๆ ขึ้นหรือในกรณีที่มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น มีนักรบคอยเฝ้าระวัง ดังนั้นเขาวางแผนเส้นทางหลบหนีของเขาจากพวกเขา
ในขณะ ฉาวซวนได้เตรียมการทั้งหมดนักรบสองคนที่เฝ้าระวังริมแม่น้ำกำลังอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับวัตถุลึกลับของ ฉาวซวน ตอนแรกพวกเขาคิดว่าเด็กต้องการที่จะกระโดดลงไปในแม่น้ำ ดังนั้นพวกเขาจึงพร้อมที่จะดึงเขาออกมา และโยนเขากลับไปที่ถ้ำของเขา แต่พฤติกรรมแปลกๆของ ฉาวซวน ทำให้พวกเขาทั้ง 2 คนตกใจ ดังนั้นพวกเขายังคงจ้องมองที่ ฉาวซวน โดยไม่ต้องเข้าไปใกล้เขา หลังจากที่พวกเขาแลกเปลี่ยนสายตาที่รู้ได้ซึ่งกันและกัน
"ซีซาร์ เจ้าดึงเชือกเมื่อข้าให้สัญญาณ ตกลงนะ?" ฉาวซวนจับปลายเชือกเข้าในปากของซีซาร์ และจัดส่วนตรงกลางให้ตัวเอง
เวลาได้ผ่านไป แต่ทุกอย่างยังคงเงียบสงบ ฉาวซวนเริ่มคิดว่าบางทีปลาอาจไม่อยู่ใกล้ฝั่ง หรือว่าปลาอาจไม่สนใจหนอนหิน?
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจบความคิดของเขา ครึ่งทรงกลมสีดำจมลงอย่างกระทันหัน
บางสิ่งบางอย่างกำลังกัด!
เชือกในมือ ฉาวซวนลดลงอย่างรวดเร็ว และเขารู้สึกปวดแสบปวดร้อนเพราะแรงเสียดสี ในขณะที่เขากำเชือกให้แน่นและตะโกนไปทางซีซาร์เพื่อขอความช่วยเหลือ "ดึงซีซาร์"
แม้ว่าทั้งหมดเกิดขึ้นในวินาที ฉาวซวนยังคงรู้สึกว่ามีความแข็งแรงอยู่ใต้น้ำนั้นไกลเกินกว่าที่เขาจะทนได้ และนั่นก็คือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถามซีซาร์เพื่อขอความช่วยเหลือ เขากระตือรือร้นที่จะมองเห็นสิ่งที่ถูกกัดด้านล่างผืนน้ำ
ซีซาร์ใช้เชือกฟางและดึงถอยหลัง เขาค่อนข้างมีประสบการณ์ในการดึง มีการดึงทั้งคนและเชือก
นักรบสองคนที่สังเกตจากที่ไกล ๆ สำหรับพวกเขาไม่เคยอยู่ในน้ำ,และสิ่งที่อันตรายที่สุดที่พวกเขาเคยทำมาเกี่ยวข้องกับแม่น้ำพวกเขายืนอยู่บนขอบมากและใช้น้ำเพื่อทำความสะอาดหนังสัตว์ของพวกเขา ในช่วงฤดูร้อนพวกเขาได้เห็นสัตว์น้ำขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นจากใจกลางแม่น้ำ และพวกเขาก็เคยได้ยินเรื่องราวสยองขวัญมากมายเกี่ยวกับแม่น้ำ,มาจากคนรุ่นก่อน ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงเหมือนคนที่ได้รับการถ่ายทอดทัศนคติให้ระมัดระวังและความน่ากลัวเมื่อไปที่แม่น้ำ เห็นว่า ฉาวซวนกำลังดึงบางสิ่งที่ออกมาจากแม่น้ำ พวกเขาเครียดมากและกลัวว่าสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์อาจปรากฏขึ้น
