ชิชิโอะก็มองจินที่เดินขึ้นรถสปอร์ทคันสีแดงออกไปแต่เขาก็ไม่ได้สนใจนักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าหอไปทันที แต่ทว่า…
“ชิชิโอะคุง!!”
ทันใดนั้นมิซากิก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา อย่างไรก็ตาม….
ชิชิโอะกลับเดินหนีไปโดยไม่หันไปมองมิซากิซึ่งเรียกได้ว่าเขาเมินเธอไปโดยปริยายนั่นเอง
#กลุ่มลับก็มีนะ FB:JIBInovel | Facebook ตอนนี้กลุ่มลับล่าสุดอยู่ที่ ตอน 43
“อย่าเมินฉันสิ!!!”
มิซากิก็รีบเข้ามากอดขาของชิชิโอะแล้วเงยหน้ามองเขาทั้งน้ำตาเนื่องจากเธอถูกเมิน
“ปล่อย”
“ไม่!!”
“บอกให้ปล่อย”
“…”
มิซากิก็จ้องมองชิชิโอะที่จ้องมองเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ซึ่งเธอรู้ว่าเธอนั้นทำผิดไป ดังนั้นเธอจึงรีบพูดออกมาว่า “ฉันขอโทษ!!ฉะ…ฉันก็แค่พูดเล่นเฉยๆเอง!!ฉะ…ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอเดือดร้อนเลยนะ!!”เธอนั้นรู้ดีว่าชิชิโอะนั้นโมโหเนื่องจากเธอสร้างปัญหาให้กับเขา
“จริงหรอ? แต่ผมรู้สึกว่าคุณตั้งใจสร้างปัญหาให้ผมชัดๆเลยหนิ?”
ความจริงแล้ว ชิชิโอะรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มันน่ารำคาญมากแถมเขาไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนด้วย นอกจากนี้เขาก็ตะรหนักได้แล้วว่าเหล่าหญิงสาวที่สามารถทำให้ระบบของเขาตอบสนองนั้นเป็นพวกตัวปัญหาด้วยกันทั้งสิ้นซึ่งนั่นทำให้เขารู้สึกเหนื่อยใจและอยากออกห่างจากพวกผู้หญิงเหล่านี้มากๆแม้ว่าพวกเธอจะเป็นคนสวยก็ตาม
“ฉันขอโทษ!! ยกโทษให้ฉันเถอะนะ!!”
มิซากิก็ร้องไห้ฟูมฟายในขณะกอดขาชิชิโอะแน่นจนไม่อยากปล่อยแถมเธอยังขยับไปมาราวกับเด็กขอพ่อแม่ให้ซื้อของเล่น แม้จะเป็นแบบนั้น ยัยเด็กคนนี้กลับมีหน้าอกอันมหึมาจนไม่เหมือนกับเด็กเลยสักนิดซึ่งมันทำให้ชิชิโอะรู้สึกใจอ่อนขึ้นมา
“…”
ชิชิโอะก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายแล้วพูดว่า “นี่ครั้งสุดท้ายนะ ถ้าทำอีกผมไม่ช่วยอะไรแล้ว”
“อืมๆ!! ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว!! ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอีกเลย!!”มิซากิก็จ้องมองชิชิโอะด้วยรอยยิ้มอันร่าเริงแล้วพยักหน้าราวกับไก่จิกข้าวสาร
“ดี”
ชิชิโอะก็ลูบหัวมิซากิซึ่งนั่นทำให้เธอรู้สึกมีความสุขขึ้นมา
“ฮิฮิฮิ…”
มิซากิก็หัวเราะราวกับคนโง่เมื่อเธอถูกลูบหัว
“งั้นปล่อยผมได้แล้ว ถ้ายังเกาะผมอยู่แบบนี้ ผมเดินไม่ได้นะ”ชิชิโอะก็พูดออกมา
อย่างไรก็ตาม มิซากิกลับกอดขาเขาแน่นกว่าเดิมโดยไม่ยอมปล่อย จากนั้นเธอก็จ้องมองเขาด้วยใบหน้าอันจริงจัง
“เมื่อกี้เธอเห็นจินแล้วสินะ แล้วเธอคิดว่าไงหล่ะ? เธอจะทำให้เขาหลงรักฉันได้ใหม?แล้วเขาจะหันมารุกฉันได้ใหมอะ?”
