คาบเรียนนี้กินเวลาไป3ชั่วโมง ตั้งแต่8โมงครึ่งถึง11โมงครึ่ง หลังจาก3ชั่วโมงของการฝึก นักเรียนทั้ง12คนได้ทำดึงข้อสำเร็จไปหลายรอบ เสี่ยวหมิงฮวงเป็นคนที่เก่งที่สุด สามารถดึงข้อได้3ครั้งติดต่อกัน
นี้เป็นผลของการฝึกเพียงแค่3ชั่วโมง ปรกติแล้วพวกมันอ้วนพวกนี้จะไม่สามารถดึงข้อแม้แต่ครั้งเดียว การฝึกของ หลี่ไต้สมควรได้รับคำชมว่าสุดยอด แม้แต่ตัวหลี่ไต้เองก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเช้าวันนี้ ตัวเขาที่เรียนคณะฝึกกีฬามารู้ตัวดีถึงความเหลือเชื่อของผลการฝึกที่ออกมา ถึงแม้ว่าจะเอาโค้ชตัวท๊อปจริงๆมาฝึก ก็ไม่สามารถประสบความสำเร็จได้เหมือนที่หลี่ไต้ทำ
“รู้ได้เลยว่านายตกใจกับผลการฝึกที่ออกมา”ระบบพูด “นี้เป็นผลการฝึกจากโค้ชตัวท๊อป แม้แต่นักกีฬาทีมชาติยังได้รับผลก้าวกระโดดถ้ามีโค้ชตัวท๊อปนี้ ปล่อยพวกคนธรรมดาพวกนี้ไปเถอะ”
“ถ้าตามที่แกพูด ความแตกต่างของผลลัพธ์ระหว่างนักกีฬาทีมชาติกับคนธรรมดาต่างกันไหม”หลี่ไต้ถามเข้าเรื่อง
“ต่างกันซิ ต่างกันมากด้วย เอาจริงๆถึงไม่ใช้การ์ดโค้ชตัวท๊อปก็คาดหวังผลการฝึกที่ดีกว่าพวกมือใหม่เยอะเลย แต่ถึงอย่างงั้น ก็เดาผลการฝึกไม่ได้หรอกถ้าฝึกกับนักกีฬาอะ”หัวทองอธิบาย
“ฉันเข้าใจแหล่ะว่าผลการฝึกจะดีขึ้นถ้าเลเวลของโค้ชเยอะขึ้น แต่ฉันไม่นึกว่ามันจะมีข้อจำกัดของผู้ฝึกที่มีต่อเลเวลของโค้ชด้วย” หลี่ไต้พูด
หัวทองคำผงกหัว ”ข้อกำหนดเนี่ยจะเกิดกับขีดจำกัดของการฝึก นักกีฬายิ่งเก่ง โค้ชก็ต้องยิ่งเลเวลเยอะตาม ถ้าเอาโค้ชเลเวลน้อยไปฝึกให้นักกีฬาทีมชาติ ผลที่ออกมาก็จะน้อยมากๆตาม ถึงขั้นว่าแทบไม่มีผลอะไรเลย แต่ในทางกลับกัน ถ้าเอาโค้ชเลเวลเยอะๆไปฝึกนักกีฬาเวลต่ำๆ ก็จะให้ผลออกมาที่ดีขึ้น”
“ถ้าฉันเข้าใจถูก ก็หมายความว่าฉันสามารถทำให้พวกเด็กอ้วนนี้ดึงข้อ10ทีได้ ถ้าฉันอัพเลเวลโค้ชของฉันถูกไหม มีนักเรียนเป็น10000คนที่จะต้องสอบเข้าโรงเรียนม.ปลายที่เมืองโหยวหาว ฉันสามารถเปิดคลาสฝึกสำหรับสอบเข้าแล้วก็ได้กำไรอย่างงามเลยละซิ” พูดอย่างตื่นเต้น
ไม่มีทางหรอก ถึงแม้ว่าแกจะอัพเกรดตัวเองให้เวลตัน แก่ก็ยังทำให้เด็กพวกนั้นดึงข้อ10ครั้งใน1วัน การฝึกกีฬา มันมีลิมิตของมัน ขึ้นอยู่กับความสามารถของร่างกายแต่ละคนตัวอย่างเช่น เสี่ยวหมิงฮวงสามารถทำได้แค่5ครั้งวันนี้ ตามที่ลิมิตของร่างกายบอก แม้กระทั้งโค้ชตัวท๊อปก็ไม่สามารถทำให้เขาดึงข้อได้เกิน5ครั้ง การฝึกของแกเป็นตัวอย่างที่ดี”
