px

เรื่อง : Super System Modifier
Modifier Chapter 65-66





Modifier Chapter 65


คราวนี้หลินเฟยเดินไปเปิดประตู.

"เราจะไปกันแล้ว"ชายกลางคนยืนอยู่หน้าประตูพร้อมกับมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า

หลังจากที่รู้ว่าหลินเฟยไม่มีพลัง เขาก็มีความสุขมากหลังจากที่ไม่ได้มีมานาน

จนถึงตอนนี้มีเพียงเขาที่รู้ว่าหลินเฟยมีอาหารและเมื่อหลินเฟยถูกฆ่าอาหารจะตกเป็นของเขา!

จากนั้นเวลาหลังอาหาร ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเด็กสาวที่อยู่ในกำมือ?

"ไปเถอะ"หลินเฟยพูด"ฉันจะได้ผลพลังเร็วๆ ฉันมีอย่างอื่นที่ต้องทำ"

เมื่อชายคนนั้นเห็นท่าทีของหลินเฟย เขาก็ตะลึงไปชั่วขณะจากนั้นก็มีรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าของเขา.

เขาคิดในใจ"ตอนนี้ยังไม่ทำอะไร เมื่อมันได้เห็นซอมบี้ มันจะต้องเป็นคนแรกที่กลัว"

เด็กสาวเดินตามหลังมาและชำเลืองมองชายกลางคน

ตอนนี้เธอไม่มีความยึดติดกับผู้คนที่นี่.

เมื่อคืนฉันยีงนอนไม่ทันอิ่มเลย เธออยากจะทุบตีพวกเขาหลายๆครั้งจัง

 

ฝูงชนมารวมตัวกันที่ลานกว้างอีกครั้ง.

"นายไม่ได้หนี แม้ว่าจะเป็นคนธรรมดา ความกล้าของนายนี่มันน่ายกย่องจริงๆ"หยุนถิงยิ้ม.

คนอื่นๆก็หัวเราะ.

หลินเฟยพูดอย่างสงบ"ถ้านายยังไม่ออกเดินทาง ผลไม้คงถูกคนอื่นเอาไปกินแล้ว"

หยุนถิงพูด"ฉันกะเวลาเอาไว้แล้ว มันจะสุกเมื่อถึงตอนเที่ยงของวันนี้"

"ดีมาก"หลินเฟยพูด

"คิดงั้นหรอ?"

หยุนถิงพูดอย่างแปลกๆ"นายแน่ใจหรอว่านายจะได้ผลไม้? นายไม่รู้หรอว่าเราจะแจกจ่ายตามผลงาน?"

"ฉันรู้"หลินเฟยพูด

"งั้นฉันก็จะไม่ทำลายจิตนาการของนายแล้วกัน"หยุนถิงยิ้มและเริ่มนำทาง

มีกลุ่มคนออกเดินทางจากหมู่บ้านอย่างองอาจ

หลังจากเดินมาได้สักพัก หลินเฟยก็รู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย ราวกับว่าเขามาที่นี่เมื่อวาน

"เราเคยมาที่นี่แล้ว"เด็กสาวพูดเตือน

เมื่อวานพวกเขาดูผลพลัง แต่พวกเขาก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

"แล้วยังไงต่อ."

หลินเฟยพยักหน้า จากนั้นก็มองไปยังภาพที่คุ้นตา มีความคิดปรากฏขึ้นในใจของเขา

"เป็นไปได้ไหมว่าผลไม้พลังที่พวกเขากำลังตามหาเป็นผลไม้ที่ฉันเก็บไปเมื่อวานนี้?"

เมื่อหลินเฟยเห็นหมู่บ้านอีกครั้ง เขาก็แน่ใจ

"ทุกคนระวังตัว"เมื่อหยุนถิงเห็นหมู่บ้านพวกเขาก็ระวังตัวทันที

"ซอมบี้ในหมู่บ้านถูกเกสรดอกไม้ พวกมันเลยแข็งแกร่งกว่าซอมบี้ธรรมดามาก ระวังอย่าปล่อยให้ตัวเองบาดเจ็บ"

"อาจมีกลุ่มใหญ่พุ่งเข้ามาจากด้านหน้า"


ทุกคนเริ่มตื่นตัวและระวัง.