นี่ก็คือเหตุผลที่มิซากิรีบลงมาชั้นล่างเนื่องจากเธออยากจะถามชิชิโอะว่าจะทำอย่างไรให้จินตกหลุมรักเธอ
“นี่ผมพึ่งเจอเขาเองนะ แล้วผมจะไปทำให้เขาหลงรักคุณเลยได้ไงกันเล่า?”ชิชิโอะก็จ้องมองมิซากิด้วยใบหน้าอันสับสน
“แต่นายสัญญากับฉันแล้วหนิว่าจะบอกวิธีทำให้เขาหลงรักฉันอะ!!”มิซากิก็กรีดร้องและบ่นออกมาไม่หยุด
“ผมว่าผมไม่เคยพูดเลยนะ ผมแค่บอกว่าให้คุณไล่ตามความรักของตัวเองและรวบรวมข้อมูลของคนที่คุณชอบแต่ผมไม่เคยบอกเลยหนิว่าจะช่วย”
“อะไรนะ!? เธอมันคนโกหก!!”มิซากิก็ร้องไห้ครวญครางออกมาและดึงกางเกงชิชิโอะไปด้วยเนื่องจากเธอตระหนักได้ว่าหมอนี่หลอกเธอ
“ปล่อยผมนะ!! ถ้าคุณยังทำให้ผมรำคาญไม่เลิก ผมจะถีบคุณออกไปเลย!!”
ชิชิโอะก็จับกางเกงของตัวเองในขณะขมวดคิ้วขึ้นมาเนื่องจากผู้หญิงคนนี้มันจะน่ารำคาญเกินไปแล้ว!!!
“อะไรเนี่ย!? นี่นายกล้าถีบสาวน้อยน่ารักอย่างฉันได้อย่างไงกัน!? นี่นายยังมีความเป็นมนุษย์อยู่ใหมเนี่ย?!”มิซากิก็จ้องมองชิชิโอะด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“หืม? ใหนหล่ะสาวน้อยน่ารัก? เธออยู่ใหนหรอ?”
ชิชิโอะก็หันไปมองรอบๆอย่างสับสน
“คนบ้า!! คนโง่!! ไอ้ทึ่มนี่!!”
มิซากิก็กระโดดเข้าเกาะหลังรัดคอชิชิโอะอย่างรวดเร็วซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าเธอโมโหแค่ใหน
“นี่รุ่นพี่มิซากิ ผมว่าคุณควรจะทำตัวให้เหมือนกับผู้หญิงหน่อยนะ!!”
ความจริงแล้ว ตั้งแต่เริ่มมาจนถึงตอนนี้ ความโกรธของชิชิโอะนั้นได้เลือนหายไปนานแล้วซึ่งนั่นเป็นเพราะมิซษกิเอาหน้าอกถูไถขาของเขาไม่หยุดนั่นเองและในตอนนี้ เธอกลับเอาหน้าอกของเธอมาแนบหลังเขาอีกซึ่งมันทำให้เขาแทบจะคุมน้องชายตัวเองไม่อยู่จนมันตั้งตระหง่านราวกับตึกระฟ้าแล้วตอนนี้ เขานั้นยอมรับเลยว่าการเป็นเด็กหนุ่มกลัดมันนี่มันช่างเป็นปัญหามากเพราะบางครั้ง เขาก็แทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้
เมื่อชิชิโอะครุ่นคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาในขณะนี้ เขาก็สงสัยว่าไอ้พวกพระเอกฮาเร็มมันนกเขาไม่ขันหรือไงกันเพราะตอนที่นางเอกหน้าตาน่ารักโชว์เรือนร่างของเธอแถมยังทำเรื่องลามกต่างๆ ไอ้พระเอกพวกนั้นกลับไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอะไรเลยสักนิด
“นี่รุ่นพี่ คุณอยากจะทำให้รุ่นพี่มิทากะตกหลุมรักคุณใช่มั้ย? งั้นๆก็รีบๆลงไปสักที ผมจะได้บอกคุณไง!!”
