px

เรื่อง : ระบบย่อยสลายขั้นเทพ
บทที่ 18 สังเคราะห์แล้วระบบยกระดับ


บทที่ 18 สังเคราะห์แล้วระบบยกระดับ

 

หลังจากได้ยินระบบอธิบายกลับมา เขาลองคิดตามและยอมรับได้ในทันที ถึงมันจะฟังดูแย่แต่ก็ดูสมเหตุสมผลแล้ว

 

“มันก็จริงแหะ ถ้าระบบถูกปรับให้ทำการย่อยสลายและสังเคราะห์ได้สำเร็จทุกครั้งไปล่ะก็ ฉันก็คงจะได้แต่สิ่งของและทักษะห่วยๆมา ถ้าอย่างนั้นจะยิ่งแย่เข้าไปกันใหญ่”

 

“ว่าแต่ อัตราความสำเร็จนี่คำนวนจากอะไรกันระหว่า”

 

เจียงฮ่าวที่คิดแบบนี้ออกมาก็รู้สึกหัวหมุนในทันที

 

“ติ้ง นายท่าน อัตราความสำเร็จในการย่อยสลายและสังเคราะห์นั้นจะเพิ่มขึ้นหากว่าระบบได้รับการยกระดับ”

 

เมื่อได้ยินดังนั้น เจียงฮ่าวก็เข้าใจได้ในทันที

 

หลังจากนั้น เจียงฮ่าวได้ไปเก็บหินมาอีกสามก่อน พนมมือ และกล่าวภาวนาออกมา

 

“พระเจ้า พระพุทธเจ้า โปรดดลบันดาลให้ครั้งนี้สำเร็จด้วยเทิ้นนนนนนนนนน”

 

หลังจากภาวนาเสร็จแล้ว เจียงฮ่าวได้เริ่มการสังเคราะห์ในทันที

 

“สังเคราะห์”

 

ติ้ง การสังเคราะห์เสร็จสมบูรณ์ ท่านได้รับเศษหยกเหลืองระดับต่ำ ค่าทักษะ 0.2 หน่วย ค่าประสบการณ์ 0.2 หน่วย

 

“ท่านต้องการนำออกไปหรือไม่”

 

เศษหยกเหลืองระดับต่ำ:จำนวน 80 ชิ้น

 

“เฮ้ออออ เอานะ อย่างน้อยๆก็ยังสำเร็จ ถึงจะเป็นเศษหยกระดับต่ำแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ล่ะนะ”

 

เมื่อเห็นดังนี้ เจียงฮ่าวก็ไม่ได้รู้สึกท้อถอยลงเลยแม้แต่น้อย 

 

เขายังคงวนเวียนทำแบบนี้ไปซ้ำๆ

 

“....”

 

หลังจากผ่านไปนานพอดู เจียงฮ่าว ก็ได้พบเจอของดีๆบ้างแล้ว

 

“ติ้ง การสังเคราะห์เสร็จสมบูรณ์ ทำได้รับแท่นฝนหมึกคุณภาพสูงล้ำ ค่าทักษะ 0.7 หน่วย ค่าประสบการณ์ 0.7 หน่วย”

 

“ท่านต้องการสกัดหรือไม่”

 

แท่นฝนหมึกขนาดกลาง: หนึ่งแสนหยวน

 

“ก็ไม่เลวล่ะนะ อย่างน้อยๆมันก็มีค่ากว่าหนึ่งแสนหยวน ถึงจะเทียบไม่ได้กับหยกเขียวหนึ่งร้อยล้านหยวนนั่นแต่ก็ไม่เลว”

 

“สกัด”

 

หลังจากบอกสกัดไปแท่นฝนหมึกไปแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ไม่พบสิ่งของหายากจากการสังเคราะห์อีกเลย

 

“ติ้ง ระบบมีค่าประสบการณ์เต็มแล้ว ท่านต้องการยกระดับหรือไม่”

 