หลี่ไต้รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยที่รู้ว่าความฝันเป็นเงินเป็นทองของเขาดับสลาย ระบบพูดว่า"ยิ่งผลลัพธ์การฝึกดีเท่าไร ยิ่งได้ค่าประสบการณ์เยอะขึ้นเท่านั้น ข้าว่าเเกน่าจะใช้14วันที่มีอยู่ทำให้ตัวเองขึ้นเลเวล3ได้อยู่นะ หลังจากการ์ดนั้นหมดอายุ เเกจะใช้เวลามากขึ้นในการอัพเลเวล" "ใช่ ค่าประสบการณ์" ด้วยการเตือนของระบบทำให้หลี่ไต้นึกถึงค่านี้ขึ้นมา เขาเข้าระบบทันทีเเล้วดูค่าประสบการณ์ที่มีอยู่เพิ่มขึ้น จาก0/100 เป็น6/100
ฉันได้ค่าประสบการณ์ มา6เเต้ม หมายความว่าวันหนึ่งฉันทำได้12เเต้ม ดั่งนั้นฉันต้องการ8-9วันเพื่ออัพเวล การ์ดทดลอง14วันก็เพียงพอเเล้ว หลี่ไต้คำนวณในใจ
"ข้าไม่คิดอย่างงั้นนะ อย่าลืมซิว่าวันนี้วันอาทิตย์ เเกถึงได้มีเวลาทั้งวันในการฝึก นั้นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมเเกได้เเต้มเยอะด้วย วันธรรมดาปรกติเเกมีเวลาเเค่2ชั่วโมงหลังเลิกเรียน ง่ายๆว่าเเกทำไม่ได้12เเต้มต่อวันเเน่ๆ"ระบบเตือนเขา เเล้วเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ทำให้เขาเครียด
ระหว่างการฝึกในตอนเที่ยง พวกอ้วนก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว ตัวอย่างเช่นเสี่ยวหมิงฮวง ตอนนี้สามารถดึงข้อได้ถึง5ครั้งถ้าเขาพยายาม เเม้เเต่คนที่ตัวใหญ่ที่สุดอย่าง กงกงวู ก็สามารถดึงได้3ครั้ง ถ้าเทียบตามตารางคะเเนนของการสอบสมรรถนะโรงเรียนโหยวฮาว การดึงข้อ6ครั้งก็ถือว่าผ่านขั้นพื้นฐาน เเล้วถ้าเป็นไปตามที่หลี่ไต้คาดการ นักเรียนทั้งหมดจะสอบสามารถสอบผ่ายได้หลังจาก2-3วันของการฝึก
การฝึกจบลงที่เวลา5โมงเย็น นักเรียนทุกคนลากร่างตัวเองอย่างเหนื่อยล้าก่อนจะโบกมือลาหลี่ไต้ ถึงอย่างงั้น หลี่ไต้ยังไม่ออกไปไหน เขานับจำนวนของกล่องอุปกรณ์ที่ยืมมาจะได้ส่งคืนให้ศูนย์เยาวชน
"ไม่มีอะไรหาย ได้เวลาเตรียมตัวกลับบ้าน ในระหว่างที่หลี่ไต้เตรียมตัวเเบกกล่องไปคืน เขาเห็นคนหน้าคุ้นๆ2-3คนเดินเข้ามาหาเขา
เขามองดีๆเเล้วพบว่าทั้งหมดนั้นเป็นเด็กที่เขาฝึกให้วันนี้ มากัน7-8คนกับผู้ใหญ่อีกจำนวนหนึ่งตามมาด้วย 1-2คนในนั้นดูคุ้นหน้ามากๆสำหรับหลี่ไต้