"เราจะลงไปที่นั่นไหม?" นักรบสะกิดสหายของเขาด้วยข้อศอกของเขา
"อ่า ... ไป ... ไปกันและคอยดู ... " นักรบคนอื่นลังเลชั่วขณะหนึ่ง, แต่ยังคงให้คำตอบที่ดีราวกับว่าเขาได้คิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง
ลมพัดมาเหนือน้ำไปยังผืนดิน มีความชื้นและกลิ่นคาวในอากาศ มันอาจจะเป็นกลิ่นของน้ำหรือสิ่งมีชีวิตข้างใต้ แต่มันก็ทำให้นักรบทั้งสองสั่นประสาทมากขึ้น
ฉาวซวน รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างดึงเขาลงไปในน้ำ เพราะมันพยายามอย่างหนักที่จะลากเขาลงไปในแม่น้ำ ในขณะที่เขาและซีซาร์พยายามที่จะลากมันขึ้นมา อย่างไรก็ตาม ฉาวซวนแข็งแรงขึ้นเล็กน้อยและอย่างเป็นขั้นเป็นตอน เกือบจะดึงบางสิ่งโผล่ขึ้นมาจากน้ำ
สิ่งที่กัดเหยื่อแสดงให้เห็นรูปร่างของมัน และผิวน้ำที่กระเซ็นขึ้นเนื่องจากการต่อสู้ที่ดุเดือด
ฉาวซวนจับเชือกไว้อย่างแน่นหนาจ้องไปที่ผิวน้ำอย่างตั้งใจ เมื่อจู่ ๆ มีภาพที่อยู่ในระยะห่างเข้าสู่สายตาของเขา มันเป็นสิ่งที่มีปากขนาดใหญ่ มีฟันคมขนาดเล็กจำนวนมากและว่ายมาทาง ฉาวซวน! ปากของมันใหญ่พอสามารถที่จะกลืนกินหัวของ ฉาวซวน แต่เมื่อภาพที่เห็นได้ใกล้เข้ามา มันก็หายไป
มันรวดเร็วเกินไปและหายไปก่อนที่ ฉาวซวนจะสามารถตอบสนอง เขาส่ายหัวคิดว่าบางทีมันเป็นภาพลวงตาที่เกิดจากเขากังวลเกินไป
เมื่อนักรบทั้งสองคนมาถึงฝั่งของฉาวซวน ปลาในน้ำได้เผยให้เห็นร่างกายของมัน มันเป็นปลาที่มีลักษณะที่แปลกประหลาด ... หัวของมันมีขนาดสองในสามของร่างกายมัน และมันมีความยาวรวมประมาณครึ่งเมตร เมื่อมันถูกลากออกมาจากน้ำ มันยังคงกัดเชือกฟางแน่นด้วยความไม่ตั้งใจที่จะไป
"อย่าหยุด และแค่ดึงมันต่อไปเท่านั้น! เห็นว่านักรบตะลึงและยังคงยืนอยู่กับที่ ไม่มีใจเอนเอียงคิดที่จะช่วยเหลือ ฉาวซวนบอกซีซาร์ให้ดึงต่อไป
นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาดึงปลา นอกเหนือจากความประหลาดใจ และความตื่นตัวในการเห็นสิ่งที่ไม่รู้จักเป็นครั้งแรก ซีซาร์รีบกลับมาที่ตำแหน่งของมันและปฏิบัติตามคำสั่งของ ฉาวซวน ฉาวซวนหยุดดึงหลังจากที่เขาแน่ใจว่าปลาไม่สามารถกระโดดกลับลงไปในน้ำ
"ในที่สุด สำเร็จ! เด็กดี ซีซาร์! ... ซีซาร์ ไปกัน!... เจ้าจะนำปลาไปไว้ที่ไหน? "
