ตอนที่ 41 เด็กหนุ่มผู้เป็นโล่คอยปกป้อง2
ฉินหยิงเบ้ปากก่อนจะพูดออกมาว่า "เย่ฮุ่ยเจ้ามีสมองรึไม่? เอาตูดเจ้าย้ายออกมานี่เดี๋ยวนี้นะ ลู่จิ่วเชวียมันแค่สวะ เมื่อวานนางก่อแต่เรื่อง พี่เชาชิงโหร่วกระดูกหัก ทุกคนโดนวางยาพิษ เจ้าอยากตายหรือไงถึงได้เข้าไปใกล้นาง"
ถึงเย่ฮุ่ยจะกลัวฉินหยิง แต่ลู่จิ่วเชวียก็ช่วยเขาเมื่อวาน เขาไม่อาจทนนิ่งเฉยมองดูฉินหยิงรังแกลู่จิ่วเฉวียได้ "เจ้ากล้าฆ่านางข้าก็จะฟ้องพ่อข้า"เย่ฮุ่ยผู้น่าสงสารคิดว่าลู่จิ่วเชวียช่วยชีวิตเขาเอาไว้เมื่อวาน
ลู่จิ่วเชวียตกใจเป็นอย่างมาก ไม่ใช่เพราะฉินหยิงเกลียดนางรึ แต่ทำไมเย่ฮุ่ยปกป้องนางต่อหน้าคนอื่น หรือเพราะว่านางช่วยเขาเมื่อวานนี้? ปกป้องหญิงสาวที่ใครๆก็เกลียด....เขาไม่รู้เหรอว่าจะทำให้ตัวเอาตกอยู่ในสภาพไหน? ตัวตลกไง
"เจ้าเสียสติไปแล้วรึไง เย่ฮุ่ย? เมื่อวานนี้นางแพศยานี่เกือบฆ่าพวกเราทุกคนนะ"
"ไม่ข้าไม่ได้เสียสติข้าแค่ทำในสิ่งที่ถูกต้อง"
"เจ้าไม่ออกไปข้าจะตบพวกเจ้าทั้งคู่"
"ทำไมเจ้าไม่เสนอหน้าออกมาดูว่าคนมองเจ้ายังไง"
ตอนนี้รอบตัวทั้งสามคนมีแต่คนจ้องมอง ทุกคนมองลู่จิ่วเชวียด้วยความรังเกียจ ทุกคนจำนางได้เพราะนางคือดาวหายนะที่สร้างหายนะไปทั่วทุกหนทุกแห่งที่นางไป ตอนนี้คนที่เริ่มทดสอบก็เริ่มนั่งบนพื้นที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้แล้ว พวกเขาเห็นคนทะเลาะกันจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น ข่าวลือจึงแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วว่าลู่จิ่วเชวียตัวซวยอยู่ที่นี่ด้วย