มีเพียงหลินเฟยและเด็กที่มองกลุ่มคนตรงหน้าโดยไม่พูดไม่จา.

"อย่าเพิ่งใจร้อน"หลินเฟยพูดอย่างสงบ"ฉันจัดการซอมบี้ทั้งหมดในหมู่บ้านแล้ว"

"เงียบ! หุบปากไปเลย."

หยุนถิงหันมาต่อว่าทันทีและพูดอีกว่า"หุบปากให้สนิทเลย"

เขามองไปที่หลินเฟยอย่างเหยียดหยามและพูดว่า"หรือว่านายจะอยากต่อสู้กับซอมบี้กลายพันธุ์?"

คำพูดนั้นบ่งบอกได้อย่างชัดเจนและเขาก็มองหลินเฟยอย่างเหยียดหยามจากก้นบึ้งของหัวใจ

หลินเฟยไม่เถียงเขาเช่นกัน

หลังจากเดินไปได้ครึ่งทางอย่างระมัดระวังในหมู้บ้านท้ายที่สุดกลุ่มคนก็รู้สึกถึงความผิดปกติ.

"ในหมู่บ้านดูเหมือนว่าจะไม่มีซอมบี้จริงๆ!"

หลายคนหัวเราะสบายๆ.

"นี่มันโชคดีจริงๆ"

"เทพธิดาแห่งโชคต้องอยู่เคียงข้างเราแน่นอน วันนี้เราจะได้รับผลพลัง"

สำหรับสิ่งที่หลินเฟยเพิ่งพูด

พวกเขาลืมไปแล้ว จะเอาอะไรมากกับคนธรรมดาที่ยังไม่ได้ปลุกพลัง เขาจะสามารถทำลายซอมบี้กลายพันธุ์ในหมู่บ้านได้อย่างไร?

หากเขาทำได้ พวกเขาไม่คงทำลายซอมบี้ได้ทั้งโลก?

แต่ชายร่างสูงข้างๆหลินเฟยรู้สึกสงสารหลินเฟยเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะแก้ปัญหาของหลินเฟยในหมู่บ้านนี้ได้.




Modifier Chapter 66


"ดวงดีไปแล้ว"เขาคิดในใจ

หยุนถิงยังคงนำทางต่อไป

เมื่อหลินเฟยเห็นป่าที่คุ้นเคย ท้ายที่สุดเขาก็เข้าใจว่าคนกลุ่มนี้มาเพื่อเอาผลไม้ที่เขาได้ไปเมื่อวาน.

"หลินเฟย..."

เด็กสาวต้องการจะบอกหลินเฟย

"ฉันรู้"หลินเฟยพูดอย่างช่วยไม่ได้"มันเป็นการเดินทางที่ไม่ได้อะไร"

ป่าที่คุ้นเคยอยู่ต่อหน้าของฉัน

"อาจดีก็ได้มั้ง?"

หลินเฟยพูดที่จู่ๆก็พูดแปลกๆ"ซากของซอมบี้หายไปแล้ว"

เด็กสาวสังเกตเห็นเช่นกันและพูดว่า"ที่นี่มีซอมบี้ตัวอื่นอยู่อีกหรอ?"

 
"คงจะอย่างนั้น"หลินเฟยพยักหน้า

"ทุกคนตื่นตัว."

หยุนถิงพูดเสียงดัง"กลุ่มทะลวงฟันไปด้านหน้าและหยุดพูดถึงซอมบี้ได้แล้ว"

"ไปเถอะ."

ทันใดนั้นเอง ชายร่างสูงก็ผลักหลินเฟยไปรวมกับคนอีกแปดคนเดินเข้าไปในป่า.

"นายกลัวไหม?"ชายคนนั้นถามหลินเฟย

"ทำไมต้องกลัว?"หลินเฟยพูดอย่างสบายๆ เนื่องจากอยู่ที่นี่มานานแล้ว มันไม่มีใครที่จะสู้กับเขาได้อีก.

คู่ต่อสู้เพียงหนึ่งเดียวอาจจะเป็นตัวลึกลับ(ในฝัน)และกระทิงที่ไม่เคยเห็น.