เมื่อได้ยินดังนั้น เจียงฮ่าวก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาอย่างออกนอกหน้า

 

เขาได้จ้องมองไปยังแผงข้อมูลของระบบในทันที

 

“อา....ในที่สุด ระบบของฉันก็ได้รับค่าประสบการณ์เต็มสักที”

 

“ยกระดับ”

 

“ติ้ง การยกระดับเสร็จสมบูรณ์ อัตราการย่อยสลายและสังเคราะห์เพิ่มสูงขึ้น”

 

ในตอนนี้เองก็ได้มีน่าจอใหม่ปรากฎขึ้นมาตรงหน้าของเจียงฮ่าว

 

“ระบบ ข้อมูลส่วนตัว”

 

ชื่อเจ้าของระบบ: เจียงฮ่าว

ระดับ 2: (0.8/100)

อายุ: 18 ปี

ความแข็งแกร่ง: 8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ความว่องไว: 2.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ค่าวิญญาณ: 2.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ค่าความทรหด: 0.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ทักษะติดตัว: สัมผัสภยันตราย ระดับ 2 (0/10) พลังมหาศาล ระดับ 1 (0/10)

คะแนนทักษะ: 9.8

มิติส่วนตัว: เปิดใช้งาน

หยกน้ำแข็งชนิดพิเศษ หยกเขียวน้ำมันคุณภาพสูง หยกม่วงคุณภาพสูง .............

 

เมื่อได้มองดูข้อมูลของตนหลังจากยกระดับระบบแล้ว เมื่อเห็นว่าทักษะของตัวเองหายไป เขาได้สบถออกมาในทันที

 

“โก..หก...น่า” “ไอ้ตำบอน ไอ้... หายไปไหนกันเฮ้ย”

 

เขารีบตรวนสอบดูข้อมูลอีกครั้ง แต่หาเท่าไหร่ก็หารายการทักษะของเขาที่ย่อยสลายและหลอมรวมมาไม่เจออยู่ดี

 

เขาพยายามทำใจให้เย็นก่อนถามระบบออกไป

 

“ระบบ รายการทักษะและความรู้ของฉันหายไปไหน”

 

“ติ้ง เรียนนายท่าน ระบบได้ทำการซ่อนรายการความรู้และทักษะเอาไว้ หากท่านต้องดูพวกมัน ท่านสามารถเอ่ยถามขึ้นมาใจใจ แล้วพวกมันจะปรากฎ”

 

หลังจากได้ยินดังนั้น เขาจึงได้ทดลองดู

 

เมื่อยืนยันจนแน่ใจแล้วว่าระบบทำเพียงเก็บซ่อนรายการเอาไว้เท่านั้น

 

“ก็ยังดีที่แค่ซ่อนไว้ ทำเอาใจหายใจคว่ำหมด”

 

เจียงฮ่าวได้ทำการตรวจสอบระบบหลังจากยกระดับแล้วอีกนิดหน่อย เมื่อทำความเข้าใจได้พอสมควรแล้ว เขาจึงได้กลับบ้านของตน

 

คืนที่เงียบงันล่วงเลยผ่านไป

 

เช้าวันใหม่ได้เข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว เจียงฮ่าวเองก็ได้ไปโรงเรียนแต่เช้าแล้วกัน

 

คาบแรกวันนี้นั้นเป็นวิชาภาษาอังกฤษ และแน่นอนว่าอาจารย์ผู้สอนยังเป็นโจวหงเหมือนเดิม เธอได้เดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างออกหน้าออกตา

 

“วันนี้ อาจารย์จะบอกผลการสอบเมื่อวาน”

 

“แต่ก่อนหน้านั้น อาจารย์มีเรื่องบางอย่างจะพูด”

 

เมื่อเสร็จสิ้นประโยค เธอได้จ้องมองไปยังเจียงฮ่าวที่ในตอนนี้ได้ฝุบลงไปนอนบนโต๊ะอย่างไม่สนใจใยดีต่อสิ่งใด

รีวิวผู้อ่าน