"นั้นน่าจะเป็นเเม่ของเสี่ยนหยี่ซู ฉันเจอเธอตอนเช้าตอนที่ไปต้อนรับนักเรียนกับคุณเฉิน เเล้วผู้ชายข้างๆน่าจะเป็นพ่อของเสี่ยวหมิงฮวง คนข้างๆก็น่าจะเป็นผู้ปกครองเหมือนกัน ทำไมมากันพร้อมหน้าอย่างนี้เนี้ย หรือเพราะว่าผลการฝึกมันดีมากจนพวกเขาอยากจะ"ขอบคุณ"ฉัน" หลี่ไต้เต็มไปด้วยความดีใจ ฉันจะตอบว่าอะไรดีละ "ไม่เป็นไรครับ มันเป็นหน้าที่ของผม" "ลูกของคุณพยายามหนักมากวันนี้ ผมรับรองว่าผลที่ออกมามันต้องดีเยี่ยมเเน่ๆครับ" อะไรทำนองนี้"
ในระหว่างที่เขากำลังตัวลอยอยู่นั้น ผู้ปกครองพวกนั้นก็เดินมาอยู่ตรงๆหน้า เเล้วมองเขาตั้งเเต่หัวจรดเท้า "
"เเกคือหลี่ไต้หรอ" พ่อของเสี่ยวหมิงฮวงถาม หลี่ไต้รู้สึกประหม่าขึ้นมา โทนเสียงของพ่อเสี่ยวหมิงฮวงไม่น่าใช่ข่าวดี มันเป็นเสียงเหมือนกับคนกำลังหาเรื่อง คนปรกติไม่ใช้โทนเสียงนี้เพื่อบอกให้รู้ถึงความยินดี เเล้วอีกอย่างหน้าของพ่อเสี่ยวหมิงฮวงกำลังโกรธเห็นๆ
“เกิดอะไรขึ้น? ฉันทำอะไรลงไป? หรือเป็นเพราะพวกเขาไม่พอใจในผลการฝึก? เอาจริงๆการที่เด็กตัวใหญ่ขนาดเสี่ยวหมิงฮวง สามารถดึงข้อได้5ครั้งนี้ก็ถือว่าปาฏิหาริย์มากๆแล้วนะ เขายังไม่พอใจอีกหรอ? ฉันก็ไม่ได้ไปแกล้งลูกชายเขานะ ทำไมถึงโกรธขนาดนี้ละ?”
หลี่ไต้ผงกหัวอย่างงงๆ “ใช่ครับ ผมหลี่ไต้”
“โค้ชเฉาเหลียงฮาวอยู่ไหน” พ่อของเสี่ยวหมิงฮวงถาม
“เฉาเหลียงหยวน? ใครหรือครับ? ผมไม่เคยได้ยินชื่อเขาเลย” หลี่ไต้ตอบ “วันนี้เป็นวันทำงานวันแรก อาจจะเป็นมีเพื่อนร่วมงานหลายคนที่ผมอาจจะไม่รู้จัก”
“มาทำงานวันแรก! ดูแกซิ คงเป็นนักศึกษาจบใหม่ละซิท่า” คุณแม่ของเสี่ยนหยี่ซูคนที่ยืนพูดบ้าง เธอยืนอยู่ข้างๆพ่อของเสี่ยวหมิงฮวง
"ก็ผมกำลังจะเรียนจบในอีก1เดือนข้างหน้านี้ครับ"การตอบของเขาระคายถึงหูของผู้ปกครอง
"คนโกหก เเกโกหก เปิดคลาสสอนโดยที่ไม่รู้อะไรเลยเนี่ยนะ!"
"เเกสัญญากับเราว่าจะมีโค้ชผู้เชี่ยวชาญมาสอน เเต่นี้กลับมีเเค่เด็กที่ยังเรียนไม่จบจากมหาวิทยาลัย"
"เเถมอีกอย่างยังทำงานครั้งเเรกอีกด้วย ล้อกันเล่นเเน่ๆ"
"ฉันบอกเเล้วว่าโค้ชเฉาไม่ได้มาสอนที่Talent Education โปรเเกรมการฝึกนี้มันหลอกลวง"
"ทำไมเเกถึงหลอกลูกฉันมา ฮะ! เเกสัญญาไว้ตอนที่ลงทะเบียนว่าจะให้โค้ชมืออาชีพมาสอน เอาเงินของพวกเราคืนมา เงิน3000หยวนค่าเรียน" "ใช่พวกเราต้องการให้Talent education คืนเงินของพวกเรามา" "คืนเงินมานะ!!"
"นี้มันเป็นหลอกลวง! เเค่คืนเงินมันยังไม่พอต้องคืนเงินให้เรา3เท่า!"
หลี่ไต้ไม่รู้เเล้วว่าจะทำยังไงต่อไป...