“ไม่มีทาง!!! ฉันมัน่ใจว่าคราวนี้นายก็จะโกหกฉันอีก!!”
ทนใดนั้นมิซากิก็เอาขาของเธอรัดเอวของชิชิโอะแล้วยื่นมือไปโอบคอชิชิโอะเพื่อรัดคอของเขา
ทางชิชิโอะที่รู้สึกเหนื่อยใจก็รีบพูดขึ้นว่า “นี่รุ่นพี่ ผมขอโทษที่ผมพูดเรื่องนั้นไปนะ ความจริงแล้วผมพึ่งจะตระหนักได้ว่าคุณเป็นผู้หญิงที่น่าดึงดูดมากเลย”
“เอ๊ะ? จริงหรอ?”มิซากิก็คลายแขนออกแล้วจ้องมองชิชิโอะจากด้านข้างด้วยความสงสัย
“ใช่แล้ว เพราะงั้นปล่อยผมสักทีสิ”ชิชิโอะก็พูดออกมาด้วยใบหน้าเหนื่อยใจ แม้ว่าเขาจะพูดว่าเขาไม่ได้สนใจในตัวผู้หญิงตรงนี้ แต่สุดท้ายแล้วมิซากินั้นก็เป็นผู้หญิงน่ารักแถมเรือนร่างของเธอยังอวบอั๋นอุดมสมบูรณ์จนทำให้เขารู้สึกอึดอัดมากเพราะเขานั้นยังเป็นเด็กหนุ่มวัยกลัดมัน เขานั้นกลัวว่าเขาอาจจะทำเรื่องผิดพลาดลงไปแต่แม้จะเป็นแบบนั้นเขาก็พอจะมีความอดกลั้นอยู่บ้าง
“ไม่!! ฉันไม่ปล่อย!! ฉันจะอยู่แบบนี้แหละ”
“งั้นอยากทำอะไรก็ทำไป”
ชิชิโอะก็ยอมแพ้ในเรื่องนี้เนื่องจากคนที่เสียผลประโยชน์นั้นไม่ใช่เขาสักหน่อยซึ่งจริงๆแล้วคนที่เสียนั้นคือมิซากิต่างเพราะตอนนี้หน้าอกของเธอนั้นกำลังแนบอยู่กับแผ่นหลังของเขา
อย่างไรก็ตาม
*ฟุตฟิต**ฟุตฟิต*
“จะว่าไปแล้ว ชิชิโอะคุง กลิ่นเธอนี่หอมดีนะ เธอใช้แชมพูกับสบู่อะไรหรอ?”มิซากิก็ดมกลิ่นตัวของชิชิโอะราวกับหมาดเพราะกลิ่นของเขานั้นหอมมากและเธอก็ชอบกลิ่นนี้ด้วย และกลิ่นนี้มันก็เป็นกลิ่นที่ดูแมนมากๆแถมมันยังทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยด้วย
“กลิ่นธรรมชาติหน่ะ”
ชิชิโอะก็พูดออกมาในขณะหยิบรองเท้าขึ้นมาสวมเพราะหลังจากนี้เขาตัดสินใจว่าเขาจะทดลองวิชามวยปาจี๋และวิชาปราณอัสนีและแม้ว่าเขาจะมีมิซากิอยู่ที่ด้านหลังแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาเดือดร้อนอะไรเพราะเธอตัวค่อนข้างเบา
เมื่อเห็นการกระทำของชิชิโอะ มิซากิก็รู้สึกสงสัยแล้วถามออกมาว่า “นี่เธอจะทำอะไรหน่ะ รุ่นน้องคุง?” ความจริงแล้วเธอนั้นรู้สึกประหลาดใจมากเพราะหลังจากที่เธอใช้มือลูบคลำทั่วตัวเขา เธอก็พึ่งตระหนักได้ว่าร่างกายของรุ่นน้องของเธอนั้นช่างแข็งแกร่งมากๆ
ซึ่งมิซากินั้นก็อยากจะถอดเสื้อของชิชิโอะเพื่อดูว่าภายใต้เสื้อมันจะสัมผัสขนาดใหนแต่ทว่าเธอก็อดกลั้นไว้ก่อน
“ผมจะไปฝึกศิลปะการต่อสู้หน่ะสิ เพราะงั้นช่วยปล่อยผมก่อนได้ใหม?”ชิชิโอะก็พูดออกมา
“ว่าไงนะ? ศิลปะการต่อสู้หรอ? ศิลปะการต่อสู้แบบใหนหล่ะ? ขอฉันดูหน่อยได้ใหม?”