ชื่อพวกนี้มันน่าฟังเสมอ.

แต่หลินเฟยไม่เคยพบพวกมันสักครั้ง ทุกคนเอ่ยชื่อนี้ออกมาด้วยความสิ้นหวัง หลินเฟยรู้สึกว่ากระทิงตัวนี้ต้องแข็งแกร่งมาก

"ถ้านายกลัว นายตะโกนได้เลย ฉันจะปกป้องนายเอง"ชายคนนั้นหัวเราะ

หลินเฟยเดินห่างออกไปอย่างไม่รู้ตัว.

มันน่ากลัว

"มีบางอย่างผิดปกติ"

มีคนพบว่าที่นี่ไม่มีซอมบี้ แม้ว่าอากาศจะเหม็นเน่า แต่ก็ไม่มีใครเห็นซอมบี้ ซึ่งมันแปลกมาก

"มีอะไรแปลกๆ นั่นเป็นสิ่งที่ดี!"

มีคนพูดอย่างตื่นเต้น"มันเป็นอย่างนี้เมื่อฉันมา ไม่มีซอมบี้ในหมู่บ้านและที่นี่ก็ไม่มีซอมบี้นั่นหมายความว่าเทพธิดาแห่งโชคอยู่ข้างเรา!"

เขาวิ่งออกไปอย่างตื่นเต้น.

"ไม่มีซอมบี้ในป่า!"

ทุกคนมีรอยยิ้มบนใบหน้าเมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดเหล่านี้

"เยี่ยม......"

ผ่านไปครึ่งทางหยุดถิงก็กำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่มันจุกอยู่ที่ลำคอ เขาเห็นได้ชัดเจนว่าจู่ๆก็มีร่างสูงๆโผล่มาข้างหลังคนๆนี้.

ตั้งแต่เมื่อไหร่?

รอยยิ้มหายไป บนใบหน้าทุกคนก็แข็งทื่อทันที.

ตูมม--

ซอมบี้ทุบหมัดลงมาและเลือดก็กระจายจากจุดนั้นทันที.

ภาพนี้เกิดขึ้นอย่างกระทันหันมาก.

ทุกคนตรงนี้ต่างอึ้งตะลึง เกิดเดธแอร์ขึ้นมาทันที ทันใดนั้นซอมบี้สูงกว่า 5 เมตรก็ปรากฏตัวขึ้น!

คนเดียวที่สงบคือหลินเฟย.

เพราะเขาเห็นซอมบี้ตัวนี้ผ่าน[perspective]ตั้งนานแล้ว มันเป็นซอมบี้สูง 5 เมตรเหมือนกับตัวที่เขาเจอก่อนหน้านี้.

แต่ผิวของมันราวกับโลหะ.

"มันควรจะพัฒนาขึ้นหลังจากที่กินศพที่นี่"หลินเฟยพึมพำ

 
"หน่วยทะลวงฟัน!"

หยุนถิงตะโกนทันที ไม่นานทุกคนก็ขานรับและแยกย้ายทันที

ต่อหน้าสัตว์ประหลาดนี้ การขวางทางมันก็ไม่ต่างจากคนโง่.

หยุนถิงเป็นผู้นำและใช้สายฟ้าโจมตีสัตว์ประหลาดตัวนี้ตรงๆ แต่มันก็ไม่มีผลใดๆ.

สายฟ้าก็กระเด้งออกไปเช่นกัน!

"มันเป็นไปได้ไง!"หยุนถิงตาเหลือกทันทีเมื่อเขาเห็นฉากนี้ สายฟ้าที่สามารถทำลายได้ทุกอย่างกระเด้งออกอย่างง่ายดาย!

ไอ้ตัวใหญ่ก็เคลื่อนไหวเร็วมาก มันเกือบจะเป็นการเทเลพอตและเมื่อมันเคลื่อนไหวมันก็มาอยู่ต่อหน้าคนคนหนึ่งทันทีและทุบหมัดลงมาก่อนที่จะมีเลือดสาดจากจุดนั้นอีกครั้ง

"ดูแลตัวเอง อย่าทำให้เสียขบวน!"

หยุนถิงร้องตะโกนเสียงดัง.

รีวิวผู้อ่าน