ซีซาร์ก็ยังคงดึงเชือกฟางในปากของมัน ในขณะที่มันคำรามเสียงต่ำผ่านลำคอ เห็นได้ชัดว่าปลาทำให้มันระมัดระวังส่งผลให้ ตัวมันมีความตั้งใจบางอย่างที่จะต่อสู้ มันดึงดันเอาใจใส่อย่างสุดซึ้ง มันยังคงทำหน้าที่ของมัน โดยไม่สนใจความจริงที่ว่า ฉาวซวนได้ปล่อยเชือกแล้ว
ซีซาร์ไม่เต็มใจปล่อยให้ฉาวซวนไปกระตุ้นซ้ำ และระมัดระวังการเข้าหาปลาที่กำลังเผงิบผงาบแสดงให้เห็นฟันของมันราวกับว่ามันกำลังจะกัดลงไป
อยู่ห่างไม่กี่ก้าวจากจุดที่ ฉาวซวน กำลังยืนอยู่ที่ที่หนอนหินถูกลอยอยู่ในน้ำ คาดว่าน้ำไม่สามารถทำให้คนจมน้ำตาย แต่ไม่คาดคิด ปลาที่ดุร้ายพบว่าอาศัยอยู่ในน้ำตื้นเช่นนี้
มันมีปากใหญ่ยักษ์ที่เต็มไปด้วยฟันคมเล็ก ๆจำนวนมาก นอกจากนี้มันยังคงดึงดัน กัดอย่างหนักที่ตัวเหยื่อและไม่ปล่อยให้หนีไป ราวกับว่ามันกำลังพยายามที่จะฉีกให้ออกจากกัน ร่างกายและหางของมันไม่เคลื่อนไหว แม้ว่ามันจะถูกดึงขึ้นมาจากน้ำ
นักรบคนหนึ่งใช้หอกกระดูกแทงทะลุตัวปลา เขาเป็นคนที่รวดเร็ว และแข็งแรงดังนั้นหอกของเขาจึงทะลุผ่านตัวปลาและพุ่งลงไปที่พื้น
แต่หลังจากที่ปลาถูกแทงด้วยหอก ทำมันอ้าปากและปล่อยเชือก มันเปิดและปิดปากของมันอย่างต่อเนื่อง และพยายามที่จะเคลื่อนหัวของมัน ราวกับว่ามันกำลังพยายามที่จะกัดอย่างอื่น หลังจากเชือกฟางถูกปล่อยออกมา มีเพียงชิ้นส่วนด้านซ้ายของหนอนหิน และเชือกฟางเกือบขาดออกจากกัน
ฉาวซวนได้ทำเชือกฟางด้วยตัวเขาเอง ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเชือกฟางมีความเหนียวและทนต่อการเสียดสี เขามักใช้มันเพื่อดึงหรือมัดสิ่งต่างๆ แต่มันก็ไม่เคยหัก น่าแปลกใจ มันใช้เวลาเพียงสั้น ๆ กับปลาที่จัดการกับเชือกฟาง
เมื่อดวงตาของเขามองไปที่ปากขนาดยักษ์ที่อ้าออกของปลาประหลาด ฉาวซวนตะลึง ปากยักษ์เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดที่สุดในส่วนบริเวณหัวของมันและสามารถเห็นคมเขี้ยวเล็ก ๆ มากมายอยู่ในนั้น ปลาที่เกิดมาเพื่อกัดและฆ่าเพราะมันมีฟันเช่นที่กล่าวข้างต้น ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากซีซาร์ ฉาวซวนจะไม่สามารถดึงมันไปที่ฝั่งด้วยความแข็งแรงของตัวเอง
หากมีปลามากมาย ชนิดนี้ในน้ำตื้น อาจมีคนได้กินกระดูกของเขา ถ้าเขาลื่นล้มลงไปในแม่น้ำ มันเป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ ประเภทของปลาในแม่น้ำ สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นยังมีชีวิตอยู่ในแม่น้ำ ไม่แปลกใจ แม้กระทั่งนักรบในเผ่าไม่เต็มใจที่จะลงไปในแม่น้ำ
ฉาวซวนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้และยังคงตัวสั่นที่คิดว่าเด็กบางคนในเผ่าอาจลื่่นลงไปในน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจ
นอกจากนี้ ทันใดนั้น ภาพที่ปรากฎในดวงตาของเขาเมื่อเขาดึงเชือกดูเหมือนจะเป็นที่ปากยักษ์ที่มีฟันคมเล็ก ๆ ... ฉาวซวนจ้องมองมาที่ปากยักษ์และเขาคิดเกี่ยวกับการมองเห็นของเขา ที่เขาเห็นบนผนังหินในหมู่บ้านที่ห่างไกลเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ไม่กี่นาทีสุดท้ายของชีวิตในอดีตของเขา
นักรบเห็น ฉาวซวนจ้องมองที่ปลา และคิดว่าเขาอาจจะกลัวเกินไปที่จะไปอยู่ใกล้กับสิ่งมีชีวิตที่ดุร้าย นี่เป็นครั้งแรกที่ ฉาวซวนเได้เห็นปลาแบบนี้ แต่นักรบคนหนึ่งเคยเห็นมันมาก่อน
"เมื่อพลังสัญลักษณ์ของข้ายังไม่ได้ตื่นขึ้นมา ข้ามาถึงริมฝั่งแม่น้ำกับพ่อของข้าและเราได้พบสิ่งมีชีวิตดังกล่าว หมอผีบอกว่ามันเรียกว่า 'ปลา' น้ำจะเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่เป็นอันตราย ในเผ่าของเราแขนของผู้หญิงบางคนได้ฉีกขาดออกไปเมื่อเธอซักผ้าหนังสัตว์ พ่อของข้าแทงมันตายในเวลานั้น. "
นักรบเหลือบมองไปที่ ฉาวซวน ขณะที่พูด เขาไม่คิดว่าเด็กคนหนึ่งเหมือน ฉาวซวน สามารถดึงปลาที่เป็นอันตรายขึ้นมาได้โดยไม่ต้องลงไปในน้ำ ในสมัยก่อน พ่อของเขาเสี่ยงชีวิตของเขาลงไปในน้ำ และช่วยผู้หญิงคนนั้นให้รอดพ้นจากการถูกกินได้ น่าเศร้าที่เธอยังคงสูญเสียแขนของเธอ ขณะที่เธอกำลังได้รับการช่วยเหลือ เป็นเวลานานหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุ ผู้หญิงในเผ่าจะไม่มาที่ริมแม่น้ำเพื่อที่จะล้างหนังสัตว์ พวกเขาจะมาที่นี่จนกว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น เช่นเมื่ออากาศแห้งเกินไปและกระแสน้ำในภูเขาแคบเกินไปสำหรับคนที่จะระบายน้ำออก
เมื่อ ฉาวซวนได้สติกลับมาอยู่กับตัวเอง เขาพบว่าปลาตายไปแล้ว นักรบดึงหอกของเขาออกและเอาจับปลาออกมา เขาส่งปลาไปทาง ฉาวซวนโดยการยกหางของมัน
"เอ้่านี่ มันเป็นเหยื่อของเจ้า เจ้าทำได้ดีแล้ว เจ้าจะเติบโตเป็นนักรบที่ดี! " นักรบกล่าวเพิ่มหลังจากที่กำลังคิดบางอย่าง " แต่ในอนาคตเจ้าไม่ควรไปอยู่ใกล้กับแม่น้ำเพราะนอกเหนือจากปลา ยังมีสิ่งอื่น ๆ ที่อยู่ข้างใต้และเจ้าไม่สามารถโชคดีได้ทุกเวลา."
อย่างไรก็ตาม ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉาวซวน ใคร! "ไม่สามารถจะโชคดีได้ทุกเวลา" ลากปลาขนาดใหญ่ออกมาด้วยวิธีเดียวกัน
นักรบทั้งสองพูดไม่ออก " ... "