มิซากิก็ยิงคำถามออกมาใส่ชิชิโอะอย่างระรัวราวกับเด็กน้องขี้สงสัย ซึ่งความจริงแล้วเธอนั้นกำลังคิดจะทำอนิเมะแนวต่อสู้อยู่แต่ทว่าเธอนั้นไม่รู้ว่าจะทำมันออกมาเป็นแบบใหนดีเนื่องจากนอกจากในทีวีแล้ว เธอนั้นก็ไม่เคยเห็นการแสดงศิลปะการต่อสู้มาก่อนเลย อย่างไรก็ตาม มันก็นานมากแล้วจนทำให้เธอเกือบจะลืมมันไป ซึ่งเมื่อได้ยินว่าเขากำลังจะฝึกศิลปะการต่อสู้ เธอจึงตื่นเต้นขึ้นมาทันที
“ถ้าหากว่าคุณปล่อยผม ผมก็จะบอก”ชิชิโอะก็พูดออกมา
“งั้นหรอ!”ทันใดนั้นมิซากิก็ตระหนักอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ซึ่งจากนั้นเธอก็พูดออกมาว่า “นี่มันก็แค่กลลวงของนายสินะ? นายก็แค่พยายามหลอกล่อฉันด้วยเจ้านี่เพื่อจะให้ฉันปล่อยนาย!! เชอะ ฉันรู้ใต๋นายหมดแล้ว!! แผนการของนายหน่ะถูกฉัน ยอดนักสืบ(โค….)มิซากิผู้นี้เปิดโปงหมดแล้ววว!!”จากนั้นเธอก็แสดงสีหน้าอันภาคภูมิใจราวกับว่าเธอพึ่งได้รับชัยชนะ
“ใช่แล้ว คุณคิดถูกแล้วหล่ะ รุ่นพี่มิซากิ!! ผมก็แค่อยากให้คุณออกไปจากตัวผม!!”ชิชิโอะก็พูดออกมาอย่างไรเมตตา
เมื่อได้ยินคำพูดของชิชิโอะ มิซากิก็ร้องไห้ออกมาแล้วบ่นออกมา
“ชิชิโอะคุง เธอมันโหดร้ายยย!!! ไอ้ปีศาจ บู้วๆๆ!!”
จากนั้นมิซากิก็ร้องไห้ครวญครางราวกับเด็กในขณะจับตัวชิชิโอะและโยกตัวไปมา อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขากลับตั้งตรงไม่ขยับเขยื่อนไปใหนราวกับขุนเขา
จากนั้นชิชิโอะก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้งซึ่งเขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงต้องมาเจอรุ่นพี่เจ้าปัญหาคนนี้ด้วย ต่อมาเขาก็เมินมิซากิแล้วเดินไปที่สวนหย่อมซึ่งตั้งอยู่ใจกลางหอเพราะเขากำลังจะลองใช้ศิลปะการต่อสู้ดูสักหน่อย
เมื่อมิซากิเห็นสีหน้าอันเปลี่ยนไปของชิชิโอะ เธอก็ตกตะลึงแล้วจ้องมองเขาด้วยความสนใจเพราะมันดูราวกับว่าเธอกำลังมองดูซามูไรที่ได้ข้ามผ่านสนามรบมานับไม่ถ้วน ดังนั้นเธอจึงขยี้ตัวแล้วมองเขาอีกรอบ
‘นี่ฉันคิดไปเองหรือเปล่านะ?’